پاورپوینت کامل مشاهیر;ابوالحسن خان صدیقی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشاهیر;ابوالحسن خان صدیقی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشاهیر;ابوالحسن خان صدیقی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشاهیر;ابوالحسن خان صدیقی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

او خالق مجسمه ها و طرح های نمادین بسیار مهمی در شهرهای مختلف است

معمولاً شهرداری ها سعی می کنند، مهم ترین نمادهای شهری را در میدان های اصلی و گذرگاه های پر رفت و آمد تعبیه کنند. نمادهای شهری، به دلایل مختلف باید بسیار ارزنده و قابل باشند. در تهران و چند شهر مهم دیگر، برخی از این نمادهای مهم، هنر دست یکی از برجسته ترین هنرمندان تاریخ ایران است که شاید نامش را کم تر شنیده باشید. «ابوالحسن خان صدیقی» هم مجسمه ساز بود، هم نقاش و هم طراح. مجسمه ی فردوسی در میدان فردوسی تهران، مجسمه ی خیام در پارک لاله ی تهران و مجسمه ی نادرشاه افشار در باغ نادری شهر مشهد، چند نمونه از کارهای ارزنده ی او هستند. او آثار ارزش مند و مهم بسیاری خلق کرده که در متن با آن ها آشنا خواهید شد. به همین خاطر در این شماره، سراغ زندگی این هنرمند مشهور رفته ایم.

دیوارهای خط خطی

میرزا باقرخان، پدر ابوالحسن بود. او اهل شهر نور در استان مازندران بود؛ اما چند سالی می شد که به تهران آمده بود و در محله ی عودلاجان زندگی می کرد. عودلاجان، محله ی اعیان نشین تهران بود. خدا، ابوالحسن را هم در همان محله به او داد؛ سال ۱۲۷۳ ه.ش. ابوالحسن که هفت ساله شد و موقع مدرسه رفتنش، پدر او را به مدرسه ی اقدسیه که یکی از بهترین مدرسه ها بود فرستاد. بعد از ابتدایی هم به مدرسه ی آلیانس رفت. نقاشی اش همیشه خوب بود، بدون این که معلم نقاشی داشته باشد. معلم ها همیشه از این که ابوالحسن خان، دیوار را برای نقاشی انتخاب می کند، شاکی بودند و به او و پدرش چند بار تذکر دادند.

میرزا باقرخان، دوست داشت پسرش دکتر شود، شاید هم مهندس؛ اما ابوالحسن، علاقه اش نقاشی بود. برای همین هم سال آخر مدرسه ی آلیانس را نرفت. او و دوستش علی محمد حیدریان، نزد «کمال الملک» رفتند و او را راضی کردند تا سر درس او در مدرسه ی صنایع مستظرفه بنشینند. کمال الملک، همان نقاش کم نظیر، شاید هم بی نظیر ایران است. سه سال بعد، در سال ۱۲۹۹ دیپلمش را با بهترین نمره گرفت و برای همین مورد توجه کمال الملک شد. میرزا ابوالحسن خان از آن سال معلم همان مدرسه شد و علی اکبر صنعتی از شاگردان او است. او از خاطرات استادش می نویسد: «در کار هنرآفرینی آن چنان خوش می درخشد که به روایت مرحوم اسمعیل خان آشتیانی، آقا کمال الملک اغلب از سر طنز و تشویق شاگرد، او را «آمیرزا ابوالحسن خان رقیب» صدا می کرد!»

مدرسه ی صنایع مستظرفه

ابوالحسن خان، نقاشی را خوب ادامه می داد؛ اما همان طور که در کودکی، بدون هیچ معلمی فهمید که عاشق نقاشی است، در جوانی هم پی به علاقه اش به مجسمه سازی برد. در حالی که هیچ معلم مجسمه سازی در ایران وجود نداشت؛ حتی در مدرسه ی صنایع مستظرفه(صنایع دستی). سال ۱۳۰۱، با گچ، اولین تجربه ی مجسمه سازی را با ساخت نیم تنه ی یک کودک شروع کرد و به کمال الملک نشان داد. کمال الملک با دیدن مجسمه متوجه استعداد صدیقی شد و گلخانه ی مدرسه را تبدیل به کارگاه مجسمه سازی کرد. حالا صدیقی، هم نقاشی درس می داد، هم برای خودش مجسمه می ساخت؛ البته از روی کتاب هایی که کمال الملک از اروپا با خود آورده بود.

چند تا مجسمه ی گچی که ساخت، روزی از