پاورپوینت کامل رسم زیارت خوبان ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رسم زیارت خوبان ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رسم زیارت خوبان ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رسم زیارت خوبان ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

>

قلم را آن زبان نبوَد که سرِ عشق گوید باز

ساعت ۲:۳۰ دقیقه بامداد است که هواپیما به زمین می نشیند همه چیز برایم تازگی دارد. اولین بار است که به زیارت می آیم. بی تاب و بی قرار، چشمانم هر سو را می کاود. استاد اما آرام است و مطمئن! در تاریکی جاده ای که ما را از جده به مدینه می رساند، به دنبال نشانه ای می گردم؛ و او برایم زمزمه می کند آل یاسین می خواند و دلم قرار می گیرد.

نمی توانم در کنارش بنشینم. استاد اعتمادی همنشین و همراه همواره ی اوست. [پس در صندلی مقابل کنارش قرار می گیرم.] لب هایش آرام ندارد ولی نگاهش آرام است و مطمئن. با دست نقطه ای را نشانم می دهد؛ گویی نقطه ی ثقل همه ی کائنات است: دو گلدسته ی نورانی با انواری سفید، خیال انگیز بر پیراهن سیاه شب نقش بسته اند. مدینه است و گلدسته های حرم نبوی؛ چه زود رسیدیم!

در هتل استقرار می یابیم اما من باز هم آرام و قرار ندارم. ششمین بار است که استاد به مکه مشرف می شوند و من اولین بار؛ بی جهت نیست که بی تابم. هر طور که هست نیمه شب پشت سر استاد در خیابان منتهی به حرم ره می سپاریم. استاد زیر لب زمزمه می کند و من پشت سر ایشان گام هایم را درست جای پای ایشان می گذارم. و گاه سر بر می دارم و به گلدسته های نورانی حرم خیره می شوم.

گنبد خضرا سینه ی آسمان را درخشنده و اغواگر زینت داده؛ استاد بر می گردند. آشفتگی ام را می بینند و لبخند می زنند و به راهشان ادامه می دهند. در راه نافله می خوانند و صحبت نمی کنند. به حرم می رسیم. حرم خلوت است و وسیع، ستون های خیال انگیز حرم نبوی مرا مجذوب خود ساخته. به دنبال مرقد حضرت رسول می گردم؛ می گویند حرم بسته است.

من که بی تاب زیارتم؛ کنجی می نشینم، نگاهشان می کنم؛ می گویند: حی علی الوصال و من دوباره نگاهشان می کنم. به نماز می ایستند. چه آرامشی دارند، در همه ی این سال ها که درس بودنم آموخته اند این قدر با وقار و صلابت ندیده بودمشان. همیشه لبخند مهربان و نگاه مادرانه شان مانع می شد تا زوایای وجودی شان را بکاوم. آرام آرام سراپا خضوع می شوند و خاکساری… آرام آرام، نماز می خوانند.

هر چه خاکسارتر می شود در نظرم بیشتر اوج می گیرد گویی از پله های ایمان بالا می رود به پله ی اول ایمان قدم می گذارد تا از محدوده ی عالم ماده خارج گردد و در پله دوم قطع علایق از مادون می کند به پله سوم پای می نهد تا انقطاع الی الله کند.

با سیر در پله چهارم شوق دیدار بی قرارش می کند و آن گاه با دو بال به پرواز در می آید با بال شفع دست در دست شفیعان می گذارد و با بال وتر وصل می آغازد فضا از عطر نیایش او آکنده می شود دست به درگاه الهی بلند می کنند نزدیکتر می آیم زمزمه عاشقانه شان با تضرع و اشک همراه می شود به خود می آیم بر می خیزم و در کنارش به نماز می ایستم شاید از زمزم تو ای وصال من نیز جرعه ای بنوشم.

من اما بی تاب زیارتم؛ درهارا بسته اند و من بی قراری می کنم. نمی دانم چگونه می گذرد اما ساعتی بعد خود را در کنار استاد بر سکوی اصحاب صفه می بینم. من تنها می گریم و ایشان زیارت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) را می خوانند. و زیارت حضرت زهرا (سلام الله علیها) را و من در عالم خیال رسول خدا را می بینم که در آستانه ی بیت خویش ایستاده و برای زائران که هم نوا صلی الله علیک یا رسول الله، صل الله علیک یا نبی الله می گویند دست تکان می دهند، استاد در گوشه ای مشغول تلاوت قرآن می شوند و من هم چنان به ضریح خیره شده ام. می پرسیم خانه ی حضرت زهرا (سلام الله علیها). کجاست؟

نشانم می دهند مقابل در خانه قرار می گیرم و به خانه ای کوچک با اهل خانه ای با آن عظمت و جلال می اندیشم. آن قدر می مانم تا از کنار ضریح بیرونمان م