پاورپوینت کامل شانس کیِ در خانه را می‌زند؟ (۲) ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شانس کیِ در خانه را می‌زند؟ (۲) ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شانس کیِ در خانه را می‌زند؟ (۲) ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شانس کیِ در خانه را می‌زند؟ (۲) ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

>

در مقاله‌ی قبلی شما با بعضی از تفاوت‌های افرادی که به شانس اعتقاد دارند با افرادی که به توانایی‌های خود متکی هستند آشنا شدید. همچنین متوجه شدید که روان‌شناسان به گروه اول افراد با منبع کنترل بیرونی و به گروه دوم افراد با منبع کنترل درونی گویند. در این مقاله قصد داریم تفاوت‌های دیگر این دو گروه را مورد تحقیق قرار دهیم و همچنین نگاهی بیندازیم به این‌که چرا اصولاً افراد جامعه به این دو گروه تقسیم می‌شوند.

در آغاز باید بگوییم که یکی از تفاوت‌ها‌ی مهم این دو گروه در نحوه‌ی نگرش و دیدِ ‌آن‌ها به بیماری‌های لاعلاج است. در مقاله‌ی قبلی شما با تفاوت‌های آن‌ها در مقابله با بیماری‌ها به‌طور کلی آشنا شدید؛ ولی باید بدانید وقتی پای بیماری لاعلاج به میان می‌آید، این تفاوت‌ها می‌تواند جان یک گروه را بگیرد، درحالی‌که گروه دیگر با سلامت به زندگی ادامه می‌دهد. وقتی به افراد این دو گروه گفته شود بیماری لاعلاجی دارند، اوّلین واکنش آن‌ها به این خبر، شوکه شدن و ناراحتی است. تا این‌جا هیچ تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد و هر دو گروه با شنیدن چنین خبری بسیار ناراحت می‌شوند. گروهی که به شانس اعتقاد دارند به دام افسردگی می‌افتند و همه چیز را تمام شده می‌دانند. سیستم ایمنی بدن آن‌ها به‌خاطر غمگینی بیش‌از‌حد و افسردگی، از آن‌چیزی که قبلاً بوده‌ هم ضعیف‌تر می‌شود و آن‌ها زودتر به سوی مرگ گام برمی‌دارند. گروهی که به توانایی‌های خودشان اعتماد دارند پس از ناراحتی‌های اولیه سعی می‌کنند خودشان را جمع‌و‌جور کنند و با مشکل‌شان به‌طور منطقی برخورد کنند. آن‌ها پیش خود حساب ‌و ‌کتاب می‌کنند و می‌گویند: «حالا که از پزشک‌ها قطع امید شده‌است بهتر است به سازنده‌ی همان بدن امید بست.»

درست مثل وقتی‌که وسایل خانه‌ی شما خراب می‌شود و شما نزد هر نمایندگی که می‌روید می‌گویند: آن را پیش سازنده‌اش بفرستید. این افراد با امیدوار بودن به خدا و قوی کردن ایمان خود اگر وضعیت جسمانی خود را بهتر نکنند، هرگز آن‌را بدتر نخواهند کرد. شما از طریق تلویزیون، رادیو، مجله‌های گوناگون و… با موارد بسیاری از افراد سرطانی و یا بیماری‌های لاعلاج دیگر آشنا می‌شوید که پس از این‌که پزشک جواب‌شان کرده، با امیدوار بودن و ادامه دادن زندگی و لذت بردن از آن توانسته‌اند غیر‌ممکن را ممکن کنند؛ حتی اگر این افراد نتوانند بر بیماری خود غلبه کنند، در بدبینانه‌ترین حالت هم از باقی عمر خود بهترین سود را می‌برند. این‌جاست که می‌بینیم دو گروه افراد با بیماری مشابه در جاهای مختلفی قرار دارند. یک‌گروه در زیر خروارها خاک، درحالی‌که گروه دوم به زندگی هرچند کوتاه خود با خوشی ادامه می‌دهد.

از تفاوت‌های دیگر افراد با منبع کنترل درونی و بیرونی این است که بیش‌تر افراد با منبع کنترل بیرونی (یعنی افراد معتقد به شانس و قسمت و…) دلایل اتفاق‌هایی را که در اطراف آن‌ها می‌گذرد درست متوجه نمی‌شوند. به‌طور مثال فرض کنید که شما سوار ماشینی می‌شوید و رانند‌ه‌ی آن شروع به صحبت در مورد تصادف خونینی که قبلاً دیده ‌بود، می‌کند و می‌گوید: «قسمت بوده که فرد یا افرادی که در آن خودرو بوده‌اند، مرده‌اند.» حال بیایید این مثال را کمی موشکافی کنیم. ابتدا باید از راننده‌ی فرضی پرسید: «قسمت یعنی ‌چه؟» دوماً اگر فرضاً توانستیم قسمت را هم تعریف کنیم، باید بپرسیم: «اگر قسمت بوده که فرد در آن ‌روز و تاریخ بمیرد، پس چرا نیروی انتظامی این همه تابلو و علائم راهنمایی در جاده‌ها و خیابان‌ها کار گذاشته است؟» از نظر افراد با منبع کنترل درونی، تصادف‌ها و یا هر اتفاق دیگری که حداقل یک طرف قضیه انسان قرار دارد، اگر اشتباهی روی دهد، از رفتار انسان‌ها‌ی دیگر در آن ماجرا سرچشمه می‌گیرد و تصادف فرد فرضی ما نه قسمت بوده و نه خواست