پاورپوینت کامل دُر است این سخن قول پیغمبر است ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دُر است این سخن قول پیغمبر است ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دُر است این سخن قول پیغمبر است ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دُر است این سخن قول پیغمبر است ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

>

«این است امیر نیکوکاران و کشنده ی کافران، هر که او را یاری کند خدا او را یاری می کند و هر که او را بی یاور گذارد خدا او را خوار می کند سپس صدای خود را بلند کرد و گفت: من شهر علمم و علی در آن است و هر که طالب علم باشد باید از این در وارد شود».

شرح حدیث «أَنَا مَدِینَهُ الْعِلْمِ وَ عَلِی بَابُهَا»

خداوند تعالی دست یابی علم و دانش را سبب کلی برای خلق جهان قرار داده است، چنان که می فرماید: «اللَّهُ الَّذی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَینَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلی کلِّ شَی ءٍ قَدیرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِکلِّ شَی ءٍ عِلْماً» (طلاق/۱۲)

هم چنین علم اولین نعمتی بود که جبرئیل امین در نخستین آیه ی نازله، پیامبر(ص)را به آن بشارت داد. زمخشری در تفسیر ۵ آیه ی اول سوره ی علق می گوید: «منظور خداوند این است که بالاتر از «علم» کرامتی نیست. چرا که فرمود: «الْأَکرَمُ الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ»؛ «کمال کرمش به این است که به بندگان آنچه را که نمی دانستند آموخت و آن ها را از ظلمت جهل به نور علم هدایت کرد…»

خداوند در تعداد زیادی از آیات قرآن در تکریم علم آموزی و عالم سخن گفته است، زمانی علم را سبب خشوع بندگان در نزد پروردگارشان معرفی نموده و در جایی دیگر مقام عالم و جاهل را مقایسه نموده و تذکر داده است که این دو گروه مانند هم نیستند و مردم در آن چه نمی دانند باید به اهل ذکر [که در روایات ائمه ی اطهار شمرده شده اند] مراجعه کنند: «أَ فَمَنْ یهْدی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یتَّبَعَ أَمَّنْ لا یهِدِّی إِلاَّ أَنْ یهْدی فَما لَکمْ کیفَ تَحْکمُونَ»؛

«آیا کسی که به سوی حق هدایت شده است سزاوار است که از او پیروی کنید یا کسی که هنوز هدایت نیافته است مگر این که در آینده هدایت شود؛ پس چگونه حکم می کنید؟» پس هنگامی که پیامبر(ص)را به نبوت برانگیخت، او را به علم و دانش از سایر انبیا برتری داد و مردم را به اطاعت مطلق از او فرمان داد.

اولین شاگردان پیامبر(ص) اصحاب او بودند که هر کدام به قدر همراهی و نزدیکی به پیامبر(ص) از چشمه ی علمش سیراب گشتند و به شهادت علمای عامه علی(ع)اعلم صحابه بود تا آن جا که پیامبر(ص)به دختر گرامیش فرمود: «تو را به همسری بهترین افراد از امتّم، عالم ترین آن ها، بردبارترین آن ها و اولین کسی که اسلام آورد، در آوردم». (احمد بن حنبل، ۲۶/۵؛ ابن عبدالبر، ۱۰۹۹/۳)

از قوی ترین دلایل بر اعلمیت علی(ع)از تمام صحابه، حدیث «أَنَا مَدِینَهُ الْعِلْمِ وَ عَلِی بَابُهَا» است که از پیامبر۹به طرق مختلف در کتاب های شیعه و سنی با الفاظ مختلف ذکر شده است و حتّی جماعتی از اهل تسنن آن را از احادیث متواتره ی مشهوره می دانند و علت این که عده ای در سند این حدیث با وجود این دلایل آشکار اشکال وارد کرده اند

این است که این حدیث قویّاً بر اعلمیت علی(ع)درمیان صحابه دلالت دارد و اعلمیت و افضلیت نیز مستلزم امامت و خلافت است. لذا ما بر آن شدیم تا در این شماره، به بررسی این حدیث مشهور از جهت معنا، سند و شواهد آن بپردازیم و از خداوند منان درخواست می کنیم که ما را با پرهیز از تعصب در آشکار ساختن حق یاری دهد.

توضیحی پیرامون معنای حدیث

تفسیر نیمه ی دوم آیه ی ۱۸۹ سوره ی بقره:

در آیه ی ۱۸۹ سوره ی بقره، خداوند می فرماید: «عمل نیکو آن نیست که شما از دیوار پشت خانه ها وارد آن ها شوید بلکه عمل نیکو آن است که تقوا پیشه کنید و بر خانه ها از درهای آن ها وارد شوید! پس تقوا پیشه کنید تا شاید رستگار شوید».

در مجمع البیان در تفسیر صدر این آیه شریفه چند وجه ذکر شده است:

۱- در وقت حج در زمان جاهلیت کسانی که برای حج محرم می شدند از در منزل های خود وارد نمی شدند بلکه دیوار پشت خانه ها را می شکافتند و از آن جا رفت و آمد می کردند تا چیزی بین آن ها و آسمان حائل نشود و پس از ظهور اسلام از این کار منع شدند.

۲- جابر از امام باقر(ع)روایت کرد که ایشان فرمودند: معنای آیه این است که امور را از جهات آن ها انجام دهید و اختصاصی به ورود به خانه ندارد».

۳- نیکی را از اهلش طلب کنید، امام باقر(ع)در معنای عبارت «وَ أْتُوا الْبُیوتَ مِنْ أَبْوابِها» می فرمایند:

«آل محمد درهای خدا هستند و وسیله های او هستند و داعیان به سوی بهشت و زمامداران و پیشتازان به سوی بهشت و راهنمایان و دلالت کنندگان بر بهشت تا روز قیامت و رسول خدا(ص)فرموده است:

«من شهر علم هستم و علی د رآن شهر است و در شهر نمی توان وارد شد مگر از درش» و نیز روایت شده که من شهر حکمت هستم و علی در آن شهر است». (طبرسی، ۲۸۴/۱)

۴- در تأیید معنای مذکور علامه ی طباطبایی پس از این که رسم اعراب جاهلی را بیان می کند و روایتی را هم از تفسیر الدّر المنثور می آورد، در ادامه روایتی را از امام صادق(ع)به نقل از «کافی» بیان می کند که حضرت فرمود: «ائمه ی دوازده گانه درهای خدا هستند که باید از آن ها وارد شد و رفت و آمد کرد و اگر آن ها نبودند خداوند عزّوجل شناخته نمی شد و به واسطه ی آن ها خداوند تعالی بر بندگان خود احتجاج می کند» یعنی آن ها حجت های خداوند هستند که اخلاق و عقاید و اعمالشان همه الگو و برنامه ی عمل است و طبق عمل آن ها خداوند از بندگان سؤال و جواب می کند». (علامه طباطبایی، ۵۹/۲)

۵- و در تفسیر بیان السّعاده آمده: «درهای امور و جهت اشیاء همان ولایت است که به حضرت باقر(ع)نسبت داده شده است» بنابراین مفاد آیه ی مبارکه این است که: همه ی امور دین و دنیا را از راه خودشان باید فراگرفت.

همان طور که برای فراگیری صناعات علمی به اهل فن خودش باید مراجعه کرد، علوم و اعمال الهیه را نیز از اهل فن آن که عالم الهی است باید فرا گرفت، (سلطان محمد بن حیدر سلطان علیشاه، ص۹۷)

سزاوارترین افراد برای رجوع امت در امور دین و دنیا پیامبر(ص)و اهل بیت:او هستند تا آن جا که در تفسیر علی بن ابراهیم آمده که: این آیه در شأن امیرالمؤمنین علی(ع) نازل شده به جهت گفتار پیامبر(ص) که فرمود: «من شهر علم هستم و علی در اوست و در شهر داخل نشوید مگر از در آن»

و از سعد بن عبدالله از امام باقر(ع)روایت کرده است که فرمودند: «کسی که به نزد آل محمد بیاید به چشمه ی زلال و صافی که به علم خدا جریان دارد، آمده است؛ آن چشمه ای که نیستی و انقطاع ندارد و این به جهت آن است که خداوند اگر اراده می فرمود، خودش را شخصاً به مردم نشان می داد، تا آن که از در او وارد شوند و لیکن آل محمد:را درهای خود قرار داده است که باید از این درها بر خدا وارد شوند و این است معنای قول خداوند عزّوجل:«لَیسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقی وَ أْتُوا الْبُیوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ» (علی بن ابراهیم، ۱۱۹/۱)

چنان که ملاحظه شد آن چه از مجموع این روایات به دست می آید با اختلافاتی که در تفسیر آن ملاحظه می شود آن است که الف: لزوم دخول و ورود در هر چیزی بر اساس طریق و راهی است که فطرت و عقل و شرع برای رسیدن به آن معیّن کرده اند و اگر انسان غیر آن راه را دنبال کند به مقصود نمی رسد.

در حال احرام باید از در منزل وارد شد، در به دست آوردن عقائد، ملکات حسنه و احکام و وظایف علوم غیبیّه ی الهیه باید به پیغمبر(ص)مراجعه کرد و پس از پیامبر(ص)در بیان احکام جزئیه و معنی و تأویل کتاب آسمانی باید به اوصیای رسول الله(ص) اقتدا کرد که درهای شهر علم پیامبر می باشند.

این مطالب به سادگی از مقایسه ی آیه ی ۵۳ سوره ی احزاب با آیه ی مذکور به دست می آید. در این آیه خداوند می فرمایند: «ای کسانی که ایمان آورده اید در خانه ی پیغمبر(ص) داخل نشوید، مگر زمانی که به شما اجازه داده شود».

یعنی ائمه ی طاهرین نفس اذن و اجازه ی ورود به خانه ی پیامبر(ص) هستند، به طوری که اگر آن ها نباشند، هیچ کس راهی برای ورود به منزل رسول الله(ص) ندارد. پس نفس وجود آن ها و اتّصال به آن ها اذن ورود به خانه ی پیغمبر(ص) که سراسر اخلاق عظیم و مقام توحید محض است می باشد و کسانی که تصور کرده اند بدون این بزرگواران راه یافته اند، خیالی بیش نیست.

راز بگشا ای علی مرتضی

ای پس از سوء القضا حسن القضا

چون تو بابی آن مدینه علم را

چون شعاعی آفتاب حلم را

باز باش ای باب بر جویای باب

تا رسند از تو قشور اندر لباب

باز باش ای باب رحمت تا ابد

بارگاه ما له کفوا احد

(مولوی، ۹۸/۱)

ب – این حدیث بر عصمت علی(ع)دلالت دارد، زیرا کسی که معصوم نباشد انجام گناه و افعال قبیح از او ممکن است و در این صورت پیروی کردن از او قبیح است و مثل این است که پیامبر(ص)مردم را به انجام فعل قبیح فرمان داده است و این کار از پیامبر(ص) محال است.

ج – هیچ کس در این که علی(ع)در معارف حقیقی، علوم یقینی، احکام شرعی و قضایای نقلی اعلم از همه ی امت است اختلاف ندارد و علمای شیعه و سنی در موارد متعدد این برتری را بیان نموده اند.

آن حضرت بی نهایت باهوش و مشتاق فراگیری دانش بود و از رسول خدا(ص)