پاورپوینت کامل دو رؤیای سرنوشت ساز درتحریف مسیحیت ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو رؤیای سرنوشت ساز درتحریف مسیحیت ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو رؤیای سرنوشت ساز درتحریف مسیحیت ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو رؤیای سرنوشت ساز درتحریف مسیحیت ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

>

چکیده

سریال مریم مقدس یکی از برنامه های موفق صدا و سیما بود که توانست با زبان هنر، محیط و تاریخ آغاز مسیحیت را به تصویر بکشد. از آنجا که دین مسیحیت یکی از بزرگ ترین ادیان جهان معاصر و دارای پیروان بسیار زیادی است، به طور طبیعی برای بسیاری از مخاطبان این سریال این پرسش مطرح می شود که آیا مسیحیتی که امروزه صدای ناقوس کلیساهایش در اکثر فیلم ها و سریال های غربی شنیده می شود، همان مسیحیتی است که مسیح «مریم مقدس» به دنبال تاسیس آن بوده یا این که در طول تاریخ، تحولات و تغییراتی در عقاید و مسیر آن به وجود آمده است. در این نوشتار با استفاده از متون اصلی مسیحیت و منابع تاریخی تلاش خواهیم کرد به این پرسش پاسخ دهیم.

مطالعه منابع تاریخی نشان می دهد که دو تحول عمده و سرنوشت ساز در قرون اولیه تاریخ مسیحیت، مسیر این دین الهی را به کلی تغییر داده است و جالب آنکه هر دو تحول با یک رؤیا آغاز می شود.

رؤیای اول سرآغاز ایجاد نظام عقیدتی جدیدی در مسیحیت شد که عقیده شرک آمیزی نظیر تثلیث ـ که عمده ترین عقیده مسیحیت کنونی است ـ از آن، سرچشمه می گیرد؛ همچنین عقایدی نظیر باور به این که انسان ذاتا گناهکار و آلوده است، عقیده به این که خدا در کالبد مسیح مجسم شد و بر بالای صلیب درد و رنج کشید تا انسان از آلودگی ذاتی خود نجات پیدا کند و عقیده به این که نان و شرابی که مسیحیان در مراسم خود می خورند به خون و گوشت مسیح تبدیل می شود و…. رسوخ این عقاید در دین بزرگی نظیر مسیحیت باعث شد بسیاری از کسانی که با دیگر ادیان آشنایی ندارند و در محیط غربی پرورش یافته اند، دین را به عنوان مجموعه ای از عقاید نامعقول کنار بگذارند. در حالی که چنین عقاید نامعقولی در دینی نظیر دین مبین اسلام یافت نمی شود و اساسا در اسلام عقل یکی از منابع دینی است و ایمان به اصول عقاید زمانی پذیرفته می شود که مبتنی بر دلایل اثبات شده باشد.

اما رؤیای دوم سرآغاز ایجاد نظام و ساختاری تشکیلاتی شد که ما آن را با نام کلیسای قرون وسطی می شناسیم. کارکرد کلیسا و نوع نظام طبقاتی حاکم بر آن در مسیحیت اولیه وجود نداشته است. ساختار و سازمانی که با رؤیای دوم به مسیحیت تحمیل شد در طول قرون وسطی کارکردی نامعقول داشت و از حکومت دینی تصویری نامطلوب بر جای گذاشت که همین امر موجب کنار گذاشته شدن دین از نظام سیاسی کشورهای مسیحی شد.

در حالی که در دین مبین اسلام چنین ساختار و سازمان تشکیلاتی خاص و تعریف شده ای یافت نمی شود و اساسا حکومتی دینی مورد نظر اسلام با حکومت کلیسا در قرون وسطی تفاوتی ماهوی و اساسی دارد. توجه به این نکته به ما نشان خواهد داد که جایگاه عالم دینی در نظام اسلامی نیز تفاوت هایی اساسی با جایگاه و کارکرد روحانیت کلیسا دارد.

برای آن که این دو رؤیا و پیامدهای آنها را بررسی کنیم، لازم است در ابتدا تصویری کلی از محیط پیدایش مسیحیت ارائه کنیم. در آغاز نگاهی به متون دینی مسیحیت می اندازیم که منبع اصلی این نوشتار را تشکیل می دهند.

کتاب مقدس

کتاب مقدس از دو بخش عهد عتیق و عهد جدید تشکیل شده است، که یهودیان تنها به عهد عتیق ایمان دارند اما مسیحیان عهد جدید را نیز می پذیرند. اناجیل اربعه و نامه های پولس بخش عمده عهد جدید را تشکیل می دهند. انجیل (GOSPEL) به معنای بشارت است. قدیمی ترین نسخه های موجود از اناجیل مربوط به قرن سوم است و اصل آنها از نظر تاریخ دانان بین سال های ۶۰ تا ۱۲۰ میلادی نوشته شده است.[۱]

در مسیحیت عقیده بر آن بود که غسل تعمید باعث حلول روح القدسمی شود. روح القدس که حافظ بشارت اولیه است در هر کس حلول کند، حرف او در مورد دین صائب است و معصومانه سخن خواهد گفت. در قرون اولیه پیدایش مسیحیت، اناجیل متعددی رواج داشت که از بشارت مسیح و سیره زندگی او سخن گفته بودند. ولی بر طبق نظر کلیسا اکثر این اناجیل کنار گذاشته شدند و تنها چهار انجیل رسمیت یافت.

ایونئوس، از بنیانگذاران اولیه کلیسا، در سال ۱۸۰ گفت: “چهار انجیل نه بیشتر و نه کمتر”. او استدلال جالبی برای این عقیده خود داشت و آن این که در جهان کائنات چهار جهت اصلی وجود دارد، نه بیشتر و نه کمتر.[۲] به هر حال این اناجیل کلام الهی نیستند. آنها تاریخ حیات مسیح هستند که به وسیله انسان های عادی نوشته شده اند. آنها مسیح را به چشم خود ندیده و به استناد تاریخ شفاهی سیره مسیح را ثبت کرده اند.

البته کلیسا زمانی سعی داشته است ثابت کند نویسندگان این اناجیل آنچه را نوشته اند، شاهد بوده اند. لکن تاریخ دانان با تمسک به خطاهای زیادی که در این اناجیل وجود دارد، به راحتی نشان داده اند که نویسندگان اناجیل با محیط جغرافیایی و فرهنگ زادگاه و منطقه غعالیت مسیح آشنا نبوده اند.

دریا دانستن دریاچه ای کوچک، جهل به محل شهرها، نام نبردن از میوه معروفی چون زیتون و درخت دانستن گیاه کوچک خردل، نام بردن از گرگ که در آن منطقه دیده نمی شود و یاد کردن از گله های خوک که یهود آن را حرام می دانستند، برخی از شواهدی است که در مجموع عدم آشنایی نویسندگان اناجیل را با محیط جغرافیایی فلسطین نشان می دهد.[۳]

محیط جغرافیایی و سیاسی ظهور مسیحیت

مسیح در حدود دو هزار سال پیش در سرزمین فلسطین از مریم باکره متولد شد. فلسطین در آن زمان از نظر سیاسی تابع حکومت روم بود، ولی از نظر دینی استقلالی نسبی داشت و اجرای امور دینی آن به دست شورایی از یهود بود که با مجوز حاکمان رومی فعالیت می کرد. در آن زمان حکومت روم در اوج انحطاط سیاسی و فرهنگی به سر می برد.

درگیری های داخلی و آشوب های اجتماعی وضعی متزلزل و شکننده برای این امپراطوری که از نظر وسعت و قدرت بی نظیر بود،به وجود آورده بود. فساد درباریان و نظام طبقاتی مشکلات را دو چندان می کرد.

وضعیت سیاسی آن قدر آشفته بود که معیار تعیین امپراطور گاهی قدرت نظامی بود و گاهی مقدار پولی که کاندیدا می توانست به سربازان بپردازد. بی ثباتی سیاسی به حدی بود که در مدت ۳۵ سال ۳۷ امپراطور، هر یک برای مدتی تاج گذاری کرده، سپس تاج را به دیگری واگذار کردند و در مدت پنجاه سال از ۲۶ امپراطور تنها یکی به مرگ طبیعی جان داد.[۴]

در چنین وضعی دین و فرهنگ آشفته تر از هر زمانی می نمود. دین رومی که از خصوصیات اصلی آن شرک و امپراطورپرستی بود، بر اثر بی نظمی و فقدان قانون تضعیف شده بود. خدایان خانواده های بزرگ به واسطه از هم پاشیدگی خانواده ها از اعتبار ساقط شده بودند. دو مکتب اخلاقی رواقی و اپیکوری نیز به دلیل افراط و تفریط های عملی و عقیدتی نمی توانستند جوابگوی خلأ معنویت باشند. آیین های شرقی نیز هرگاه رایج می شدند به عنوان دشمنی شرقی محدود و اغلب سرکوب می شدند.

در چنین دورانی در رود اردن مردی سی ساله که او را “کمربند چرمی بر کمر می بود و خوراک وی از ملخ و عسل بود”[۵]به تعمید گیرندگان مژده آمدن کسی را می داد که با روح القدس تعمید می دهد. او یحیی بود که مژده آمدن مسیح را می داد.

چنین انتظاری مختص یهود بود. آنها منتظر کسی بودند که بیاید و آنها را از وضعی که در آن گرفتار بودند، رهایی بخشد. ۵/۴ میلیون یهودی در کل امپراطوری روم زندگی می کردند. اگر به کتاب مقدس به عنوان تاریخ این قوم مراجعه کنیم، آنها همگی فرزندان دوازده پسر یعقوب بودند که روزی با احترام به مصر وارد شدند و با وفات یوسف به علت هراس مصریان از تعداد آنها، همگی شان به بردگی کشیده شدند، تا زمانی که موسی فرمان یافت که آنها را نجات دهد.

شاخصه اصلی آنچه در عهد عتیق به عنوان دین یهود منعکس شده است، دنیامداری آنان است. حتی کتاب مقدس آنها که مجموعه ای از کتاب های تاریخی است، برای این که فضل و بزرگی پیامبران را نشان دهد، آنها را زمین داران و رمه داران بزرگی معرفی می کند که اگر به کسی برکت می دادند، او در آینده بز و گوسفند و زن و فرزند بسیار می یافت. وعده های خدا نیز یا مال بود، یا سرزمین. عرفان مقوله ای است که با کتاب مقدس یهود ناسازگار است و شاید یکی از دلایلِ گرایش افراطی مسیحیت به رهبانیت و ترک دنیا همین باشد.

همچنین دین یهود انحصاری است و مختص فرزندان اسرائیل است. لذا آنها دین خود را تبلیغ نمی کنند و به دلیل آن که معتقدند خدا تنها با آنها عهد خاصی بسته و آنها قوم برگزیده الهی هستند، نژاد خود را برتر می دانند. و اساسا شریعت مداری و احکام مشکل این دین باعث عدم رغبت دیگران به آن شده است.

نامزد مریم به روایت اناجیل، یوسف نجار است. در عهد قدیم آمده است که منجی قوم یهود از نسل داود ظهور می کند، و به همین دلیل اناجیل اربعه نسل یوسف را به داود نبی می رسانند، تا عیسی همان پادشاه موعود بنی اسرائیل باشد. شجره نامه های اناجیل با یکدیگر تطابق ندارند و از طرفی همگی تاکید دارند که عیسی از مریم باکره زاده شد، پس دیگر از نسل یوسف نجار نخواهد بود. این گونه تناقضات در کتاب مقدس مسیحیان کم نیست[۶] و نظیر آن در کتاب آسمانی قرآن دیده نمی شود.

اگر بخواهیم از زندگی حضرت عیسی، آن گونه که در عهد جدید بیان شده است، تصویری کوتاه ارائه دهیم، باید بگوییم که از کودکی او اطلاع چندانی نداریم. اولین سفر او که در اناجیل به آن اشاره می شود سفر به اورشلیم است که در آن زمان عیسی ۱۲ ساله بوده است. سپس عیسی در هنگام تعمید به دست یحیی ظاهر می شود. یحیی با عیسی هم سن است و پس از سال ها عبادت در بیابان به تعمید بنی اسرائیل می پردازد و عاقبت به دلیل اعتراض به حاکم وقت به زندان می افتد.

عیسی به روایت اناجیل، خود را مجری شریعت می خواند[۷] و اگر جایی حکم سَبت را نقض می کند فورا به عمل داود نبی تمسک می کند تا بفهماند که این کار در روز سبت معصیت محسوب نمی شود و مطابق شریعت است.[۸] نخستین معجزه عیسی در بازگشت از قانا در مجلس عروسی اتفاق می افتد که آب را به شراب تبدیل می کند. او سپس سفری به اورشلیم می کند و معبد را تطهیر کرده پس از آن به جلیل می رود. در ایام عید خیمه ها به اورشلیم مراجعت می کند و پس از یک مسافرت کوتاه دوباره به اورشلیم باز می گردد. سپس یکی از حواریون به او خیانت می کند و ا و را تحویل می دهد و او در سن ۳۳ سالگی به صلیب کشیده می شود، در حالی که تمام رسالت او سه سال طول کشیده است. اتهام نهایی او این بود که ادعای پادشاهی بر یهود داشت و حکم اعدام او به همین جرم که با زبان های متعدد بر صلیب او نوشته شده بود، اجراء شد. طبق اناجیل او یهودی بود و بر این امر تعصب می ورزید؛ و اگر یک غیریهودی از او شفا می گرفت، تاکید می کرد که از بازمانده سفره فرزندان برگزیده خدا به دیگران هم سهمی می رسد. ماموریت هایی که او به حواریون می دهد به سفر تبلیغی شباهتی ندارد، و آنها تنها برای بشارت می روند و ماموریت آنها بیشتر شبیه ماموریتی سیاسی است؛ و حتی شمعون که یکی از دوازده حواری عیسی است، از فرقه فدائیان یهود بود که به جنگ مسلحانه با دولت روم باور داشتند.[۹]

آنچه گذشت تصویری بود از محیط ظهور مسیحیت و خلاصه ای از حیات مسیح طبق اناجیل اربعه، که با رجعت عیسی و صعود موقت او به آسمان پایان می پذیرد. اکنون می توانیم به بررسی نحوه تکوین مسیحیت پس از حضرت عیسی بپردازیم. مهم ترین شخصیت در تکوین مسیحیت پولس است که قهرمان رؤیای اول نیز به حساب می آید.

رؤیای اول

در روایات اسلامی پولس شیطانی معرفی شده است که پس از عیسی مردم را گمراه کرد[۱۰] و جای او در بدترین مکان های جهنم توصیف شده است.[۱۱] همان طور که نشان خواهیم داد، پولس تمام عمر خود را وقف مبارزه با مسیحیت عیسوی کرد، که حاصل کار او تحریف این دین الهی و نفوذ افکار و عقاید انحرافی در مسیحیت بود.

او در سال دهم میلادی و در خانواده ای یهودی، در شهر طرسوس متولد شد. در شهر او آئین اورفئوسی رواج داشت که معتقد بودند خدای شان به منظور نجات آنها مرده، و امید داشتند روزی بازگردد و به آنها حیات جاودان ببخشد.[۱۲] این همان اعتقادی است که پولس به مسیحیت وارد کرد و اکنون مسیحیان در مورد مسیح به چنین اعتقادی پایبند هستند.

او به اورشلیم سفر کرد تا قوانین شریعت یهود