پاورپوینت کامل گزارش یک نشست سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارش یک نشست سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارش یک نشست سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارش یک نشست سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

>

گزارش اختصاصی فصل نامه «معارف رضوی و رسانه» از نشست سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام

دکتر قنبری همدانی، پژوهشگر تاریخ اسلام: سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام، بهترین الگو در عرصه جامعه و سیاست است

دانشگاه علوم اسلامی رضوی، در روزهای چهارم و پنجم بهمن ماه سال ۹۱، میزبان نشستی، با عنوان «بررسی سیره سیاسی و اجتماعی امام رضا علیه السلام » بود. این نشست دو روزه، به همت معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدس رضوی و با حضور دکتر حشمت الله قنبری همدانی، استاد و پژوهشگر تاریخ اسلام و جمعی از نخبگان، پژوهشگران و دانشجویان، در سالن همایش های دانشگاه علوم اسلامی رضوی، برگزار و مباحث مختلفی درباره سیره سیاسی – اجتماعی امام رضا علیه السلام، بررسی شد.

در این زمینه، فصل نامه معارف رضوی و رسانه، مشروح گزارش این نشست را تقدیم علاقه مندان و مخاطبان می کند:

سیره زندگانی حضرت رضا علیه السلام، سیره تمام ائمه را در بر می گیرد

دکتر قنبری همدانی، در آغاز این نشست، یکی از اصلی ترین مصیبت های امروز جهان اسلام را محروم کردن مسلمانان از حقایق ناب اهل بیت علیهم السلام و احساس بی نیازی در این زمینه دانست و در توضیح سیره سیاسی و اجتماعی امام رضا علیه السلام گفت: سیره زندگانی حضرت رضا علیه السلام، در واقع سیره تمام ائمه را در بر می گیرد.

همان طور که مردم کوفه به امام حسین علیه السلام نامه نوشتند، در ماجرای عزیمت امام رضا علیه السلام به مرو نیز صدها تن نامه نوشتند. همان طور که پیامبر در واقعه غدیر خم برای مردم خطبه غدیر را خواند و به پیروی از ولایت تأکید نمود، حضرت رضا علیه السلام هم در اجتماع بزرگ مردم نیشابور، حدیث سلسله الذهب را خواند. همان طور که معاویه، امام حسن علیه السلام را به صلح مجبور کرد، مأمون هم امام رضا علیه السلام را به پذیرفتن ولایت عهدی مجبور ساخت.

وی با اشاره به وداع حضرت رضا علیه السلام با مسجد النبی و خانواده شان در مدینه بیان داشت: حضرت می دانستند که این مهاجرت بازگشتی نخواهد داشت و فرمودند که «بر من گریه و شیون کنید.» بنابراین، خانواده حضرت در حیات امام رضا علیه السلام، برای ایشان اقامه عزا کردند.

این استاد تاریخ اسلام تصریح کرد: این اقدام امام، باطل بودن و فقدان مشروعیت بنی عباس را در مدینه به وضوح نشان داد و این پیام را داشت که ایشان برای ادای تکلیف، همانند حضرت سیدالشهدا علیه السلام راهی میدان مبارزه با جنگ نرم حکومت وقت می شود.

امام رضا علیه السلام درقامت سیاست مداری برجسته، تکلیف امامت را به انجام رساندند

دکتر قنبری همدانی در ادامه یادآور شد: امام رضا علیه السلام هر جا که رسید، در قامت یک سیاست مدار برجسته، تکلیف امامت را به انجام رساند و آنچه در نیشابور رخ داد، خلاصه خطبه مفصل غدیر رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود، که در نهایت دقت و هوشیاری، به وقوع پیوست.

وی ادامه داد: امام رضا علیه السلام به آیندگان و بشریت در جمع چند هزار نفری روایان اخبار و احادیث نیشابور این موضوع را با صراحت تمام اعلام کرد که راه و خط غدیر، گمشدنی نیست و کلید سعادت و عاقبت به خیری بشریت در تبعیت از امام معصوم است و با آن اقدام ظریف وجدان غارت شده مردم را به چالش کشیدند.

این پژوهشگر تاریخ اسلام، با بیان اینکه بنی عباس، اعتقاد و ظرفیت زندگی در سایه امام معصوم را نداشتند، بیان داشت: آنچه مأمون می خواست، مشروعیت بخشیدن به حاکمیت خود بود و با فتنه و تحمیل ولایت عهدی در پی آن بود که برای خود در بین مردم، جایگاه موجهی بسازد.

وی با بیان دلایل مأمون برای دعوت از امام رضا علیه السلام به مرو، عنوان داشت: مأمون همواره به دنبال آن بود که حکومت را بدون حواشی و امتیازهای منفی خلفای گذشته در دست بگیرد و برای تحکیم پایه های حکومت خود مجبور بود اقداماتی انجام دهد. از این رو، امام را مجبور کرد که از مدینه به مرو هجرت کند.

این استاد تاریخ اسلام، با تشریح نحوه دعوت مأمون از امام برای پذیرش خلافت افزود: وجود مبارک مولای ما، حضرت امام رضا علیه السلام، در سال ۲۰۱ هجری وارد مرو شد و طی استقبال رسمی با حضور مأمون و اهالی دربار و قاطبه مردم، پا به شهر و قصر حکومتی گذاشت.

پس از اینکه امام استقرار یافت و بنابر روایت شیخ صدوق، مأمون با حضرت خلوتی را ترتیب داد که مفهوم و محتوای این نشست و گفت وگو، به عنوان میراثی ارزشمند برای تاریخ، به جای مانده است. عبدالله مأمون در این گفت وگو خطاب به امام می گوید: فرزند رسول خدا، من مقام علمی، روح عبادت گر، خداترسی، پرهیزکاری و بی اعتنایی شما به دنیا و مقامات دنیایی را می دانم و تشخیص می دهم که برای امر مدیریت مسلمانان و به عبارت دیگر، خلافت از من شایسته تری.

پیشنهاد حکومت به امام رضا علیه السلام تعارفی سیاسی و ریاکارانه بود

دکتر همدانی در ادامه با بیان اینکه اساساً مسئله پیشنهاد حکومت از سوی مأمون به امام رضا علیه السلام تعارفی سیاسی و ریاکارانه بود، افزود: عبارات مأمون خطاب به امام رضا علیه السلام، نوعی تزویر است و هیچ عقل سلیمی نمی تواند بپذیرد، پس از آن همه زحمات زیادی که مأمون برای رسیدن به قدرت انجام داده بود، تا جایی که از کشتن برادر خود و به دار کشیدن و سر از بدن جداکردن او نیز واهمه نداشته است، چگونه چنین انسانی با عقبه فکری اش، به راحتی حکومت را به شخصیتی همچون امام رضا علیه السلام که مأمون با پدران و اجدادشان دارای دشمنی آشکار بوده است، تعارف کند؟

وی افزود: مأمون واقعاً در سپردن خلافت به امام رضا علیه السلام اعتقادی نداشت و در همه نامه ها و مکاتبات خود، خطاب به امام رضا علیه السلام در طلیعه اش می نوشت: «من عبداله مأمون امیرالمومنین الی ایها الرضا»، یعنی حکومت را برای خود اثبات و استوار کرده و سپس در جایگاه حکومت امام رضا علیه السلام را احضار کرده بود که این به معنای دعوت واقعی برای دعوت از امام برای خلافت نیست.

این پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه به واژگان خطیر و بسیار شایسته ای که مأمون در دعوت از امام رضا علیه السلام خطاب به حضرت از آنان استفاده می کرد، اشاره کرد و گفت: استفاده از این واژگان و صفت های شایسته درباره توصیف حضرت درست است، اما استفاده از این واژگان برای این بود که حضرت خلافت را نپذیرد.

از این رو، برخورد امام با فراست و درک دقیق و درست از شخصیت مأمون بود و فرمود: من به بندگی پروردگار خود، با زهد و بی رغبتی نسبت به دنیا نجات و خلاصی خود را از شر دنیا طلب می کنم و با عدم نزدیک شدن به محرمات امید رسیدن به سعادت و نزدیک شدن به قرب حق را دارم.

شباهت پاسخ امام رضا علیه السلام به مأمون و پاسخ امام حسن مجتبی علیهم السلام به معاویه

وی در ادامه پاسخ های امام را پاسخ های افشاگرانه ای دانست که عمق نیت و باطن مأمون را به تصویر می کشد و افزود: با این سخنان امام برای مأمون اطمینان خاطر حاصل شد که حضرت این موضوع را نمی پذیرد، ولی مأمون با این حال خطاب به امام گفت، من تصمیم قطعی و حتمی دارم که خود را از خلافت خلع نمایم و خلعت حکومت را به شما واگذارم و با شما بیعت نمایم. امام نیز در پاسخ به مأمون فرمود: اگر خلافت را حق خود می دانی و معتقدی که خدا این حق را نسبت به تو قرار داده، حق دادن آن را نداری و اگر این مقام مربوط و متعلق به تو نیست، حقی برای تو وجود ندارد که آنچه به تو تعلق ندارد، به دیگری واگذار نمایی.

این استاد تاریخ اسلام، پاسخ حضرت امام رضا علیه السلام به مأمون را مانند پاسخ امام حسن مجتبی علیهم السلام به معاویه دانست و افزود: وقتی مأمون پاسخ حضرت را شنید، امام را تهدید به پذیرش خلافت کرد و امام نیز به درخواست مأمون، مبنی بر اینکه او قصد بدبین کردن مردم به او را دارد، پاسخ تندی داد. از این رو، مأمون نیز در پاسخ به امام گفت: به خدا قسم اگر ولی عهدی را قبول نکنی، به اجبار وادارت می کنم و بین سر و بدنت فاصله می اندازم.

دکتر همدانی در ادامه با اشاره به نیات مأمون افزود: درباریان مأمون نه ظرفیت زندگی در سایه دین برایشان وجود داشت و نه به دنبال احقاق حق امام رضا علیه السلام بودند، اما با تحمیل ولایت عهدی به امام رضا علیه السلام، دست آوردی مهم برای بنی عباس به وجود می آمد و آن از بین رفتن بحران مشروعیت آنان و وجیه و محترم شدن حکومت آنان نزد مردم بود.

امام رضا علیه السلام با شرایط جنگ نرم روبه رو بود

قنبری همدانی، در ادامه این نشست، با مقایسه میان شرایط دوران امام رضا علیه السلام و امام حسن مجتبی علیه السلام در پذیرش خلافت، تصریح کرد: این شرایط به نوعی سخت تر از شرایط دوران امام حسن مجتبی علیه السلام شده بود. آن زمان جنگِ سخت بود و در ماجرای امام رضا علیه السلام به نوعی جنگ نرم به وجود آمده بود و مردم قدرت تشخیص مسائل و فهم دقیق و درک درستی از پشت پرده این رخدادها را نداشتند.

وی در ادامه افزود: بنابه این دلایل، امام باید بهترین تصمیم را می گرفت و در این مقطع تاریخی، مهر باطل بر مأمون و دربار او می زد. از این رو، امام درنگ معناداری کرد و لحظات زیادی را به مکث گذراند و فرمود: اگر چاره ای جز پذیرش ندارم، می پذیرم، اما شروطی دارم.

اول اینکه هیچ وقت کسی را در مقامی نصب نکنم و از مقامی هم کسی را خلع ننمایم. به طورکلی در عزل و نصب ها هیچ مشارکتی نداشته باشم. دوم اینکه هیچ راه و روش و رسمی را نقض و ابقا نکنم. سوم از دور مورد مشورت باشم و اگر کاری و مسئله ای پیش آمد، در مقام خیرخواهی ازمن نظر خواهی شود.

این پژوهشگر مسائل تاریخ اسلام تصریح کرد: درواقع پاسخ امام شرایط را برای مأمون سخت تر می کرد؛ زیرا وی از یک سو امکان حصر فیزیکی امام را نداشت و پذیرش شروط امام رضا علیه السلام نیز به معنای خروج امام رضا علیه السلام از حاکمیت بود و نه ورود به حاکمیت. بنابراین، برای دستگاه حاکمیت مأمون، تنها راه کار، قتل امام بود که بازتاب و پی آمد آن برای مأمون و اطرافیانش قابل قبول نبود. از این رو، مأمون با پیشنهاد امام موافقت کرد.

رفتارهای سیاسی امام رضا علیه السلام استیضاح حکومت جور بود

در ادامه دکتر قنبری همدانی، به شیوه برگزاری مراسم معارفه امام اشاره کرد و گفت: پس از جلسه معارفه به فرمان مأمون، طبقات مختلف و شخصیت ها وارد شدند و حضور یافتند و همه، حتی عباس پسر مأمون نیز با امام رضا علیه السلام بیعت کردند.

مأمون به فرزندش عباس فرمان داد که به عنوان نخستین کس با امام بیعت کند. حضرت دست خود را بالا گرفت، به گونه ای که پشت دست به طرف حضرت و کف آن به روی مردم بود. مأمون گفت: دست خود را برای بیعت باز کن، اما امام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله این گونه بیعت می کرد. پس مردم با آن حضرت بیعت کردند.

این پژوهشگر تاریخ اسلام تصریح کرد: در مراسم بیعت، حضرت ابتکار عمل را در دست داشت و همه اینها برای آن بود که حتی در روش های رفتاری بین این دو اختلاف وجود دارد و به معنای این بود که اگر جور و استبداد نبود، حضرت امر خلافت را نمی پذیرفت و این با ذائقه اهل حکومت منطبق نبود.

وی در ادامه به ماجرای خواندن خطبه به وسیله امام برای مردم اشاره کرد و افزود: مأمون از امام رضا علیه السلام درخواست خواندن خطبه برای مردم کرد و پیشنهاد خواندن خطبه برای حضرت امام رضا علیه السلام به فرصتی استثنایی تبدیل شد؛ چراکه خطبه امام، حدود شش جمله بیشتر نبود، ولی آن قدر متین و اثربخش بود که به عنوان سند و میراثی ارزشمند در تاریخ مانده است. امام رضا علیه السلام در این خطبه فرمود: «ای مردم، همانا به واسطه رسول خدا ما را بر شما حقی است و از شما نیز به واسطه وجود مبارک پیامبر بر ما حقی است. براساس رسول خدا ما بر شما حقی داریم و بر همان اساس نیز شما بر ما حقی دارید. هروقت حق ما را دادید، براساس آن ما نیز حق را بر شما می دهیم.» امام تأکید کرد که «اگر شما حق ما را ادا کنید، ما نیز حق شما را می دهیم.» حضرت نشان داد که ولایت عهدی حقی است که خداوند به آنها داده است.

این استاد تاریخ اسلام افزود: این خطبه حضرت به این معنا بود که تمام آنچه درباریان مدعی اند، باطل است و امام وظیفه اش را در مقابل مردم نمی تواند انجام دهد. از این رو، با این بیان خود مردم را به فراخوانی جدی و انقلابی دعوت