پاورپوینت کامل که خویش، مرثیه‌ی قیصر امین‌پورم ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل که خویش، مرثیه‌ی قیصر امین‌پورم ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل که خویش، مرثیه‌ی قیصر امین‌پورم ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل که خویش، مرثیه‌ی قیصر امین‌پورم ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

>

پنج – شش سال پیش بود که حادثه‌ی ناگوار تصادف اتومبیل برای امین‌پور پیش آمد و همه تکان خوردند. کلیه‌های او به‌شدت آسیب‌دیده بودند؛ اما چون از خودش حرفی نمی‌زد، پس از مدتی گمان کردم که رسیده بوده بلایی و به خیر گذشته. در همین ایام بی‌خبری‌ها بود که برایش شعری طنزآمیز و اخوانیه سرودم که آغاز آن چنین است؛ رفیق مشفق من قیصر امین‌پور است که نام نامی او عین امپراطور است .

و ادامه‌ی شعر هم در دفتر شعرم به نام «زنده میری» که در همین ایام از طرف نشر قطره منتشر شده، آمده است. این شعر را برایش در تلفن خواندم. خنده‌هایی کرد که اکنون درمی‌یابم از سر حجب، درد و دریغ بوده است. پس از مدتی، یعنی شاید چهار – پنج ماه بعد پرسیدم: «آقای امین‌پور چرا جواب شعر مرا نمی‌دهی؟» این‌جا بود که خنده‌ی محزونش را آشکارا دیدم. خنده‌اش، خنده‌ی عذرخواهی و خاطرنوازی بود. گفت: «از این‌جور شعرها بلد نیستم.» این‌جا بود که به حالش پی بردم. گفتم: «عزیزجان! پس شوخی ما را جدی نگیر.» بعدها نمی‌دانم خودش گفت یا از طریق دیگر فهمیدم که پیوند کلیه‌اش را کلیه‌هایش نگرفته است و هفته‌ای یک یا دو بار دیالیز می‌کند. از بیماری قلب سلیمش هم بعد از درگذشت او باخبر شدم و برای او دو مرثیه گفته‌ام. احساس می‌کنم باید منظومه‌ی بلندی بگویم تا به جای یک برکه‌ی اشک، دلم را خالی کند. در مرثیه‌ی اول گفته بودم:

یک شهر یک کشور عزا دارد امین‌پور

درد تو را، داغ تو را دارد امین‌پور

رنج تنت روح تو را معراج بخشید

سوءالقضا حسن‌القضا دارد امین‌پور

تا آخر که دوازده بیت بود؛ اما آن را در شأن شاعری والا چون او نیافتم و چاپش نکردم و بار دیگر غزلی در سوگ او سرودم که دو بیت پایانش چنین بود:

رفیق نیمه‌ی راهش نمی‌توانم بود

که زنده‌واره‌ام و پای بر لب گورم

مرا چو نوحه، به ماتم‌سرای او خوانید