پاورپوینت کامل چشمه چشمه نور;صدای حجاز (۳) ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشمه چشمه نور;صدای حجاز (۳) ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشمه چشمه نور;صدای حجاز (۳) ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشمه چشمه نور;صدای حجاز (۳) ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

>

خواندید:

میسحیان شهر نجران تصمیم گرفتند برای دیدار با پیامبر اسلام(ص) به شهر مدینه بیایند. چند نفر از بزرگان آن ها به راه افتادند و به سوی شهر مدینه آمدند. آن ها در راه از چادرنشین ها درباره ی پیامبر جدید تحقیق کردند. به شهر مدینه که رسیدند به خانه ی عبدالرحمان رفتند. لباس های زیبای خود را پوشیدند و به مسجد پیامبر آمدند؛ امّا همین که چشم پیامبر به آن ها افتاد از مسجد رفت. مسیحیان تعجب کردند. حضرت علی(ع) به آن ها گفت پیامبر به خاطر لباس های گران قیمت شما ناراحت شده است. روز بعد آن ها لباس های ساده پوشیدند، پیش پیامبر آمدند و سؤال های خود را از پیامبر پرسیدند. پیامبر جواب آن ها را داد، امّا آن ها حرف پیامبر را قبول نکردند و گفتند می خواهیم مباهله کنیم.

ادامه ی داستان:

پیامبر خدا(ص) نگاهی عمیق و طولانی به چهره ی مسیحیان نجران کرد و سپس سر خود را پایین انداخت. معلوم بود که آن ها می خواهند لجبازی کنند و زیر بار دلیل ها و سخنان پیامبر نروند. ناگهان حالت پیامبر دگرگون شد. دانه های عرق روی پیشانی پیامبر پیدا شدند و لب های پیامبر آهسته تکان خوردند. شرحبیل و ابوحارثه که جلوتر نشسته بودند به هم دیگر نگاه کردند و هر دو زیرچشمی به پیامبر نگریستند. پیامبر همچنان سرش پایین بود و حرفی نمی زد. ابوحارثه نگاهش را به حضرت علی(ع) دوخت. حضرت علی(ع) با اشاره از او خواست که چیزی نگوید و صبر کند. لحظه ای بعد پیامبر سر بلند کرد و آیه ای را که جبرییل آورده بود خواند: «و هرکس بعد از آن که برای او علم و آگاهی به خلقت و آفرینش عیسی پیدا شد با تو بگومگو کند، بگو: بیایید پسران مان و پسران تان و زنان مان و زنان تان و خودمان و خودتان را فراخوانیم، آن گاه مباهله کنیم و لعنت خد را بر دروغ گویان قرار دهیم.»(۱)

خواندن آیه که تمام شد پیامبر فرمود: «من برای مباهله آماده ام. شنیده ام نزدیک چاه آب قبیله ی «بنی سالم» شتران و برده های خود را گذاشته اید. همان جا، جای خوبی است. به آن جا بروید و آماده باشید. فردا صبح به خواست خدا به آن جا می آییم و مباهله می کنیم.»

***

مسیحیان از جای برخاستند و از مسجد بیرون رفتند. عبدالرّحمان باعجله به دنبال آن ها دوید و گفت:

– دوستان من کجا می روید. شنیدید که پیامبر چه گفت. حالا وقت دارید. امشب هم به خانه ی من بیایید تا فردا…

ابوحارثه نگذاشت سخن عبدالرّحمان تمام شود: «ما امشب به چادرهای خودمان می رویم. ما باید بیش تر با هم مشورت کنیم.» مسیحیان با این حرف از پیامبر خداحافظی کردند و به راه خود رفتند. روز بعد خیلی زود از راه رسید و آفتاب صبح چهره اش را به شهر نشان داد. خورشید ابتدا نوک نخل های بلند را نورانی کرد و بعد نورش را روی سر شهر ریخت. مسلمانان زودتر از خانه ها بیرون آمده و گُله به گُله در کوچه ها ایستاده بودند و با هم حرف می زدند. همه جا سخن از مباهله ی پیامبر با مسیحیان بود. هنوز کسی از تصمیم پیامبر خبر نداشت. همه می خواستند بدانند پیامبر آن ها را به جمع مباهله کننده ها راه می دهد یا نه؟ کمی بعد درِ خانه ی پیامبر باز شد و پیامبر بیرون آمدند.

یک راست به در خانه ی حضرت علی(ع) رفتند و در زدند. حضرت علی(ع) نیز خیلی زود درِ خانه را باز کرد و بیرون آمد. به دنبال حضرت علی(ع)، فاطمه ی زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نیز از خانه بیرون آمدند. پیامبر(ص) دست حضرت علی(ع) را در دست گرفتند. نوه های کوچک پیامبر هم جلوجلو دویدند. پیامبر(ص) و