پاورپوینت کامل گزارشی از آیین آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۰ حوزه های علمیه استان تهــــران در حرم امام خمینی (ره) ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارشی از آیین آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۰ حوزه های علمیه استان تهــــران در حرم امام خمینی (ره) ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارشی از آیین آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۰ حوزه های علمیه استان تهــــران در حرم امام خمینی (ره) ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارشی از آیین آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۰ حوزه های علمیه استان تهــــران در حرم امام خمینی (ره) ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

>

متن کامل سخنرانی حضرت آیت الله مکارم شیرازی دام ظله در مراسم آغاز سال تحصیلی

حوزه علمیه تهران موقعیت ویژه ای دارد

خدا را بسیار شکر و سپاس می گوییم که این توفیق را نصیب همه شما برادران و خواهران عزیز حوزه های علمیه تهران و اساتید محترم و جمعی از شخصیت های محترم کرد که آغاز درسهای امسال حوزه علمیه تهران را در کنار مرقد امام راحل (قدس سره شریف) برگزار بکنید و امیدوارم این طلیعه مبارکی برای تحول در حوزه های علمیه تهران بزرگ باشد.

واقع مسئله این است که تهران هم ظرفیت بیش از این دارد و هم مسئولیت بیش از این برای گسترش دادن حوزه های علمیه و امیدواریم در آینده نه چندان دور آنچه انتظار میرود و ظرفیت دارد حوزه علمیه تهران، انشاءالله به آن برسد. از همه برادران و خواهران عزیز، اساتید محترم، علما و شخصیتها به خاطر این مجلس بسیار با شکوهتان تشکر می کنم.

قبلاً در طلیعه سخن لازم میدانم درباره اهمیت علم و دانش از نظر اسلام جملههای کوتاهی داشته باشم. می دانیم که اسلام از محیطی برخاست که محیط جاهلیت عرب بود یعنی مجموعه ای بود از بت پرستی و خرافات بسیار و خبری از علم و دانش در آنجا وجود نداشت اما عجیب است که اسلام از بزرگترین منادیان علم و دانش در جهان است و من عرض می کنم اینکه معجزه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را فقط قرآن مجید بدانیم اشتباه است.

این یک معجزه است که از مرکز خرافات و جاهلیت، بزرگترین و بلندترین ندای علم و دانش برخیزد. آیات قرآن و روایات درباره علم،کلمات معصومین درباره علم، خطبه های نهج البلاغه درباره علم، دعاهای امام سجاد(ع) درباره ی علم، اینها را جمع کنیم، یک دنیا مطلب است. همه چیز در اسلام حدی دارد ولی علم نامحدود است.

نامحدود از نظر زمان. «اطلب العلم من المهد الی اللحد». از گهواره تا گور، نامحدود از نظر مکان «اطلب العلم ولو بالسین»، آخرین نقطه آباد دنیا کشور چین بود. یعنی تا آخر دنیا بروید برای تحصیل علم و از اینجا معلوم می شود علم هم به معنای عام است. تمام علوم که جامعه بشری نیاز به آن دارد، نه تنها علوم دینی. برای اینکه در چین حوزه علمیه ای نبود که بروند علوم دینی را در آنجا فرا بگیرند.

از نظر مقدار تلاش، «اطلبوا العلم و لوِ بخوْضِ اللججِ و شق الْمهج» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: علم را طلب کنید ولو خونتان در راه علم ریخته شود. و لو در اعماق دریاها فرو بروید. یعنی هر تلاشی برای تحصیل علم بجاست.

از نظر استاد نامحدود. «الحکمه ضاله المومن»، علم و دانش گمشده آدم با ایمان است. من گمشده ام راپیش مسلمان ببینم میگیرم، پیش کافر ببینم می گیرم. اینکه می گویند علم وطن ندارد قبل از اینکه اینها بگویند اسلام گفته است. از تمام جهات حدی برای تحصیل علم نگذاشته و این افتخار ماست.

اما درمورد حوزه های علمیه که از چه زمان حوزه های علمیه تشکیل شد؟ بنده عرض می کنم از زمان وجود خاتم انبیاء (صلی الله علیه و آله وسلم). وقتی آیه نفر نازل شد؛ «و ما کان المومنون لینفروا کافـه فلولا نفر من کل فرقه منهم طائفه لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم لعلهم یحذرون» رسماً پیغمبر اسلام عده ای را دعوت کرد که طلاب علوم دینی بشوند.

مسلمانان دو قسمت بشوند. عده ای بروند در جبهه جهاد با دشمن و عدهای در جبهه جهاد با جهل. علوم اسلام را فرا بگیرند و برادرانشان را که از جبهه برگشتند، به آنها بیاموزند. این آیه نفر می گوید که اولین حوزه علمیه در محضر پیغمبر تشکیل شد.

دومین حوزه علمیه مسجد کوفه بود. با آن خطبه های شیوای امیرالمومنین (علیه السلام) مردم می نشستند و می شنیدند و می نوشتند و در همه جا پخش می کردند. رسید به اما باقرو امام صادق (علیهما السلام). حوزه علمیه مدینه جایگاهش بسیار بالاست.

چهار هزار نفر در محضر امام صادق (علیه السلام) دروس دینی را از عقاید گرفته تا فقه و اخلاق و عرفان اسلامی همه را فرا گرفتند، بعد ادامه پیدا می کند. در زمان های بعد در بغداد شیخ طوسی حوزه علمیه داشت که دشمنان کرسی او را آتش زدند جانش به خطر افتاد و به نجف آمد. هزار سال قبل پایه حوزه علمیه نجف را گذاشت.

در قم هم -همین طور که برادرمان اشاره کردند- در زمان معصومین حوزه علمیه بود. فقهای قم و علمای قم حوزه علمیه داشتند و همین طور تا در این عصر و زمان ما ادامه پیدا کرد. پس بنابراین ما مسلمانان ریشه دارترین دانشگاه علمی را داریم و افتخار میکنیم و الان که بعد از دوره به ثمر رسیدن انقلاب است حوزه های علمیه ضرورتشان بیشتر است.

انقلاب از حوزه های علمیه برخاست. امام راحل (قدس سره شریف) از مراجع در حوزه های علمیه بود، و اگر مرجعیت امام نبود انقلاب به ثمر نمی رسید. مردم امام را مرجع دانستند. سر بر فرمانش گذاشتند به جبه ها رفتند. افتخار کردند، شهید دادند و انقلاب را توانستند تا به این جا برسانند و رهبر معظم انقلاب هم برگزیده حوزه های علمیه است. بنابراین حوزه علمیه نقش بسیار مهمی دارد. در ایجاد انقلاب، در بقای انقلاب و در حفظ انقلاب از اشتباه و انحراف، حوزه های علمیه می توانند نقش بسیار مهمی داشته باشند.

در اینجا حوزه علمیه تهران موقعیت ویژه ای دارد. من در مورد موقعیت ویژه حوزه علمیه قم در مراسم افتتاح در جای خود عرایضی عرض کردم. حوزه علمیه قم از صد کشور جهان طلبه در آن درس می خوانند، پرورش پیدا می کنند و می رونند در نقاط مختلف خود آنها هم تاسیس حوزه می کنند. ولی تهران ویژگی هایی دارد.

اولاً تهران مرکز ثقل مدیریت کشور ایران است. مدیریت در تهران است. دوم محل تصمیم گیری های کلان نظام است. سوم مرکز قوای سه گانه حکومت است. چهارم نبض اقتصادی کشور عمدتاً در تهران میزند. پنجم برنامه های کلان فرهنگی دانشگاه ها و مراکز علمی به صورت عمده قسمت مهمش در تهران است.

وقتی تهران چنین جایگاهی دارد حوزه علمیه تهران هم باید متناسب با این برنامه ها خودش را بسازد و به آن سطح برسد. همانطور که اشاره فرمودند حوزه علمیه خواهران و برادران به نه هزار نفر می رسند و اساتید زیاد و بزرگان زیاد. ولی بنده فکر می کنم که این هنوز متناسب آن حد و جایگاهی که باید داشته باشد نیست و ان شاءالله با برنامه هایی که ریخته شده و سرآغاز تحولی که شروع شده است امیدواریم به آن جایگاه اصلی حوزه علمیه تهران برسد. برادران و خواهران عزیز حوزه های علمیه جایگاهی دارد که من در مراسم افتتاح حوزه علمیه قم به خیلی از آنها اشاره کردم. اما دو سه قسمتش را لازم می دانم در اینجا باز هم اشاره کنم. همانطور که عرض کردم حوزه های علمیه مستقل هستند.

برعکس حوزه های علمیه بعضی از مذاهب دیگر، مفتی از طرف دولت تعیین می شود و همه آنها منصبین حکومت هستند. اما حوزه های علمیه حکومت را ایجاد کردند و مستقل از حکومت ها هستند استقلال مالی و علمی و جهات مختلف دیگر. همین سبب می شود که بتوانند نظارت صحیحی بر دولت داشته باشند. خدای نکرده اشتباهی و انحرافی ببینند آنها را به صورت سازنده بیان کنند و جلوی اشتباه را بگیرند.

مخصوصاً با توجه به این نکته که امروز تمام دانشگاه ها که به نحوی با دولتها در ارتباط هستند. اما این استقلالی که از روز اول بوده و باید باشد و در اساسنامه ی حوزه ی علمیه هم نوشته شده است این بسیار مغتنم است. نکته دیگر این است که طلاب محترم ما درس های حوزه ها را برای مدرک نمی خوانند.

همیشه علم برای علم مطلوب بوده و این منحصر به حوزه های علمیه بوده است که در هیچ دانشگاهی در دنیا نیست. همه برای مدرک درس می خوانند. درست است که در شرایط فعلی برای اینکه در بعضی محافل طلاب عزیز، فضلا می خواهند شرکت کنند، نیاز به مدرک دارند اما اساس حوزه های علمیه با مسائل علمی عجین است.

همیشه طلاب سراغ اساتید عالم و با تقوا، با اخلاق و با فضیلت می روند. این چیزی است که در جای دیگر نیست و این افتخار ماست. به همین دلیل باید مسائل اخلاقی در حوزه های علمیه تقویت بشود و همه برای جامعه اسلامی الگو باشند. انتظاراتی از حوزه علمیه تهراه می رود که من اینها را فهرستوار خدمتتان عرض می کنم.

اولین انتظاری که می رود از حوزه علمیه تهران و حوزه های علمیه دیگر پرورش مراجع آینده است. مرجعیت یک نهاد بسیار مهم است و همیشه نقش مهمی در جهان اسلام داشته است. در طول تاریخ بارها شنیده اید و عرض کردم که مرجعیت امام بود که انقلاب را به ثمر رساند. پرورش مراجع آینده یکی از وظایف همه حوزه های علمیه و حوزه های علمیه تهران است.

نکته دوم این است که یک سلسله علوم انسانی، از غرب به شرق آمده است. وظیفه حوزه علمیه تهران که در کنار دانشگاه هاست، این است که این علوم انسانی را از فرهنگ مادی و فرهنگ برتری طلبی غرب تصفیه کند. یعنی شکل فرهنگ اسلامی به آن بدهد. علوم انسانی توام با فرهنگ اسلامی و این مساله مهمی است که اگر دانشگاه ها فقط علوم انسانی را از غرب بگیرند و ترجمه کنند، مشکل عظیمی در آینده خواهیم داشت. باید اینها با فرهنگ اسلام آمیخته شود.

سوم مساله وحدت حوزه و دانشگاه است. ما از قم می توانیم بیاییم کنار دانشگاه ها و دانشگاهی هم می تواند بیاید به حوزه علمیه قم ولی حوزه علمیه استان تهران در کنار دانشگاه است. اینها می توانند مبادلات علمی مبادلات استاد، مبادلات شاگرد، مبادلات کتب، مبادلات تجربه، و فکری با هم داشته باشند. وحدت حوزه و دانشگاه که مورد توجه ماست و مورد بغض دشمن است که می خواهد این وحدت را از هم جدا کند و مقابل هم باشند، بتوانند ان شاء الله حوزه علمیه استان تهران این وظیفه را انجام بدهند.

چهارم این است که نیاز به قضات عالم، آگاه، متقی داریم و الان دستگاه قضایی می گوید، ما گرفتار کمبود قاضی آگاه و متدین هستیم. برای اینکه پرونده ها زیاد و تعداد قضات کم است. حوزه علمیه استان تهران می تواند به مقدار نیاز در کنار حوزه ی علمیه قم قضات لایق را برای اینجا تربیت کند.

وظیفه دیگر مبارزه با عرفان های کاذب و مکتب های انحرافی است. چون مرکز بیشتر عرفانهای کاذب و انحرافی تهران است و اینها غوغا است. انسان هم وقتی آنها را بخواند می بیند در بین آنها عده ای شیطان پرست پیدا می شود و بعضی می گویند شیطان رئیس الموحدین بود، برای اینکه گفت من در مقابل آدم سجده نمی کنم. پس توحیدش از همه کامل تر بود.

مفهومش این بود که شیطان توحید را از خداوند بهتر شناخته بود چون خداوند می گوید سجده کن و شیطان می گوید نه من سجده نمی کنم. پس توحید شیطان حتی از توحید خدا هم کاملتر بود. این مقدار عقلشان نمی رسد که چند نوع سجده داریم. سجده پرستش، سجده شکر، سجده داریم سجده احترام. اینها ارتباطی با هم ندارند. قرآن با صراحت می گوید، پدر و مادر و برادران حضرت یوسف آمدند در مقابل او سجده کردند، یعنی پرستیدند!؟

یا سجده احترام بود و شکر پروردگار بود؟ به هر حال این عرفانهای کاذب داستانی دارد و کارهای بدی می کنند. اینها بیشتر در میان شماست. شما برادران و خواهران باید جواب آنها را بدهید. همه اینها را باید بشناسید و آماده مبارزه با اینها هم باشید.

نکته دیگر که حوزه علمیه تهران بر عهده دارند نظارت بر احزاب است. احزاب سیاسی تشکیل می شود. بعضی از اینها راه انحراف را ممکن است بروند. اینها باید حضورسیاسی داشته باشند و همان طور که اشاره کردم نه اینکه حوزه یک حزب باشد. حوزه آن حقیقت سیاست اسلامی را دنبال می کند و نظارت هم بکند. برای اینکه اگر انحرافی هم باشد با زبان منطقی انتقاد کنیم. ما طرفدار درگیری نیستیم. ما می گوییم که بوسیله منطق می شود مشکلات را حل کرد.

یکی دیگر از وظایف حوزه تهران این است که بسیاری از مفاسد اخلاقی و انحرافات از مسیر عفت، در تهران نمایان شده و خواهران و برادران باید دست در دست هم بدهند و جلوی آن را بگیرند. حالا راه های مختلفی برای حل این مسئله هست. ما اگر جلوی این انحرافات اخلاقی را نگیریم و جوانان ما آلوده شوند، فردا دشمن بخواهد حرکت کند و کسانی که بروند کفن بپوشند و در خط اول مقدم و در خط اول جبهه قرار بگیرند، دیگر از این جوانان پیدا نمی کنیم.

این جوانهای با ایمان هستند که در مقابل آنها می ایستند. جوانی که آلوده مواد مخدر و آلوده به انحرافات جنسی باشد اینها هرگز به جبهه ها نمی روند. این مسائل اخلاقی را من بارها عرض کردم و باز هم عرض می کنم. عزیزان، بزرگانی که عرایضم را می شنوید، مسائل اخلاقی ما تبدیل به مسائل سیاسی می شود. یعنی باعث می شود اساس انقلاب ما متزلزل بشود. ما باید برای اینها دل بس