پاورپوینت کامل حجاب در ادیان و ملل ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حجاب در ادیان و ملل ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حجاب در ادیان و ملل ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حجاب در ادیان و ملل ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint :

>

«آزادی زنان برای ما افزایش درآمد، سیگار ویژه ی زنان، حق انتخاب برای تنهایی، تشکیل خانواده ی یک نفری، ایجاد مراکز بحران تجاوز، عشق آزاد و زنان متخصص بیماری های زنان را به ارمغان آورده است؛ ولیکن در ازای آن چیزی را به غارت برده که خوشبختی بسیاری از زنان در گروه آن است و آن وجود همسر و خانواده است.

ریشه های ابتذال و فساد

مقدمه

از آن جایی که در جامعه ی کنونی، ریشه های ابتذال و فساد در نهایت به نداشتن پوشش و حجاب باز می گردد و همه ی متفکران و بزرگان چه آن هایی که عقاید دینی دارند، چه آن هایی که بی دینند به نتیجه ی مشترکی رسیده اند و آن این که پوشش محافظ انسان است چه از سرما و گرما و چه از عیوب و تجاوز دیگران، ما همه در صدد آنیم که این پوشش را که مشکل اصلی همه ی مردم است، مورد بررسی قرار دهیم.

لذا سعی شود تا در این مختصر، به بررسی پوشش در تمام ادیان پرداخته و ثابت کنیم که اگر در جامعه ی کنونی در بعضی از ملل عدم پوشش مشاهده می شود، نتیجه ی انحراف از عقاید گذشته شان است اگر نه همه، نوعی از پوشش را داشته اند.

در نهایت امر هم به این مطلب پرداختیم که اساس همه ی ابتذال ها و فسادها، بیماری های روانی و جسمی و از بین رفتن بنیان خانواده ها به بی حجابی بر می گردد و باید با توجه بیشتر به این آثار، در جهت بازگشتن به همان حجاب ایده آل که در تمام ادیان بوده برآییم تا جوامع را از منجلاب فساد خارج کنیم.

این مقاله از دو فصل تشکیل شده که در فصل اول حجاب و پوشش در آیین های مختلف بررسی گردیده و سپس در فصل دوم به بررسی حجاب در غرب و ایران و آثار حجاب و بی حجابی در جهانی کنونی پرداخته شده است که از سه بخش با همین عناوین تشکیل شده است امید است همین مختصر راه گشای گوشه ای از ابهامات شما باشد.

حجاب در ادیان مختلف

حجاب در آیین کنفوسیوس در ژاپن

این آیین، آیینی است که در چین و ژاپن طرفدارانی دارد. در این آیین، زن انعکاسی از مرد و برای خدمت و جذب عطوفت شوهر آفریده شده است. گام های او فساد آفرین و مرکز فتنه است. دارای ارزش و شخصیت قابل اعتنایی نیست، اختیار او مطلقاً با مرد است و از خود اراده و اندیشه ای را نباید بروز دهد. [۱]

او باید نسبت به مرد خضوع کند؛ از او اطاعت و حرف شنوی کامل داشته باشد؛ برای جلب عطوفت شوهر باید به دیر پناه برده، دعا کند و خلاصه زن برای لذت مرد آفریده شده و بهترین زن کسی است که نسبت به مرد خاضع تر باشد. پر حرفی زن، بیمار شدن او، عقیم بودن او، بی میلی شوهر نسبت به او، این حق را برای شوهر ایجاد می کند که او را در معرض فروش بگذارد.

مسلماً زن در این آیین موجودی بی اراده، بی خرد، فاقد ارزش و شخصیت است. باید پرده نشینی را اختیار کند و به دیرها پناه برد تا بتواند از طریق عطوفت، خانواده ی شوهر را جلب نموده و دارای منزلت انسانی گردد.

در ژاپن تا قبل از دهه ی ۷۰ـ ۱۸۶۰ (قبل از غربزدگی) مردان و زنان لباس بومی را که عبارت بود از یک پیراهن بلند و گشاد که روی آن کمربند پهن می بستند می پوشیدند. با استقرار حکومت مرکزی در سال ۱۸۶۸، با تقلید از رقص، موسیقی و عادت های اجتماعی غربی، لباس سنتی خود را کنار گذاشته و لباس غربی پوشیدند.

از سال ۱۸۸۰ به بعد مُدهای اروپایی به تدریج بخش های حساس بازار را گرفته و به مرور زمان جای خود را در بین طبقات مرفه باز نمود و قشرهای بالای جامعه به تقلید از سرگرمی های اروپایی به رقص های دسته جمعی و حضور در گاردن پارتی ها پرداختند و در تمام این مراسم انواع لباس های غربی را به تن کردند. [۲]

در دهه ی ۹۰-۱۸۸۰ به دستور وزارت آموزش و پرورش، تمام دانشجویان دانشگاه ها و همه ی پژوهشگران مدارس عالی موظف و مجبور به پوشیدن اونیفرم های غربی شدند؛ به تدریج این مسأله به پزشکان، معلمان و کارمندان هم سرایت کرد.

عده ی قلیلی که به زور یا به دل خواه خود لباس جدید می پوشیدند، به محض رسیدن به خانه، آن لباس را از تن بیرون می کردند و همان کیمونوی راحت خود را می پوشیدند. در حقیقت لباس غربی، لباس کوچه و خیابان بود و لباس ژاپنی تا مدت ها لباس منزل به حساب می آمد. اکثریت مردم تا قبل از جنگ جهانی اول، لباس غربی را نپذیرفتند؛ ولی بعد از جنگ، بر اثر توسعه ی اقتصادی در ژاپن، تقلید از غرب و شیوه ی غربی در زندگی عمومی مردم بیشتر راه یافت به طوری که همه ی مردم آرزوی زندگی غربی را داشتند. [۳]

حجاب در آیین برهمایی[۴]

برهما، آیینی است در هند که طرفداران بسیار دارد. مردم آن از نظر فکری افرادی کم توقع نسبت به زندگی، بی رغبت به مال و به دور از حرص نسبت به مقام و جاه خویش اند. در این آیین، زن شخصیتی مستقل ندارد، دارای وجود تبعی و جزو مایملک پدر یا شوهر است.

رسم حجاب و یا پرده نشینی زنان شوهر کرده، به وسیله ی ایرانیان و مسلمین وارد هند شد و به همین جهت این رسم در نواحی شمال هند بیش از نواحی دیگر استحکام داشته است و شوهران برای محافظت همسران خود از دست درازی سایرین، یک گونه رسم پرده نشینی شدیدی را برقرار کردند.

بنابراین رسم، یک زن آبرومند، فقط می توانست چهره ی خود را به شوهر و فرزندانش نشان بدهد و در ملأعام نیز تنها پس از در برکردن چادر سنگین می توانستند راه بروند.

حتی پزشکی که او را درمان می کرد و نبضش را می گرفت، باید از پشت پرده چنین می کرد. در بعضی محافل نشانه ی بی تربیتی بود که کسی از چگونگی وضع و حال همسر دیگری بپرسد؛ یا در هنگام مهمانی با خانم های منزل صحبت کند.

حجاب در شریعت حضرت ابراهیم (علیه السلام)

در آیین مقدس حضرت ابراهیم (علیه السلام) مسأله ی پوشش زنان و حجاب حائز اهمیت بوده است. در باب ۲۲ سفر تکوین تورات «براشت» آمده است که: ابی ملک پادشاه فلسطین برای نقاب ساره وجهی پرداخت و خود حضرت نیز اقداماتی برای پوشاندن ساره نمود.

در باب ۲۴ سفر تکوین، آیات ۶۴ و ۶۵ آمده است: ربقاه، دختر بئوئیل، در برابر اسحاق که بر او نامحرم بود، خود را پوشاند. هم چنین در باب ۳۸ همین سفر به تارمار اشاره می کند که؛ در برابر بیگانه برقع (نوعی چادر) پوشید. [۵]

حجاب در دین یهود

آن چه از شریعت های قبل از اسلام به ما رسیده و تاریخ گواهی می دهد، این است که اساساً در آیین تحریف شده ی یهود، برای زن شخصیت و منزلتی قائل نبودند؛ چرا که در کتاب های مقدس، برخی از قوانین ظالمانه ی بشری جایگزین قوانین الهی شده است.

زن یهودی داشتن پسر زیاد را مایه ی افتخار و افزایش احترام خود نزد همسر می دانست. [۶]در آیین اصلی یهود، زنان از مزایای حقوقی مختلفی برخوردار بوده اند، از جمله این که حق تصرف در اموال و دارایی خود را داشته اند و ولایت و تسلط پدر و شوهر به گونه ای نبوده است که آنان به صورت کلی بی اختیار و تابع باشند، بلکه رعایت حال آنان تا حد زیادی شده است. در این دین، حجاب و حفظ عفت در خور توجه بوده و به پوشاندن اندام بدن زنان از نامحرمان سفارش شده است.

در قانون تلمود آمده است: اگر زن به نقض قانون یهود می پرداخت، چنان که مثلاً بی آن که چیزی برسر داشته باشد، به میان مردم می رفت و یا در شارع عام نخ می رشت، یا با هر سخنی با مردان در دل می کرد، یا صدایش آن قدر بلند بود که چون در خانه اش تکلم می نمود همسایگانش می توانستند سخنان او را بشنوند، در این صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را اطلاق دهد. [۷]

در تورات از چادر برقع و روبنده ای که زنان با آن، سر و صورت و اندام خویش را می پوشانده اند به طور صریح نام برده شده است که نشانگر کیفیت پوشش زنان یهود در آن عصر است.

در کتاب اشعیای نبی آمده است؛ «ای باکره دختر بابل، فرود شده بر خاک بنشین وای دختر کلدانیان بر زمین بی کرسی بنشین زیرا تو را دیگر ناز نازنین و لطیف نخواهند خواند، دستاس را گرفتی آرد را خرد کن، نقاب را برداشته، دامن را برکش، ساقها را برهنه کرده و از نهرها عبور کن».[۸]

در سفر پیدایش، باب ۲۴، فقره ۶۵-۶۴ به گفته ی خاخام اوریل داودی منشا وجوب حجاب در شریعت یهود مستند به همین فقره است که بخشی از آن چنین است؛

ورفقه، چشمان خود را بلند کرده و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمد، زیرا که از خادم پرسید: این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید و خادم گفت: آقای من است. پس برقع را گرفته، خود را پوشانید. [۹]

در این آیین، به تفصیل تمام از پرگویی زن اظهار تأسف می کردند؛ اعتیاد زنان را به علوم فقیه و به استعمال سرخاب و سرمه نکوهیده می شمردند. موافق بودند که مرد باید برای پوشاک زن خویش سخاوتمندانه خرج کند، لکن غرض آن بود که زن خود را برای شوهر خویش بیاراید نه برای سایر مردها. این مسأله لزوم سکوت زن و پرهیز از هرگونه آرایش را برای نامحرم، بیان می کند.

فرمان یهوه به زن شوهردار چنین بوده: «چشمت باید به شوهرت باشد و او بر تو حکومت خواهد کرد».

این مسأله پرهیز از نگاه به مردان بیگانه را مطرح می کند. [۱۰]

حجاب در دین مسیحیت

با آن که حضرت مسیح همه را به طور یکسان مورد لطف و عنایت خود قرار می دهد، پیشوایان این دین تعالیم صحیح را نادیده گرفتند و زن نزد آنان همان مقامی را داشت که کشیش اعظم قسطنطنیه معتقد بود: شری عظیم و ضروری، وسوسه ای طبیعی، مصیبتی مطلوب، خطری خانگی، جذبه ای مهلک و آسیبی رنگارنگ.. ..

در مهمترین بخش از عقاید کلامی مسیحیت این باور وجود دارد که:

خداوند از روح خود در مریم عذرا دمید و جنین عیسی از خدا و جسم او از مادرش بوده است. بدین جهت خداوند مرد را از جنس خود که روح بوده، آفریده؛ اما آفرینش زن، از جسم مایه گرفته است. [۱۱]

در فراز ۳ الی ۱۷ باب ۱۱ رساله ی اول «پولس» خطاب به قرنایتان چنین آمده است: ما می خواهیم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سرزن مرد، سر مسیح خدا، هر مردی که رسوا می نماید. که چنین است که تراشیده شود.

زیرا اگر زن نمی پوشد، موی سر را نیز می برد، و اگر زن را موی چیدن یا تراشیدن قبیح است باید بپوشد…؛ از این جهت زن می باید پوشش بر سر داشته باشد به سبب فرشتگان… آیا شایسته است که زن ناپوشیده دعای بکند… و اگر زن موی دراز دارد، زینت است که موی به جهت پرده به او داده شده است. [۱۲]

جرجی زیدان، دانشمند مسیحی می گوید: «اگر مقصود از حجاب، پوشانیدن تن و بدن است، این وضع قبل از اسلام و حتی پیش از ظهور دین مسیح، معمول بوده است و دیانت مسیح هم تغییری در آن نداد و تا اواخر قرون وسطی در اروپا معمول بوده است، آثار آن حضور نیز در خود اروپا باقی مانده است».

انجیل نه تنها در مواضع متعدد وجوب حجاب و پوشش را تأکید کرده است، بلکه در برخی از آیات خود کوشیده است درون انسان را نیز از تمایل به اعمال شهوات منزّه سازد و بدین وسیله عفاف درون را، پشتوانه ی مستحکم حجاب برون قرار دهد.

در انجیل رساله ی پولس به تیوناوس، باب دوم، فقره ۱۵-۹ می گوید:

«و هم چنین زنان خود را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گران بها، بلکه چنان چه زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کنند به اعمال صالحه. زن با سکوت به کمال اطاعت تعلیم گیرد و زن را اجازت نمی دهم که تعلیم دهد یا بر شوهر مسلط شود، بلکه در سکوت بماند».[۱۳]

شمه ای از عقاید کلمنت و ترتونیان درمرجع مسیحی در مورد پوشش زن چنین است: زن باید کاملاً در حجاب و پوشیده باشد الا آن که در خانه ی خود باشد، زیرا فقط لباسی که او را می پوشاند می تواند از خیره شدن چشم ها به سوی او مانع گردد.

زن نباید به صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه کردن به صورتش وادار به گناه نماید. برای زن مؤمن عیسوی، در نظر خداوند پسندیده نیست که به زیور آراسته گردد و حتی زیبایی طبیعی او باید با اختفا و فراموشی آنان، از بین برده شود زیرا برای بینندگان، خطرناک است. تزیین موی سر و آرایش آن و تنظیم آن ها در آینه فقط از خصوصیات زنانی است که شرم و حیا را از دست داده اند. [۱۴]

طبق متون تاریخی، در بر کردن چادر و پوشاندن چهره از طرف زنان مسیحی یکی از ارکان اخلاقی مذهب محسوب می شد و زنان مسیحی نه تنها از رعایت آن سرباز نمی زدند، بلکه وضع به گونه ای بوده است که حتی تصور نمی کردند می توان آن را کنار گذاشت و تنها کاری که برخی از زنان انجام می دادند، آن بود که روبندهای خود را تزیین می نمودند که آن هم از طرف بزرگان دین به شدت تقبیح و مورد شماتت قرار می گرفت. [۱۵]

حجاب در آیین زرتشت

ویل دورانت می گوید: «در زمان زرتشت پیغمبر، زنان همان گونه که عادت پیشینیان بوده منزلت عالی داشتند که این منزلت پس از داریوش تنزل پیدا کرد…». زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان آمد و رفت کنند، زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را ولو پدر و برادرشان باشد، ببینند. در نقش هایی که از ایران باستان بر جای مانده، هیچ صورت زن دیده نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.

زرتشتیان ما اینک لباس مشخصی ندارند، لباسهایشان شباهتی بسیار نزدیک به پوشاک بانوان نقاط دیگر ما دارد، چنان که روسری آنان از نظر شکل و طرز استفاده، نظیر روسری بانوان بختیاری و طرز استفاده آنان است، و پیراهن شبیه به پیراهن بانوان «سُر» در گذشته نزدیک است و شلوار، از لحاظ شکل و برش همان شلوار بانوان آذربایجان غربی است و کلاهک، همان کلاهک بانوان بندری است.

با این تذکر، پوشاکی که بانوان زرتشتی با اندکی ساده کردن و با گرایش تدریجی به سوی مُد روز، از آن استفاده می کنند، عبارت است از کلاهک، پیراهن زیر، پیراهن رویی، روسری، شلوار، کفش. [۱۶]

فصلنامه ی بانوان شیعه، سال چهارم، شماره ۱۱، بهار ۸۶ در مقاله ی نقد و بررسی الگوهای حجاب اسلامی در دهه ی اخیر نوشته نوشته است:

پوشیدن لباس بلند و گشاد جزیی از سنت های ایران زمین بوده و هست. مجسمه ها، نقش برجسته ها و تصاویری که از دوره های مختلف ایران پیش از اسلام بر جای مانده به روشنی نشان می دهد که هم پوشاک مردان و هم پوشاک زنان، بلند و گشاد بوده است.

در صفحه ی ۴۹ چنین می خوانیم:

مرکز زرتشت ایران است؛ و زنان ایران از زمان مادها که نخستین ساکنان این دیار بودند، دارای حجاب کاملی شامل پیراهن چین دار، شلوار تا مچ پا و شنلی بلند بر روی لباس ها بوده اند. این حجاب در زمان پارس ها نیز معمول بوده، بنابراین، زنان ایران در زمان بعثت زرتشت و قبل از آن و بعد از آن از حجاب کاملی برخوردار بودند و ویژگی بلندی لباس و گشادی آن و پوشش این چنین خاص ایرانیان بوده چه در زمان زرتشت چه در زمان ساسانیان، هخامنشیان و اشکانیان (پارس ها). پس ویژگی دین زرتشت نبوده است.

حجاب در رومانی[۱۷]

برحسب قول مورخین که از مستندات معتبر نقل کرده اند، ملل بزرگ دنیا که تمدن در آن عصر در میان آن ها بود، احتیاج به قانون حجاب را در شرافت و سعادت جامعه احساس نموده و به آن اهتمام داشته اند.

رومانی ها در عصر شوکت خود در اول جمهوریت به حدّ کمال تلاش به حفظ قانون حجاب داشتند. زن های رومان در پس پرده ی حجاب و عفت و حیا بودند. دوره ی انحطاط و خرابی رومانی از زمانی شروع شد که مردها زن ها را از پس پرده ی حجاب و حیا خارج نموده و برای مجالس لهو و لعب و فسق و طرب مهیا کردند.

رومانی ها که دولتی بزرگ و با همت بودند در حجاب آن قدر تلاش می کردند که قابله ها و دایه ها هم از خانه ی خود بیرون نمی رفتند مگر با چادر و روپوشیده و روی چادر هم عبایی بلند و سرتاسری که تا پا را فرا می گرفت می پوشیدند که حجم اندام آنها را هم نامحرم نبیند، ولی کم کم به علت زمامداری شهوت پرستان، حرف هایی در خصوص تبرج زنان آغاز شد آن وقت به آرامی همت عالی و عزم راسخی که داشتند، رو به مُردن نهاد و شد آن چه باید بشود.

حجاب قبل از اسلام

زنان اعراب قبل از اسلام دارای حجاب بودند. فریدوجوی در این مورد می گوید: «دایره المعارف لاروس» عرب را، از جمله ملت هایی که از قدیم، حجاب در آن ریشه داشته، شمرده است».

با توجه به این که مردان آنان نیز دارای نقاب می باشند و چهره ها را تا روی بینی