پاورپوینت کامل حکم اخذ اجرت بر واجبات ۹۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکم اخذ اجرت بر واجبات ۹۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکم اخذ اجرت بر واجبات ۹۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکم اخذ اجرت بر واجبات ۹۰ اسلاید در PowerPoint :

>

چکیده:

از دیرباز تا کنون، برخی افراد در قبال انجام واجبات، مبلغی را دریافت می کرده اند. سؤال این است که اگر فعلی همچون القای صیغه نکاح که بر مکلف واجب است،آیا روحانی نیز به عنوان یک مکلف می تواند مبلغی را در قبال عقدی که خوانده است، طلب کند؟ آیا جایز است که روحانی به خاطر معارف و احکامی که به جاهل می آموزد، اجرتی اخذ کند؛ هرچند تعلیم بر او واجب کفائی باشد؟

این مسئله از زمان قدیم در میان فقها مورد بحث بوده است و آنها فتاوای مختلفی دراین زمینه ارائه نموده اند. عده ای قائل به حرمت مطلق اخذ اجرت در قبال واجبات شده اند، برخی دیگر بهطور مطلق حکم به جواز داده اند و گروهی نیز قائل به تفصیل میان توصلی و تعبدی و گروهی دیگر قائل به تفصیل بین کفائی و عینی شده اند.

با بررسی ادله قائلین به حرمت و جواز به این نتیجه می رسیم که ادله قائلین به حرمت از قوّت کافی برخوردار نیست و دلائل فقهایی که به جواز فتوا داده اند، صحیح است.

مقدّمه:

در جامعه اسلامی بعضی مردم به همه احکام الهی و مسائل دینی مورد نیاز خود، علم ندارند و اکثر آنها نیازمند فراگیری احکام و معارف دینی هستند. در شریعت اسلام هم تعلیم جاهل واجب است، لذا عالمان باید احکام و معارف دینی را به مردم بیاموزند.

در برخی موارد مکلف نمی تواند مشکل دینی خود را حل کند، بلکه نیازمند به کمک عالم دینی می باشد. چنانکه به هنگام ازدواج، مردم برای اجرای عقد نکاح به روحانی مراجعه می کنند. در مواردی نیز خداوند متعال فعالیّتی اجتماعی را برمکلف واجب کرده است، همان طورکه در مراسم تدفین، تکفین و نمازمیّت برمردم واجب کفایی است در این امور حضور یابند.

بنا بر آنچه گفته شد، تعلیم فقه و معارف دینی، اقامه نماز جماعت، قضاوت، آموزش عقد نکاح یا القای آن و… همگی از واجبات محسوب می شوند. در اینجا پرسیده می شود که آیا روحانی می تواند به خاطر معارف و احکامی که به مردم می آموزد، اجرتی اخذ کند (هرچند تعلیم براو واجب کفائی باشد)؟ اگر فعلی همچون القای صیغه نکاح، بر روحانی واجب است، آیا او میتواند مبلغی را در قبال عقدی که خوانده است، طلب کند؟

در کفن و دفن و نماز میت خواندن چطور؟ آیا می تواند بر خواندن نمازمیت پولی را شرط کند؟

از طرفی این امور بر این شخص واجب است و چگونه می تواند در قبال عملی که خداوند متعال بر او واجب نموده است، پولی را شرط کند؟ ازجهتی هم این افراد برای امرار معاش ناگزیر از دریافت این مبلغ هستند؛ چرا که گاهی، اکثر اوقات خود را به این امور می پرداختند و برای امر معاش عمل دیگری انجام نمی دادند. ازجنبه دیگر، اگر آن شخص مبلغی دریافت نکند، ناچار باید برای تهیه مایحتاج زندگی خود به امور دیگر بپردازد، در این صورت چه کسی متولی انجام این واجبات خواهد شد؟

این مسئله از مسائل مطرح در جامعه کنونی و مبتلا به در میان متدیّنین و روحانیّون است. چنانکه مشاهده می کنیم اکثر روحانیّونی که مشغول به این امور هستند، در ازای واجبات اجرت میگیرند. برعده ای از متدیّنین وجه شرعی این مسئله پوشیده مانده و همیشه مورد پرسش و مباحثه بوده است؛ لذا ضرورت داردکه نکات مبهم مسئله حل و روشن شود تا افراد با مشکل روبه رو نشوند.

این مسئله تا اندازهای مهم بوده که ائمه معصومین(ع) نیز در برخی موضوعات به آن اشاره نموده اند. فقهاء نیز به تبع آن بزرگواران به این مسئله اهمیّت داده اند. از متقدمین فقهائی همچون سید رضی(ره) وشیخ طوسی(ره) دراین زمینه فتوا دادهاند. این مسئله اکنون نیز همچنان از مسائل مورد اختلاف در میان فقها است.

برهمین اساس در این پژوهش تلاش شده است تا به این سوال اساسی و مهم پس از بررسی اقوال و نطرات گوناگون پاسخ داده شود.

مکاسب محرمه

مکاسب محرمه یکی از مهمترین ابواب فقهی است. اهمیت آن تا حدّی است که بزرگان در این باب رساله ها و کتابهای جداگانه نگاشته اند. اولین کسی که در این باب بصورت مستقل قلم زد، شیخ اعظم انصاری بود که فقها نیز پس از آن در این زمینه دست به تألیف زدند.

فقها اکتساب را بطور کلی به پنج دسته تقسیم می کنند:

۱. واجب ۲. حرام ۳. مستحب ۴. مکروه ۵. مباح

اخذ اجرت بر واجبات

یکی از اقسام اکتساب های حرام، اخذ اجرت بر واجبات می باشد. در این مسئله به تنهایی رساله هایی از طرف بزرگانی همچون شیخ محمد حسین اصفهانی(ره) به رشته تحریر در آمده است و این خود نشانه ی اهمیت بسزای این مسئله است.

محل نزاع

محل نزاع در این بحث در جایی است که انجام عمل واجب برای اخذ اجرت دارای منفعت عقلایی باشد؛ یعنی اگر این عمل واجب نبود، اخذ اجرت در قبال آن بدون شک جائز بود؛ چون مواردی که منفعت قابل اعتنایی در آنها وجود ندارد، خارج از بحث است؛ زیرا اجرت در این جا از مقوله «اکل مال به باطل » است (که حرام است ) و دیگر بحث از اخذ اجرت در قبال انجام واجب مطرح نمی شود.

اقوال فقها

فقها در این باب اقوال مختلفی ارائه کرده اند. عده ای قائل به حرمت مطلق اخذ اجرت درقبال واجبات شده اند، نظیر علامه حلی(ره) در تبصره المتعلمین (علامه حلی، ۱۴۱۱ ه ق؛ ج۱: ۲۳۴ )، شهید اول در غایه المراد فی شرح نکت الارشاد (شهید اول، ۱۴۱۴ه.ق، ج:)، شمسالدین حلی در معالم الدین (۱۴۲۴؛ ج۱: ۳۳۱)، شهیدثانی در حاشیه الارشاد (۱۴۱۴؛ج۲: ۹)، کاشف الغطاء در شرح خود بر قواعد العلامه (۱۴۲۰ق؛ ۷۷) و محقق اردبیلی در مجمع الفائده و البرهان فی الشرح الارشاد الاذهان (۱۴۰۳؛ ج۸: ۸۹) که قائل به حرمت شده اند.

برخی دیگر به طور مطلق جائز می دانند. همچون محقق خویی به نقل از مصباح الفقاهه (۱۴۱۲ ق، ج۲: ۱۸۲-۱۸۳) و طبق آنچه از سیدمرتضی حکایت شده (عاملی،۱۴۱۹ ه ق؛ ج۱۲: ۳۰۳) وگروهی نیز قائل به تفصیل میان توصلی وتعبدی وگروهی دیگر قائل به تفصیل میان کفائی وعینی شده اند.

به طورکلی می توان اقوال را به نه دسته تقسیم کرد، چنانکه آیت الله خوئی درکتاب مصباح الفقاهه (ج۲: ۱۸۲- ۱۸۳) و مؤلف فقه الصادق ( روحانی، ۱۴۱۲هق؛ ج ۱۵: ۱۰) به آنها اشاره نموده اند:

۱. منع مطلق در تمام اقسام واجب، اعم از توصلی و تعبّدی، کفایی و عینی (تعیینی و تخییری). ( قاضی ابن براج، ۱۴۰۶ه ق؛ ج ۱: ۳۴۵)

۲. تفصیل بین تعبّدی و توصلی که در اولی حرام و در دومی جائز است. (فخر المحققین، ۱۳۸۷ه ق؛ ج۱: ۴۰۸)

۳. تفصیل بین کفایی توصلی و کفایی تعبدی که در اولی جائز و در دومی حرام است (خوئی، ج ۲: ۱۸۲- ۱۸۳).

۴. تفصیل بین واجب عینی و کفایی تعبدی که حرام و کفایی توصلی که جائز است (حائری، بیتا، ج۱: ۵۰۵).

۵. جواز در واجب کفایی، قول سیدمرتضی (عاملی، ۱۴۱۹ج ۱۲: ۳۰۴و۳۰۵)

۶. تفصیل میان آنچه که جنبه اخرویاش مهمتر است و آنچه که جنبه دنیویاش مهمتر است که در اولی حرام و در دومی جائز است. ( همان)

۷. تفصیل بین تعبدی و توصلی که در اولی مطلقاً حرام است و در دومی تقسیم می شود به کفایی و عینی که در کفایی مطلقاً جایز است و در عینی هم تقسیم می شود به آنچه که وجوبش برای ضرورت است یا برای حفظ نظام که در اولی جائز و در دومی حرام است قول علامه سید محمدمهدی بحرالعلوم (خوئی،۱۴۱۲، ج ۲: ۱۸۲-۱۸۳. )

۸. تفصیل بین عینی تعیینی و کفایی تعبدی که حرام است و بین کفایی توصلی و عینی تخییری که جائز هستند (انصاری، ۱۴۳۱ ق، ج ۲: ۱۳۵. )

۹. جواز مطلق اخذ اجرت بر واجبات (خوئی،۱۴۱۲، ج۲: ۱۸۲- ۱۸۳ )

بررسی اقوال

ادله حرمت

به طور کلی قائلین به حرمت اخذ اجرت در واجبات سه دلیل برای مدعای خود اقامه کرده اندکه عبارتند از:

دلیل اول: منافات با اخلاص

این دلیل در کتاب ریاض المسائل فی بیان الاحکام بالدلائل (حائری، بیتا ج:۵۵)مطرح شده است و بر آن ادعای اجماع شده است: «أخذ الأجره علی القدر الواجب من تغسیل الأموات و تکفینهم و حملهم و دفنهم و نحوها الواجبات الأخر التی تجب علی الأجیر عینا أو کفایه وجوبا ذاتیا بلا خلاف بل علیه الإجماع فی کلام جماعه و هو الحجه مع منافاته الإخلاص المأمور به»

« دلیل حرمت اخذ اجرت این است که گرفتن مزد با اخلاص درکارهای واجب منافات دارد » (همان).

نقد دلیل اول

۱)شیخ انصاری:

جناب شیخ انصاری دو اشکال بر این دلیل وارد می کند:

۱. اگر اینطور باشد اخذ اجرت در مستحبات تعبدی هم حرام است، لکن فقها قائل به جواز در این مورد هستند.

۲. اگر نظر شما صحیح باشد، باید اخذ اجرت در واجبات توصلی (که نیاز به قصد قربت ندارد) جائز باشد (شیخ انصاری، ج۲، ص ۱۲۶ ).

۲) حضرت امام خمینی(ره):

امام خمینی (ره) نیز دلیل صاحب ریاض (ره) را نقد کرده و میفرمایند:

معنای اخلاص حقیقی چیست؟ آیا اخلاص تام در عبادات معتبر است؟ عبادات ممکن است به خاطر وعده ثوابهای اخروی باشند؛ همانند حور و قصور یا بدلیل خوف از وعیدها مانند عذاب و دخول در نار (امام خمینی، ۱۳۷۴؛ ج۲: ۲۳۴ – ۲۸۰).

اکثر مردم به سبب محرّکهای ذکر شده عمل عبادی را انجام می دهند، حال ممکن است در تحریک به عبادات این ثوابها و عقابها تمام علت باشند یا جزء علت؛ بدین گونه که فقط به خاطر نیل به این ثوابها اتیان واجبات نکنند؛ بلکه چون درخواست خدای متعال بوده است آن را انجام دهند که این درخواست نیز بدون نظر به اجر اخروی داعی بر عمل باشد (همان)؛ سپس می فرمایند:

اولاً: اینکه شخص عبادت را فقط برای خدای متعال بجا آورد بدون هیچ نظری به ثواب و عقاب و محرک در عمل فقط درخواست عمل از سوی خدای متعال باشد، تنها برای خلص اولیاء الله و مجبّین امکانپذیر است؛ اما مردم عادی محرّکشان همان نتایج اخروی می باشد و این هم بعید است که تنها خلوص تام، موجب صحت عبادات باشد؛ زیرا در اینصورت اعمال اکثر افراد باطل بوده و جز، کمّل اولیاء اعمالشان صحیح نیست (همان).در ادامه ایشان می فرمایند:

«فلو فرضنا أنّ مفاتیح الجنّه و النار بید عدوّ اللّه الشیطان الرجیم- و العیاذ باللّه-، و کان هو معطی الجنّه و مدخل النار، و کانت طاعه اللّه- تعالی- و عصیانه بلا جزاء أصلا، لکنّه- تعالی- أمر أن یعبدوه بلا جزاء و أن لا یعصوه بلا عقاب علی عصیانه، و أمر بمخالفه الشیطان و نهی عن طاعته، و کان الشیطان أمر بمخالفه اللّه- تعالی- و نهی عن طاعته، و أعطی للمخالفین له- تعالی- الجنه و أدخل المطیعین له- تعالی- النار، لعلم أولو الألباب أنّ المطیع للّه- تعالی- علی الفرض کالکبریت الأحمر أو أندر منه. و لعمری أنّ هذا واضح لمن تأمّل فی غایات أفعاله و تدبّر فی حالات نفسه و مکائدها، و لیس هذا معنی دقیقا عرفانیا خارجا عن فهم الناس، بل شیء یعرفونه مع التنبیه علی المحرک الأصلی فی الأعمال و تمیّزه عن غیره(همان)

ثانیاً: «اگر اخلاص تام در عمل معتبر باشد تکلیف از عموم مردم ساقط می گردد؛ چرا که آنها از خلوص تام عاجزند.»

ثالثاً: «اگر خلوص تام در صحت عمل معتبر باشد، لازم است شارع آن را بیان کند؛ نه اینکه به بیان محرّکها و دواعی دیگر همچون ثوابها و عقابها بپردازد. چنانکه مشاهده می کنیم ائمه معصومین(ع) نیز در گفتار خود از طریق بیان ثواب و عقاب عمل، مردم را به انجام عمل تحریک کرده اند»(همان). این دسته از روایات به وفور در جوامع روایی وجود دارد که به نمونه ای از آنها اشاره می گردد:

پاداش کسی که نمازهای پنجگانه را بجا آورد و آنها را به پا دارد و اوقات آنها را حفظ کند

فضیل از امام صادق(ع) نقل کرده است که فرمود: «روزی پیامبرخدا وارد مسجد شد در حالی که جمعی از یارانش نشسته بودند؛ فرمود: آیا می دانید پروردگارتان به شما چه گفته است؟ گفتند: خدا و رسولش داناترند. فرمود: خداوند می فرماید: این نمازهای پنجگانه واجب را هر کس در وقت خود انجام دهد و مراقب آنها باشد، روز قیامت در حالی مرا ملاقات خواهد کرد که نزد من عهدی خواهد داشت که بر اساس آن او را وارد بهشت می کنم. و هر کس نمازهای خود را به وقت انجام ندهد و بر آنها مراقبت نکند، کارش در اختیار من است، اگر بخواهم او را عذاب می کنم و اگر بخواهم او را می بخشم.(انصاری،۱۳۸۳،ج:۶۱)

حاصل مطلب این است که «تمام افعال عبادی که مردم به جهت ثواب و یا به دلیل خوف از عقاب انجام می دهند، صحیح است؛ زیرا شرط صحت این است که شخص در اطاعت، کسی را شریک قرار ندهد؛ نه اینکه محرک در عبادات تنها رضای الهی باشد و ثواب و عقاب نباشد». (امام خمینی ج۲: ۲۷۴ تا ۲۸۰ )

۳) محقق خویی:

به جهت وضوح سخن ایشان و رعایت اختصار، از ترجمه پرهیز کرده و تنها به نقل اکتفا می شود: «ان الغایه القصوی من العباده قد تکون هی الله فقط من دون ان یشوبها غرض آخر من الأغراض الدنیویه أو الجهات الأخرویه، و ضروری ان هذا النمط من الامتثال منحصر فی الأئمه الطاهرین(ع) والأنبیاءالمرسلین(ع).

فقد قال أمیر المؤمنین(ع): ما عبدتک خوفا من نارک و لا طمعا فی جنتک لکن وجدتک أهلا للعباده فعبدتک. و قد تکون الغایه من العباده هی اللّه، و لکن بداعی التملق و الخضوع لحفظ الجهات الدنیویه، بأن یجعلها العبد وسیله لازدیاد النعمه و العزه، و سببا لارتفاع الشأن و المنزله، و ترسا لدفع النقمه و الهلکه، و قد أشیر الی هذا فی الکتاب بقوله تعالی: «لَئِنْ شَکرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکمْ وَ لَئِنْ کفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ».

و قد تکون الغایه من العباده هی اللّه بداعی الخشیه من غضبه و الخوف من ناره التی أعدت للعاصین، و بداعی التعرض لرحمته الواسعه، و الوصول الی الحور و القصور و الجنه التی عرضها کعرض السماوات و الأرض، و هذه المرتبه أرقی من المرتبه الثانیه.

و قد أشار الی هذا بقوله تعالی: «وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً». و بقوله تعالی: «وَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً».

و قد ورد فی کثیر من الأدعیه کدعاء أبی حمزه الثمالی و غیره تعلیل الایمان باللّه و العباده له بالخوف و الخشیه و الطمع، و هذا واضح لا غبار علیه.»( توحیدی، ج۲: ۱۸۷)

و در نهایت می فرمایند:

«و علی الجمله لانعرف وجها صحیحاً لبطلان العبادات التی تنتهی بالاخره الی استحقاق الاجره و لانری فیها جهه مخالفه للاخلاص والتقرب»(همان، ج۲: ۱۹۳ )

دلیل دوم: امتناع

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.