پاورپوینت کامل سرمقاله; سفر با چشم‌های بسته ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرمقاله; سفر با چشم‌های بسته ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرمقاله; سفر با چشم‌های بسته ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرمقاله; سفر با چشم‌های بسته ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

>

صفحه ی خدا

هاشمی سید ناصر

«الهی اگرچه درویشم، ولی داراتر از من کیست که تو دارایی منی.»

استاد حسن زاده­ی آملی

«الهی! آفریدی رایگان، و روزی دادی رایگان؛ بیامرز رایگان، که تو خدایی نه بازرگان.»

خواجه عبدالله انصاری

خداوندی چنین بخشنده داریم

که بــا چندین گنه امیدواریم

خـدایا گـر بخوانـی ور بـرانـی

جز انعامت دری دیگر نداریم

سرافــرازیم اگر بـر بنده بخشی

وگـرنه از گنـه سر بــرنیـاریم

ز مشتی خـاک مـا را آفـریدی

چگونه شکر این نعمت گزاریم

غزلیات سعدی

سرمقاله/ سفر با چشم‌های بسته

سفر را دوست دارم. در سفر می‌توانم به چشم‌اندازهای تازه نگاه کنم و خوش‌حال شوم. منظره‌ها به من نگاه می‌کنند و من در آن‌ها شکل‌ها و رنگ‌های نو را پیدا می‌کنم. درخت‌ها در سفر، سبزترند و کوه‌ها باشکوه‌تر، خورشید زردیِ پررنگ‌تری دارد و ماه که شب‌ها در آسمان پدیدار می‌شود، تابناک‌تر از همیشه می‌درخشد. ستاره‌ها در سفر بهتر دیده می‌شوند.

در سفر راه‌ها با من راه می‌روند و فاصله‌ها با من بی‌فاصله حرف می‌زنند. اولین سفر را خوب به خاطر نمی‌آورم. همین قدر یادم هست که روی صندلی کنار شیشه‌ی اتوبوس نشسته بودم و بیرون را نگاه می‌کردم. «بیرون» رازهایش را با «درونِ» من در میان گذاشت. اتوبوس، جاده را پشت سر می‌گذاشت، در گردنه‌ها می‌پیچید و از تاریکی تونل‌ها می‌گذشت. گاهی که حوصله‌ام سر می‌رفت، دکل‌های برق کنار جاده را می‌شمردم. بعد که از شمردن آن‌ها خسته می‌شدم، به دشت‌ها و دامنه‌ها خیره می‌شدم. گاهی که پرنده‌ای در دوردست می‌پرید، ذوق‌زده می‌شدم. گاهی که گوسفندان را نزدیک جاده مشغول چرا می‌دیدم، لبخند می‌زدم. قدری هم از قطار بگویم.

سفر با قطار خیلی بامزه است. قطار مانند یک کوچه است با خانه‌های فراوان. کوپه‌ها، خانه‌های قطار هستند. خوبیِ این کوچه‌ها این است که یک طرف‌شان سراسر پنجره است. خانه‌ها با پنجره‌ها همسایه‌اند. سفر با قطار راحت‌تر از سفر با اتوبوس است؛ چون هر وقت از یک جا نشستن خسته شدی، می‌توانی توی کوچه‌ی قطار راه بروی و با خودت حسابی خوش بگذرانی.کسی چه می‌داند! شاید توانستی دوست و هم‌صحبتی هم پیدا کنی!

شب می‌توانی در خانه‌ی قطار دراز بکشی و با تکان‌های قطار به خواب بروی. سفر در خواب‌هایت ادامه دارد. سفر ناگزیرست و هر کس به شیوه‌ای این ناگزیر را ادامه می‌دهد. سال‌ها بعد وقتی داریم درباره‌ی سفری