پاورپوینت کامل گفتگو حجت الاسلام و المسلمین محمد انصاری ۸۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو حجت الاسلام و المسلمین محمد انصاری ۸۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو حجت الاسلام و المسلمین محمد انصاری ۸۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو حجت الاسلام و المسلمین محمد انصاری ۸۹ اسلاید در PowerPoint :

>

دایره المعارف نویسی و مقالات دایره المعارفی

لطفاً درباره اهمیت دایره المعارف نویسی و جایگاه آن در مقوله فرهنگ سازی کشورها، اندکی توضیح بفرمایید.

مستحضر هستید که دایره المعارف ها، دانش نامه ها و فرهنگ نامه ها و در یک کلام، کتب مرجع، کتبی هستند که در تألیفات و پژوهش ها می توان به آن ها ارجاع داد و مطلب مستند از آن ها نقل کرد و این در تحقیقات علمی دنیای امروز، اهمیت فوق العاده ای دارد. به هر مقدار که مقاله ای از منابع معتبر بهره مند باشد، ارزش علمی آن بالاتر خواهد بود. اصطلاحاً به مقاله ای، مقاله دایره المعارفی اطلاق می گردد که هیچ سخن غیرمستندی در آن گفته نشود.

بنابراین، امروزه شناسنامه فرهنگی یک کشور و ملت، وابسته به کیفیت دایره المعارف هایی است که تدوین و تألیف می کنند. حتی کشورهای خیلی کوچک و با سابقه تاریخی اندک هم سعی می کنند برای اثبات هویت فرهنگی و ملّی خودشان، دایره المعارف مختص به خودشان را داشته باشند؛ مثلاً کشور کویت که اصل وجودی آن هم مورد ادّعای یک کشور دیگر قرار دارد، دایره المعارف مفصّلی را تدوین نموده تا اثبات کند دارای یک هویت مستقل و ملت و فرهنگ مستقلی بوده و جایگاهی در میان سایر کشورهای جهان دارد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این احساس که ما به عنوان پرچمداران اسلامِ حقیقی و شیعی، باید بیان و قرائت خودمان را از اسلام که همان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است، به سایر ملت ها داشته باشیم، بسیار مورد توجه قرار گرفت. در آن مقطع، هجوم افکار الحادی، به خصوص از جانب مارکسیست ها و کمونیست ها و هم چنین کمبود منابع ارائه شده شیعی به زبان آکادمیک و علمی در جهان، ما را که تازه انقلاب کرده بودیم، آزار می داد.

مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی بر همین مبنا توسط جناب آقای سید محمدکاظم موسوی بجنوردی که خود از پیشگامان مبارزه علیه رژیم پهلوی بوده و سالیان متمادی را در زندان سیاسی، سپری کرده بود، در دوم اسفند سال ۱۳۶۲ پایه گذاری شد. در این مرکز، مجموعه بزرگی از اندیشمندان، علما، اساتید و شخصیت های بارز علمی کشور از حوزه و دانشگاه جمع شده اند. رسالت این مرکز، پرداختن به موضوعاتی است که به نحوی با فرهنگ ایرانی و اسلامی در گستره جغرافیای جهان اسلام، ارتباط پیدا می کند.

اولین پروژه علمی این مرکز، تدوین دانشنامه ای تخصّصی درباره اسلام بود که ذیل عنوان «دائره المعارف بزرگ اسلامی» با همکاری صدها استاد و پژوهشگر ایرانی آغاز شد و تاکنون ۲۱ مجلّد از آن عرضه شده است.

وضعیت دایره المعارف نویسی در کشورهای دیگر، به خصوص در حوزه مطالعات اسلام چگونه است؟

می دانید که اولین دایره المعارفی که با موضوع جهان اسلام نوشته شد، دایره المعارفی است که مستشرقین در اروپا تنظیم کردند که ویرایش دوم آن هم در سال های اخیر، منتشر شد. این دایره المعارف در ابتدا، به سه زبان انگلیسی، آلمانی و فرانسوی به چاپ رسید و بعدها در جهان اسلام، به زبان عربی هم ترجمه شد. قبل از انقلاب، حرف «الف» این دایره المعارف، تحت عنوان «دانشنامه ایران و اسلام» ترجمه و به چاپ رسید. بعد از پیروزی انقلاب، مؤسسه ای با عنوان «بنیاد دایره المعارف اسلامی»، زیر نظر جناب آقای دکتر حداد عادل در تهران، تأسیس گردید و کار ترجمه دایره المعارف مستشرقین را از حرف «باء» ادامه داد و آن را با عنوان «دانشنامه جهان اسلام» منتشر نمود که اکنون به جلد هجدهم رسیده است. البته اساس کار آن بنیاد، بر ترجمه اثر مستشرقین است، ولی محوریت کار ما در دائره المعارف اسلامی بر تألیف است.

تبیین اسلام، آن هم به زبان شیعی و اهل بیت پیامبر a، پس از انقلاب اسلامی برای اولین بار است که به صورت تألیفی اتفاق می افتد و این، کار بزرگی است؛ از آن جهت که برای تألیف هر مدخل و عنوان دائره المعارفی، منابع فراوانی مورد نیاز است؛ مثلاً اگر بخواهید عالِمی را که چند صد سال پیش در کشور اندونزی زندگی می کرده و آثاری داشته و تأثیر فرهنگی بر جا گذاشته است، معرفی کنید، مگر چه قدر درباره او منبع داریم؟

یا مثلاً اگر بخواهید «فرقه اِباضیه» را معرفی کنید، چه قدر در ایران، از خود آن ها و نقدهایی که بر فکر آن ها وارد شده است، منابع تحقیق وجود دارد که بتوانیم مقاله آن را بنویسیم و این مقاله بتواند با تحقیقاتِ معمولاً جامع و پُرتتبّعی که مستشرقین انجام می دهند، هماوردی کند؟ اساساً مستشرقین در این مسایل، بسیار ریز می شوند و مقالات شان دارای ارجاعات و منابع فراوان است.

اگر ما حرف جدیدی نداشته باشیم و از لحاظ تولید محتوا نتوانیم حرف آخر را در معارف اسلامی بزنیم، در واقع، هدف و رسالت خودمان را نتوانسته ایم انجام دهیم؛ فلذا در این سی سال اخیر که از تأسیس این مرکز گذشته است، با تلاش مجدّانه ای توانسته ایم کتابخانه ای تخصّصی را در زمینه اسلام و ایران که تا به حال حدود هشتصد هزار جلد کتاب در آن فراهم آمده است، در اختیار محقّقان و مؤلّفان این مرکز قرار دهیم.

این را عرض کنم که یکی از پنج کتابخانه تخصّصی ایران در این جا فراهم آمده و تلاش بسیار وسیع صورت گرفته است تا بتوانیم منابع تحقیق را در این جا گردآوری کنیم. شما می دانید که تهیه منابع در جهان سوم، بسیار مشکل است. بدون داشتن منابع، هرچند که مؤلّفان و نویسندگان قوی هم داشته باشیم، ابزار کار در اختیار آن ها نیست.

بنابراین، تجهیز و تهیه کتابخانه، مهم ترین نکته در تدوین و نگارش دایره المعارف های علمی است. به عنوان اشاره عرض کنم که بیش از ۱۵۰ هزار جلد در کتابخانه مرکز، به صورت فتوکپی موجود است؛ چرا که اصل آن ها دیگر در بازارِ فروش یافت نمی شود.

بنابراین با زحمت و تلاش زیاد از سراسر دنیا، از کتابخانه های مهجور محقّقان و یا از کتابخانه های شخصی، نسخه ای به امانت تهیه شده و از آن، کپی گرفته شده است. همه این کارها برای این است که بتوانیم منابع تحقیق را در اختیار محقّقان قرار دهیم. البته خوشبختانه با گسترش شبکه جهانی اینترنت تا حدودی نسبت به گذشته، استفاده از منابع، تسهیل شده است.

نحوه گزینش مدخل ها و عناوین مقالات به چه ترتیب است؟

در سراسر دنیا، دایره المعارف ها و دانشنامه های فراوانی وجود دارد. به عنوان لیست اولیه برای این که مشخّص شود چه اصطلاحات و عناوینی را باید برای نگارش مقاله در دایره المعارف برگزینیم، به همین مراجع و دانشنامه ها مراجعه می کنیم؛ یعنی نگاه می کنیم آن ها چه مطالبی را آورده اند و چه مطالبی را نیاورده اند.

البته ما تابع آن ها نیستیم. تنها فهرست برداری اولیه صورت می گیرد و در طول کار هم از جانب اصحاب تحقیق، چه در داخل مرکز و چه خارج از آن، دائماً عناوینی پیشنهاد می شود. مفاهیم جدیدی که در جهان امروز، بسیار مورد بحث قرار می گیرند و به خصوص در مباحث مربوط به سنت و مدرنیته و مباحث جدید علوم انسانی، از این جمله اند که در بخش عناوین ویژه به دایره المعارف اضافه می شوند؛ از این رو ممکن است عناوینی پیشنهاد شود که در هیچ یک از دایره المعارف های سابق، مدخلی نداشته باشد.

البته در مسیر انتشار دایره المعارف، ممکن است برخی عناوین به دلایلی نوشته نشود یا به صورت یک حفره برای انجام تحقیقات بیشتر، به ویرایش بعدی موکول شود. طبعاً پس از اتمام ویرایش اول، کار مهمی که می ماند پرداختن به کاستی ها و عناوینِ از قلم افتاده است.

یک مقاله دایره المعارفی یا به تعبیر حضرت عالی «مدخل»، جهت انتشار در دایره المعارف، چه مراحلی را باید طی کند؟

انتخاب عناوین مقالات در دایره المعارف، ضوابط خاصّی دارد؛ به عنوان مثال ممکن است برای شما سؤال پیش بیاید که چرا عنوان «ناپلئون» در دایره المعارف آمده؛ در حالی که او نه مسلمان بوده و نه کشورش در حوزه جغرافیایی جهان اسلام قرار داشته است؟ اساساً ناپلئون چه ربطی به دایره المعارف اسلامی دارد؟

باید گفت: ما می دانیم که ناپلئون در دوره حکومت اش، وارد مصر می شود و آن جا را اشغال می کند؛ از این نظر، تحوّلات و نتایج آن اشغال، با جهان اسلام، ارتباط پیدا می کند. با بیان این مثال، خواستم اشاره کنم که هر آن چه که به تاریخ اسلام و مسلمین و کشورهای اسلامی در گستره پهناور تاریخی جهان اسلام مرتبط می شود، لازم است در دایره المعارف بزرگ اسلامی، یک مقاله یا به اصطلاح، یک مدخل، به آن اختصاص داده شود.

ابتدا در بخشی تحت عنوان بخش «گزینش عناوین»، عنوان و مدخل، انتخاب می شود. این که چه عناوینی را در دایره المعارف بیاوریم یا نیاوریم، خودش بحث مفصّلی دارد. این که به چه عناوینی بپردازیم و آن را در حوزه تاریخ و فرهنگ اسلام و مسلمین قرار بدهیم، در بخش گزینش عناوین، بحث های فراوانی پیرامون آن صورت می گیرد.

جلساتی درباره سیاست گذاری های کلّی یک مدخل، حتی تا شورای عالی علمی که شورایی متشکّل از رؤسای بخش ها و دپارتمان های علمی است، برگزار می گردد؛ چون بسیار مهم است که ما چگونه بنویسیم که اولاً دایره المعارفی که نوشته می شود، در کشورهای اسلامی ممنوع الورود نشود و حساسیت های قومی، مذهبی، طائفه ای و فرقه ای در جهان اسلام ایجاد نکند، مثلاً «آل سعود» را چگونه بنویسیم تا این دانشنامه، به کشور عربستان ممنوع الورود نشود یا همین طور «آتاتورک» را چگونه بنویسیم تا کشور ترکیه، مانع ورود آن نشود و در عین حال، حقیقت را فدای مصلحت نکرده باشیم. ثانیاً بتوانیم با زبان علمی و با سند و مدرک، حرف بزنیم.

پس در این جا گزینش عنوان، خیلی مهم است. حال، عناوینی که انتخاب می کنیم، گاهی باید به صورت مستقل بیاید و گاه می تواند در ذیل عنوان دیگری، گنجانده شود؛ مثلاً آیا می توانیم مدخل «انتظار» را تحت یک عنوان مستقل بیاوریم یا باید آن را زیرمجموعه عنوان «مهدویت» قرار بدهیم؟ خود این مسئله، بحث فراوانی دارد؛ این که آیا باید تحت یک عنوان مستقلّی بیاید یا باید در ذیل عنوان کلّی تری قرار بگیرد؟ این سیاست گذاری، توسط شورای عالی علمی صورت می گیرد که مدیران و رؤسای بخش های مختلف علمی مرکز و مشاوران عالی و سرویراستار، ماهیانه جلساتی را در این باب برگزار می کنند.

پس از انتخاب مدخل، کار بدیع این مرکز این بوده که یک پرونده و فایل علمی برای آن مدخل، توسط پژوهشگران کتابخانه قبل از تألیف مقاله تشکیل می شود. پرونده علمی، از آن جهت لازم است که بتوانیم استقصای قابل قبولی، نسبت به منابع داشته باشیم؛ به عنوان مثال، اگر قرار باشد مقاله حضرت ابراهیم (ع) را بنویسیم، قبل از سفارش مقاله، پرونده علمی ایشان را تشکیل می دهیم. خب، ممکن است به فرض، درباره حضرت ابراهیم (ع)، دویست جلد کتاب وجود داشته باشد که یا به طور مستقل به ایشان می پردازد یا تنها بخش هایی از آن، در رابطه با حضرت ابراهیم (ع) است.

قبل از نگارش مقاله، از میان این دویست جلد کتاب، یک پرونده علمی مفصّل تهیه می شود که در حقیقت، منابع لازم را به صورت یک جا در اختیار محقّق قرار می دهد. این پرونده، هم می تواند به صورت فایل دیجیتالی باشد و هم فایل کاغذی و چاپی. در واقع، وقتی می خواهیم تألیف مقاله ای را به مؤلّف متخصّص آن، سفارش بدهیم، همراه آن سفارش، یک پرونده علمیِ چه بسا قطوری را هم به نویسنده می دهیم. وقتی این پرونده را به او می دهیم، مثل این است که دویست جلد کتاب را به او داده ایم.

روش کار در تشکیل پرونده به این شکل است که از میان منابع، صفحات مربوط به مدخل مربوطه، کپی گرفته می شود و مجموع منابع، به ترتیب قدمت و اعتبار منبع، طبقه بندی و شماره گذاری می گردد. ما در کتابخانه دایره المعارف بزرگ اسلامی، بخشی داریم که فقط پرونده های علمی در آن، نگهداری می شود.

این پرونده ها گاه خیلی مفصّل هستند. ممکن است مقاله چاپ شده نهایی درباره حضرت ابراهیم (ع)، دو صفحه بیشتر نباشد، ولی پرونده علمی آن که در حقیقت، پشتوانه علمی مقاله است، چندین مجلّد باشد که در بخش پرونده های علمی، البته جدا از کتابخانه اصلی، نگهداری می شود. نحوه تهیه این پرونده علمی، نیاز به آموزش دارد و افرادی که می خواهند این کار را انجام دهند، باید این آموزش ها را ببینند.

حُسن پرونده علمی، این است که وقتی محقّق با پرونده علمی، مواجه می شود، با مجموعه ای کامل از اطلاعات و داده ها درباره موضوع مقاله روبه رو می گردد. منابع نگارش مقاله به قدری مهم است که حتی اگر منبعی هم شناسایی شد و ما آن را نداشتیم، سفارش داده می شود و کپی یا عکس یا میکروفیلم آن، از کتابخانه ای که آن منبع در آن موجود است، گرفته می شود. حتی ممکن است جهت تهیه منبعی، به کتابخانه های خارج از کشور، سفارش داده شود.

سپس نویسندگان با استفاده از این پرونده که در واقع شامل تمامی منابع موجود در کتابخانه در زمینه آن مدخل است، مقاله را تألیف می کنند. هر مقاله بعد از نگارش، توسط ارزیابان، دقیقاً بررسی می شود؛ یعنی ویرایش های گوناگون؛ اعم از محتوای علمی، نگارش فنّی، کنترل منابع و ویرایش نهایی، روی آن انجام شده و چنان چه تأیید گردد، در نوبت چاپ قرار می گیرد.

بنابراین پس از تهیه پرونده علمی، مؤلّف موظّف است تمام آن را بخواند و چکیده ای از آن را در قالب مقاله، آن هم با نگارش دائره المعارفی ارائه کند. بعد از آن که مقاله نوشته شد، چندین گروه ویراستاری؛ اعم از علمی و فنّی به ویرایش آن می پردازند. یکی از محورهای ویراستاری، تطبیق نقل قول های مندرج در مقاله با منابع است؛ چرا که گاه پیش می آید نویسنده، اشتباه نقل قول کرده باشد و یا اصلاً استنباط اش، اشتباه باشد. تمام این ها توسط بخش کنترل دیده می شود.

در مرحله بعد، اشکالات مقاله، فهرست شده و به مؤلّف بازگردانده می شود. مؤلّف برای دفاع از تز خودش، ممکن است لازم باشد در جلسه ای با حضور رئیس و دستیاران علمی بخش مربوطه حضور یابد و از مقاله ای که نوشته است، دفاع کند. باز ممکن