پاورپوینت کامل بررسی معنای وحدت وجود ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی معنای وحدت وجود ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی معنای وحدت وجود ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی معنای وحدت وجود ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

اشاره:

حجت الاسلام و المسلمین حامد وفسی، درسال۱۳۳۸ در تهران متولّد شد. از شانزده سالگی با تأثیر از آموخته های پدر، در حوزه دین و عرفان به مطالعه معارف روی آورد. در سال ۱۳۴۶ به تحصیل در رشته فلسفه و کلام اسلامی در دانشگاه تهران پرداخت و از سال ۱۳۶۸ به مدت بیست سال در مدرسه علمّیه امام رضا (ع)، از محضر آیت الله افخم رضایی بهره برد و هم اکنون ضمن عهده داری مدیریت مدرسه علمیّه آیت الله ایروانی، در علوم مختلف حوزوی نیز مشغول به تدریس می باشند.

ایشان در سال های اخیر، طی انجام مناظراتی با حجت الاسلام حسن میلانی، در مسائل فلسفی و عرفانی، به دفاع معقول از میراث عقلانی علمای اهل فلسفه و عرفان پرداخته که مجموع آن دفاعیات، در کتابی به نام «حقیقت» با تألیف ایشان به چاپ رسیده است.

«یَا هُوَ یَا مَنْ هُوَ یَا مَنْ لَا هُوَ إلَّا هُوَ.»

ای او ای کسی که اوست ای کسی که نیست او به جز او.

خداوند تبارک و تعالی بزرگ ترین موهبت یعنی عقل یا حجّت باطنی۱ را به انسان عنایت فرموده و این نیرو آن چنان است که می تواند با کشف چارچوب های خود یعنی «برهان» سئوالاتی را مطرح و پاسخ یابی کند و به واسطه این فعالیّت، بنایی رفیع به نام حکمت تأسیس نماید و با چنین معرفتی خود بنیاد، وجود و صفات حضرت احدیّت و حجّت های ظاهری را شناسایی و با تکیه بر اخلاق و شریعت الهی به کمال لایقش برسد.

از مسائل بنیادین در فلسفه صدرایی مسئله «وحدت وجود» است و با این که مسئله ای تخصّصی است، در معرض افکار عمومی غیر متخصّص قرار گرفته و با تصویری ناقص از موضوع، مورد نقد و بررسی واقع می شود.

برای درک بهتر باید دانست که این مسئله بر چند پایه که در جای خود مُبرهَن گردیده استوار شده است:

۱- برهان حجّت ذاتی دارد.

۲- عقل انسان قدرت کشف و واقع نمایی دارد.

۳- انسان به علم حضوری، حقیقت «وجود» یا «واقعیّت» را می یابد.

۴- مفاهیم «وجود»، «عدم» و «ماهیت» از مفاهیم معقولات ثانویه فلسفی است.

۵- مفهوم وجود، مفهوم بدیهی و مشترک معنوی است.

۶- مفهوم وجود، مفهومی بسیط است و مرکب نیست زیرا ضدّ و مثل ندارد.

۷- وجود، حقیقتی مشکک است.

۸- «وجود»، اصیل و «ماهیّت» اعتباری است.

۹- مفهوم «وحدت» و «کثرت» از مفاهیم بدیهی است.

۱۰- مفهوم «وحدت» با مفهوم «وجود»، مساوق است.

۱۱- «واحد» به دو قسم حقیقی و غیرحقیقی و واحد حقیقی به دو قسم، وحدت حقّه و غیرحقّه تقسیم می شود.

۱۲- خداوند، یگانه مصداق وحدت حقّه حقیقیّه است.

آرا و اقوال مختلف در وحدت وجود

اجمالاً چهار نظریه در این موضوع مطرح شده است:

الف- قول صوفیّه:

وجود حقیقتی، منحصر است به ذات اقدس الهی و بقیه وجودها مجاز هستند. (وحدت وجود و موجود)

دو برداشت از این قول، مطرح شده است. یکی از آن ها مستلزم «همه خدایی» و بدیهی البطلان است؛[۱] ملّاصدرا آن را به جُهّال صوفیّه نسبت داده است و برداشت دوم که صدرا آن را به قول خودش تأویل فرموده است (قول چهارم).

ب- قول محقّق دوانی:

وجود حقیقی، مخصوص به خدای متعال است ولی موجود حقیقی شامل مخلوقات هم می شود اما به معنای «منسوب به وجود حقیقی» نه معنای «دارای وجود حقیقی». لازمه این قول مشترک لفظی بودن مفهوم «وجود» خواهد بود.

ج- قول فلاسفه مشّایی و متکلّمان فیلسوف:

کثرت موجودات، امری بدیهی است و هرکدام از آن ها، وجودی مخصوص به خود دارند و چون وجود حقیقتی بسیط است بنابراین هر موجودی با موجود دیگر متباین به تمام ذات خواهد بود. (مانند خواجه نصیرالدّین طوسی و علّامه حلّی[۲])

دلیل: وجودهای عینی از چند حال خارج نیستند.

۱- یا همگیِ آن ها افرادِ حقیقت واحدی هستند مانند افراد نوع واحد.

۲- یا دارای انواع مختلفی هستند که در جنس واحدی مشترک اند مانند اشتراک کبوتر و پرستو در مفهوم حیوان.

۳- یا هیچ جهت اشتراک ذاتی ندارند و متباین به تمام ذات می باشند که از طریق برهان دوران و تردید (ابطال [۳] و ۲، مورد سوم را اثبات می کند) عمل می کنیم. شقّ اوّل باطل است، زیرا لازمه آن این است که «وجود» همچون کلّی طبیعی باشد و با اضافه شدن عوارض مشخّصه، به صورت افراد مختلف درآید. شقّ دوم هم باطل است زیرا لازمه اش این است که حقیقت وجود، مرکب از جهت اشتراک و جهت امتیاز یعنی مرکب از جنس و فصل باشد و چنین چیزی با بساطت و حقیقتِ وجود سازگاری ندارد. پس شقّ سوم صحیح است.

ردّ دلیل مشّایی:

شقوق سه گانه ای که برای حقیقت عینی وجود مفروض است از احکام ماهیت گرفته شده در صورتی که حقیقت وجود، در اشتراک و تباین، مانند ماهیّت نیست زیرا شقّ چهارمی مطرح است که می توان وحدت و اشتراک را برای حقایق عینی درنظر گرفت. پس برهان، تام نبوده و مردود است.

د- قول حکمای صدرایی

کثرت به معنای تعدّد و فرع بر تغایر می باشد. یعنی اگر دو چیز در تمام جهات، عین یکدیگر باشند و هیچ مغایرتی میان آن ها وجود نداشته باشد دو چیز نخواهد بود بلکه یک چیز می باشد؛ در نتیجه کثرتی نخواهد بود. امتیاز دو چیز، به چهار نحو می تواند باشد:

-امتیاز به تمام ذات

-امتیاز به جزئی از ذات

-امتیاز به اعراض خارج از ذات (این سه امتیاز در فلاسفه قبل از صدرا شناخته شده بود و استدلال آن ها بر ه