پاورپوینت کامل نقش غیرت در سلامت فرد و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش غیرت در سلامت فرد و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش غیرت در سلامت فرد و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش غیرت در سلامت فرد و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

سید حسین اسحاقی[۱]

چکیده:

لباس، نشانگر حالات روحی، ایمانی و شخصیت افراد است، زنان پوشیده در گوهر عفاف، درونی پاک و اعتقادی قوی دارند و حیا و حجاب را تدبیری برای صیانت از خویش و سلامت جامعه اسلامی می دانند.

در مقابل، زنانی که از اعتقادی راسخ و بازدارنده بی بهره اند، پوششهای نامناسب برمی گزینند و جامعه را به سوی انحراف می کشانند و ارزشهای وجودی خویش را پاس نمی دارند. آموزه های دینی، غیرت شخصی را وسیله ای برای صیانت از خانواده و غیرت اجتماعی را سازوکاری برای سلامت اجتماع، برمی شمارد.

این نویسنده در این نوشتار، با انتقاد از وضع موجود (که آن را متناسب با جامعه اسلامی نمی داند) در تلاش است با معرفی آموزه ها و توصیه های قرآنی و روایی، توجّه بیشتر مسؤولان و دلسوزان نظام را به این مهم معطوف دارد و نقش از یاد رفته بعضی از افراد را در تقویت روحیه غیرت مداری یادآور شود.

درآمد

مشاهده بعضی از زنان بزک کرده در جامعه اسلامی و پیروی بی رویه از مدلهای گوناگون غربی که آسیبهای جدی به فرهنگ اسلامی وارد داشته، تأثر و تأسف غیرتمندان دینی را به همراه داشته است.

دردمندانه باید گفت در سالهای اخیر، این موج نامبارک به صورت گسترده ای، شهرها و حتی روستاهای دور و نزدیک کشور اسلامی را در برگرفته و بسیاری از دختران و زنان مسلمان را در مقاطع مختلف سنی، در کام خود فرو برده است.

آسیبهای این تهاجم فرهنگی، زمانی جدیتر می نماید که این تغییر رویه کم و بیش در دانشگاهیان و افراد تحصیل کرده و فهیم نیز دیده می شود؛ حتی در مواردی حتی گوی سبقت را از گروه های الگوی خود ربوده و به نوعی مروّج این تغییر مسیر در بین اقوام، آشنایان و دوستان خویش نیز شده اند.

جای تأسف است که سیاستگذاران و کارگزاران فرهنگی، مواجهه با این خطر جدی را که به شدت می تواند اخلاق اجتماعی و اقتصادی را تحت تأثیر قرار دهد، نادیده انگاشته و تأسف بارتر این که بعضی از نزدیکان آنان نیز با این جریان نابهنجار، همسو و هماهنگ شده اند. هشدارهای دلسوزان فرهنگی، بویژه رهبر فرزانه انقلاب درباره هوشیاری در برابر تهاجم فرهنگی جدّی گرفته نشده و یا اجرایی نشده است.

پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و احیای ارزشهای دینی، فضای معنوی خاصی را بر ایران اسلامی حاکم کرده است و در زمینه حجاب هم، بانوان محجبه و عفیف، الگوی عملی مسلمانان سراسر گیتی شده اند. آنان با پیروی از آموزه های دینی، تأثیرات شگرفی در ساختار اجتماعی و حتی در پیشبرد دفاع مقدس نهاده و با حفظ حریم، در انواع فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، مشارکت فعال داشته اند. هنوز هم بسیاری از آنها، بر فرهنگ اصیل خویش پای می فشارند و در احیای ارزشهای دینی کوشا هستند.

اما عده ای از بانوان ناآگاه و سست اراده نه تنها اصالت خویش را از یاد برده اند بلکه چهره یک زن مسلمان را در دیدگاه جهانیان و متدینان داخلی غیر موجّه نموده و موجبات نگرانیهای اخلاقی را فراهم آورده اند.

این حرکات نسنجیده، افزون بر این که آنها را به اتلاف وقت و مدپرستی کشانده و ضربات اقتصادی شکننده ای به خانواده ها در جهت تأمین وسائل آرایشی و پوشاک جدید فراهم آورده است، عده بسیاری از جوانان که نیروی کار جامعه هستند را درگیر کرده و با تخریب افکار و اذهانشان، آنها را به انواع بزه کاری و نابهنجاری سوق داده است.

متأسفانه اخباری که نشان می دهد زنان و دختران به سبب لباس نامناسب و آرایش غلیظ مورد تعرض و آزار و اذیت جنسی و جسمی قرار گرفته اند و حتی در برخی موارد جان خویش را نیز از دست داده اند کم نیست. بسیاری از این آزار دهندگان، حرکات ناشایست و لباسهای جلف و آرایشهای نامناسب این زنان و دختران را انگیزه ربودن و تعرض به آنان برشمرده اند. این نکته بیانگر آن است که بانوان باید در نوع پوشش و آرایش خویش دقت بیشتری را به عمل آورند تا با چنین پیامدهایی مواجه نشوند.

مسأله تعجب انگیز، حضور زنان و دختران بدحجاب و بزک کرده در کنار برادران، پدران و همسرانشان است که بعضی از آنان نه تنها از نگاه های هرزه رهگذران ناپاک رنج نمی برند بلکه از نمایش نوامیس خود احساس مباهات هم می کنند! البته برخی از آنها به عنصری سست اراده تبدیل شده اند که توان حفظ و نگهداری از ناموس خود را ندارند.

در این میان، از برخورد حساب شده مسؤولان و نهادها و همچنین سیاستگذاریهای بازدارنده خبری نیست. هر بار که بعضی از دلسوزان نظام در پی مقابله با چنین پدیده ویرانگری که مشابه آن در اندلس اتفاق افتاد، بر می آیند، عده ای با برخورد سطحی و غیرحساب شده و جمعی با غوغاسالاری و حمله حیثیتی به طراحان این گونه طرحها، آنان را زمینگیر نموده و به اشاعه بیشتر این فرهنگ غربی دامن می زنند.

باید کوشید با طراحی درست و اجرای منطقی و مناسب، چهره جامعه دینی را بازسازی نمود. هرگونه کوتاهی از سوی مسؤولان فرهنگی، کاسه صبور غیرتمندان را لبریز کرده و حرکت خودجوش آنان را برای حذف میکربهای مخرّب از پیکره جامعه دینی که با خون شهیدان آبیاری شده، به همراه دارد. این خیزش، بدترین وضع ممکن در برخورد با این عروسکهای بزک شده و آدمکهای مروّج آنها است؛ چرا که کنترل از دست نیروی انتظامی خارج می شود که به هیچ وجه شایسته نظام مقتدر اسلامی نیست.

حجاب؛ پاسدار گوهر گرانبهای زنان صالح

اساسا حجاب زن، حریمی میان او و نامحرمان ایجاد می کند و سبب فروکش کردن غریزه جنسی و هدایت آنان در مسیر طبیعی می گردد. برداشتن این حریم، منشأ بسیاری از التهابها و اضطرابهای فردی و اجتماعی خواهد شد. نمونه آن در کشورهایی که حجاب و پوشش را رعایت نمی کنند به وضوح دیده می شود.

اکنون مسأله اینجاست که آیا زنان باید چون عروسکی خود را بیارایند تا مردان چشم چران و هرزه به آنان چشم بدوزند و حرمت آنان را خدشه دار سازند؟

اسلام این راه را نمی پسندد و حجاب را سدّی در برابر امیال هوس بازان و سبب استحکام بنیان خانواده می شمارد. پوشش زنان باعث می شود تمتّعات جنسی منحصر به محیط خانواده شود و نیروی مولد و فعال جامعه نیز در پیشرفت جامعه از حرکت سازنده باز نماند؛ چرا که حضور زنان بی حجاب و بدحجاب، دل مردانِ سست ایمان را می رباید؛ در نتیجه باعث رکود فعالیت اجتماعی و عدم موفقیت در علم آموزی در مراحل مختلف زندگی می شود.

به همین جهت، غالبا به زن بد حجاب یا بی حجاب، به دیده بازیچه می نگرند؛ نه عضو فعّال و مؤثر در جامعه. در حقیقت، حجاب کامل زنان و تقوای آنان، جامعه را اصلاح می کند. بر همین اساس، فرانتس فانون در تحلیلی جامعه شناختی از انقلاب الجزایر، درباره ترفندهای استعمارگران برای در اختیار گرفتن کشورهای دیگر می نویسد:

«جامعه شناسان استعمار توصیه می کنند که اگر زنها را در دست بگیریم، همه چیز به دنبال آن خواهد آمد.»[۲]

حیا و حجاب زن، تدبیری است که خود زن با نوعی الهام، برای گرانبها کردن خود و حفظ موقعیتش در برابر مردان به کار می برد؛ زیرا زن با هوش فطری و حس ویژه خود، دریافته است که با عفت و حجاب، بهتر می تواند مرد را مجذوب خود کند و هر چه متین تر و با وقارتر باشد، بر احترامش افزوده می شود. در حقیقت بی حجابی نوعی حرکت بر خلاف فطرت و تمایلات و خواسته های بانوان است.

اساسا هنگامی که جامعه زن را برهنه بخواهد، طبیعی است که روز به روز تقاضای آرایش و خودنمایی بیشتری دارد. وقتی زن از طریق جاذبه جنسی اش، وسیله تبلیغ کالاها، دکور اطاقهای انتظار و عاملی برای جلب جهانگردان و سیاحان و مانند اینها قرار گیرد شخصیت او به حد عروسک یا یک کالای بی ارزش سقوط می کند و ارزشهای والای انسانی او بکلّی به دست فراموشی سپرده می شود. تنها افتخار این زن، جوانی و زیبایی و خودنمایی اش است که رفته رفته آن هم از بین رفته و سرانجام به انسانی سرخورده و افسرده تبدیل خواهد شد.

در جامعه ای که چنین رویکردی وجود دارد چگونه زن می تواند با ویژگیهای اخلاقی، آگاهی و توانایی اش به مقام والایی رسیده و الگوی مناسبی برای دیگر بانوان شود؟! دردآور است که در کشورهای غربی و غربزده بیشترین شهرت و آوازه، پول و موقعیت برای زنان آلوده و بی بند و باری است که به نام هنرمند و هنرپیشه معروف شده و به هر جا قدم می نهند، مورد استقبال هوس پیشگان قرار می گیرند.

در کشور اسلامی ما، آنگاه که نور انقلاب اسلامی تابیده شد، زن از ابتذال پیش گفته به در آمد و شخصیت خویش را بازیافت. حجاب را برازنده خود ساخت و در تمام صحنه های حیاتی اجتماعی حتی در صحنه های جنگ با همان حجاب اسلامی ظاهر شد و نقشی سازنده ایفا نمود. اما امروزه افرادی که فرهنگ اسلامی را درک نکرده اند با عناوین و تدبیرهای مختلف می خواهند دوباره زنان را از منزلت و ارزش والای دینی خود دور ساخته و از مقام و منزلت آنان بکاهند. این افراد می کوشند تا با تولید و عرضه اجناس به شکلهای مختلف و ترویج فرهنگ مصرفی که ارمغان غرب است، زنان را فریفته و نیازهای کاذبی را که خود به آن دامن زده اند، پاسخگو باشند؛ در حالی که حجاب، نشان دهنده استقلال در فرهنگ مذهبی و ملی ماست؛ نشانگر حیا و پاکی روح و روان زن است؛ ارزش زنان را بالا می برد؛ نشانه عفاف و نوعی مصونیت است.

دختران و زنان با حجاب، از لحاظ روحی و اخلاقی سالمترند. حجاب باعث می شود زن، لطافت و طبیعت خود را حفظ کند و مانند گلی شود که در دسترس همگان نیست و زود پژمرده نمی شود. زن با حجاب چون کمتر دیده می شود، محبوب است و هر چه محبوب باشد، مطلوب است.

زن با حجاب، با وقار و متانت گام برمی دارد؛ به هنگام سخن گفتن، برای پرهیز از تحریک دیگران، صدای خویش را نازک نمی سازد؛ زن محجبه با حجابش فریاد برمی آورد: من جمالم را در جلال حجاب می بینم و پوششم حکایت از دلی روشن، درونی پاک و ایمانی قوی دارد.

او می گوید: من اسیر نفس و مطیع شیطان و عقده های روانی نیستم، از قید هر بند و اسارتی آزادم و در پرتو دستورات انسان ساز اسلام، همچون مرواریدی در صدف عفاف جا گرفته ام. پیرو فاطمه زهرا علیهاالسلام هستم که در تمام صفات نیکو و انسانی به بالاترین حد خویش رسیده و جهان، بعد از قرنها هنوز هم به وجودش افتخار می کند او باور دارد که مخالفت با دستورات الهی به زیان انسان می انجامد؛ چنان که قرآن کریم می فرماید: «یا أَیهَا النّاسُ إِنَّما بَغْیکمْ عَلی أَنْفُسِکمْ» یعنی: ای مردم! طغیان و سرپیچی از دستورات الهی ضررش به خود شما بر می گردد.[۳]

وظیفه مسلمانان در پاسداری از زنان و دختران

دشمنان اسلام می کوشند تا زنان و دختران را از حریم عفاف و جاده سلامت به در آورده و مورد سوء استفاده قرار دهند. در مقابل، مسلمانان نیز وظایفی دارند و سکوت و بی تفاوتی در برابر این توطئه خانمان سوز، پسندیده نیست.

قرآن مجید به مؤمنان می آموزد:«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکمْ وَ أَهْلِیکمْ ناراً وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَهُ عَلَیها مَلائِکهٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یفْعَلُونَ ما یومَرُونَ»[۴]

یعنی: ای کسانی که به خدا و رسولش ایمان آورده اید! خود و خانواده تان را از آتش دوزخی که خود مردم و سنگها، هیزم و آتش آن است، حفظ کنید که مأموران آتش، فرشتگانی بسیار سخت دل می باشند که هرگز نافرمانی خدا نمی کنند و آنچه به آنها گفته می شود، فورا انجام می دهند.

همچنین در آیه شریفه دیگری آمده است که در روز قیامت وقتی انسانهای ظالم را به طرف جهنم می برند، آنها با حالت ترس و ذلّت با گوشه چشم بر آتش دوزخ می نگرند و در آن حال، مؤمنان خطاب به ظالمان می گویند: «إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یوْمَ الْقِیامَهِ»[۵] آری زیانکاران کسانی هستند که خود و خانواده شان در امروز که قیامت است ضرر کرده اند.

این آیات و توصیه های معصومین به ما گوشزد می کند که انسان علاوه بر آن که مسؤول اعمال خویش است، باید در همه حال از کسانی که وابسته به او هستند (همچون زن، دختر، خواهر، فرزند، برادر و…) نیز مواظبت کند تا آنان را از کجروی و گناه باز دارد. در این راه، باید آنان را مورد کنترل قرار داده و از برآوردن خواسته های نابجای آنان پرهیز کند. امام صادق علیه السلام می فرماید:

«قال رسول الله صلی الله علیه و آله: من اطاع امرأته اکبّه الله علی وجهه فی النار. قیل: و ما تلک الطاعه؟ قال: تطلبُ الیه الذَّهاب الی الحمّامات و العرسات و العیدات و النّایحات و الثیاب الرّقاق.»[۶]

یعنی: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که از زنش اطاعت نماید، خداوند او را به صورت، در آتش می اندازد. پرسیده شد: آن اطاعت چیست؟ فرمود: این که زن درخواست رفتن به حمامها و عروسیها و مراسم عید و جشنها و نوحه سرایی ها و یا پوشیدن لباسهای نازک و بدن نما را داشته باشد و شوهر از او اطاعت کند.

در نتیجه این سهل انگاریها و بی تفاوتیها در مهمانیها، جشنها و صحنه های اجتماعی با آشکار شدن زینت و زیبایی زنان، نگاه های شهوت انگیز متوجه آنان می شود و حوادث ناگواری رخ می نماید.

غیرت مداری در روایات و سیره معصومین علیهم السلام

امام صادق علیه السلام به نقل از حضرت علی علیه السلام می فرماید:«یا اهل العراق! نبئت انّ نساءکم یدافعن الرّجال فی الطّریق؛ أما تستحون؟! قال الکلینی: و فی حدیث آخر انّ امیرالمؤمنین علیه السلام قال: اما تستحیون و لا تغارون نساءَکم یخرجن الی الاسواق و یزاحمن العلوج؟!»[۷]

یعنی: ای اهل عراق! با خبر شدم که زنان شما در راه، با مردان برخورد می کنند؛ آیا حیا و شرم نمی کنید؟! مرحوم کلینی می گوید: در حدیث دیگری آمده است که حضرت فرمود: آیا حیا نمی کنید و به غیرت نمی آیید که زنانتان به طرف فروشگاهها بیرون می روند و با افراد بی ایمان و لاابالی برخورد می کنند؟!

همچنین در نامه ۳۱ نهج البلاغه از کلمات حضرت امیر استفاده می شود که هر چه زن کمتر از منزل خارج شود، از جهات مختلف برای او و همسرش بهتر خواهد بود. البته اگر کار ضروری و لازمی برای او پیش آید و خارج شود، باید حجاب را کاملاً رعایت کند و از هر گونه حرکت ناشایستی دوری کند. اسلام، با حضور محجبانه زنان در اجتماع مخالفتی ندارد و منافاتی بین کار زن و حجاب و مستور بودنش نمی بیند. او می تواند در بیرون از خانه کار کند ولی باید مسائل شرعی را رعایت کند. چنانچه حضرت امام رحمه الله بارها فرمودند که اگر شؤون و مسائل شرعیه رعایت شود، خدمت و کار زن در جامعه مانعی ندارد.

البته صفت غیرت در انسان، مانند پاسبانی است که موجب ثبات خانواده می گردد و غیرتمند با تعصب و حمیت و حفظ نوامیس خود، جلوی انحرافهای احتمالی را خواهد گرفت. انسان غیور نه تنها نسبت به خانواده خود بلکه نسبت به ناموس دیگران نیز حساس است؛ زیرا وظیفه حراست و پاسبانی را منحصر در اهل و عیال خود نمی داند بلکه در سطحی گسترده تر در اجتماع و حتی در سراسر جهان خود را مسؤول می داند. او آفریده خالقی است که غیور مطلق است؛ چنان که در روایتی، به غیرت الهی اشاره شده است:

«ان الله غیور یحب کل غیور و لغیرته حرّم الفواحش ظاهرها و باطنها.»[۸]

یعنی: خداوند غیرتمند است و هر انسان غیرتمندی را هم دوست دارد و چون غیور است، گناهان زشت چه آشکار و چه پنهانش را حرام کرده است.

در برابر، کسانی که غیرتمند نیستند و مخالف آن مشی می کنند. ذلیل و خوار خواهند شد؛ چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

«جدع الله انف من لا یغار من المؤمنین و المسلمین.»[۹]

یعنی: خدا بینی مؤمن و مسلمانی را که غیرت نداشته باشد، به خاک ذلّت می مالد.

البته غیرتمداری در سیره انبیا و امامان معصوم، بوضوح دیده می شود. پیامبر گرامی اسلام با تأیید غیرتمداری حضرت ابراهیم، خود را غیرتمندتر می دانند و با یادآوری آثار زیانبار بی غیرتی، از همگان می خواهند که از باب «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ» از ایشان پیروی کنند:«کان ابراهیمُ علیه السلام ابی غیورا و انا اغیرُ منه و ارغم الله انف من لا یغار من المؤمنین.»[۱۰]

یعنی: پدرم ابراهیم مرد غیرتمندی بود، ولی من غیرتمندترم و خداوند بینی مسلمانی را که غیرت ندارد، به خاک ذلت می مالد.

در سیره امامان معصوم علیهم السلام که کردار و گفتار آنان نه تنها سرمشق شیعیان و مسلمانان بلکه آزادمردان جهان است، آموزه های فراوانی در این باره وجود دارد؛ برای مثال، حضرت امام حسین علیه السلام، سردار غیرت و آزادی، وقتی مشاهده نمود که لشکر یزید بین او و اهل بیت جدایی افکنده اند، با بازداشتن آنها از حرکت به سوی خیمه های اهل بیت، غیرتمداری خویش را نشان داده و فرمودند:

«اقول انا الذی اقاتلکم و لقاتلونی و النساء لیس علیهنّ جناح فامنعوا عتاتکم عن التعرّض لحرمی ما دمت حیا.»[۱۱]

یعنی: من با شما می جنگم و شما نیز با من می جنگید؛ زنها که گناهی ندارند. تا من زنده هستم نگذارید سرکشها و ستمکاران شما، متعرض اهل بیت من شوند.

با نگاهی به روایات و سیره معصومین علیهم السلام درمی یابیم که غیرت، از نیکوترین صفات مردان است. خداوند غیرتمندان را دوست دارد و خود نیز غیور است. بی غیرت، در دنیا و آخرت، عذاب می کشد و بی عفتی نوامیس او، فساد خانوادگی، ناصالح شدن فرزندان و… نتیجه همین بی غیرتی است.

ناگفته نماند این صفت پسندیده و بعضی از صفات دیگر در حیوانات و پرندگان نیز وجود دارد. امام رضا علیه السلام در این باره فرمودند:

«فی الدیک الابیضِ خمسُ خصال من خصال الانبیاء: معرفته باوقات الصلاه و الغیره و السّخاء و الشجاعه و…»[۱۲]

یعنی: خروس سفید، پنج خصلت از خصال انبیا را داراست: آگاهی به اوقات نماز، غیرت، بخشش، شجاعت و….

در حقیقت، وقتی صفت پسندیده ای در حیوانات و پرندگان که عقل ندارند، وجود دارد، باید در اشرف مخلوقات به نحو کاملتر موجود باشد. این روایت حضرت امیر علیه السلام که بی غیرت را واژگون و سیاه قلب می دانند، شایان توجه است:

«ان اللّه یغار المؤمن فلیغر و من لا یغار فانّه منکوس القلب.»[۱۳]

یعنی: خداوند نسبت به مؤمن غیرت دارد. او هم باید غیرت ـ که از صفات خدای بزرگ است ـ داشته باشد. کسی که غیرت ندارد، قلبش واژگون و سیاه است.

اقسام غیرت

در یک نگاه کلی، می توان غیرت را به اقسام زیر تقسیم کرد:

الف) غیرت در دین

مسلمان تا جایی که توان دارد، باید از دین دفاع کرده و آن را از خطرهای احتمالی حفظ کند و در صورتی که لازم باشد از بذل جان و مال در این راه دریغ نورزد و در این راه نباید از سرزنش دیگران بهراسد. بسیاری از انبیا و امامان معصوم علیهم السلام و مردان صالح در طول تاریخ جان و مال خویش را در راه حفظ و پاسداری از دین، تقدیم کرده اند.

ب) غیرت نسبت به نوامیس (فرزندان و خویشان و هم کیشان)

انسان باید مراقب همسر، دختر، خواهر و هم کیشان خود باشد و آنان را از انحراف باز دارد و نگذارد در موارد غیرضروری با نامحرم در تماس باشند. اختلاط و روابط ناسالم عاملی در گسترش فساد و انحراف، و پرهیز از آن مورد توجّه جدّی اسلام و رهبران دینی است. اسلام، در عین تأکید بر حضور اجتماعی زن، آن را بدون قید و شرط، مجاز نمی داند. یکی از شرایط مهم و اساسی در فعالیت و مشارکت اجتماعی زنان، رعایت مرزبندی و حفظ حریم است. قرآن مجید، درباره عدم اختلاط زنان و مردان می فرماید:

«وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ»[۱۴]

یعنی: هرگاه از ایشان (زنان پیامبر صلی الله علیه و آله) چیزی خواستید، از پشت پرده و حایل، طلب کنید.

هر چند شأن نزول این آیه، ویژه زنان رسول الله صلی الله علیه و آله است اما «مورد نزول» نمی تواند شمول مفهومی آیه را محدود کند.

بنابراین، آیه یاد شده به منظور منع اختلاط زن و مرد و حفظ زنها از محرکات شهوانی وارد شده است. شهید مطهری رحمه الله می گوید: طبق این دستور مردان نباید وارد جایگاه زنان شوند و هر اندازه که رعایت حریم کنند به تقوا و پاکی، نزدیکتر خواهد بود.[۱۵]

امام صادق علیه السلام درباره رعایت این مرزبندی فرمودند:«فی ما اخذ رسول الله البیعه النّساء ان لا یحتَبین و لا یقعدن مع الرّجال فی الخلا.»[۱۶]

یعنی: از جمله بیعتهایی که رسول خدا صلی الله علیه و آله از زنان گرفت این بود که در خلوت با مردان معاشرت و نشست و برخاست نکنند.

غیرت مرد مسلمان، امری ستودنی است؛ چنان که امیرالمؤمنین آن را از نشانه های ایمان شمرده اند: «غیره الرجل الایمان.» یعنی: غیرت مرد و حراست او از ناموسش، جزء ایمان است.[۱۷]

تعادل در غیرت، همواره تلاشها را از نتیجه مطلوب و رسیدن به مقصود، باز می دارد.

در اسلام، غیرت بیجا ممنوع است؛ چنان که حضرت امیر علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام می فرماید:«و ایاک و التغایر فی غیر موصع. غیره فانّ ذلک یدعو الصحیحه الی السّقم و البریئه الی الرّیب.»[۱۸]

یعنی: از غیرت و بدگمانی در جایی که نباید غیرت به کار برد، اجتناب کن؛ زیرا این کار، زن پاک را به ناپاکی و زن بی گناه را به اندیشه گناه فرا می خواند.

هر چند غیرتمندی بسیار پسندیده است اما غیرتمند باید از بدگمانی و وسوسه های نابجا بپرهیزد؛ زیرا چنین رفتارهایی، کانون گرم خانواده را سرد و بی روح و خود فرد را نیز به بیماری، مبتلا می سازد.

از سوی دیگر، بی تفاوتی مردان نسبت به نوامیس نیز به شدت نکوهش شده است؛ چنان که پیامبر گرامی اسلام می فرماید:

«قال النبی صلی الله علیه و آله…. و المرأه اذا خرجت من باب دارها متزینه متعطره و الزوج بذلک راض ینبی لزوجها لکل قدم، بیت فی النار.»

یعنی: هر زنی که خود را بیاراید و خوشبو کند و از منزل خارج شود و شوهرش به این امر راضی باشد، خداوند در قبال هر قدمی که بر می دارد، برای شوهرش خانه ای در دوزخ بنا خواهد کرد.[۱۹]

زن مسلمان با رفتاری مناسب و متین، زمینه گسترش عفت عمومی را فراهم می آورد؛ زیرا جامعه اسلامی جامعه ای به هم پیوسته است و فرد نباید خود را تافته ای جدابافته از دیگران تلقی کند.

انسان مؤمن، نابهنجاریهای اجتماعی را به همان سان که بر زن و ناموس خود برنمی تابد، درباره سایر زنان مسلمان نیز تحمل نمی کند (غیرت اجتماعی). مردان موظفند در برابر حرمت شکنی ها ایستادگی کنند. امام صادق علیه السلام در تعبیری ظریف به نتیجه چنین رویکردی اشاره می نمایند:«بَرّوا اباءکم یبرّکم ابناءُکم و عفوّا عن نساء الناس تعفّ عن نساءکم.»

یعنی: نیکی کنید با پدرانتان تا پسرانتان به شما نیکی کنند و چشم پوشی کنید از زنان مردم تا مردم از زنانتان چشم بپوشند.[۲۰]

در سایه غیرت اجتماعی ضمانتهای اجرایی برای فعالیت زنان فراهم می آید و جامعه از امنیت و سلامت معنوی بهره مند می شود.

انسان غیور، در مورد تربیت فرزندان حساس است و به همین جهت از ابتدا، زنی را برمی گزیند که مؤمن و پاک دامن باشد تا وظیفه هدایت فرزندان را به بهترین شکل انجام دهد. اساسا شیر مادر و رفتار و کردار او در تکوین شخصیت فرزندان بسیار مؤثر است که در جای خود نیز، به اثبات رسیده است. انسان غیرت مدار، آمد و رفتها و دوستان و آشنایان فرزندان خود را از نظر دور نمی دارد و با حساسیتهای ویژه ای که دارد، او را در مسیر تربیت و سازندگی همراهی می کند.

ج) غیرت در مال

انسان مسلمان، باید مالش را از راه حلال کسب کند و در حفظ و حراست آن نیز کوشا باشد و از اسراف و تبذیر و خسّت و بخل بپرهیزد و حقوقی را که خداوند بر مال واجب گردانیده، ادا کند و در یک کلمه، با مال خود آخرت خویش را آباد گرداند. ناگفته پیداست مالی که از راه حرام بدست آید وبال گردن صاحب خویش خواهد بود و زیان آن در دنیا و آخرت به او می رسد.

وظایف فردی و اجتماعی زنان

زنان باید با رعایت نکات و آموزه های دینی و با حساسیت خاصی در مسیر قرب و تکامل حرکت کنند و از خویشتن بانی غافل نمانند. زنان غیرتمند و مؤمن در هر حال، مراقب اعمال و رفتار و گفتار و کردار خویش خواهند بود و همواره نکاتی