پاورپوینت کامل سایه ای بر آفتاب ۷۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سایه ای بر آفتاب ۷۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سایه ای بر آفتاب ۷۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سایه ای بر آفتاب ۷۹ اسلاید در PowerPoint :

>

زن و آموزش

اسلام با تأکید فراوان به لزوم توسعه آموزش در کنار سایر دستورات اسلامی از قبیل نماز، روزه، حج و…، طلب علم را جزء فرایض شمرده است و برای عالمان و دانش آموختگان ارزش والایی قرار داده است.

«… قُلْ هَلْ یسْتَوِی الَّذینَ یعْلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یعْلَمُونَ إِنَّما یتَذَکرُ أُولُوا الْأَلْبابِ» (زمر/۹)؛ «بگـو آیا کسـانی که می دانند با کسانی که نمی دانند یکسانند؟ تنها خردمندان متذکر می شوند». «…یرْفَعِ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکمْ وَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ» (مجادله/۱۱)؛ «خدا آن هایی را که ایمان آوردند و کسانی را که دانش داده شده اند درجه ها بالا می برد و خدا به آن چه می کنید آگاه است».

حساسیت ویژه ی نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بر فراگیری علم و دانش مسلمانان شامل قشر و جنس خاصی نبود تمام اقشار جامعه در اسلام اعم از زن و مرد کودک و جوان و… موظف به کسب علم بودند. (مرتضی مطهری، ۱۳۸۲، ص۲۵۷)

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَهٌ عَلَی کلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَهٍ» (محمد رضا حکیمی، ج۱، ص۷۰)؛ «کسب علم بر هر زن و مرد مسلمانی واجب است».

لذا در جهت تحقق این هدف، ایشان تأکید می فرمایند که هر کسی که سه دختر یا سه خواهر داشته باشد و آنان را تعلیم دهد و ادب بیاموزد و در مورد آنان پروای خداوند داشته باشد بهشت بر او واجب می گردد». (حس طغرانگار، بی تا: ص۷۰) این امر بستری مناسب را برای حضور اجتماعی و فرهنگی زنان که نقش مؤثری را در توسعه ی فرهنگی جامعه دارند فراهم نمود.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در صدر اسلام با نگرش عادلانه، بخشی از وقت خود را برای آموزش های دینی زنان اختصاص می دادند چنان چه در روایت آمده است: «زنی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و عرض کرد ای رسول خدا! مردها از سخنان شما استفاده می کنند، روزی هم برای ما تعیین فرما تا به محضرتان بیاییم تا از آن چه خداوند به شما می آموزد به ما نیز بیـاموزی.

پیـامبر فـرمود: فلان روز در فلان جا گـرد آیید. در روز موعود زنان جمع شدند و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به جمع آنان رفت و تعالیم خدا را به آنان آموزش داد». (محمد محمدی ری شهری، ص۵۱۱، ح۵۷۴۹)

شواهد تاریخی و روایی بسیاری در دست است که نشان می دهد زنان عرب از آغاز دوران تمدن اسلامی از فضای خوبی برای فراگیری علوم برخوردار بوده اند، بنابراین در رشته های مختلف مانند: علوم قرآن، حدیث، فقه و لغت و بسیاری دیگر از معارف و دانش ها درخشیدند و حتی بسیاری از شخصیت های مرد و زن در محضر ایشان آموزش دیدند. (عبدالواحد وافی، ۱۳۸۳: ص۴۱)

شیوع جهل و بی سوادی در میان زنان برخی از ملل اسلامی در دوره هایی از حیات تاریخ اسلام، ناشی از نظام تربیتی اسلام نبوده است، بلکه به سبب انحراف مسلمانان از قواعد اصیلی بوده که اسلام در شئون تعلیم و تربیت بنیاد نهاد.

از اساسی ترین کارهای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) تلاش برای ریشه کنی جهل و نادانی مردم و شکوفایی عقل و فطرت ایشان بوده است. هیچ جامعه ای در مسیر اصلاح به سامان نخواهد رسید مگر آن که یکایک افراد آن اعم از زن و مرد از اخلاق و فرهنگی متعالی بهره مند گردند؛ از این رو در مسیر اصلاح فرد و جامعه، اصلاحات اخلاقی و فرهنگی بر دیگر اصلاحات مقدم است.

«هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْأُمِّیینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکتابَ وَ الْحِکمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ» (جمعه/ ۲؛ آل عمران/ ۱۶۴)؛ «او کسی است که در میان جمعیت درس نخوانده رسولی از خودشان برانگیخت که آیاتش را بر آن ها می خواند و آن ها را تزکیه می کند و به آنان کتاب (قرآن) و حکمت می آموزد و مسلماً پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند».

در این جهاد فرهنگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با تلاشی بی امان، در نهایت مهربانی و دلسـوزی به تعلیم و تبلیغ معارف دیـن و تربیت دین بـاوران پـرداخت. «لَقَدْ جاءَکمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکمْ عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیکمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ»( توبه /۱۲۸)؛ «به یقین رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رؤوف و مهربان است».

اُمُّ الائمه حضرت زهرا (سلام الله علیها) به عنوان یک بانوی پرورش یافته در مکتب نبوی هم چون رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نمایانگر جلوه ای از علم حکمت و تلاش خستگی ناپذیر در مقام تعلیم و تربیت می باشد.

روزی زنی نزد ایشان آمد و سؤالات متعددی را در طی رفت و آمدهای زیاد از حضرت پرسید به طوری که در آخر از این سؤالات پی در پی خود شرمگین گشت و عذرخواهی نمود. حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: «باز هم بیا و سؤال هایت را مطرح کن تو هر قدر سؤال کنی من ناراحت نمی شوم…» (محمد قاسم نصیرپور، ۱۳۷۲: ص۵۹)

توجه ویژه و خاص به تربیت و آموزش زنان در این مکتب الهی حاکی از اهمیت و حساسیت جایگاه و نقش این گروه در تأثیرگذاری و انسان سازی در جامعه است.

امام خمینی (ره) می فرماید:

«نقش زنان در عالم از ویژگی های خاصی برخودار است، صلاح و فساد یک جامعه از صلاح و فساد زنانِ آن جامعه سرچشمه می گیرد. زن یکتا موجودی است که می تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتشان یک جامعه، بلکه جامعه ها به استقامت و ارزش های والای انسـانی کشیده شوند و می تواند بلعکس آن باشد». (مؤسسه تنظیم آثار امام خمینی، ج۲۲، ص۱۲۵)

در نگاه مترقی اسلام از آن جا که علـم و دانش و فرهنگ از طریق دیگـر انسان ها آموختـه می شود و مجموعه ای است که نسل به نسل انتقـال می یـابد باید بر روی عوامل انسانی تأثیـرگذار در این مقوله از جمله جامعه ی زنان، سرمایه گذاری زیادی نمود زیرا فرهنگ، فراهم آورنده ی ارزش هاست تا کودکان جامعه در این بستر سره را از ناسره تشخیص دهند و بتوانند در آینده هدف هایی عالی برای خود برگزینند. (منوچهر محسنی، ۱۳۷۶: ص۸۲)

گام هایی که در راستای تقویت و تحکیم مبانی اعتقادی و معنوی و رشد فضائل اخلاقی و ارتقای علمی و شکوفا کردن و پرورش استعدادهای زنان برداشته می شود منجر به تقویت ساختار ارزشی و فرهنگی جوامع می گردد و موجب پیشرفت و توسعه ی فرهنگی جوامع خواهد شد.

در دهه های اخیر، جهان نظاره گر توجه محافل بین المللی به مسائل زنان و توانمندسازی آنان برای مشارک مؤثر در روند توسعه ی پایدار بوده است. تأثیرات ناشی از فرآیند جهانی شدن فرهنگ و پیامدهای آن بر هویت ملی و مذهبی ملت ها اثرگذار بوده است؛ به ویژه تأثیر الگوهای جهانی بر وضعیت زنان و دختران و موقعیت آنان را در زمینه ی تغییر الگوها به سمت غربی شدن، با بحران مواجه کرده است.

نظام آموزشی جدید بر مبنای سکولار و فردگرایی به سرعت و بدون بومی سازی و بستر سازی لازم الگوبرداری شده و همواره در برقراری ارتباط با فرهنگٍِ دینی، جامعه ی دین داران و مراکز علوم دینی را با چالش های جدی مواجه کرده است (عبدالرسول هاجری، بی تا: ص۱۵۴)؛

چرا که غایت آموزش در جهان امروز به معنای دریافت تخصص مورد نیاز برای توسعه اقتصادی و رفاه مادی است در حالی که در نگرش دینی تکامل انسان در مسیر تعلیم و تعلّم هدف است و بدیهی است که رسیدن به این مقام لزوماً با توسعه معاش و حصول مدرک و مقام همراه نیست.

در نگرش فمینیستی آموزش زنان و افـزایش فـرآیند سطح آگاهـی آنـان باعث دفاع زنان از حقوق فردی و ملی آن ها می شود. (محمد علی راجی راد، ۱۳۸۲: ص۱۶۹) لذا بر این نکته اصرار دارند که با پرورش آموزگاران فمینیست و حذف نمادهای جنسیتی از کتاب ها و رشته های تحصیلی و حق برابری و تساوی تحصیل دختران و پسران می توان زنان را به حقوق از دست رفته شان برگرداند. (نوشین احمدی خراسانی، ۱۳۸۲: صص۲۴-۲۰)

شعار برابری فرصت ها میان زن و مرد از پر سر و صداترین شعارهای طرفداران حقوق زنان است که در زمینه ی تحصیل و آموزش هم مطرح می گردد. البته فراهم کردن امکانات و شرایط مناسب برای زنان و مردان و کودکان و نوجوانان و… جهت رسیدن به کمال مطلوب از اهم وظایف هر نظامی است.

اما در نظر نگرفتن ویژگی روحی، روانی، جسمی و… و حکم راندن به برابری و انکار تفاوت ها و تناسب ها در پس پرده ی شعار برابری، ظلمی پنهان به جامعه به ویژه به زنان است برقراری تساوی در نحوه ی آموزش و تحصیل رو به تزاید دختران بدون در نظر گرفتن شرایط، دوگانگی میان نقش خانوادگی و تحصیل دختران به وجود می آورد و همین تضاد سبب بروز عوارض و تبعاتی هم چون تحمیل فشار مضاعف کار بر زنان شده و تحکیم خانواده ها و میزان ازدواج را در معرض خطر قرار داده است.

البته عملکرد فمینیست ها در دهه های اخیر در این مسأله حایز اهمیت است؛ زیرا آن ها سعی نموده اند تا با ورود به کتاب های دانشگاهی و تأسیس رشته هایی در خصوص مطالعات فمینیستی به طور مداوم و آکادمیک اظهار دارند که ظلم به زنان در ماهیت ازدواج و خانواده نهفته است و هر ساله تفکرات خود را به میلیون ها دانشجو القاء نمایند و در متنِ بسیاری از کتاب های دانشگاهی ازدواج، به عنوان مسأله ای مضر برای سلامتی جسم و روح زنان مطرح می شود.

یک استاد جامعه شناس دانشگاه تگزاس در این خصوص کتاب های بیست دانشگاه را در رشته های خانواده و زنان بررسی نموده و به این نتیجه رسیده که اکـثر این کتاب ها به طور مستقیم یا غیـر مستقیم ازدواج و تشکیل خانواده را غیر ضروری می دانند. (مریم فرهمند، بی تا: ص۱۰۰)

با این توصیفات به نظر می رسد که باید در هدف از تحصیل، و نحوه ی آموزش و کیفیت و کمیت آن در مورد زنان در کشورهای اسلامی به ویژه ایران با تأمل و آسیب شناسی لازم از یکسری پیامدهای سوء جلوگیری نمود.

دختران در دانشگاه های ایران

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در پی تأکیدات قانون اساسی و اراده ی حاکمیت نظام جمهوری اسلامی مبنی بر فراگیری نظام آموزش و پرورش برای دختران در دو سطح کمی و کیفی و اعتماد اقشار مختلف مردم به نظام آموزش و پرورش، به تدریج میزان فارغ التحصیلان دختر در مقاطع مختلف به خصوص مقطع متوسطه افزایش یافت و به تعداد برابر با پسران رسید. (مریم حقیقت گو، ۱۳۸۴: ص۲۸۲) طبیعی است که با فارغ التحصیل شدن دختران در مقطع متوسطه، انگیزه ی ورود به دانشگاه و کسب مدارج علمی بالاتر برای آن ها بیشتر شد.

روند افزایش نسبی دانشجویان دختر که هماهنگ با شرایط عمومی جامعه در دهه ی هفتاد بود، توسط دولت به عنوان یکی از شاخص های توسعه ی انسانی مورد حمایت قرار گرفت. البته تقویت این موضوع با مصوبات مختلف دولتی و شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه ی رفع محدودیت پذیرش داوطلبان دختر در بعضی از رشته های دانشگاهی در سال ۱۳۶۸فراهم شد. (فاطمه علی عسگری، ۱۳۸۵: ص۱۰)

به انگیزه ی توجه بیشتر به مسائل زنان در سال ۱۳۷۰ دفتر امور زنان شکل گرفت و در دولت هشتم این دفتر به مرکز تبدیل شد تا مسائل زنان را دقیق تر پیگیری نماید. در این راستا این مرکز موظف شد نیازهای آموزشی فرهنگی. خـاص زنـان را شنـاسـایی و طرح های منـاسب را بر حسب مورد از طریق دستگاه های اجرایی مربوطه تهیه نماید و برای تصویب به هیئت وزیران ارائه کند، که با تشخیص بودجه های مناسب در راستای محرومیت زدایی از دانش آموزان دختر فعالیت های لازم انجام گرفت. (مریم حقیقت گو، بی تا: ص۳۰۵)

در راستای این فعالیت ها نسبت ورود دختران به کل جمعیت دانشجویان از ۲۸ درصد در سال ۱۳۵۷، به ۳۷ درصد در سال ۱۳۷۴ و به ۶۲ درصد در سال ۱۳۸۱ و به ۶۹ درصد در سال ۱۳۸۵ رسید. شایان ذکر است و بنا به گزارش روابط عمومی شورای فرهنگی اجتماعی زنان این سیر صعودی از سال ۷۹ قوت گرفته به طوری که تا پایان سال ۱۳۸۰، ۷۴ درصد دختران در پزشکی و ۷۵ درصد در رشته ی هنر مشغول به تحصیل شدند. (مرکز امور مشارکت زنان، ۱۳۸۳: ص۱۶)

البته طبیعی است که ورود رو به رشد دختران در مقطع آموزش عالی مانند بسیاری از پدیده های دیگر اجتماعی معلول عوامل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و… است که توجه به این دسته از عو