پاورپوینت کامل گزیده; درخت گردکان – اسم من علی اصغر است ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزیده; درخت گردکان – اسم من علی اصغر است ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزیده; درخت گردکان – اسم من علی اصغر است ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزیده; درخت گردکان – اسم من علی اصغر است ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

>

درخت گردکان

مصطفی رحماندوست

روزی بود، روزگاری بود. الاغی بود که فکر می‌کرد خیلی داناست. به خیال خودش از همه چیز انتقاد می‌کرد و درباره‌ی همه‌ی موضوعات اظهارنظر می‌کرد. روزی الاغ به باغی می‌رفت و چشمش به بوته‌ی خربزه افتاد. بوته‌ی خربزه روی زمین پهن شده بود و میوه‌ای به آن بزرگی داشت. الاغ از بوته‌ی خربزه خوشش آمد و با خودش گفت: «چه بوته‌ی خوبی! با این که شاخه‌ی محکمی ندارد، توانسته میوه‌ای به این بزرگی بدهد.»

الاغ کمی علف خورد و رفت زیر درخت گردو تا در سایه‌ی آن استراحتی بکند. درخت گردو تکانی خورد و گفت: «جناب الاغ! آخر این شد رسم دوستی؟ سلامت کو؟ احوال‌پرسی‌ات چی شد؟ همین جوری سرت را می‌اندازی پایین و می‌گیری زیر سایه‌ی من استراحت می‌کنی؟ مثل این که تعارف و تشکر هم بد نیست ها! من سال‌ها زحمت کشیده‌ام تا به این قد و بالا و سایه رسیده‌ام.»

الاغ که اهل این حرف‌ها نبود، تا چشمش به گردوهای درخت افتاد، عرعر بلندی کرد و گفت: «به تو هم می‌گویند درخت؟ خجالت نمی‌کشی؟ فقط بلدی پُز شاخ و برگ و سایه‌ات را بدهی. برو از بوته‌ی خربزه یاد بگیر. یک‌هزارم تو هم قد و قیافه ندارد؛ اما با آن ساقه‌ی نرم و باریکش توانسته میوه‌ای به آن بزرگی به دنیا بیاورد؛ اما تو چی؟ ساقه‌ای به این محکمی و کلفتی داری. هزار تا شاخه و یک میلیون برگ داری. آن وقت محصولت گردوست؛ گردویی به آن کوچکی. معلوم است که خجالت می‌کشی از میوه‌ات حرف بزنی، هِی سایه‌ات را به رخ دیگران می‌کشی.»

درخت گردو که از حرف‌های الاغ ناراحت شده بود، تصمیم گرفت درسی فراموش‌نشدنی به الاغ بدهد. درخت گردو صبر کرد تا الاغ چرتش بگیرد. هنوز اولین خر و پف‌های الاغ بلند نشده بود که درخت گردو تکانی به خودش داد و یکی از گردوهایش را درست انداخت وسط کله‌ی الاغ. گردو محکم خورد به سر الاغ، الاغ از خواب پرید و بنای داد و بیداد گذاشت و گفت: «آخ سرم! این چی بود که به سر من بیچاره خورد؟»

درخت گردو خندید و گفت: «ای بابا! این که چیزی نبود. فقط یکی از میوه‌های کوچک من بود که افتاد و خورد توی سر تو.»

الاغ گفت: «هر چی بود، سر من که خیلی درد گرفت.»

درخت گردو گفت: «خوب، اگر همه‌ی فکرهای خَرَکی تو درست از آب درمی‌آمد چی می‌شد؟»

الاغ منظور درخت گردو را نفهمید. درخت گردو توضیح داد: «اگر میوه‌ی من به اندازه‌ی یک خربزه بود و می‌افتاد، سر کسی که زیر سایه‌ی من خوابیده بود، چه می‌آمد؟ حتماً جابه‌جا می‌مُرد؛ این‌طور نیست؟»

الاغ گفت: «