پاورپوینت کامل از لابه لای درس های استاد ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از لابه لای درس های استاد ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از لابه لای درس های استاد ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از لابه لای درس های استاد ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

سوگواری و گریه ی هدفدار بر امام حسین ره آوردهای ارزشمندی دارد. اثر وجودی این گریه ارتباط و وصل میان شخص گریه کننده با امام معصوم است. این گریه ها اتصال ما را با آن بزرگوار ممکن می سازد به همین جهت حضرت «قَتِیلِ الْعَبْرَهِ» نام گرفته اند.

امام حسین(ع)از تولد تا شهادت در بیانات استاد طاهایی (اعلی الله مقامه)

استاد فاطمه خاموشی (طاهایی) (اعلی الله مقامه)

روز سوم شعبان دومین گل از گلستان خاندان رسول اکرم(ص)شکفته شد و جهان هستی را با وجود مقدس خود معطر کرد. آن چه می خوانید بخشی از گفتار استاد طاهایی است که با چشمانی اشکبار در ایام عاشورای حسینی در رثای سالار شهیدان حسین بن علی بیان می فرمودند.

قرآن کریم در سوره ی احقاف آیه ی ۱۵ به گونه ای اشاره به تولد امام حسین(ع)دارد. آن جا که می فرماید: «وَ وَصَّینَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کرْهاً»؛ «و ما انسان را نسبت به پدر و مادر، به احسان سفارش کردیم. مادر با رنج و زحمت با حمل را کشید و با درد و مشقت وضع حمل کرد».

ولادت امام حسین(ع)در نزد اهل بیت:عظمت و شرافت عجیبی دارد. علامه مجلسی در بحارالانوار می فرماید: وکیل امام حسن عسکری نامه ای از ناحیه ی مقدسه دریافت کرد که در آن فرموده بودند: همانا مولای ما امام حسین(ع)در روز پنج شنبه سوم شعبان به دنیا آمدند آن روز را روزه بگیر و این دعا را بخوان. (بحار، ص۱۰۱)

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلَالِهِ وَ وِلَادَتِهِ»

حضرت مهدی(ع)در ابتدای این دعا خدا را به حق امام حسین(ع) قسم می دهد و مطالبی پیرامون معرفی شخصیت آن بزرگوار بیان می نمایند و می فرمایند: ای خدا از تو درخواست می کنم به حق مولود در این روز که پیش از آن که چهره اش ظاهر شود و متولد گردد، به شهادت او وعده داده شده است.

جمله «الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلَالِهِ وَ وِلَادَتِهِ» اشاره به این دارد که جبرئیل به تمام انبیاء از حضرت آدم تا پیامبر خاتم(ص)خبر شهادت امام حسین(ع)را داده و برای آن ها مصیبت خوانده است.

تاریخچه ی گریه بر امام حسین(ع)

آدم(ع)موقعی که جبرئیل او را تلقین داد که برای پذیرش توبه بگو: «یا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ یا عَالِی بِحَقِّ عَلِی یا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَهَ یا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ مِنْک الْإِحْسَانُ»

به نام امام حسین(ع)که رسید اشکش جاری شد و دلش شکست فرمود ای برادر جبرئیل چرا در وقت ذکر این اسم قلب من می شکند و اشکم می ریزد؟ پس جبرئیل مصیبت امام حسین(ع)را بیان نمود. حضرت آدم(ع)و ملائکه که حاضر بودند، گریستند. (بحار، ۲۴۵/۴۴)

بنابر نقل روایات انبیایی چون حضرت نوح، ابراهیم خلیل، حضرت موسی، عیسی:و دیگر انبیاء زمانی که از سرزمین کربلا عبور کرده اند توسط جبرئیل از حوادث عاشورا و شهادت حضرت آگاه شده اند. (شوشتری، اشک روان بر امیر کاروان، صص۲۲۲-۲۱۷)

این نکته قابل توجه است که نبی اکرم(ص)خبر شهادت امام حسین را به علی(ع)و دختر بزرگوارشان فاطمه(س)رسانده بودند و آن بزرگواران نیز قبل از ولادت حضرت این مطلب را می دانستند.

عظمت مصیبت به گونه ای است در ادامه ی دعا حضرت مهدی(ع)می فرمایند: «بَکتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیهَا وَ لَمَّا یطَأْ لَابَتَیهَا قَتِیلِ الْعَبْرَهِ وَ سَیدِ الْأُسْرَهِ»

«کسی که آسمان و هر که در آن هست و زمین و هر که بر روی آن است بر مظلومیتش گریستند در حالی که هنوز قدم به این دنیا نگذاشته بود. او کشته ی گریه و سرور خاندان بود».

این قسمت از دعا اشاره به سوگواری مجموعه ی عالم هستی بر حضرت اباعبدالله حسین دارد. سوگواری و گریه ی هدفدار بر امام حسین ره آوردهای ارزشمندی دارد. اثر وجودی این گریه ارتباط و وصل میان شخص گریه کننده با امام معصوم است. این گریه ها اتصال ما را با آن بزرگوار ممکن می سازد به همین جهت حضرت «قَتِیلِ الْعَبْرَهِ» نام گرفته اند. پیامبر(ص)می فرمایند: «وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی الْبَاکینَ عَلَی الْحُسَینِ» (بحار، ۳۰۴/۴۴)

در فراز بعدی دعا، امام زمان(ع)می فرمایند: «الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَهِ یوْمَ الْکرَّهِ» آن که با انتقام خون پاکش در رجعت آل محمد(ص)نصرت و ظفر پایدار خواهد یافت.

رجعت یکی از اعتقادات مسلم شیعه است. آیات قرآن هم این مطلب را تأیید می کند. معنای اصطلاحی رجعت، اعتقاد به بازگشت دو گروه از مردگان مؤمنان محض و کافران محض پس از ظهور حضرت مهدی(ع)است تا مؤمنان از برپایی حکومت جهانی عدل شاد گردند و کافران از ذلت و حقارت ستمگران متألم شوند.

پاداش دنیوی شهادت امام حسین(ع)

در ادامه ی دعا چنین آمده است: «أَنَّ الْأَئِمَّهَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِی أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِیاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ» و در عوض شهادتش امامان و پیشوایان دین از نسل پاک آن حضرت و شفای هر درد در تربت اوست و رستگاری و پیروزی به هنگام رجعتش همراه اوست و جانشینان از خاندان اویند.

سید بن طاووس در لهوف می نویسد: چون حسین(ع)دو ساله شد، پیامبر(ص)به سفر رفت. در بین راه توقف کردند و کلمه ی استرجاع «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ» و چشمان مبارکش غرق در اشک شد.

از علت آن پرسیدند. فرمودند: این جبرئیل از سرزمینی به نام کربلا در کنار شط فرات خبرم می دهد که در آن جا فرزندم حسین بن فاطمه(ع)به شهادت می رسد. یکی پرسید: یا رسول الله چه کسی او را می کشد؟

فرمودند: مردی به نام یزید. گویی جای شهادت و مدفنش را می بینم. سپس با غم و اندوه از سفر بازگشته و به منبر رفتند و خطبه خواندند. بعد از خطبه دست راست را بر سر حسن(ع)و دست چپ را بر سر حسین(ع) نهاده و رو به آسمان فرمودند: خداوندا! همانا محمد(ص)بنده و رسول توست و این دو عترت پاکم، خوبان ذریه و بنیاد خانواده ام می باشند که در امتم به جای می گذارم و جبرئیل خبرم می دهد.

این فرزندم مقتول می گردد. خداوندا! شهادت را بر وی مبارک فرما، و او را از سادات شهدا، قرار ده. «فَضَجَّ النَّاسُ فِی المَسجِد بِالْبُکاءِ وَ النَّحِیبِ»؛ «ضجه ی مردم در مسجد با اشک و ناله برخاست». پیامبر(ص)فرمود: «آیا می گریید و یاریش نمی کنید؟» (سید بن طاووس، لهوف، ص۸۳)

کرامت حسین(ع)

اهل بیت:بنیان گذاران جوانمردی و ریشه های کرم و سخاوتمندی هستند در زیارت جامعه خطاب به آن بزرگواران می گوییم: «و اصول الکرم». بیان گوشه هایی از انفاق و ایثار و کرم آن بزرگوار می تواند معرف کرامت این خاندان باشد. روایت شده مرد عربی به مدینه آمد و پرسید: کریم ترین مردم کیست؟ گفتند: حسین بن علی(ع). پس به جستجوی آن حضرت پرداخت تا داخل مسجد شد.

آن حضرت را در حال نماز یافت. چند بیت شعر در مدح و سخاوت آن حضرت خواند چون حضرت از نماز فارغ شدند، فرمودند: ای قنبر! آیا از مال حجاز چیزی باقی مانده است؟ عرض کرد بلی چهار هزار دینار. فرمود: حاضر کن که مردی که از ما سزاوارتر است این جاست.

سپس امام(ع)به خانه رفته و ردای خود را از تن بیرون کرده و پول ها را در آن پیچید و از پشت در با خجالتی که پول ها کم است دست خود را بیرون آورده به اعرابی دادند و چند بیت شعر در عذرخواهی از اعرابی خواندند. آن مرد گریه ی زیادی نمود. حضرت فرمودند: گویا عطای ما را کم شمردی که گریه می کنی. اعرابی عرض کرد بر این می گریم که دست با این جود و سخا چگونه در میان خاک خواهد شد. (منتهی الآمال، ۳۶۷/۱)

احسان و کرامت اهل بیت شاخصه دارد و آن هم معرفت است برای تبیین این مطلب روایتی را نقل می کنم. اعرابی نزد امام حسین(ع)آمد و گفت: یابن رسول الله! من دینی به عهده دارم و از ادای آن عاجز هستم با خودم گفتم «اَسألَ اَکرَمَ النَّاس، وَ مَا رَأیت اَکرَم مِن اَهل بَیت رَسُولُ الله(ص)»؛

«از کریم ترین افراد سؤال کنم و کسی کریم تر از اهل بیت رسول الله(ص) سراغ ندارم». حضرت فرمودند: ای برادر عرب! سه مسأله از تو می پرسم اگر یکی را جواب گفتی ثلث آن مال (دین) را به تو عطا می کنم. اگر دو مسأه را جواب گفتی دو ثلث مال را به تو عطا می کنم و اگر هر سه را جواب گفتی تمام آن را عطا می کنم. مرد عرب گفت: یابن رسول آیا مثل شمایی از مثل منی سؤال می کند در حالی که شما اهل علم و شرف هستید.

حضرت فرمودند: آری شنیده ام از جدم رسول الله(ص)که فرمودند: «وَالْمَعْرُوفُ بِقَدْرِ الْمَعْرِفَه» نیکی به اندازه ی شناخت است. آن مرد عرب گفت: سؤال کن از آن چه که می خواهی. اگر جواب دادم (بسیار خوب) و در غیر این صورت از شما یاد می گیرم. امام حسین(ع) فرمودند: کدام اعمال افضل است؟

اعرابی جواب داد: ایمان به خدا. حضرت فرمودند: چه چیزی باعث نجات از هلاکت است؟ مرد عرب گفت: توکل و اعتماد به خدا. دوباره حضرت فرمودند: زینت آدمی چیست؟

مرد عرب جواب داد: علم همراه با حلم امام فرمودند: اگر به این شرف دست نیافت؟ شخص جواب داد: مالی که با مروت و جوانمردی باشد. حضرت فرمودند: اگر آن را هم نداشت چه؟ جواب داد: فقر همراه با صبر. حضرت فرمودند: اگر آن را هم نداشت. مرد عرب گفت: پس صاعقه ای از آسمان بیاید و او را بسوزاند. چون او سزاوار آن است.

حضرت خندیدند و کیسه ای که هزار دینار زر سرخ داشت به او عنایت کردند و انگشتری که نگین او دویست درهم قیمت داشت به او دادند و فرمودند با این ها از ذمه خود را بری کن و این انگشتر را در نفقه ی خود صرف کن. (بحار، ۱۹۷-۱۹۶/۴۴)

معامله با خدا

معمولاً یک انقلابی که به وجود می آید ارزش های فرهنگی یک جامعه را عوض می کند. قیام امام حسین(ع)یک انقلاب بود نه یک حرکت سیاسی در برابر طاغوت زمان، زیرا حضرت می خواستند ارزش های جاهلی حاکم بر جامعه را که بعد از رحلت نبی اکرم(ص)دوباره بازگشته، از بین ببرند و جای آن را به ارزش های عالی انسانی ببخشند. قیام حضرت برای دین و آشنا کردن مردم با دستورات آن و احیاء سیره ی نبوی بود. چنان چه در جای جای کلمات ایشان به این اهداف اشاره شده است.

«…وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّهِ جَدِّی(ص)أُرِیدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَی عَنِ الْمُنْکرِ وَ أَسِیرَ بِسِیرَهِ جَدِّی وَ أَبِی عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ…» (بحار، ۳۲۹/۴۴)

«قیام من فقط برای اصلاح امت جدم و امر به معروف و نهی از منکر و ادامه ی سیره ی جد و پدرم علی بن ابیطالب(ع)بود… »

علاوه بر احیاء دین جدشان نشان دادن وضع موجود به مردم زمان نه تنها افراد عصر حیات ایشان بلکه تا انتهای دنیا که همه بدانند سکوت و نشستن در مقابل ظالم و حاکمیت ستمگر را پذیرفتن در شأن مسلمانان نیست با توجه به نکات گفته شده به دست می آوریم که علت قیام حسینی تمامش برای خداست. این است معنای معامله با خدا «یقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ» (توبه/۱۱۱)

فقط معامله با خداست که به عمل ارزش می دهد و درجات را بالا می برد.

قرآن می فرماید: «الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِک هُمُ الْفائِزُونَ» (توبه/۲۰)

این رسیدن به اعظم درجات، فوز و رستگاری است که امام حسین(ع)را زنده نگه داشته و این مقامات شامل همه ی عاشورائیان می شود.

نمایشگاه عاشورا

در نمایشگاه عاشورا تمام حق و باطل در مقابل هم صف آرایی می کنند. در جبهه ی حق سه بعد اصلی اسلام (اعتقادات، احکام و اخلاق) بروز و ظهور می کند تا سیاهی چهره ی باطل کاملاً نمایانگر شود.

بینندگان این نمایشگاه تمام اخلاق الهی را به عینه مشاهده می کنند. از جمله آزادگی، ایثار، جوانمردی، وارستگی و رهایی از قید