پاورپوینت کامل بیانات، اتقان، نوآوری و کارآمدی در امر پژوهش ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیانات، اتقان، نوآوری و کارآمدی در امر پژوهش ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیانات، اتقان، نوآوری و کارآمدی در امر پژوهش ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیانات، اتقان، نوآوری و کارآمدی در امر پژوهش ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

>

اشاره

حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید ابراهیم رئیسی، در سال در مشهد مقدس، در خانواده ای روحانی متولد شد. در سنین کودکی، پدر خود را که یکی از علمای سرشناس مشهد بود، از دست داد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و نیز فراگیری دروس مقدماتی علوم دینی در حوزه علمیه مشهد، جهت ادامه تحصیل در سنّ پانزده سالگی، رهسپار حوزه علمیه قم شد.

وی سطوح عالی حوزه را نزد اساتیدی؛ چون حضرات آیات: فاضل لنکرانی، نوری همدانی، مشکینی، خزعلی، فاضل هرندی، ستوده و مروی خراسانی سپری کرد و دروس خارج فقه و اصول را هم در محضر مقام معظم رهبری(دام ظله العالی) و آیات عظام: مرعشی نجفی، آقامجتبی تهرانی و هاشمی شاهرودی، کسب فیض نمود.

او هم چنین به تحصیل در دانشگاه نیز پرداخته است و دارای مدرک دکترای فقه و مبانی حقوق با گرایش حقوق خصوصی می باشد. عمده اهتمام حجت الاسلام رئیسی در سال های اخیر، در کنار تصدّی گری مناصب مهم اجرایی و قضایی؛ از قبیل دادستانی کلّ کشور، معاونت اول دستگاه قضا، دادستانی ویژه روحانیت و عضویت در هیئت رئیسه مجلس خبرگان، تدریس در محافل حوزوی و دانشگاهی و همین طور تحقیق در موضوعات مختلف علمی، به خصوص مباحث حقوقی است که ماحصل آن، انتشار چندین کتاب و مقاله پژوهشی و نیز سخنرانی های متعدّد در کنفرانس های داخلی و خارجی است.

با بررسی آن چه از آثار بزرگان، علما و فرهیختگان وجود دارد، می توان دریافت که همزاد با تحصیل و تدریس در طول بیش از هزار سال، تحقیق و پژوهش، همواره در کار علما و دانشمندان و بزرگان ما بوده است.

بعد از جریان فقه مأثور و آغاز فقه اجتهادی و فقاهتی از قرن چهارم و دوره ابن بابویه قمی و تا زمان مرحوم شیخ طوسی و ادوار بعد، زمان محقق اردبیلی تا زمان وحید بهبهانی، تا آغاز مکتب صاحب جواهر و مکتب شیخ انصاری و تا زمان حاضر که عصر فقها بزرگ و مکتب امام(ره) است، همواره پژوهش و نوآوری در سیره و سلوک علمی بزرگان ما بوده است.

شناخت یک محقق بزرگ و طلبه فاضل به مدرک تحصیلی او نبوده است؛ بلکه به رساله های تحقیقی و عمق نظرش شناخته می شد. در واقع مدرک و سند تحصیل و گواه بر عمق علمی یک طلبه، یک فاضل در حوزه ما، پژوهش و تحقیق او بود. شما وقتی در زندگی نامه بزرگان هم مطالعه می کنید، می گوئید چه آثاری داشتند و چه تحقیقاتی را می توان از آن ها نام برد. در دهه ای که به «دهه پیشرفت و عدالت» مزیّن شده است، یکی از لوازم بسیار مهم برای پیشرفت، پیشرفت در امر پژوهش است.

در این دوره ای که ما در آن زندگی می کنیم، به برکت انقلاب اسلامی و به برکت توجه به دین و معنویت، نه فقط در شرق که در مغرب زمین، رشد معنویت خواهی، فوق العاده بالاست؛ به ویژه گرایش به دین مبین اسلام. شما آمار و ارقام را اگر ببینید، توجه جوانان مغرب زمین به دین و معنویت و به ویژه دین مقدس اسلام، فوق العاده بالاست.

دلیل رشد عرفان های کاذب به عنوان یک انحراف و یک تغذیه نامناسب، برای این است که بتوانند این نیاز را که روز به روز هم افزایش می یابد، به نحوی پاسخ دهند. به راستی چرا عرفان های کاذب، عرفان هندی، بودایی، ایتالیایی، فرانسوی و انواع عرفان ها، امروز رشد پیدا می کند؟ چرا در این دوره؟ چرا در ادوار گذشته به این میزان رشد نداشت؟

دلیل آن، پاسخ به نیاز معنویت خواهی و دین خواهی است که در قاطبه مردم، به ویژه در جوانان مغرب زمین به وجود آمده است. البته رگه هایی از این جریان به سوی کشور ما هم آمده و این، مسئولیت حوزه های علمیه و محافل و مراکز علمی ما را بسیار بیشتر می کند.

امروز فهم مبانی دینی و فهم دقیق، بسیار مهم است: «علیکم بالدرایات» (مجلسی، بحارالأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ، ج: ). فهم، مسئله مهمی است؛ «لا عمل کالتحقیق» (آمدی، غررالحکم، دارالکتاب الإسلامی، قم، : ). هیچ چیز مثل پژوهشی که یک پژوهشگر انجام می دهد، نیست. در این عرصه، رعایت سه نکته محوری در پژوهش بسیار مهم است: اول اینکه حتماً پژوهش باید متقن و مبتنی بر مبانی باشد؛ یعنی تحقیق بر مبنایی استوار باشد.

اگر تحقیق بر مبانی و اصول محکمی، استوار نباشد، مقبول و مؤثر نخواهد افتاد؛ هم چنان که گفته اند: «سَر این سخن بر کدامین بالین نهفته است؟» باید سَر این سخن بر یک بالین محکم و مستحکمی قرار گیرد؛ از این رو متقن بودن سخن و مبتنی بودن آن بر یک بنای استوار و محکم، از شرایط مهم در پژوهش است. نکته دوم، نوآوری و سخن نو گفتن است.

اگر در پژوهش، سخن نو و فتح و گشایشی نباشد، چندان فایده ندارد. البته حتماً سخن دیگران ارزشمند است؛ اما تکرار کردن سخنان پیشین، عیناً همان سخن است. باید با یک نگاه نو و یک نوآوری و به تعبیر مقام معظم رهبری (دام ظله العالی)، با یک نظریه پردازی توأم باشد. شرط سوم و نکته سوم در تحقیق، آن است که صرفاً نظریه پردازی به دور از کارآمدی نباشد و بتواند گرهی از گره های علمی یا گره هایی در زندگی دینی مردم را بگشاید.

طبیعتاً هر کار پژوهشی، مناسب و مطلوب است؛ ولی عنصر کارآمدی را باید بسیار مورد توجه قرار داد. بنابراین، اتقان، نوآوری و کارآمدی در امر پژوهش و یا به تعبیر دیگر کاربردی کردن پژوهش، امر مهمی است. ما تحقیقات بسیار ارزشمندی داریم؛ اما برخی از آن ها، فاقد جنبه کاربردی است؛ به شکلی که بتواند مشکلی را حل کرده و گرهی را باز کند و گره های بسیاری را که امروزه مطرح می شود، نداشته باشد.

من متناسب با شغل و مسئولیت خودم، نکته ای را خدمت اساتید و طلاب پژوهشگر عرض می کنم. من این سخن را قبلاً در حوزه علمیه قم گفتم و بعضاً برخی از رسانه ها، نکته ای را که مورد نظر من بود، درست منعکس نکردند.

ببینید، علی رغم این همه کار که در فقه ما شده است که وقتی انسان، جواهرالکلام را می بیند؛ فروعاتی را که مرحوم محقق در شرایع باز کرده و یا سخنان شیخ انصاری را می بیند، با خود می گوید که با این قوت ذهن، آیا واقعاً این ها از آحاد بشر بوده اند یا این که عنایت ویژه ای به آن ها شده و انسان های خاص و ممتازی بوده اند و این همه فروعاتی که مطرح کرده اند، انسان را واقعاً متعجب می کند؛ با این حال، وقتی که همین فقه، با همه گستردگی و عمقی که دارد، می آید در عرصه حکومت قرار می گیرد و قرار می شود همه مسائل حکومتی را سامان دهد، می بینیم بسیاری مسائل جدید وجود دارد که از آنها سخنی به میان نیامده است.

اگر زندگی ما زندگی توأم با فقه به معنای فقه اکبر؛ یعنی: عقاید و باورهای الهی، فقه اوسط؛ یعنی: اخلاق فاضله و کریمه و فقه اصغر؛ یعنی: احکام و باید و نبایدهای الهی باشد، باید تمام شئون زندگی ما را سامان دهد. ولایت فقیه؛ یعنی فقیهی که دین شناس است و می خواهد جامعه را با دین و آموزه های دینی آشنا کند و تمام روابط اجتماعی را بر اساس دین و آموزه های دینی رقم بزند.

ما می خواهیم جامعه ای را مبتنی بر فقه بنا کنیم. خب، این جامعه که می خواهد مبتنی بر فقه باشد، با همه این آثاری که امروز دست من و شماست و به برکت بزرگانی حاصل شده است که دود چراغ خورده اند، شب ها نخوابیده اند، قلم زده اند و نوشته اند تا آن که امروز یک فقه غنی در اختیار جامعه ما باشد؛ با همه این غنا، وقتی فروعات اجرایی مطرح می شود، خلأهایی را احساس می کنیم که برای پر کردن آن ها، علما و محققان حوزوی باید تلاش ویژه ای کنند.

حالا من در پرونده های قضایی عرض کنم که بسیاری از فروعات وجود دارد که قضّات سؤال می کنند و ما یک مجموعه آموزشی فقط برای جمع آوری بخش سؤالات فقهی که قضّات ما در مسائل مستحدثه به آن برمی خورند، ایجاد کردیم. مجموعه این سؤالات باید خدمت مراجع عظام تقلید و خدمت بزرگان و پژوهشگران حوزه تقدیم شود و پاسخ آن ها را بیابیم. ما قطعاً هیچ سؤال بی پاسخی نخواهیم داشت؛ چون مبانی ما از غنای لازم برخوردار است.

ما سؤال بی پاسخ نداریم؛ اما باید کار بشود؛ سخن من در کار شدن است. با این همه فروعات، وقتی فقه وارد حوزه قضا می شود، با انبوهی از سؤالات و مسائل جدید روبه روست. در حوزه های دیگر؛ هم چون اقتصاد، هنر، سیاست و بسیاری حوزه های دیگر، سؤالات زیاد است و این، وظیفه حوزه های علمیه است که این سؤالات را مبتنی بر همان مبانی متقن و بر اساس نظریه ها و دیدگاه ها پاسخ دهند.

این توانمندی را ما امروز در حوزه های علمیه می بینیم و نگاه ها به فکر و ذهن و خلاقیت و کار و تلاش شما جوانان در حوزه های علمیه است. بر این اساس من می خواهم خدمت عزیزان عرض کنم که پژوهش های شما خیلی می تواند کارساز باشد، به خصوص اگر پژوهش ها در مراکز و معاونت های پژوهشی، مبتنی بر نیازسنجی باشد و این، خیلی ارزشمند است.

من نمی خواهم بگویم اگر نیازی معلوم نشد، ذوق و همت شما کم رنگ شود و اگر در یک جا خواستید مسئله ای را حل کنید، دیگر میلی برای حلّ آن نداشته باشید؛ ولی اگر بخواهید پژوهش تان، جنبه کاربردی داشته باشد، باید منطبق با نیازشناسی باشد و نیاز، بسیار مهم است. البته برخی از پژوهش های ما مسئله محور نیست، بلکه موضوع محور است؛ یعنی اثر، به یک اثر اطلاع رسانی، شبیه تر است تا یک کار تحقیقی؛ چون پژوهش، مسئله محور است و اطلاع رسانی، موضوع محور.

شما وقتی پژوهش می کنید، یک مسئله را محور قرار می دهید و حول آن بحث می کنید؛ از این رو جمع آوری ها، خیلی مهم است. بنابراین اگر مسئله محور شد، کار پژوهشی قلمداد می شود. بعد، تبارشناسی خود همین مسئله هم مهم است که آیا تک تباری است و یا چندتباری؟

مثلاً شما یک وقت، به لحاظ فقهی، در مورد نماز تحقیق می کنید؛ یک وقت در مورد ایمان تحقیق می کنید. ایمان، یک مسئله چندتباری است. تحقیق در مورد نماز با تحقیق در مورد ایمان متقاوت است؛ یعنی موضوعی است که به قول امروزی ها بین رشته ای است و تخصص در یک رشته برای تحقیق پیرامون آن، کافی نیست.

شما اگر ب