پاورپوینت کامل چوب تر را چنان که خواهی پیچ! ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چوب تر را چنان که خواهی پیچ! ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چوب تر را چنان که خواهی پیچ! ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چوب تر را چنان که خواهی پیچ! ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

>

درخت تربیت زود ثمر نمی دهد و نباید انتظار داشت یک شبه یا چند ماهه در این امر ظریف و پیچیده معجزه انجام گیرد، بلکه باید سال ها قبل از تولد زمینه ی تربیت صحیح را فراهم کرد و بعد از تولد هم باید به تدریج و با صبر و حوصله آن را به فعلیت رساند که در دو مرحله ی قبل و بعد از تولد این مسأله را بررسی می کنیم.

رسم تربیت کودک در سیره ی امام رضا (علیه السلام)

مقدمه

تربیت یعنی شکوفایی استعداد. استعدادهایی که آینده ی کودک را می سازد و سعادت و شقاوت او را رقم می زند. پس از آن جا که آینده ی کودک به این شکوفایی و تربیت وابستگی کامل دارد پس باید مورد توجه خاص والدین قرار گیرد تا غفلت ها و ناآگاهی ها به جای سعادت، شقاوت را برای او رقم نزنند و او را در تیرگی های مسیری که توشه ی آن را پشت این جهل به جا گذاشته، تنها رها نسازند.

بر همین اساس بر این شدیم تا به بهانه ی سالروز میلاد امام رضا (علیه السلام) و با توجه به موقعیت خاص ایشان در دوری از یگانه فرزند دلبندشان سیره ی تربیتی این امام همام را بررسی کنیم. تا در پرتو لطف و عنایت ایشان و با توکل بر خدا فرزندانی شایسته، صالح و سالم تربیت نماییم. با توجه به استمرار امر تربیت فرزند، ابتدا مراحل قبل از ازدواج و سپس مراحلی را که بعد از تولد فرزند در سیره ی ایشان یافت شد را ذکر می نماییم.

تربیت امری تدریجی و مسلّم

تربیت عبارت است از پرورش دادن؛ یعنی، استعدادهای درونی را که به صورت بالقوه در یک شیء موجود است به فعلیت درآوردن؛ البته باید توجه داشت که تربیت جریانی مستمر و فعّالیتی تدریجی است که نه مرز می شناسد و نه زمان و مکان؛ بلکه امری به درازی عمر است و به پهنای ابعاد وجودی عالم اکبر، یعنی انسان.

درخت تربیت زود ثمر نمی دهد و نباید انتظار داشت یک شبه یا چند ماهه در این امر ظریف و پیچیده معجزه انجام گیرد، بلکه باید سال ها قبل از تولد زمینه ی تربیت صحیح را فراهم کرد و بعد از تولد هم باید به تدریج و با صبر و حوصله آن را به فعلیت رساند که در دو مرحله ی قبل و بعد از تولد این مسأله را بررسی می کنیم.

الف: انتخاب همسر شایسته

صفوان بن یحیی از امام رضا(علیه السلام) نقل کرد که هیچ سودی برای مرد بهتر از همسر صالح که هنگام دیدن وی، شوهر خوش حال شود و در غیاب شوهر نگهدار خود و اموالش باشد نیست.

بر والدین لازم است که به کمک دخترانشان برای آنان شوهران شایسته و صالحی انتخاب کنند. در سفارشی دیگر از امام رضا(علیه السلام) در پاسخ کسی که گفته بود دخترم خواستگاری دارد که همه ی ملاک ها و معیارهای همسر خوب را دارد فقط اخلاق بدی دارد، فرموده بودند: اگر بد اخلاق است دخترت را به ازدواج او در نیاور.

ب: رعایت آداب ازدواج

زن و مرد باید ضمن رعایت سایر آداب نکاح از خداوند فرزند صالح و عالم طلب کنند. در کتاب فقه الرضا که منسوب به امام رضا (علیه السلام) است در سفارش به زوجین در برخورد اول زن و مرد خطاب به شوهر چنین آمده است که:

هنگامی که زن به خانه ی تو آمد، او را به طرف قبله بنشان بگو: «خدایا او را به امانت گرفته ام و با میثاق تو بر خود حلال کرده ام. پروردگارا از او فرزند با برکت و سالم روزی ام کن و شیطان را در نطفه ام شریک مساز و سهمی برای او قرار مده».

ج: ایام بارداری

توجه به وضعیت روانی همسر و گستراندن بستر آرامش در منزل، و تغذیه ی مناسب و سالم از ضرورت های این دوره است که علاوه بر غذای سالم و مقوی استفاده از برخی از میوه ها و خوراکی ها می تواند در آینده و شخصیت کودک و صفات او مؤثر باشد. لذا معصومین خوردن برخی از خوراکی ها را در این دوره سفارش کرده اند.

محمد بن سنان از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمودند: همسران باردارتان را کندر دهید؛ اگر حمل آن ها پسر باشد پاکیزه قلب و دانشمند و شجاع خواهد شد و اگر دختر باشد خوش اخلاق و زیبا می شود و نزد همسرش منزلت می یابد. البته به خوبی مشخص است که خوردن خوراکی ها به تنهایی نمی تواند باعث بروز این صفات شود و عوامل دیگری هم در پیدایش این صفات مؤثر است.

مراحل بعد از تولد

اولین گام

پس از تولد، کودک به جهانی نو قدم می گذارد، در اولین گام باید آوای توحید را در گوش نوزاد زمزمه کرد و فضای هستی اش را از شمیم توحید و بندگی عطرآگین ساخت و با افشاندن بذر توحید سرزمین وجودش را در لاله های زیبای ذکر الهی سرشار کرد. امام رضا (علیه السلام) در این باره فرموده اند: هنگام تولد فرزند در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویید.

نام گذاری

هر واژه ای حکایت از معنایی می کند و زیبایی و نازیبایی یک واژه ارتباط مستقیم با معنای آن دارد. اگرچه معنا امری اعتباری است و در نام گذاری چندان مورد توجه نیست ولی هنگام به کار بردن واژه ها معانی ناخودآگاه تداعی می شود.

نام نیکو باعث سربلندی و افتخار و نام زشت باعث سرشکستگی و احیانا احساس حقارت است. اسم همواره با انسان است و آثار خوب و بدش همواره تا پایان عمر همراه او خواهد بود. ائمه نام نیکو برای فرزندان خود بر می گزیدند و دیگران را نیز به این امر سفارش می کردند.

امام رضا(علیه السلام) نام زیبای محمد را برای فرزندش انتخاب کرد و از تأثیر این نام چنین پرده برداشت: خانه ای که در آن نام محمد باشد روز و شبشان را با خیر و نیکی به پایان می رسانند.

البته جالب است بدانیم که روانشناسی مثل آقای قائمی از گزینش نام خوب به عنوان یکی از شیوه های پذیرش کودک که عامل سلامت روانی پیشرفت کودک در آینده است نام برده اند. (علی قائمی، ۱۳۷۰: ص۱۳۰)

مراقبت از کودک

کودک به ویژه در روزهای اولیه به مراقبت بیشتر خصوصاً از طرف مادر نیاز دارد. مراقبت از سلامت جسمانی تغذیه مناسب، تأمین آرامش و سلامت روانی و تأمین نیازهای عاطفی نوزاد در رشد جسمانی، عاطفی و تکامل معنوی اش تأثیر دارد، به ویژه در نخستین روزهای زندگی که نوزاد به خاطر بیگانگی با محیط جدید و ضعف و ناتوانی به مراقبت و توجه افزون تر نیازمند است.

حکیمه خواهر امام رضا (علیه السلام) گفته است وقتی زمان وضع حمل خیزران مادر حضرت جواد (علیه السلام) رسید امام رضا (علیه السلام) مرا صدا زد و گفت: «هنگام وضع حمل پیش او حاضر باش و همراه او و قابله درون اتاق برو».

آن گاه چراغی را روشن گذاشتند و در را بستند، هنگام وضع حمل خیزران چراغ خاموش شد و او از این اتفاق ناراحت شد در این وضعیت بودیم که حضرت جواد (علیه السلام) به دنیا آمدند در حالی که بر روی ایشان چیز نازکی مانند پارچه بود؛ نورش تمام اتاق را روشن کرد.

او را در آغوش گرفتم و پرده را از او جدا کردم در این موقع امام رضا(علیه السلام) وارد شدند، جواد را گرفتند وی را در گهواره گذاشتند و به من فرمودند: «یا حکیمه الزمی مهده» حکیمه مراقب گهواره ی او باش.( علی همت بناری، همان)

مراقبت از نوزاد و برآوردن نیازهای اولیه ی او به وسیله ی مادر و اطرافیان می تواند پایه ی شکل گیری اعتقادهای کودک باشد چراکه او را خوش بین به این دنیا می کند. دنیایی که موجودی مهربان همواره در کنار اوست تا زمانی که او هرچه نیاز دارد برایش فراهم آورد، خدماتی که شاید از دید ما ناچیز باشد ولی این مهر و عاطفه و رسیدگی، انقلابی در درون نوزاد به وجود می آورد که می تواند او را برای بقا و حسن ظن به دنیا یاری رساند.

بنابراین ائمه (علیهم السلام) به این امر سفارش بسیار کرده اند. روان شناسان نیز برآورده شدن نیاز را عامل رشد، حرکت، سلامت، ورزیدگی و مهارت خودشناسی و… می دانند و به رعایت آن اذعان دارند. (همان، ۱۳۷۰: ص۳۷-۳۰)

کودک و سلامتی

از ویژگی های اسلام تأکید بر پرورش همه ی ابعاد زندگی انسان است؛ هر چند در تربیت اسلامی پرورش ابعاد معنوی هدف اصلی و نهایی است، امّا دست یابی به آن در پرتو داشتن جسمی سالم و روانی با نشاط امکان پذیر است.

در سیره ی تربیتی امام رضا(علیه السلام) علاوه بر تأکید بر سایر ابعاد به رعایت بهداشت، تغذیه ی سالم و نیز عوامل غیر مادی مؤثر در سلامتی مانند صدقه و عقیقه توجّه خاص شده است، آن حضرت در بخشی از مطالبی که برای مأمون نوشت چنین نگاشت: عقیقه کردن برای پسر و دختر و تراشیدن موی سر نوزاد در روز هفتم و معادل وزن موهای او طلا و نقره صدقه دادن، لازم است.

و در سخنی به نقل از پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمودند: فرزندانتان را در روز هفتم ختنه کنید زیرا باعث پاکی بیشتر و رشد سریع تر آنان می شود. (علی همت بناری، همان)

علاوه بر این تغذیه ی سالم و مقوی فرزند نیز مورد توجه حضرت بود. یحیی صنعانی می گوید: در منی بر حضرت وارد شدم در حالی که جواد (علیه السلام) در دامان حضرت نشسته بود و حضرت به او مویز می داد. (همان، قبله حاجات علی بن موسی الرضا، محمد نجفی یزدی، ص۸۷)

صحبت با کودک

اگرچه قدرت درک کودک اندک است و توان فهم معنای کلمات را ندارد؛ در عین حال سخن گفتن والدین با او نشانه ی توجه آن ها به اوست. کودک این توجه را نوعی اظهار محبت و ابراز عاطفه می داند و گاه با تمام ضعف و نقصان لبخند می زند و زمانی با حرکت دست و پا به آن پاسخ می دهد.

علاوه بر این، مشاهده ی چگونه سخن گفتن والدین به ویژه حرکت لب آن ها زمینه ی مساعدی برای آموزش سخن گفتن او پدید می آورد. حکم بن عمران می گوید: به امام رضا(علیه السلام) گفتم از خدا بخواه به تو فرزندی دهد. ایشان فرمودند: من صاحب یک فرزند می شوم و او وارثم خواهد شد.

زمانی که جواد(علیه السلام) به دنیا آمد، حضرت به اصحابشان فرمودند: فرزندی به دنیا آمد که شبیه موسی بن عمران شکافنده ی دریاست و مثل عیسی بن مریم مادرش پاک و مطهر است و… راوی در ادامه می گوید: «و کان طول لیله نیا غیه فی مهده» حضرت در طول شب گهواره ی او را تکان می داد و با فرزند خود بازی می کرد. (علی همت بناری، همان، طاهره بهره مند، سیره ی اخلاقی امام رضا(علیه السلام)

آری بازی زندگی کودک و دنیای اوست؛ برای او مایه ی سرور است، درس است، تجربه و تمرین است و فواید بسیاری برای کودک دارد. قائمی در کتاب خانواده و نیازمندی های کودکان بعضی از فواید بازی به این شرح نام می برد: پرورش تن، شادابی روان، تعدیل عواطف، تمرین نقش ها، پرورش عقلانی و… (همان: ص۹۵-۹۴)

محبّت

محبّت از نیازهای اساسی و فوق العاده مهم کودک می باشد که برخی روان شناسان آن را جزء نیازهای فطری و طبیعتی انسان ذکر کرده اند و عدم آن موجب پیدایش و بروز بسیاری از نابسامانی های روانی و رفتاری می شود در مواردی حتی موجب تن دادن به لغزش هاست. (همان، ص۱۳۶)

مهم ترین مسأله در محبت و عاطفه به فرزندان اظهار آن است؛ چه بسا والدینی که فرزندان خود را بسیار دوست می دارند ولی از ابراز و اظهار این دوست داشتن غافل و یا ناتوانند. از بهترین جلوه های محبت که در سیره ی تربیتی امام رضا (علیه السلام) نیز به چشم می خورد می توان به در آغوش کشیدن، بوسیدن و ابراز محبت به فرزندشان اشاره کرد.

امام گاهی اوج محبت خود را با جمله ی زیبای «بأبی انت و امی انت لها یعنی الامامه»: (پدر و مادرم به فدایت تو برای مقام امامت شایستگی داری) نشان می دادند. اباصلت می گوید: هنگامی که امام جواد (علیه السلام) به بستر شهادت پدر وارد شد، حضرت رضا (علیه السلام) از بستر برخاست به سوی او رفت، دست بر گردنش انداخت او را به سینه فشرد و میان دو چشمش را بوسید و با او سخن گفت… و این حرکت امام رضا (علیه السلام) در بستر شهادت خود نشان دهنده ی نهایت عشق و علاقه به فرزند گرامیشان است. (سید محمد نجفی یزدی، ص۵۷؛ محمد باقر مجلسی، بی تا: ص۱۱۹۵، علی همت بناری، همان؛ محمد باقر مجلسی، ج۱۲، صص۲۷۸-۲۷۷؛ ابراهیم حسینی لیلابی، بی تا: ج۲، ص۱۷۵)

گاهی والدین در مقابل اصرار زیاد کودک بر خواست های غیر معقول یا غیر ممکن او رفتاری تند و نامناسب ابراز می کنند ولی حتی در چنین موقعیتی نیز رفتار محبت آمیز مناسب و مؤثرتر است.

امیه بن علی می گوید: در سالی که امام رضا (علیه السلام) حج به جا آورد و سپس به خراسان رفت، من در مکه همراه امام بودم. امام جواد هم همراه ایشان بود. امام با خانه ی کعبه وداع کرد؛ وقتی طوافش تمام شد به طرف مقام (ابراهیم) رفت و در آن جا نماز گزارد.

امام جواد (علیه السلام) که خردسال بود بر د