پاورپوینت کامل گفتگو ; فتیله، فردا تعطیله! ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو ; فتیله، فردا تعطیله! ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو ; فتیله، فردا تعطیله! ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو ; فتیله، فردا تعطیله! ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

>

… خنده‌ام می‌گیرد! سعی می‌کنم متوجه نشود! نگاهش می‌کنم. تَهِ‌تَهِ‌های چشم‌های خودش هم خندان است.

می‌پرسم: «آقای محمد مسلمی، چرا فتیله؟»

می‌گوید: «یادتان نیست؟ یکی از شعارهای خیلی‌خیلی مطبوع دوران کودکی‌های‌مان بود. زمانی که می‌دانستیم جمعه رسیده و درس، مشق و کلاس تعطیل. آن وقت فریاد می‌زدیم و می‌گفتیم: «فتیله، فردا تعطیله!»

می‌پرسم: «پیشنهادش برای برنامه از طرف چه کسی بود؟»

– خودم. به دوستانم که گفتم، خیلی خوش‌شان آمد. خندیدند و گفتند، خوب است، باشد، و این‌طوری شد که اسم برنامه را گذاشتیم فتیله!

***

* به جز اسم‌تان که «محمد مسلمی» است، درباره‌ی چه مشخصاتی از خودتان می‌توانید صحبت کنید؟

– درباره‌ی این‌که اولاً خوش‌اخلاقم. بعد این که متولد سال ۱۳۴۸ هستم. در بندر انزلی متولد شدم؛ امّا اصالتم آذری‌زبان است. سال ۱۳۶۴ وارد مدرسه‌ی هنر و ادبیات صدا و سیما شدم و دوره‌های بازیگری و کارگردانی را گذراندم. یک دوره‌ی مرتبط با این دروس را هم در مرکز فیلم‌سازی باغ فردوسی طی کردم. شاگرد زنده‌یاد استاد حمید سمندریان و همچنین دکتر نصر بودم. حدود سال ۱۳۷۰، در کانون پرورش فکری به طور حرفه‌ای، کار نمایش را شروع کردم و هم‌زمان، به کار در تلویزیون نیز پرداختم.

* اولین کاری را که در تلویزیون انجام دادید، به یاد می‌آورید؟

– پالام، پُلوم، پیلیم!

* که این‌طور! و بعد پالام، پلوم، پیلیم؟

– کار پشت کار تا این که چشم باز کردیم و دیدیم یک چیزی حدود سی‌تا کار تلویزیونی و پانزده‌تا کار دیگر و حالا هم که ده سال است با فتیله‌ایم!

* تعبیر شما از خنده؟

آقای محمد مسلمی، چند لحظه ما را با تعجب نگاه می‌کند. بعد ناگهان می‌خندد و در همان حال می‌گوید: «آهان‌… بله، خنده! خنده، صدای شادی است. درست مثل زمانی که صدای ترسیدن، جیغ است! امّا صدای شادی کجا و صدای آن یکی کجا؟ خدا کند همیشه همه‌جا و همه وقت صدای شادی بلند باشد.»

* پس برای همین است که برنامه‌ی فتیله این‌قدر طنز تهیه می‌شود؟

– در قالب طنزی کمدی، کار نتیجه‌ی بهتری پیدا می‌کند. تازه، خستگی خود ما هم حسابی در می‌رود.

* تعریف شما از طنز، چیست؟

– اول اجازه بدهید نکته‌ای را عنوان کنم. این‌که در کار کودک شاید بحث کمدی و طنز، ادغام شده که این مسأله تا حدی نادرست است! چون طنز، طرح و ارایه و در کل پرداختن به مسایل موجود اجتماعی است که با فضایی طنزگونه که حالا ممکن است همراه با کنایه، نیشخند، لبخند و از این حرف‌ها هم باشد، همراه شود. در حالی که خود من اصولاً همیشه سعی داشته و دارم با استفاده از کمدی خالص برای کودک کاری ارایه دهم. گاه می‌بینیم در بعضی کارها فاصله‌ی کمدی تا طنز خیلی کم شده یا اصلاً انگار گم شده است. چرا؟ چون یک‌سری مشکلات و نارسی‌ها در کارهایی که اصلاً مربوط به کودک نیست وارد شده. در حالی که نظر خود من، با این روش، زمین تا آسمان تفاوت دارد. ما با نمایش‌های کمدی به دنیای کودک وارد می‌شویم و می‌گذاریم تا کودک خودش به نتیجه برسد؛ به عبارتی، ما برداشت مسائل را به خود کودک واگذار می‌کنیم؛ چون نمی‌خواهیم دنیای قشنگ او را پُر از غبار و ابهام کرده باشیم.

* پس می‌شود گفت دنیای شما هم یک جورهایی در خنده و خندیدن بچه‌ها خلاصه می‌شود؟

– ببینید، وقتی دکتر بیمارش را معالجه می‌کند، شیرین‌ترین لحظه‌ها را برای خود نیز فراهم می‌آورد. شیرین‌ترین لحظه‌های ما هم، خنداندن و دیدن شادی و نشاط بچه‌هاست.

* آیا فکر می‌کنید برای نوجوانان نیز باید فقط به کارهای کمدی پرداخته شود؟

– نه! نوجوان در مرحله‌ای است که می‌تواند با کار طنز کامل، ارتباط برقرار کند. البته کار طنز برای کودک هم جای خود را دارد؛ یعنی این‌که اگر در قبل گفتم فقط کمدی، هدفم عدم استفاده‌ی کامل از کار طنز برای بچه‌ها نبود. در واقع این‌طور باید بگویم که نگاه و نوع ارایه‌ی هر کاری، فرم خاص خود را می‌طلبد. حال اگر برگردیم سر ارایه‌ی کار برای نوجوانان، باید بگویم که اصلاً پرداختن به برخی از موضوعات در بعضی زمان‌ها، برای نوجوانان به صورت طنز اتفاقاً خیلی هم مناسب است، منتها نه همیشه؛ البته همه‌ی این کارها را هم می‌شود به صورت تصویر یا نمایش برای این مقطع سنی تهیه و ارائه کرد.

* آیا به هر کار، یا برنامه و اصولاً هر مورد دیگری که دارای اَشکال، صحبت و حرکت عجیب و غریب است، طنز یا همان کمدی که مدّ نظر شماست، می‌توان گفت؟

– مهم‌ترین مسأله‌ای را که در رابطه با این سؤال می‌توانم بگویم، آن است که به طور مسلّم فرد یا افرادی که می‌خواهند وارد این عرصه شوند یا حتی هستند، باید در ارائه‌ی این نوع یا این‌گونه از کار، متخصص باشند که در حال حاضر متأسفانه بسیار کم و انگشت‌شمارند؛ البته اگر نگاهی به شناسنامه‌ی کاری خیلی از متخصصان قدیمی بیندازیم، متوجه می‌شویم کسانی بودند که همواره در این عرصه، به خوبی و با مهارت کامل، فعالیت می‌کردند؛ امّا یکی‌یکی بعد از مدتی، خود را از این خنده کنار کشیدند و عرصه را از وجود خود، خالی کردند.

* دلیل‌شان برای خالی کردن این عرصه چه بود؟

– به هر حال مسائل متعدد زندگی حتماً موجب این مسأله بوده؛ چون دیدیم که خیلی‌های‌شان رفتند طرف بازی در سریال‌های بزرگ‌سال و کارهایی از این قبیل.

* شما فکر می‌کنید، عدم حضور آنان، به کار برای کودک و نوجوان، خللی وارد کرده است؟

– صددرصد؛ چون موجب آن شد که یک‌سری چیزهای عجیب و غریب وارد کار شود؛ حتی گاه مشاهده می‌کنیم در بعضی جاها، بعضی افراد می‌خواهند با توسل به مجموعه‌ی بی‌ربطی از اداها و رفتارهای زشت و ناپسند و جمله و سخنان عجیب و غریب‌تر، به عنوان مثال تولید خنده کنند. لابد پیش خودشان هم فکر می‌کنند بچه‌ها که متوجه کار ما نیستند!

* آیا درباره‌ی کارها و برنامه‌هایی که مربوط به ساخت برنامه‌ی فتیله است، نظر بچه‌ها را هم جویا شده یا می‌شوید؟

– به‌طور دقیق از زمانی که از خانه، قدم به بیرون می‌گذارم، این مسأله اتفاق می‌افتد؛ چون از همان لحظه با مخاطبان درگیر می‌شوم؛ حتی سؤال می‌کنم. جواب می‌شنوم. از دلایل‌شان می‌پرسم. چه مثبت چه منفی. در مجموع، در فرصت‌های مناسبی که دست می‌دهد، با آن‌ها درباره‌ی قسمت‌های مختلف برنامه، گفت‌و‌گو می‌کنم. به‌جز این‌ها از طریق ایمیل برنامه و سایت موجود و همین‌طور بخش نظرسنجی خود سازمان هم مطالب عنوان‌شده را بررسی می‌کنیم.

* به این نظرها، اهمیتی هم داده می‌شود؟

– بگذارید جواب شما را در یک جمله این‌طور بدهیم که، ما انتقادپذیر هستیم.

* هیچ پیش آمده که از انتقادی دلخور