پاورپوینت کامل چگونه باز کنم بال در هوای وصال ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه باز کنم بال در هوای وصال ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه باز کنم بال در هوای وصال ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه باز کنم بال در هوای وصال ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

>

زیارت جمعی را دوست داشتند چون خودش نوعی تبلیغ بود. ندیدیم زیارتی را از روی مفاتیح بخوانند. بیشتر ادعیه و زیارات را از حفظ می خواندند.

شرح حال زائر

رسم شمیم بر این بود که در هر شماره، شرح یکی از زیارات ائمه ی اطهار (علیهم السلام) را از محضر استاد درس بگیریم. تقدیر خداوند بر این قرار گرفت که این بار رسم معهود بشکنیم و شرح حال زایر بگوییم.

زائری که آداب زیارت را از همراهی با او آموختیم. آن چه می خوانید، گزارشی گونه ای است برگرفته از مصاحبه با شاگردان و دوستان استاد که در موقعیت های گوناگونِ زیارتی ایشان را همراهی کرده اند و با سیره ی عملی استاد به هنگام زیارت آشنا شده اند.

شب های رمضان که می شد کبوتر دل هامان لحظه شماری می کرد تا روی گنبد طلایی ثامن الحجج آرام بگیرد. خانم هر شب رمضان ساعت یک نیمه شب به پابوس مولا می رفتند. قدیم تر هاپیاده همراه کبوتر های مهاجر خوابگاه مشرف می شدند بعدها که جمعیت طلبه ها زیاد تر شد، بعضاً با مینی بوسِ مکتب راهی می شدیم.

روز های اول تنها چند کبوتر همراه می شدند و از رزق معنوی نیمه شب بذر معرفت بر می چیدند. اما کم کم شده بودیم چهل کبوتر که بال در بال استاد پر می کشیدیم. خانم در مسیر نافله می خواندند و به ما توصیه می کردند سوره های کوچکی که حفظ هستید بخوانید و به روح امام (علیه السلام) هدیه کنید.

زیارت هاشان به نیابت ائمه بود و ثواب آن را به اموات هدیه می کردند. وقتی شوق و بی تابی مارا برای زیارت می دیدند لبخند می زدند و می گفتند: قدم هاتان را کوتاه بردارید تا ثواب بیشتری ببرید، با ادب و نزاکت حرکت کنید. به حفظ حجاب در کوچه و حرم سفارش می کردند و می فرمودند: عزیزان من زیارت مستحب است اما حفظ حجاب واجب است؛ واجب را فدای مستحب نکنید.

به محض ورود به حرم سر به خاک ادب می ساییدیم. استاد از سر اخلاص اذن دخول می خواندند، عبارت «فأذن لی یا مولای» را چندین و چند بار تکرار می کردند. گویی درست پشت در منزل امام ایستاده اند و اجازه ورود می خواهند.

اشک های زلال و گرم، غبار راه را از چهره مهربانشان شستشو می داد. سر بر می گردادند: بچه ها اگر امام اذن بدهند، حتما دلتان نرم می شود و اشکتان جاری. با توجه اجازه بخواهید. بعد سبکبار پر می کشیدند و سرِ مزار همه علما می رفتند.

شیخ بهایی را حتماً زیارت می کردند و برای همه فاتحه می خواندند این اواخر هر صبح جمعه سر مزار خانم اعتمادی (ره) هم می رفتند. همیشه از صحن آزادی وارد می شدند و جلو در می ایستادند و سلام می دادند. سفارش می کردند، در محضر امام رضا (علیه السلام)، عقایدتان را بر امام عرضه کنید؛ شهادتین خود را بر لب جاری نمایید و با معرفت وارد حرم شوید.

زیر طاق گنبد الله وردی خان کنار در مشرف به