پاورپوینت کامل بهجت عارفان ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهجت عارفان ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهجت عارفان ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهجت عارفان ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

>

یکی از مهم ترین عوامل موفّقیّت این شخصیت ارزنده، تقیّد و تعبّد او بود. ارتباط استوار با خداوند متعال ذکرهای پی در پی، به جای آوردن نوافل، شب زنده داری های کم نظیر از ویژگی های ایشان بود.

بررسی زندگی اخلاقی عرفانی آیت الله بهجت

مریم شریفی صحی

مقدمه

آن چه فرا روی شماست ذرّه ای کوچک از زندگی اخلاقی، عرفانیِ سلمان زمان، شیخ الفقهاء و المجتهدین، عارف عظیم الشّأن، حضرت آیه الله العظمی بهجت است. نیک، روشن است که سخن درباره ی بزرگی چون او، از توان عاجزی چون من، بیرون است؛ چه آن که، کوری در وصف گوهر درخشنده ی صدف عشق، سخن نمی تواند بگوید و درس نخوانده ای بر کتاب حکمت و معرفت، شرح نمی تواند بنویسد. او عالمی بزرگ و فقیهی بلند مرتبه و عارفی واله بود که در مراتب علم و کمال، مرتبتی والا یافته بود و در آسمان معرفت و معنویت با دو بال علم و عمل، با همّتی عالی به پرواز در آمده بود.

ایشان خود فرموده اند: مراجعه به تراجم علمای گذشته به منزله ی مراجعه به کتب معتبر اخلاقیست؛ هر کس که طالب تهذیب و ترقی در امور معنوی است و می خواهد از زندگی و عمر خود چیزی استفاده کند شایسته است به شرح احوال آن ها نگاه کند که چه کار می کردند. (لک علی آبادی، ص۱۵)

در این مختصر برآنیم که نگاهی به زندگی ایشان بیندازیم و از این خرمن خوشه هایی برچینیم.

۱- خودسازی و اخلاق

آیه الله بهجت از نوجوانی به میدان خودسازی گام نهاد و به همان اندازه که در فراگیری علوم الهی جدّیّت داشت به تزکیه ی نفس و خودسازی نیز همّت می گماشت؛ به گونه ای که در پرتو علم و تقوا در همان اوایل جوانی در نجف اشرف کراماتی از او ظاهر شد.

برخی از شاگردان ایشان به نقل از آیه الله عبّاس قوچانی می گویند: «وقتی که آقای بهجت خیلی جوان بوده و هنوز سنّش به۲۰ سال نرسیده بود به مقاماتی رسیده بود که ما به واسطه ی ارتباط نزدیک و رفاقت صمیمانه ای که داشتیم اطّلاع پیدا کردیم و ایشان از من عهد شرعی گرفتند که تا زنده هستند آن ها را جایی نقل نکنم و به نظرم همین موت اختیاری را مطرح می کردند». (جمعی از محققین پژوهشکده باقرالعلوم، ص۳۷۲)

در جای دیگر آیه الله عبّاس قوچانی گفته اند که یکی دیگر از عنایاتی که به ایشان می شده این بوده است که ایشان هر وقت اراده می کردند می توانستند پشت سرشان را نیز ببینند. (لک علی آبادی، ص۲۷)

هم ایشان نقل می کند: که آیه الله بهجت خیلی مقیّد بودند که به مسجد سهله بروند و شب ها تا صبح در آن جا عبادت کنند. مسجد سهله در نجف مانند مسجد جمکران در قم می باشد. ایشان در تاریکی شب وقتی برای تجدید وضو می رفتند کمی احساس ترس کردند امّا ناگهان نوری را می بینند که جلوی پایشان را روشن کرده است. (همان، ص۲۹)

در خرابات مغان نور خدا می بینم

این عجب بین که چه نوری ز کجا می بینم

کیست دُردی کش این میکده یا رب که درش

قبله ی حاجت و محراب دعا می بینم

یکی از صفات بسیار عالی ایشان که به حق می توان گفت حتّی در میدان اهل معرفت ممتاز و درخشان بود، دوری از کوچک ترین کلمه یا اشاره ای است که نشان گر کم ترین بدی یا کاستی هر انسانی به جز دشمنان اهل بیت باشد.

روشن است که وداع ابدی با غیبت از نخستین شروط سالکان و اهل مراقبه است. حتی اگر بیان کاستی ها در ضمن سخن و با مقایسه ی مقامات دو نفر از مردان خدا بود ایشان از آن مقایسه ها نیز پرهیز می کردند و هرگاه در اثر پرسش ها و پافشاری های دیگران مجبور به پاسخ در این زمینه می شدند پاسخی بسیار لطیف می دادند و فهم سخن را به شنونده می سپردند و گاهی می فرمودند: «چه کار داریم کدام یک از آن ها بالاتر بود؟ باید به خود بپردازیم».

گاهی هم که در ضمن تدریس خود رَدّی مستدل بر فقیه دیگری وارد می کردند، بلافاصله می فرمودند: البته نباید فراموش کرد که ما سر سفره ی این ها نشسته ایم آیا باید این همه استفاده ای که از فرمایش های این بزرگان برده ایم به صرف یک سهو علمی آنان، از یاد ببریم؟! (عبّاسی، ص۱۳)

۲- عبادت

یکی از مهم ترین عوامل موفّقیّت این شخصیت ارزنده، تقیّد و تعبّد او بود. ارتباط استوار با خداوند متعال ذکرهای پی در پی، به جای آوردن نوافل، شب زنده داری های کم نظیر از ویژگی های ایشان بود. سال های سال بود که نماز جماعت او از پرشورترین و با صفاترین جماعت های ایران اسلامی بود.

در این نماز گاهی صدای گریه ی ایشان با گریه و ناله ی غم انگیز نمازگزاران همراه می شد و روح ها به پرواز در می آمد. بی جهت نبود که در مسجد او بسیاری از اوقات جا برای نمازگزاران تنگ می شد و برخی که به امید کسب فیض از این نماز پر معنویّت از راه های دور آمده بودند، مجبور به ترک مسجد می شدند.

نماز ایشان همیشه مورد توجّه بزرگان بوده؛ بزرگانی هم چون؛ علاّمه طباطبائی، شهید قدّوسی، علامه حسن زاده آملی، آیت الله بهاءالدّینی، آیت الله جوادی آملی و… در آن شرکت می کردند و عنایت خاصّی به جماعت وی داشتند. این فقیه عبادی درباره ی این عبادت ارزشمند گفته است:

اگر سلاطین عالَم می دانستند که انسان در حال نماز چه لذّت هایی می برد، هیچ گاه دنبال مسائل مادّی نمی رفتند. (رک: اسلام جو) (جمعی از محققین پژوهشکده باقر العلوم، ص۳۷۳)

از ایشان در مورد نماز سؤال شده است: معنای این روایت که می فرمایند: تمام اعمالت تابع نماز است چیست؟ جواب می دهند: مقصود این است که در روایت دیگر می فرمایند: «اگر نماز پذیرفته شود سایر اعمال نیز مورد پذیرش است و اگر پذیرفته نشود سایر اعمال نیز مورد قبول قرار نمی گیرد». (رخشاد، ص۸) ایشان نماز را ملاک قبولی و متبوع تمام اعمال می دانستند. (رک: اسلام جو، ص۴۰)

او آن قدر از دنیا گریزان بود که در عمل و معیشت نیز در همین راستا حرکت می کرد زندگی ساده ی او، در خانه ای قدیمی و محقر، گواهی صادق بر روح زاهدانه ی این پیر فرزانه است. هنوز هم گلیم های ۴۰ سال قبل در ۲ یا ۳ اتاق کوچک این خانه به چشم می خورد.

ایشان حتّی اجازه نمی دادند برای چا