پاورپوینت کامل شاعری از دره‌ی پروانه ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شاعری از دره‌ی پروانه ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شاعری از دره‌ی پروانه ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شاعری از دره‌ی پروانه ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به زندگی و شعر شیرکو بی‌کس

من زیر سقف شعرم به دنیا آمدم.

این جمله‌ی زیبا از شیرکو بی‌کس است. یکی از شاعران پرکار و توانای معاصر جهان، که در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۱۹ برابر با دوم مه ۱۹۴۰ در یکی از روستاهای سلیمانیه‌ی عراق به دنیا آمد. پدر او فایق بی‌کس، یکی از شاعران ملی کرد بود که در کنار عبدالله گوران، از معماران نخست شعر نو در کردستان عراق به شمار می‌رود. شیرکو هشت سال بیش‌تر نداشت که پدرش را از دست داد و از آن زمان بود که سایه‌ی سیاه فقر و تنگدستی بر زندگی او سایه انداخت. او خود دوران کودکی‌اش را این‌چنین توصیف می‌کند:

* کودکی من چون چمنی‌ست بی‌آفتاب و یا چهره‌ای که هرگز به خود لبخندی ندیده است. من از همان اوایل کودکی، زندگی‌ام را با غم و تنگدستی آغاز کردم. با غم از دست دادن نزدیک‌ترین کسم، که پدرم بود.

با مرگ پدر، به صلاحدید مادر، به نزد اقوام‌شان در سلیمانیه نقل مکان کردند. از این پس مادر سعی کرد جای خالی پدر را برای فرزندانش پر کند. او هر شب با نقل حکایتی سعی می‌کرد دلتنگی‌ها و غصه‌های دل کوچک شیرکو را از یادش ببرد. در ۱۳ سالگی مادر، او را نزد دایی‌هایش گذاشت و خود همراه دو دخترش به بغداد رفت. شیرکو درباره‌ی این روزها می‌گوید:

«هجوم این غم برایم بسیار بزرگ بود و با رفتن آن‌ها احساس می‌کردم که همه جا غریب هستم و همیشه در دل آرزو داشتم که مستقل شوم.»

بعد از پایان تحصیلات ابتدایی‌اش در سلیمانیه و هنرستان فنی‌اش در بغداد، به پانسیون رفت. شیرکو در سال ۱۹۵۷ – ۱۹۵۸ وقتی که ۱۷ سال بیش‌تر نداشت نخستین سروده‌اش را در هفته‌نامه‌ی «ژین یا زندگی» که در سلیمانیه منتشر می‌شد، به چاپ رساند. چند سال بعد از آن به جمع شورشیان پیوست و در ایستگاه رادیویی مبارزان به فعالیت پرداخت. هم‌زمان با آن شعرهایش را در نشریه‌ی ندای شورشی منتشر کرد. شیرکو اولین مجموعه‌شعرش را به نام مهتاب شعر در ۲۸ سالگی به چاپ رساند.

در ۱۲ مارس ۱۹۷۰ او به همراه گروهی از نویسندگان و شاعران کُرد بیانیه‌ی «روانگه یا دیدگاه» را در مورد ضرورت تحول و نوگرایی در شعر کردی منتشر کرد که این بیانیه زمینه‌ساز تحولی مهم در ادبیات کردی شد. در این بیانیه آمده است: «ما می‌خواهیم در آثار ادبی خود روح زمانه و جریان‌های نو و مفاهیم زیباشناختی و هنری تازه را دنبال کنیم. ما می‌خواهیم آینه‌ی تمام‌نمای مردم کرد و انسانیت نوین باشیم… ما کورکورانه به فرهنگ و سنت خود پشت نمی‌کنیم و بر این باوریم که تجربه‌های خلّاق فرهنگی سند بزرگی‌ست برای جریان‌ها و ابداعات نوین.»

چهار سال بعد از آن در سال ۱۹۷۴ برای بار دوم به شورشیان پیوست و پس از شکست قیام به رُمادیه تبعید شد. پس از چند سال به سلیمانیه برگشت، در اداره‌ی آب آن شهر مشغول به کار شد. سال بعد از آن برای بار سوم به جمع شورشیان پیوست و در بخش رادیو و تبلیغات به فعالیت پرداخت. شیرکو در سال ۱۹۸۶ به دعوت انجمن حقوق بشر به ایتالیا رفت و برای نخستین بار در شهر فلورانس و در جمع دوستداران شعر، شعرهایش را خواند و از طرف همین انجمن لقب شهروند افتخاری فلورانس به او داده شد. دو سال بعد از آن در سال ۱۹۸۸ جایزه‌ی خانه‌ی قلم سوئد یا توخولسکی به او تعلق گرفت و از طرف این کشور به عنوان پناهنده‌ی سیاسی پذیرفته شد. جایزه‌ی توخولسکی یکی از بزرگ‌ترین جوایز جهانی است که هر سال به یاد توخولس