پاورپوینت کامل ورزش زورخانه ای ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ورزش زورخانه ای ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ورزش زورخانه ای ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ورزش زورخانه ای ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

>

ورزش زورخانه‌ای

ورزش زورخانه‌ای یا ورزش تابستانی، نام مجموعه حرکت‌های ورزشی با اسباب و بی‌اسباب و آداب و رسوم مربوط به آن‌هاست که در محدوده‌ی تاریخی و فرهنگی ایران از گذشته‌های دور رواج داشته است.

ورزش‌های زورخانه‌ای نام دیگر آیین پهلوانی و از ورزش‌های سنتی و به نام ایرانیان است. مکانی که در آن به ورزش باستانی می‌پردازند «زورخانه» نام دارد.

به نظر بسیاری از مورخین، زورخانه در حدود هفت‌صد سال پیش (قرن هفتم خورشیدی) به دست محمود، معروف به پوریای‌ولی که ظاهراً از مردم خوارزم بوده به شکل امروزی در آمده است.

ورزش زورخانه‌ای آداب خاصی دارد. آدابی که برگرفته از روح مُروَّت، جوان‌مردی و پهلوانی است. این خصایل با‌ارزش را مرشد زورخانه در قالب اشعار و داستان‌هایی آهنگین هم‌راه با ضرب زورخانه برای تهییج ورزش‌کاران در هنگام ورزش می‌خواند.

جای ایستادن ورزش‌کاران در گود

در گود زورخانه، هر یک از ورزش‌کاران به فراخور مقام خود در جایی می‌ایستند. کارکشته‌ترین و سال‌مندترین آن‌ها که پیش‌کسوت است، «میاندار» می‌شود و در میان گود روبه‌روی مرشد می‌ایستد. ورزش‌کاری که پس از او از ورزش‌کاران دیگر سال‌مندتر و آزموده‌تر است پای (سردم) می‌ایستد. اگر در میان ورزش‌کاران «سیّد»ی باشد و در ورزش باستانی پختگی چندانی هم نداشته باشد، پای (سردم) می‌ایستد.

ورزش‌کاری که از دیگر ناآزموده‌تر و ناپخته‌تر است و به او «تازه‌کار» می‌گویند، جایش در گود پشت‌سر میاندار است. دیگر ورزش‌کاران از بزرگ تا کوچک (از نظر آزمودگی) به ترتیب کنار گود، دورتا‌دور میاندار می‌ایستند.

برخی از حرکت‌های اصلی در ورزش زورخانه‌ای عبارت‌اند از:

پا زدن

پیش از آغاز پا زدن، میاندار در میان گود می‌ایستد و ورزش‌کاران دورتا‌دور او گرد می‌آیند. نخست پای آرامی می‌زنند که به آن پای نرم می‌گویند. به این صورت که ورزش‌کار پنجه‌ی یک پا را اندکی از زمین بلند می‌کند و روی پنجه‌ی پای دیگر، خود را تکان می‌دهد و به آرامی پس و پیش می‌رود.

ورزش‌کاران در زورخانه به چهار شکل پا می‌زنند:

– پای اول (پای چپ و راست).

– پای جنگلی.

– پای تبریزی اول، دوم و پای سوم.

– پای آخر.

در پای جنگلی ورزش‌کار روی پنجه‌های پا می‌ایستد و با آواز و صدای ضرب مرشد یک ‌بار، سنگینی بدن خود را روی پای چپ می‌اندازد و پای راست را به پیش پرتاب می‌کند و بار دیگر روی پنجه‌ی پای راست می‌ایستد و پای چپ را به پیش پرتاب می‌کند. این کار، تند و پی در پی انجام می‌گیرد.

چرخ زدن

چرخ زدن بر پنج گونه است:

۱- چرخ جنگلی: ورزش‌کار در میان گود می‌آید، دست‌ها را در امتداد شانه نگه می‌دارد و به نرمی خود را تکان می‌دهد و آرام و هماهنگ با صدای ضرب مرشد، دور گود می‌چرخد.

۲- چرخ تیز: ورزش‌کار در میان گود یا دور گود بسیار تند به دور خود می‌چرخد. گاهی سرعت چرخ آن‌قدر زیاد می‌شود که هیکل چرخنده را نمی‌توان تشخیص داد.

۳- چرخ سبک و چمنی: ورزش‌کار نه تند و نه آرام، بلکه سنگین و زیبا به دور خود می‌چرخد و با چرخ، دور گود را هم می‌پیماید.

۴- چرخ تک‌ پر: ورزش‌کار پس از یک‌ بار به دور خود چرخیدن، یک ‌بار هم به هوا می‌جهد و در هوا چرخی به دور خود می‌زند. معمولاً ورزش‌کار تک‌ پرها را در هوا در گوشه‌های گود انجام می‌دهد.

۵- چرخ سه‌تک پر: ورزش‌کار سه‌بار به دور خود می‌چرخد، آن‌گاه یک تک ‌پر در هوا می‌زند.

نکته: مرشد برای هر یک از چرخ‌ها آهنگی ویژه بر ضرب می‌گیرد.

میل گرفتن

میل باستانی افزاری است چوبی و کله‌قندی و توپر، ته آن گرد و هموار و سر آن تخت یا گرد است و در میان آن، دسته‌ای به درازی پانزده سانتی‌متر فرو برده‌اند. وزن هر میل از ۵ تا ۴۰ کیلوگرم است.

میل گرفتن بر سه گونه است:

۱- میل سنگین: ورزش‌ک