پاورپوینت کامل قرآن و احادیث، منشا کــــلام اســلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن و احادیث، منشا کــــلام اســلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن و احادیث، منشا کــــلام اســلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن و احادیث، منشا کــــلام اســلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

اشاره:

محمد صفر جبرئیلی متولد ۱۳۴۶ است و در سال ۱۳۶۲ تحصیلات حوزوی را در کرج و سپس شهرری آغاز کرده و در قم ادامه داده است. وی ضمن تدریس در حوزه، در مرکز تخصصی کلام در سطح چهارم تحصیل و از اساتید بزرگواری چون آیت الله سبحانی، حجج اسلام ربانی گلپایگانی، فیاضی و. .. استفاده کرده است.

وی هم اینک در سطح دو و سه همان مرکز مشغول به تدریس است. به علاوه در مرکز جهانی مرکز تخصصی فلسفه، و فرق و مذاهب نیز اشتغال به تدریس دارد. از وی مقالات متعددی در زمینه فلسفه و کلام اسلامی در مجلات علمی چاپ شده است. او در درس خارج اصول حضرت آیت الله سبحانی و خارج فقه آیت الله شبیری زنجانی نیز شرکت می کند. «سیر تطور کلام شیعه» شاید مهمترین اثر جبرئیلی باشد.

این کتاب عهده دار بحث تطور کلام شیعی از عصر غیبت تا خواجه نصیرالدین طوسی است که حدود چهار قرن (چهارم تا هفتم) را شامل می شود که مباحث اصلی آن در دو بخش عرضه شده است. بخش اول در مباحث کلی که به منزله مقدمه بخش دوم است، سه فصل دارد. فصل اول تحت عنوان کلام اسلامی، مباحثی درباره کلام از جمله وجه تسمیه، تعریف، موضوع، غایات، هدفها و روش های آن و فصل دوم با عنوان کلام شیعی است که مذاهب و فرق شیعه، نقش شیعه امامی در تفکر دینی، دوره های تاریخی حیات فکری و کلامی آن، رویکردهای کلی و مدارس کلام شیعی را به بحث و بررسی گذاشته است و فصل سوم ویژگیهای کلی دوران مورد بحث یعنی از عصر غیبت تا خواجه نصیر را بازگو می کند.

بخش دوم رویکردها و گرایش های کلان و کلی کلام شیعی را مورد نظر دارد که در سه فصل: نصگرایی، عقلگرایی تأویلی و خردگرایی فلسفی عرضه می شود.

در فصل اول تعریف نصگرایی، تفاوت نص گرایی شیعی با اهل حدیث سنی و اصول تفکر آنان بیان شده و در ادامه از شخصیتهای نصگرا مانند علی بن عبدالله بن وصیف، کلینی، صدوق و رضی الدین بن طاووس سخن گفته شده است. در فصل دوم، ضمن تعریف عقل، تبیین جایگاه و گستره آن، نسبت آن با نقل، از تأویل و دیدگاه متکلمان مسلمان درباره آن، تعریف عقل گرایی، ویژگی ها و سیر تاریخی، و دستاوردهای آن بحث شده است و شخصیتهایی از جمله ابن قبه رازی، شیخ مفید، سید مرتضی، کراجکی، شیخ طوسی، قزوینی رازی و سدیدالدین حمصی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و ضمن تبیین نقش و جایگاه آنان، دیدگاه ها و آرای کلامی خاص آنها به ویژه در عرصه امامت مورد توجه قرار گرفته است.

در فصل سوم، ابتدا بر این نکته تأکید شده است که حیات تعقلی غیر از حیات فلسفی و مقدم بر آن است. فلسفه و کلام بر همدیگر تأثیرگذار و از هم تأثیرپذیر بوده اند و در ادامه با هم تداخل پیدا کرده اند. تعریف و چیستی خردگرایی فلسفی، ویژگی های آن و نتایج و آثار آن نیز بیان شده است؛ سپس از ملاک و معیار کلام فلسفی و تعریف و چیستی آن نیز بحث شده است. در ادامه ضمن بحث از نوبختی ها- ابوسهل، ابومحمد و ابواسحاق- قرائن خردگرایی فلسفی آنان و آرای کلامی شان مطرح و در ادامه از هر یک از آن سه به تفصیل بحث شده است.

از خواجه نصیر طوسی که سرآمد پیروان این رویکرد است، روش، اصول تفکر و دیدگاهها و افکار کلامی او به ویژه در عرصه امامت بحث و در پایان از دستاوردهای کلام فلسفی در پنج مورد سخن گفته شده است. کتاب سیر تطور کلام شیعه در دهمین دوره کتاب سال حوزه برگزیده شده است.

ضرورت توجه به تاریخ علوم

هر علمی – چه علوم عقلی و چه علوم نقلی- یک آغازی دارد و چون آغاز دارد یک عواملی برای پیدایش این علم بوده است. معمولا چون علم و دانش نباید در جا و حالت ایستایی داشته باشد قطعا با گذشت زمان، باید حوزه جدیدی را کشف یا گزاره های جدیدی را تبیین کرده باشد.

در گذر زمان اصل بر این است که علوم فراز داشته باشند. البته گاهی هم ممکن است عواملی پیش بیاید به جای اینکه فراز داشته باشند فرود داشته باشند.

یا اینکه نه فراز داشته باشند و نه فرود بلکه حالت رکود داشته باشد؛ برخی اوقات ایستایی در علم هست.

بنابراین ما باید در بررسی هر علمی تاریخچه اش را هم مورد مطالعه قرار دهیم. در این نکته غربی ها از ما جلوتر هستند، کارهای خوبی هم راجع به موضوعات و هم راجع به اشخاص، هم راجع به ادوار، انجام داده اند.

مثلادر مورد اشخاص، آقای «مارتین مکدرموت»، -که یک محقق آمریکایی می باشد و در دانشگاه بیروت مشغول به تدریس می شود- حدود پنجاه سال پیش کتابی زیبا و در خور تحسین در مورد اندیشه های کلامی شیخ مفید نوشته است. ایشان بسیار زحمت کشیده و کار کرده است. شاگرد او خانم اشمیت که راجع به علامه حلی کتاب نوشته است -در ایران توسط آستان قدس رضوی چاپ شده است- در موضوعات هم کارهای خوبی را انجام داده؛ مقالات زیادی در دانشنامه ها و دایره المعارف ها نوشته است.

همین آقای مکدرموت و دیگران موضوعات کلامی را بررسی کرده اند مثلا راجع به ایمان؛ صفات خداوند و حتی راجع به مذاهب هم این کار را کرده اند؛ راجع به معتزله، اشاعره، شیعه و البته شیعه را کمتر کار کرده اند. غربی ها متوجه شده اند برای فهم مسائل یک علم باید تاریخچه آن علم را هم بررسی کنیم.

بعد از غربی ها اهل سنت هم از ما جلوتر هستند، اهل سنت هم به تبع از غربی ها کارهای خوبی انجام داده اند.

ما شیعیان در این زمینه کارهای خوبی انجام نداده ایم! استاد بزرگوار شهید مطهری دغدغه این را دارد؛ لذا در مجموعه آثار هر کجا که وارد بحث می شود، سعی می کند تاریخچه ای از بحث را ارائه دهد. منتهی آن زمان هم وقت و هم منابع ایشان محدود بود، فلذا ایشان یک اجمالی را گزارش داده است.

ما نیز باید این کار را دنبال کنیم، یکی از امتیازات کار شهید مطهری نسبت به دیگران همین نگاه تاریخی است که به مسائل دارند.

بدون تاریخ ما نمیدانیم در علوم چه خبر است. چرا در فلان قرن این حرف زده شده است و چرا فلان حرف زده نشده است. چه شد که در باب امامت، این گونه کار شده است و راجع به توحید نشده است؟ و یا بر عکس. اینها به خاطر عدم توجه به تاریخ پیش می آید. این بی توجهی به تاریخ سبب می شود گاهی اوقات در مسائل اعتقادی خود، مخصوصا در علم کلام، قضاوت اشتباه داشته باشیم. نمونه این کار و بی توجهی به مسائل تاریخی وگزاره های اعتقادی را من برای دو شخصیت به کار بردم:

اول، مقالاتی که آقای کدیور راجع به بازخوانی امامت نوشته اند. یکی از عواملی که ایشان توجه به آن نداشته اند -علی رغم ادعایشان- این است که مسائل تاریخی را در سیر تاریخی ندیده است. اگر این گونه می دید آن قضاوت های ناصحیح را نمی کرد.

کما اینکه سید حسین مدرسی طباطبایی در کتاب «مکتب در فرایند تکامل»، علی رغم اینکه کار مدعی است اثرش تاریخی است ولی به اعتقاد من ایشان بسیار کم لطفی کرده است و اتفاقا مسائل تاریخی را خوب بیان نکرده است.

یک نمونه اش راجع به عصمت امام، که در یکی از مقالاتم که در نقد ایشان نوشته ام آورده ام (فصلنامه قبسات، شماره ۴۵)، که ایشان علی رغم ادعا و هدف اصلی آن کتاب ، سیر تاریخی را دنبال نکرده است. من مقاله ای نوشتم «اندیشه امامت در گذر تاریخ» (کتاب نقد، شماره ۳۸) و در آن مشخص نمودم بدون لحاظ تاریخ مسائل در یک علم، ما ممکن نیست که قضاوت درست و جامعی داشته باشیم. خصوصا در مسائل اعتقادی.

اقبال لاهوری گر چه متکلم نیست اما به عنوان یک متفکر سخن خوبی را در احیای فکر دینی می زند؛ می گوید غربی ها اصرار دارند که هر حرف خوبی که هست وصل به بیرون از جهان