پاورپوینت کامل الفبای شخصیت استاد طاهایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الفبای شخصیت استاد طاهایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الفبای شخصیت استاد طاهایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الفبای شخصیت استاد طاهایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

تقوا حساسیت و مراقبت لازم در تمام حالات زندگی است و یک دستور جامع و کامل است که تمام وظایف و دستورات را در بر می گیرد. به بیان استاد، تقوای واقعی یعنی شناخت وظیفه و انجام وظیفه.

إِنَّ أَوْلِیاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاَ هُمْ یحْزَنُونَ

این نوشتار برای تبیین بهتر و بیشتر سیره ی علمی و عملی استاد طاهایی با استناد به درس های ایشان تهیه و تدوین شده است:

الف: آرامش روح در سایه ی ایمان

قرآن می فرماید: «إِنَّ أَوْلِیاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاَ هُمْ یحْزَنُونَ» (یونس، ۶۲)

اولیاء خدا از عظمت روحی بالایی برخوردارند عظمتی که بر اثر ایمان به خدای تعالی و محبت به آن ذات مقدس و زهد به معنای واقعیش بر وجود آن ها حاکم و در آن ها ایجاد شده است. آنان از هرگونه اسارت و وابستگی به جهان ماده آزادند و آرامش واقعی بر وجود آن ها حکم فرماست.

ب: بینایی و بصیرت

استاد با الهام از سخنان مولی علی (علیه السلام) می فرمایند: آدم بینا «از» دنیا توشه بر می دارد و آدم نابینا «برای» دنیا توشه برمی دارد. انسان بینا و هوشیار روح خود را در پرورشگاه دنیا می پروراند و گوهرجان خویش را در مسیر بندگی و اطاعت خدا تقویت می کند تا موقعی که به قیامت رسید خفاشی کور و ناتوان نگردد؛ بلکه مانند یک مولود تام الخلقه و مجهز از مادر دنیا زاییده شود و به عالم آخرت، غرق در نور و سرور منتقل گردد و از نعمت های پایدار آن جهان برخوردار گردد.

پ: پیشتاز در نیکی ها

قرآن کریم در معرفی بندگان برگزیده می فرماید: «وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ» (فاطر/۳۲) این افراد گروه ممتازی هستند که وظایف سنگین خود را به نحو احسن انجام داده و در این میدان مسابقه ی بزرگ بر همگان سبقت گرفته اند «سَابِقٌ بِالْخَیرَاتِ» یعنی توفیق سبقت به سوی تمام خوبی ها، در فراگیری علم و دانش در تقوی و پرهیزکاری، عبادت، خدمت به خلق، جهاد و کوشش نظم و حساب، ایثار و فداکاری، و در همه ی این امور پیشگام هستند.

ت: تقوی

اگر بخواهیم تقوا را در یک یک وظایف معنا کنیم؛ باید بگوییم نماز، روزه، اخلاق خوب، احسان به پدر و مادر، انجام وظایف اجتماعی، سیاسی و… همه از موارد تقواست. تقوا حساسیت و مراقبت لازم در تمام حالات زندگی است و یک دستور جامع و کامل است که تمام وظایف و دستورات را در بر می گیرد. به بیان استاد، تقوای واقعی یعنی شناخت وظیفه و انجام وظیفه.

ث: ثبات و پایداری

در زندگی انسان های بزرگ که به پیروزی های چشم گیری نایل شده اند ثبات و استقامت عامل بسیار مهمی است. جامعه نیز این چنین است. زمانی روی پای خود می ایستد که ثبات داشته باشد؛ روی همین اصل تمام سعی و کوشش تخریب کنندگان، برای از میان بردن ثبات افراد جامعه به کار می رود که مردم، به خصوص جوانان را در عقیده و راهشان سست نمایند.

مؤمنان راستین از استقامت و پایداریشان در برابر حوادث سخت و طوفان های زندگی و جامعه شناخته می شوند. چنان که قرآن می فرماید: «یثَبِّتُ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَفِی الآخِرَه» (ابراهیم/۲۷)

ج: جهاد

جهاد از ماده ی جهد است؛ به معنای وسع و طاقت و مجاهده به کار بردن آخرین حد وسع و قدرت در دفع دشمن و باز کردن راه خدا برای خود و بندگان خدا. بنابراین هرگونه تلاشی را که در راه خدا و برای او و به منظور رسیدن به اهداف الهی صورت گیرد، شامل می شود. قرآن می فرماید: «وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ» (عنکبوت، ۶۹)

کسانی که برای خدا مجاهده کنند، مشمول حمایت و هدایت الهی هستند و چون جهادشان در راه خداست هیچ عاملی ایشان را از ایمان به خدا و اطاعت اوامر و پرهیز از نواهی باز نمی دارد.

چ: چشم انتظاری

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند: «افضل اعمال امتی انتظار الفرج من الله عزوجل» (بحار، ج۵۲، ص۱۲۸)

بالاترین اعمال امت من انتظار فرج از خداوند بزرگ است. مسأله ی انتظار یک مسأله ی معمولی نیست که ما بگوییم منتظریم؛ بلکه یک معنای بلندی دارد. انتظار مسؤولیت آور است نسبت به فرد، جامعه و خانواده. اگر فرهنگ انتظار در جامعه ی ما پیاده شود جامعه ی ما بهشت می شود و زمینه ی اصلاحات فردی و اجتماعی فراهم می گردد.

عزیزان! برای زیارت جمال مقدس حضرت تشنه شوید و دعای فرج بخوانید این را فراموش نکنید که تنها غریب دنیا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند.

ح: حیات طیبه

قرآن می فرماید: «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکرٍ أَوْ أُنثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیینَّهُ حَیاهً طَیبَهً» (نحل، ۹۷)

برای رسیدن به حیات طیبه ای که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و اولاد طاهرینش دارا بوده اند باید تلاش های خود را بر دو محور، مستقر سازیم: شناخت و معرفت نسبت به آن بزرگواران و آشنایی با پیام ها و دستورات آنان. به بیان دیگر تنها معیار حیات طیبه و زندگی سعادتمندانه، همراهی و هماهنگی با خاندان نبوی است و این راه یگانه عامل راهیابی به سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت است.

خ: خوف و خشیت

عبادالرحمن با وجود شب زنده داری و قیام و سجود، مغرور به عبادت و عمل نیکشان نیستند زیرا قلوبشان مملو از ترس کوتاهی در مسؤولیت هاست. همان ترسی که عامل نیرومندی برای حرکت به سوی انجام وظیفه ی بیشتر و بهتر است.

«خشیت» حالتی است که به هنگام درک عظمت خدا و ترس از مهجور ماندن از انوار فیض او برای انسان حاصل می شود و این حالتی است که جز برای کسانی که واقف به عظمت ذات پاک او هستند و لذت قرب را چشیده اند حاصل نمی گردد. این حالت مخصوص بندگان عالم است: «إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء» (فاطر، ۲۸)

د: دین شناسی

بین دین داری و دین شناسی فرق است، دین دار کسی است که دستورات دین را انجام می دهد، نماز می خواند، روزه می گیرد، حج می رود و اعمال مستحب را انجام می دهد ولی چه بسا این اعمال روی شناخت صحیح نباشد. دین شناس یعنی فقیه در دین، کسی که کنجکاری و تحقیق می کند که دین را بشناسد و دین تقلیدی نداشته باشد و آن چه انجام می دهد، مأثور باشد یعنی از امام و پیغمبر رسیده باشد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

« اذا اراد الله باهل بیت خیراً فقهم فی الدین» (نهج الفصاحه، ۲۷) و ایشان مردم را به دین شناسی دعوت می نمودند و خودشان دین شناس بودند.

ذ: ذاکر

اثر یاد خدا در انسان مؤمن چنان است که تمامی وجود او را متوجه عظمتی می کند که بر همه چیز احاطه دارد. عظمت بی نهایت و محبت بی نهایت را در نظر او مجسم می سازد که اطمینان و آرامش باطنی را در او ایجاد می کند. امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «من کان ذاکراً لله علی الحقیقه فهو مطیع» (مستدرک الوسایل، ج۵، ص۳۹۷)

هرکسی که خدا را از روی حقیقت یاد کند، مطیع خدا می شود.

ر: رضایت پروردگار

تحصیل رضای الهی، میدان وسیعی دارد؛ قرآن می فرماید: «وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَکبَرُ» (توبه، ۷۲) رضوان و خشنودی از سوی خدا بزرگتر از هر چیزی است. رضایت دارای دو مرتبه است: ۱ـ رضایت از افعال و اعمال مؤمن ۲ـ رضایت از گوهر ذات مؤمن که اگر این دو با هم باشد به مقام راضیه مرضیه دست می یابید. سعی کنیم به این مقام برسیم، راه باز است.

ز: زایر آگاه

زیارت یک اشتیاقی است که زایر نسبت به مزور دارد آن اشتیاق است که زایر را به طرف مزور می کشاند برای راه یافتن به حرم این بزرگواران و حریم سرّی که برای آن هاست باید اذن طلب کرد و نهایت ادب را رعایت نمود. زیارت در فرهنگ تشیع جایگاه خاصی دارد و به نوعی تولی و تبرای عملی اس