پاورپوینت کامل نقد فیلم;بچه‌موش‌های پیش‌رو ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقد فیلم;بچه‌موش‌های پیش‌رو ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقد فیلم;بچه‌موش‌های پیش‌رو ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقد فیلم;بچه‌موش‌های پیش‌رو ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

>

گوشی همراهم شروع می‌کند به چشمک‌زدن. نورش تاریکی حاکم بر اطرافم را می‌شکافد و لحظه‌ای نگاهم را از پرده‌ی سینما می‌رباید. پدرم پشتِ خط است و با شنیدن صدایش، دوری و دل‌تنگی هزار کیلومتری ما برای دقایقی درهم می‌شکند. به انبوه تماشاچیان می‌نگرم و فکر گذر از میان آن‌ها برای پاسخ‌‌دادن به تماس را از سر به در می‌کنم. دستم را جلوی گوشی می‌گیرم و آهسته می‌گویم:

– سلام! باهاتون تماس می‌گیرم.

ذهنم به سوی دست‌های مهربانِ پدر پر می‌کشد. دست کودکانه‌ام را گرفته و به سمت سینما می‌رویم. دل توی دلم نیست. قرار است کپل، نارنجی، سرمایی و آقامعلم را دوباره ملاقات کنم و این‌بار نه بر صفحه‌ی کوچک شیشه‌ای تلویزیون که بر پرده‌ی سینما. نزدیک سینما دستش را رها می‌کنم و خودم را دوان‌دوان به گیشه‌ی فروش بلیت می‌رسانم. صف طولانی مشتاقان فیلم مضطربم می‌کند و اشک را بر چشمانم جاری.

– بابایی به ما بلیت نمی‌رسه؟ من می‌خوام امروز کپل رو ببینم! بابا تو رو خدا یه کاری کن بریم سینما.

– گریه نکن عزیزم! می‌رسه، به ما هم بلیت می‌رسه. سینما خیلی جا داره. یه عالمه صندلی داره. نگران نباش عزیزم!

با خوش‌حالی وارد سالن سینما می‌‌شویم. دستم را از دستانش بی‌محابا رها می‌کنم تا بتوانم راهم را در میان انبوه جمعیت پیدا کنم. نگران فریاد می‌زند:

– دست منو ول نکن، گم می‌شی!

اما مگر کسی در «شهر موش‌ها» گم می‌شود؟ شهری که ساخته شده تا در آن شاد باشی، شیطنت کنی، ترانه بخوانی، بترسی و با گربه‌ی سیاه بجنگی. نه پدر! من در این شهر گم نمی‌شوم. این، شهر من است، شهر آرزوهای من. بگذار بی‌هیچ هراسی پا در آن بگذارم و فردایم را همین امروز بسازم.

گوشی را توی جیبم می‌گذارم و سرم را بلند می‌کنم. بچه موش‌ها ترانه‌ای محزون سرداده‌اند و کودکانه کابوس والدین‌شان را به سخره گرفته‌اند؛ کابوسی که حتی نامش هم، لرزه بر اندام موش بچه‌های دیروز و پدر و مادرهای امروز می‌اندازد. «اسمش رو نبر» می‌نامندش تا خاطره‌اش از ذهن و یاد ساکنانِ شهر پاک شود؛ اما اکنون به یک‌باره کودکان امروز، وحشت سال‌های کودکی پدر و مادرها را در میان شهرشان پناه داده‌اند و او را پرستاری می‌کنند؛ اما مگر می‌شود موش، دوستِ گربه شود؟

پاسخ آری است. دنیای کودکان، نشد ندارد. می‌توان ناگهان تمامِ بایدها و نبایدها را شکست و با احساس پاک و تهی از کینه‌ی کودکانه، عاشقانه زیست. می‌شود فرزند دشمن دیرینه را از میان امواج خروشان «پرآب رود» نجات داد، پناه داد، هم‌بازی‌اش شد و سهم خوراکی خود را با او تقسیم کرد تا بزرگ شود و روزی تو را لقمهی‌ی چپِ خود کند!

انیگار کودک بودن، معصومانه‌ترین کار جهان اس