پاورپوینت کامل ورزش در ایران باستان ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ورزش در ایران باستان ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ورزش در ایران باستان ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ورزش در ایران باستان ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

>

ایرانیان قدیم اهمیت فراوانی برای سلامتی روح و جسم قائل بودند. آن ها معتقد بودند که سلامت روح افراد به تندرستی جسم آن ها وابسته است. یک ایرانی اولین چیزی که از اهورامزدا می خواست بهشت جاودان و دومی «قدرت و قوّت» بود. سلامت عقل و بدن آنچنان در تعالیم «اوستا» به یکدیگر وابسته بودند که حتی اسلحه ها و آلات و ادواتی که برای تمرین های جسمانی به کار گرفته می شد، دارای ارزش معنوی بالایی بودند. در آن روزگار سربازان را می شد از شمشیر و نیزه هایی که در دست داشتند به خوبی تشخیص داد. این در حالی بود که روحانیان زرتشتی نیز همیشه یک گُرز در دست می گرفتند که نمایان گر «نبرد با نیروهای اهریمنی» بود (همان طور که در انگلستان قدیم نیز اسقف ها شمشیری در دست می گرفتند که مفهوم نبرد با شیطان را دارا بود). در یکی از کتاب های باستانی ایرانی برای درهم شکستن قوای اهریمنی توصیه شده که: «روح دانش را پشتیبان خود ساخته و سپر راستی در دست گرفته و با گُرز شکرگزاری و کمان با شیطان به مبارزه بپردازیم.» در ایران باستان اطفال را به تحمّل سختی هایی مانند گرسنگی، تشنگی، خستگی و تحمّل سرما و گرما وادار می ساختند تا در هنگام جنگ به کار آید. البته باید توجه داشته باشیم که این ریاضت کشیدن ها، هیچ شباهتی به سختی کشیدن مرتاض های هندی نداشت. ایرانیان باستان هیچ گاه سختی دادن به بدن را وسیله ی تقرّب به خدا نمی دانستند و با هر کاری که موجب ضعیف شدن بدن بود مخالفت می کردند. به همین جهت اعتقاد داشتند که عبادت خدا بیش تر کار انسان های سالم و قوی است. عبادت از نظر آن ها جنگ با هر نوع بدی و زشتی، آبادکردن زمین های کشاورزی و به دنیا آوردن فرزندان فراوان بود و عقاید آن ها کاملاً با عقاید هندیان (سختی دادن و ریاضت بدن برای رسیدن به خدا) متفاوت بود؛ حتی روحانیان زرتشتی به مردم می گفتند: «آن کس که غذای کافی می خورد، توانایی پیدا می کند که عبادت کند، زراعت کند و فرزندان توانا و نیرومند داشته باشد.» در جامعه ی ایرانی قهرمانان و رادمردان الگوی تمام مردم جامعه بودند و بسیاری تلاش می کردند که فرزندان خود را به جوانانی باهوش و ذکاوت، شجاع و سلحشور و چالاک بدل سازند. ایرانیان چنان حس احترامی نسبت به قهرمانان و پهلوانان داشتند که اصطلاحات و اسامی فراوانی را در زبان فارسی برای دلاوران به کار می بردند. کلماتی چون: قهرمان گو، گورد، رادمرد، هژبر، نامور، اردشیر، نام بردار، نیو، نیوزاد، بهادر، نامدار، آریا (به معنی اصیل زاده)، پهلو، پهلوان، نبرد، شیرگیر، شیردل و…. طبق گفته ی «استرابون» یونانی، جوانانی که تا پایان ۲۴ سالگی انواع و اقسام دانستنی ها، تعلیمات و ورزش ها را فرا می گرفتند به «گردک» معروف می شدند. این کلمه نشان دهنده ی آن بود که جوان به پهلوان و دلاور کوچکی تبدیل شده است و به مرور زمان و در حین کارزار و عمل به درجه «گرد» خواهد رسید. نویسندگان یونانی می نویسند که ایرانیان در کلاس های تمرین، شرح زندگی قهرمانان ملّی را برای جوانان تعریف می کردند تا جوانان، این قهرمانان را الگوی زندگی خود قرار دهند. مقام قهرمانان تا جایی بالا بود که حتی در «اوستا» نام برخی از این بزرگان در شمار «مردان مقدّس» آورده شده است. آنان مردانی بودند که کردارشان از روی عقل سلیم و دور از سستی بود و مرد دانش بودند. در عین حال، در زمان جنگ نیز الگوی دیگران بوده اند و در نبردها حضور می یافتند. این چنین بود که دختران جوان در دعاهای خود از خداوند می خواستند که شوهری نیرومند، زیبا و قهرمان به آنان عطا کند. شوهری که پدر فرزندان فراوانی شود و در سراسر زندگی بتواند روزی خود و خانواده ی خود را تأمین کند. در اساطیر و افسانه های ایرانی از سلسله ای به نام «کیانیان» نام بر