پاورپوینت کامل هدایت جهانی با وحی قرآنی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هدایت جهانی با وحی قرآنی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هدایت جهانی با وحی قرآنی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هدایت جهانی با وحی قرآنی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

>

قرآن در هر زمان و برای هر قومی تا روز قیامت تازگی دارد. این در حالیست که رسالت انبیای گذشته چون حضرت موسی (علیه السلام) و عیسی (علیه السلام) فقط مختص افراد زمان خودشان بوده است.

نقش قرآن در اصلاح جامعه ی جاهلی

مقدمه

در آیات بسیاری از قرآن، مهم ترین هدف و رسالت وحی قرآنی، هدایت بشر به راه مستقیم و خارج کردن او از ظلمت و تاریکی ها به سوی نور و روشنایی بیان شده است: «کتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیک لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَی صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ» (ابراهیم/۱)؛ «کتابی است که آن را به سوی تو فرود آوردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریکی ها به سوی روشنایی بیرون آوری، به سوی راه آن شکست ناپذیر ستوده».

علاوه بر این در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نیز اشاره شده است که: «لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَک وَ تَعَالَی لَمْ یجْعَلْهُ لِزَمَانٍ دُونَ زَمَانٍ وَ لَاالنَاسٍ دُونَ نَاسٍ فَهُوَ فِی کلِّ زَمَانٍ جَدِیدٌ وَ عِنْدَ کلِّ قَوْمٍ غَضٌّ إِلَی یوْمِ الْقِیامَهِ»؛ (مجلسی، ۴۴/۲ )؛ یعنی قرآن در هر زمان و برای هر قومی تا روز قیامت تازگی دارد. این در حالیست که رسالت انبیای گذشته چون حضرت موسی (علیه السلام) و عیسی (علیه السلام) فقط مختص افراد زمان خودشان بوده است.

با توجّه به صراحت آیاتی که قرآن و پیام آن را جهانی و جاودانه اعلام می دارد، پس قرآن هدایتگر همه ی افراد بشر در هر عصر و زمانی می باشد.

رابطه ی علم و عقل

با پیشرفت علوم در زمینه های مختلف این سؤال مطرح است که آیا عقل و علوم جدید، بشر را از وحی بی نیاز می کند؟ نزول وحی برای این نیست که جانشین عقل و علم شود و عقل مردم را راکد کند، بلکه برعکس برای شکوفایی علم و آزاد ساختن عقول بشر است (جوادی آملی، ص۳۰۱) و این جزء نصوصی است که در اسلام آمده است؛ مثلاً در آیات زیادی به «لَعَلَّکُمْ تَعقِلُون» و «لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّروُن» اشاره شده و یا در جای دیگر با تقلید کورکورانه ی مشرکان مبارزه کرده و می فرماید: «أَوَلَوْ کانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یعْقِلُونَ شَیئًا وَلاَ یهْتَدُونَ(بقره/۱۷۰)؛ آیا هر چند پدرانشان چیزی را درک نمی کرده و به راه صواب نمی رفته اند [باز هم در خور پیروی هستند؟]».

هم چنین از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل شده است «…وَ یَثیروُا لَهُمْ دَفَائِن العُقُول(نهج البلاغه، خطبه ی اول، ص۳۳)؛ خداوند پیامبران را مبعوث کرد… تا توانمندی های پنهان شده ی عقل ها را آشکار سازد».

علاوه بر آن در فقه اسلام عقل و شرع با هم رابطه ای ناگسستنی دارند که براساس قاعده ی ملازمه «کُلَّمَا حَکَمَ بِهِ العَقْل حَکَمَ بِهِ الشَّرْع» هر چه عقل دریابد، شرع نیز طبق آن حکم می کند نیز بر عکس (مظفر، ۲۱۷/۱) هر چه را شرع حکم کند، عقل هم بدان فرمان می دهد.

نارسایی عقل از تشخیص راه هدایت

آیا راه هدایت بدون وحی قابل تشخیص است؟! باید دانست که عقل و علوم بشر هر چه قدر هم پیشرفت کند و به سوی تکامل پیش رود باز هم ما را از وحی بی نیاز نمی کند، زیرا نیروی عقل و اندیشه لغزشگر و خطاپذیر است و مواردی مانند شتابزدگی نفس، روش نیاکان و… عقل انسان را فریب می دهد. (مطهری، ۱۰۸/۱)

علاوه بر آن عقل و علم هر دو بُردی محدود دارند، علم بشر با همه ی پیشرفت هایش فقط می تواند پدیده های جزیی محدود به شرایط خاص مکانی و زمانی را به ما نشان دهد و قادر به تبیین مسایل ارزشی و ماوراء طبیعی نیست. (مصباح، ص۱۳)

از طرف دیگر نیازمندی های بشر دو دسته اند، پاره ای از آن ها نیازمندی های اوّلیه و ثابت است و پاره ی دیگر نیازمندی های ثانوی و متغیّر که توسعه و پیشرفت عوامل تمدّن، آن را به وجود می آورد. (مطهری، ص۴۹)

مسلّماً عقل بشر قادر نیست یک قانون جاودانه ای را وضع نماید که تمام صور ثابت و متغیّر زندگی او را دربرگیرد، پس باید آن را در ماوراء عقل (وحی) جستجو کرد. آری این وحی است که می تواند قوانینی را برای بشر ارائه دهد که در حین آن که او را به سوی رشد و کمال سوق می دهد، سازگار با فطرت ثابت او نیز باشد؛ چنان چه قرآن می فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَک لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَهَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ» (روم/۳۰)؛

پس روی خویش را با گرایش تمام به حق، به سوی این دین کن، با همان سرشتی که خدا مردم را بر آن سرشته است. آفرینش خدای تغییر ناپذیر است این است همان «دین پایدار» و هم نیازهای متغیّر او را تأمین می نماید. برای روشن تر شدن جایگاه وحی، جامعه ی عرب در قبل و بعد از نزول وحی را با هم مقایسه می کنیم؛ البته به عنوان نمونه چند مثال را بیان می کنیم.

اسلام در بدو ظهور با دو دسته از مردم که در جزیره العرب می زیستند مواجه بود: ۱- مشرکان عرب ۲- اهل کتاب (یهود و نصاری).

مشرکان عرب:

عرب در بدو امر موحّد بود «مِّلَّهَ أَبِیکمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکمُ الْمُسْلِمینَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا لِیکونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیکمْ» (حج/ ۷۸) آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بوده است] او بود که پیش تر شما را مسلمان نامید، و در این [قرآن نیز همین مطلب آمده است] تا این پیامبر بر شما گواه باشد.

امّا همین عرب قبل از نزول وحی قرآنی به اعراب جاهلی منتسب شد و واژه ی جاهلیت اوّلین بار توسّط قرآن کریم برای آن ها به کار رفت، چنان که می فرماید: «یظُنُّونَ بِاللّهِ غَیرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِیهِ» (آل عمران/ ۱۵۴)

درباره ی خدا، گمان های ناروا، هم چون گمان های [دوران] جاهلیت می بردند. بنابراین اعراب جاهلی بر اثر جهالت رفته رفته و به مرور زمان گرایش توحیدی خود را دگرگون نموده و آن را به انحراف کشاندند و مشرک شدند.

امیرمؤمنان علی (علیه السّلام) در چگونگی احوال عرب قبل از بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) چنین می فرماید: «انّ اللهَ بَعَثَ مُحَمَّداً نَذیراَ لِلعالَمین… أَنْتُمْ مَعَاشِرَ الْعَرَبِ یوْمَئِذٍ عَلَی شَرِّ دِینٍ وَ فِی شَرِّ دَار…»؛ «خداوند پیامبر (صلی الله علیه و آله) را هشدار دهنده ی جهانیان مبعوث کرد تا امین و پاسدار وحی الهی باشد، آن گاه شما ملّت عرب بدترین دین را داشته و در بدترین خانه ها زندگی می کردید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید». (نهج البلاغه، خ۲۶، ص۷۳)

مهم ترین انحرافات اعتقادی و عملی عرب جاهلّیت که او را از جاده ی توحید ابراهیمی دور ساخت در زمینه ی: توحید، معاد، رسالت پیامب