پاورپوینت کامل خدا و طنز ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خدا و طنز ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خدا و طنز ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خدا و طنز ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به موضوع طنز در قرآن

شوخ‌طبع بودن و طنزپرداز بودن یا جدی بودن هر کسی را از گفتار، رفتار و نوشتار او می‌توان به دست آورد؛ اما خداوندی که وجودش نادیدنی است و صدایش ناشنیدنی، چگونه می‌توان درباره‌اش گفت که شوخ‌طبع و طنزپرداز است و یا جدی و دور از هر گونه مزاح و شوخ‌طبعی و طنزپردازی؟

اگر خدا را به دیده نتوان دید- که نمی‌توان دید- و صدایش را نتوان شنید- که نمی‌توان شنید- کتابش، اما خوش‌بختانه در دست ماست. با خواندن آیه‌ها و سوره‌هایش می‌توان فهمید تا چه حد از طنز بهره گرفته و یا با آن بیگانه بوده و به آن روی خوش نشان نداده است.

قرآن در آیاتی می‌گوید: «این کتاب گفتاری فاصل بین حق و باطل است و شوخی و هزل نیست.»(۱)

آیا از این دو آیه و آیاتی نظیر آن می‌توان نتیجه گرفت که قرآن با طنز مخالف است؟

بهتر است مسأله را با تعریف طنز آغاز کنیم.

به راستی طنز چیست؟

«طنز عبارت از شعر یا نثری است که در آن، حماقت یا ضعف‌های اخلاقی، فساد اجتماعی یا اشتباه‌های بشر با شیوه‌ای تمسخرآمیز و اغلب غیرمستقیم بازگو شود.»(۲)

به این معنا آیا قرآن از طنز بهره جسته است؟ آیا در قرآن آیه یا آیات و یا سوره یا سوره‌هایی داریم که خداوند حماقت یا ضعف‌های اخلاقی، فساد اجتماعی یا اشتباه‌های انسانی را با شیوه‌ای تمسخرآمیز بیان کرده باشد؟

به آیه‌ی زیر بنگریم:

«حکایت حال کسانی که تورات را به آن‌ها دادند، اما آن‌ها از برداشتنش شانه خالی کردند، حکایت درازگوشی است که کتاب‌های آسمانی را بر پشت برمی‌دارد، بدا حکایت قومی که نشانه‌های خدا را دروغ شمردند و خدا مردم ستم‌پیشه را راه نمی‌برد.»(۳)

چه تصویری در ذهن‌تان می‌آید؟

با خواندن آیه، درازگوشی را تصور می‌کنیم که از سالن کتابخانه بیرون می‌آید با باری از کتاب‌های گوناگون که بر پشت دارد. گر چه زحمت بردن کتاب‌ها را می‌کشد، خود کلمه‌ای از آن کتاب‌ها را نه می‌خواند و نه می‌تواند بخواند و نه می‌فهمد.

خر در بیش‌تر فرهنگ‌ها سمبل حماقت است و کتاب در همه‌ی ملت‌ها مظهر دانایی و علم و دانش. موقعیت طنزی که این آیه به تصویر می‌کشد در آن است که خداوند دو مظهر متضاد حماقت و معرفت را با هم آورده است.

آیا بهتر از این می‌توان حال جامعه‌ای را که کتاب‌خانه‌هایش سرشار از منابع و ذخایر فرهنگی است و مردمش بی‌میل به مطالعه و کتاب به تصویر کشید؟

آیا زیباتر از این می‌توان حال مدعیان علم، فرهنگ و فرهنگ‌دوستی را که تنها شعار فرهنگ را می‌دهند و سنگش را به سینه می‌زنند، اما در عمل گامی مؤثر در جهت بالا بردن فکر، فرهنگ و اندیشه به جلو برنمی‌دارند ترسیم کرد؟

به راستی اگر کاریکاتوریستی بخواهد حالت جامعه‌ای را که حال مطالعه ندارد و کتاب را تنها برای دکور می‌خواهد به تصویر بکشد، تصویری خنده‌دارتر از این می‌شود که درازگوشی را در حالتی چنین مفلوکانه به نقش درآورد؟

به آیاتی دیگر بنگریم:

«آیا حکایت آن شاکیان که از محراب (داود) بالا رفتند به تو رسیده است؟ آن‌گاه که (سرزده) بر او وارد شدند و او از دیدن آن‌ها هراس کرد، گفتند: «نترس، ما دو نفر شاکى هستیم، یکى از ما بر دیگرى تعدى کرده، پس بین ما به حق داورى کن و ستم روا مدار، و راه درست را نشان‌مان ده. این برادر من است، ۹۹ میش دارد، و من تنها یکى دارم، (به من) می‌گوید: این یکى را هم به من واگذار! با زبان بر من چیره گشته است.» (داود) گفت: «به راستی او با خواستن میش تو و درخواست افزودن آن به میش‌هایش بر تو ستم کرده، و بسیارى از دوستان به یکدیگر ستم مى‏کنند، مگر آن‌ها که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، که شمارشان اندک است…» داود گمان کرد ما او را (با این ماجرا) آزموده‏ایم، از پروردگارش بخشش خواست و به سجده افتاد و توبه کرد. ما این عمل را بر او بخشیدیم، و او نزد ما داراى مقام والا و آینده‌ی نیک است.»(۴)

موارد طنز در قصه‌ی داود:

۱- غافل‌گیری: داود در آغاز آمدن شاکیان فکر می‌کرد دو انسان‌اند، اما بعد فرشته از آب درآمدند.