پاورپوینت کامل خلاصه ی خوبی ها ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خلاصه ی خوبی ها ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خلاصه ی خوبی ها ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خلاصه ی خوبی ها ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

امام حسین(علیه السّلام) وارث علوم و فضایل اخلاقی و صفات برجسته انبیاء گذشته است و این گروه از انبیاء نام برده شده در متن زیارت، فقط به عنوان نماینده تمام انبیاء اولوالعزم و غیر اولوالعزم است.

مروری بر زیارت وارث

معصومین (علیهم السّلام) بیشترین زیارت ها را در مورد امام حسین (علیه السّلام) انشاء نموده اند. علاوه بر زیارت های ایشان در ایّام خاص نظیر نیمه ی رجب، نیمه ی شعبان، شب های قدر، روز عرفه، روز عاشورا و اربعین فقط محدّث قمی (رحمه الله علیه) در مفاتیح الجنان هفت زیارت مطلقه از لسان دُرربار معصومین (علیهم السّلام) آورده است.

معارفی که این متون زیبا پیرامون شخصیت امام حسین (علیه السّلام) و ویژگی های قیام ایشان و اهداف آن و یاران آن بزرگوار و سفّاکی و دژخیمی دشمنان ایشان، ارایه می دهد بسیار عمیق و تأثیرگذار است. تأمّل در محتوای این زیارت ها هم حوزه ی عقل و اندیشه را در بحث عاشورا شناسی اقناع می کند و هم حوزه ی احساسات و عواطف را در این زمینه پاسخ می دهد.

یکی از مشهورترین زیارت های سیدالشّهداء، زیارت وارث است. محدّث قمی (رحمه الله علیه) در مفاتیح الجنان چند متن از زیارت وارث را می آورد که این متون با هم در بعضی فرازها و به خصوص جملات پایانی تفاوت دارند. آن چه در این مقال در صدد آن هستیم مروری است بر مشهورترین فرازهای زیارت وارث، نه نگاه تطبیقی به عبارات مختلف این زیارت ها.

محتوای کلّی زیارت را در یک نگاه اجمالی می توان چنین برشمرد: در زیارت وارث برجستگی های ویژه ی انبیاء معرّفی می شود؛ در واقع این نوع بیان، نوعی تکریم برای سالار شهیدان است. (جوادی آملی، ادب فنای مقرّبان، ج۲، ص۹۵).

در یک تفسیر عمومی از زیارت وارث، نظر این است که امام حسین (علیه السّلام) وارث علوم و فضایل اخلاقی و صفات برجسته ی انبیاء گذشته است و این گروه از انبیاء نام برده شده در متن زیارت، فقط به عنوان نماینده ی تمام انبیاء اولوالعزم و غیراولوالعزم است.

تفسیر عمومی دیگر این است که حضرت، وارث مظلومیت و ایثارگری است. برای تبیین این مطلب باید، مظلومیت و ایثارگری انبیاء سلف و دشمنان عصر آنان را معرّفی کرد، سپس مقاومت و پایداری هر یک از آنان را بیان نموده و با دشمنان عصر اباعبدالله(علیه السّلام) تطبیق داد و مسأله ی مظلومیت و ایثارگری ایشان را یادآور شد. (حسینی اصفهانی، تفسیر زیارت وارث، صص ۱۸-۷۲).

مبنای دیگر در فرازهای زیارت وارث این است که سلام های زیارت با توجّه به ویژگی خاصّ هر پیامبر که در سلام به آن اشاره شده است، باید تبیین شود. یعنی امام حسین (علیه السّلام) وارث مقام صفوه و برگزیدگی آدم، نبوّت نوح، خُلَّت و دوستی ابراهیم (علیهم السّلام)، کلیم بودن موسی (علیه السّلام)، روح الله بودن عیسی (علیه السّلام)، حبیب الله بودن پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و… است.

در این شیوه تفسیر، مبنای کلام بر این است که کمال های وجودی انسان های کامل یکسان نیست. لذا برخی از کمال های وجودی در بعضی از انبیای الهی ظهور بیشتری دارد و در برخی ظهور کمتر، آن چه هر یک از پیامبران در آن برجستگی یافته اند، حسین بن علی (علیه السّلام) واجد تمام آن ویژگی هاست زیرا به عنوان وارث آن برجستگی های ویژه معرّفی شده است. (جوادی آملی، ادب فنای مقرّبان، ج۲، صص۹۵-۹۴).

معنای سلام و وراثت

سلام، عبارت آشنای تمام زیارات است. ولی به این نکته باید توجّه داشت که در بعضی از زیارات یک یا چند سلام اوّل به صیغه ی غایب انشا شده است، نظیر زیارت آل یاسین؛ امّا اکثر زیارت ها سلام شان به صیغه ی مخاطب است چون زایر خودش را در مقابل مزور حس می کند و سلام می دهد. در معنای سلام خدمت ائمه ی معصومین (علیهم السّلام) چند وجه بیان شده است:

۱ـ سلام تحیّتی الهی است، «سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمینَ» (صافّات، آیه ی ۷۹).

۲ـ سلام به معنای تسلیم بودن است. قرآن می فرماید: «فَلا وَ رَبِّک لا یؤْمِنُونَ حَتَّی یحَکمُوک فیما شَجَرَ بَینَهُمْ ثُمَّ لا یجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیتَ وَ یسَلِّمُوا تَسْلیما» (نساء، آیه ۶۵).

وارث بر وزن فاعل از سه حرف اصلی تشکیل شده، به معنای کسی که چیزی را به ارث می برد که این خود به دو دسته تقسیم می گردد: ارث مادّی و معنوی. مراد از وارث بودن امام حسین (علیه السّلام) ارث مادّی نیست. بلکه مراد ارث معنوی است. در ارث بَری، چه مادّی و چه معنوی شرط وجود دارد. این نوع ارث بری مشروط به پیوند و ارتباط با مورِّث است.

میراث وارثان انبیا گوناگون است. چنان که در ارث مادّی، ورثه یکسان ارث نمی برند. درجات ارث بری وارثان انبیا نیز تفاوت دارد. هر کس ارتباطش با انبیا قوی تر باشد، سهم بیشتری می برد. (جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن کریم، ج۶، صص۳۷-۳۵).

مطلب دیگر این که در بحث ارث، توارث دلالت بر برتری مورِّث نمی کند. در امور مادّی نیز گاهی مشاهده می شود که وارث از مال فراوانی برخوردار است و در عین حال، از مال مختصری که مورِّث او باقی گذاشته بهره می برد و آن را به سرمایه ی کلان خود ضمیمه می کند. (جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۲، ص۸۵).

درگذشته اشاره شد که ائمّه ی هدی علوم انبیا را ارث برده اند. امام صادق (علیه السّلام) می فرمایند: «موسی (علیه السّلام) در اواخر عمر خود مأموریت یافت تا الواحی را که خدا بر او نازل کرد میان کوهی پنهان کند. سرانجام آن الواح به دست پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رسید.

آن حضرت الواح موسی را به امیرمؤمنان (علیه السّلام) داد و امروز آن الواح در دست ماست و هم چنین عصای موسی (علیه السّلام) نزد ماست و ما از همه پیامبران ارث برده ایم. (همان، ص۹۲).

امام حسین (علیه السّلام) می فرمایند: «روزی بر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) وارد شدم او را غمناک و در فکر فرو رفته دیدم، گفتم ای رسول خدا چه شده است که در فکر فرو رفته اید. پاسخ داد: ای پسرم، همانا جبرئیل نزد من آمد و فرمود: ای رسول خدا! خداوند بزرگ به شما سلام می رساند و می فرماید: همانا شما رسالت خود را سپری کرده و دوران زندگی شما به کمال رسیده است پس اسم اعظم و میراث علمی و آثار نبوت را به علی واگذار کن زیرا من زمین را به حال خود رها نمی کنم، همواره عالمی در آن باقی می گذارم که به وسیله ی او راه عبادت و بندگی را بشناسند و سرپرستی و رهبری مرا درک کنند». (فرهنگ سخنان امام حسین (علیه السلام)، حدیث۴۳).

«السَّلَام عَلَیک یا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ»

قرآن می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمینَ» (سوره آل عمران، آیه ۳۳)

اصطفاء از مادّه ی صفاست، به معنای پاک بودن چیزی از آلودگی، و اصطفاء به معنای انتخاب کردن قسمت خالص چیزی است. (مفردات راغب، ذیل ماده صفوَّ).

در حدیث آمده است که چون خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را آزمایش می کند؛ چون صبر کرد او را می گزیند و چون راضی شد او را تصفیه می کند. و امام حسین (علیه السّلام) محبوب دل هاست و تمام این مقامات و مسیرها را طی کرده است.

«السَّلَامُ عَلَیک یا وَارِثَ نُوحٍ نَبِی اللَّهِ»

حضرت نوح اوّلین پیامبر اولوالعزم است که دارای کتاب و شریعت مستقل بوده و بر اثر گریه ی فراوان و نوحه ی زیاد از خوف خدا، به این نام خوانده شده است. ایشان در زمانی به پیامبری مبعوث شد که مردم عصر او غرق در بت پرستی و