پاورپوینت کامل کارآفرینی نبی اکرم(ص) در پرتو قرآن کریم ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کارآفرینی نبی اکرم(ص) در پرتو قرآن کریم ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کارآفرینی نبی اکرم(ص) در پرتو قرآن کریم ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کارآفرینی نبی اکرم(ص) در پرتو قرآن کریم ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

>

کارآفرینی نبی اکرم(صلّی الله علیه و آله) در پرتو قرآن کریم

مقدمه

کار و فعّالیت از صفات جمال خداست که (کل یوم هو فی شأن) هر روز دست اندرکاری دارد و این صفت در عالمیان نیز تجلّی یافته چرا که هیچ موجودی را باطل و بیهوده نیافرید ( و ما خلقنا السّموات و الارض و ما بینهما باطلا) آسمان ها، زمین و هر آن چه را در میان آن هاست بیهوده نیافریدیم.

همه در حال تکاپو و تلاشند (کل یجری لأجل مسمی) همه در حال حرکتند تا زمان معیّن. تلاشی برای ادامه ی حیات و حیاتی برای شناخت و ستایش آن کارگردان مُلک عالم هستی: (َّ وَ إِنْ مِنْ شَی ءٍ إِلاَّ یسَبِّحُ بِحَمْدِه ) هیچ چیزی نیست جز آن که در ستایش او تسبیح گوست. (اسرا/۴۴)

تنوّع آفریده ها، گونه گونی کارشان را ایجاب کرده است در این میان انسان پیچیده ترین آفرینش را دارد. این خصوصیت او را توانمند ساخته تا با تسخیر امکانات بیشتر، کارهای متنوّعی را انجام دهد:

(سَخَّرَ لَکمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَیکمْ نِعَمَهُ ظاهِرَهً وَ باطِنَه) هر آن چه در آسمان ها و زمین است در اختیارتان قرار داد و نعمت های آشکار و پنهان خود را بر شما فزونی بخشید و زمین را آباد سازد. (ُ هُوَ أَنْشَأَکمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکمْ فیها…) (او شما را از زمین آفرید و بر آباد سازی آن گماشت.)(هود/۶۱)

بهره گیری صحیح از امکانات، به آموزش و ایجاد فرصت های فعّالیت نیازمند است که پیامبران الهی سهم چشمگیری در این امر داشته اند.

حضرت آدم با هبوط بر زمین برای تأمین معاش به کشت و زرع گیاهان خوراکی قدام نمود. (عیاشی، ص۴۰) ادریس نبی(علیه السّلام) برای نخستین بار دوختن لباس را آموزش داد. (مجلسی، ص ۲۷۹) حضرت نوح(علیه السّلام) ساختن کشتی را پایه گذاری کرد(هود/۳۷) و داود پیامبر(علیه السّلام) تولید زره را ابداع کرد (انبیا/۸۰)

سلیمان نبی پریان انسان ها و پرندگان را به خدمت گرفت (نحل/۱۸) و جدای از تولید کالا مهم ترین کار پیامبران تبلیغ رسالت و سازندگی افراد جوامع و برقراری عدالت بوده است تا حدّی که برخی از آنان با تشکیل حکومت، آموزه های وحیانی را عملی کردند.

نمونه ی آن ها حضرت یوسف در مصر، موسی در جامعه ی بنی اسرائیل، سلیمان در فلسطین و خاتم پیامبران حضرت محمّد بن عبدالله(صلّی الله علیه و آله) در حجاز است.

اصولاً در سایه ی تشکیل نظام سیاسی فرصت های کارآفرینی بیشتری برای رهبران و دست اندرکاران آن نظام فراهم می گردد و اگر آن نظام، الهی باشد؛ عدالت اجتماعی در حوزه ی اشتغال برپا می گردد؛ زیرا رهبران الهی بر اساس آموزه های وحیانی، و نه استبداد به رأی، از ابزار قدرت و امکانات برای اجرای عدالت استفاده می کند.

«لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکتابَ وَ الْمیزانَ لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَدیدَ فیهِ بَأْسٌ شَدیدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِیعْلَمَ اللَّهُ مَنْ ینْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَیبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِی عَزیز؛ پیامبرانمان را با دلایل روشن فرستادیم و کتاب آسمانی و قانون عادلانه به آنان دادیم تا مردم عدالت را بر پا دارند.

آهن را آفریدیم که در آن ترس سخت (جنگ) و سودهایی برای مردم دارد و تا خدا بداند چه کسی او و پیامبرانش را با (ایمان) غیبی یاری می کند، که خداوند نیرومند و بزرگ است».(حدید/۲۵)

پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) با بر پایی نظام اسلامی در مدینه از یثربی که صد سال جنگ میان دو قبیله ی اوس و خزرج بر آن حاکم بود، مدینه ی فاضله ای پر تلاش و تکاپو و بالنده، صاحب برترین شهری با فرهنگ و قدرتمند و. .. ساخت که کارآفرینی حضرت(صلّی الله علیه و آله) سهم مهمّی را در ایجاد این مدینه به خود اختصاص داد.

تولید کار حضرت با توجّه به مفهومی که ایشان در آن جامعه از کار ارائه کردند، از حوزه ی اجتماعی فراتر می رود و ابعاد فرهنگی، سیاسی و اقتصادی را نیز در بر می گیرد. آگاهی از تفاوت مفهوم کار در علم اقتصاد و سیره ی نبوی(صلّی الله علیه و آله) ما را به وسعت نظر حضرت در این مقوله، متوجّه می سازد.

الف: مفهوم کار

۱.در علم اقتصاد

اقتصاددانان تعریف های متعدّد امّا نزدیک به هم، از کار ارائه کرده اند:

الف:کار عامل دوّم تولید و یکی از آثار زندگی انسان و مظهر نیرومندی و تداوم آن است) (الموجز فی الاقتصاد، ص ۴۸)

ب: (کار هر فعّالیتی است که انسان، با اراده، قصد و از روی هوشیاری انجام می دهد و در حال انجام دادن آن احساس درد و رنج می کند و هدف او از این فعّالیت تولید ثروت است؛ یعنی تولید چیزهایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم نیازهایش را بر طرف سازد.) (درس هایی از اقتصاد سیاسی، ص ۷۹)

تعریف اوّل نسبت به دوم، عام تر است ولی در هدف اصلی از کار یعنی “تولید” تفاوتی ندارند؛ گرچه در تعریف دوم، اراده، قصد و هوشیاری واندیشه در کار دخیل ند؛ یعنی، اگر فعّالیت فاقد یکی از عوامل نامبرده باشد کار نامیده نمی شود، امّا این تفاوت ثمره ای را در پی ندارد.

تعریف های بسیار دیگری نیز وجود دارند که در درآمدزا بودن کار مشترکند و چنان که خواهیم دید با مفهوم نبوی تفاوت بسیاری دارند.

۲.کار در مفهوم نبوی (صلّی الله علیه و آله)

در قرآن کریم و سنّت نبوی از فعّالیت های ارادی انسان تعبیر به عمل شده است و کار از مصادیق عمل به شمار می رود. بر این اساس مفهوم کار را باید از مفهوم عمل دریافت.

“عمل” در لغت عرب، مترادف حرفه و فعّالیت است (ابن منظور، ص ۴۷۶) امّا در اصطلاح قرآن معنای وسیع تری دارد و شامل هر نوع فعالیت با قصد و اراده بود (راغب، مادّه ی عمل) و نظر به مطابقت یا مخالفت با شریعت به دو نوع صالح و غیر صالح (طالح) تقسیم می شود.

یافتن لفظی معادل کار به مفهوم اقتصادی در منابع اسلامی، کاری بس دشوار است. امّا شاید بتوان (جهات معیشت) یا (معایش) را بهترین معادل دانست. این عبارت را از حدیث امام صادق(علیه السّلام) برگرفته ایم.

در این حدیث کسی از امام(علیه السّلام) درباری راه های تأمین زندگی، کسب درآمد و معامله میان مردم می پرسد و امام(علیه السّلام) در پاسخ می فرمایند: (جَمِیعُ الْمَعَایشِ کلِّهَا مِنْ وُجُوهِ الْمُعَامَلَاتِ فِیمَا بَینَهُمْ مِمَّا یکونُ لَهُمْ فِیهِ الْمَکاسِبُ أَرْبَعُ جِهَاتٍ مِنَ الْمُعَامَلَات )؛ پس از آن هم نوع معامله را بر می شمرند که شامل انواع ولایت ها، تجارت ها، اجاره ها و صنایع است.(حرانی، ۳۴۶)

این مفهوم گرچه جامع است. امّا مفاهیمی چون احیای موات، وقف و… را دربرندارد؛ امّا کارآفرینی پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) مفهومی وسیع تر و فراگیرتر از این است.

معادل دیگر کار، واژه ی “مکاسب” است. این واژه گرچه در مباحث اقتصاد اسلامی به معنای کلّی راه های درآمد است؛ امّا در حدیث وجوه معاش، به معنای معاملات چهارگانه است. افزون بر آن “کسب” در اکثر استعمال های قرآنی بار معنایی منفی دارد.

بر این اساس، بهترین معادل کار در قرآن «عمل» است. اعمال یا نیکند یا بد؛ یا درستند یا نادرست که در قرآن با تعبیر عمل صالح و غیر صالح یاد شده اند. و عمل صالح در کنار ایمان قرار گرفته و هر دو شاخصه ی انسان سعید را تشکیل می دهند.

از دیدگاه قرآن عملی صالح است که پاداش اخروی را در پی داشته باشد. درکارآفرینی نبی مکرم اسلام(صلّی الله علیه و آله) نیز بیشتر پاداش اخروی کار مورد نظر حضرت بوده و مزد گرفتن در بعضی از کارها مورد نکوهش و بلکه تحریم حضرت قرار گرفته است گرچه آن کار همه ی وقت عامل را اشغال کند؛ مانند: آموزش قرآن و واجبات دینی یا قضاوت و دادرسی….

با این مفهوم از کار، گستره های تولید کار در سیره ی نبوی(صلّی الله علیه و آله) همه ی جوانب فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی را در بر می گیرد و بررسی همه ی جوانب آن، پژوهش وسیعی را در منابع تاریخ به ویژه تاریخ صدر اسلام و نیز منابع تفسیری و حدیثی می طلبد امّا در این مقاله با محور قرار دادن آیات قرآن کریم که بهترین آیین نامه ی کار آفرینی حضرت (صلّی الله علیه و آله) بوده است؛ نمونه هایی از سیره ی نبوی را نقل می کنیم:

ب:کارآفرینی حضرت(صلّی الله علیه و آله) در حوزه ی فرهنگی

رسالت نبی اکرم(صلّی الله علیه و آله) با تحوّل و سازندگی فرهنگی و نشر والاترین دانش، آیات وحی، آغاز گشت. پیام این آموزه ها: اعتقادات و جهان بینی صحیح، فضایل اخلاقی و اصلاح کردار و اعمال افراد و ایجاد جامعه ای پاک کرد.

لذا حفظ، نشر و بیان این آموزه ها مورد عنایت خاص حضرت(صلّی الله علیه و آله) قرار داشت. به این دلیل بر کتابت آیات وحی، آموختن و آموزش دادن قرآن بسیار تأکید می کردند.

علاوه بر قرآن، سخنان شخص ختمی مرتبت که در تفسیر و تأویل آیات قرآن، پند و اندرزهای حکیمانه، نقل تاریخ، احکام فروعات دین و… بود نیز گنجینه ی بزرگی از دانش را تشکیل می داد. اهمّیت حفظ و نشر آن با قرآن برابر می کرد و به این دلیل کتابت حدیث نیز مورد توجّه ایشان بود.

حوادث تاریخی صدر اسلام چون هجرت، تغییر قبله، غزوات، سرایا، روابط با قبایل و امپراطوری های روم و ایران در واقعه ی غدیر خم و نیز مناسبت های فرهنگی چون: ماه رمضان، حج، اعیاد سه گانه، نماز جمعه و جماعات و… و سازندگی های اجتماعی، چون: بنای مساجد، بازارها، مقابر، راه ها، پایه ریزی نظام های اداری و مالیاتی(ثبت و توزیع درآمدها و…) تحوّلات اقتصادی چون: گردآوری زکات، خمس و… همه از اموری بودند که حفظ و ثبت آن ها مورد عنایت حضرت(صلّی الله علیه و آله) به طوری که افرادی را بر این کار گماشته بودند.

مجموعه ی این عنایات باعث ایجاد کار فرهنگی به ویژه آموزش، تبلیغ و نویسندگی شده بود که از این میان کارآموزش و نوشتن قرآن افراد بیشتری را پوشش می داد.

کتابت قرآن: علاقه ی نبیّ اکرم به حفظ قرآن باعث می شد که در دریافت آیات وحی عجله کرده و آن ها را بر زبان تکرار کند لذا خداوند وعده ی جمع آوری قرآن را به او داد. (قیامت، ۱۶ و طه، ۱۴)

قرآن کریم دو نزول دفعی و تدریجی داشت. در نزول دفعی تنها شخص پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) از آن آگاه شد و حضرت مأموریت ابلاغ دفعی آن را نداشت، امّا نزول تدریجی قرآن در طیّ ۲۳ سال نبوّت حضرت و در پی حادثه یا مناسبتی و به تعبیر دیگر، سبب نزول نازل می شد، حضرت مأمور به تبلیغ آن بود. ایشان عدّه ای از اصحاب را به ثبت و نوشتن آیات وحی گماشته بودند که دانشمندان علوم قرآنی تعداد آنان را تا ۴۰ تن بر شمرده اند.

از جمله ی ایشان، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (علیه السّلام) بود از همه ی نویسندگان وحی به آیات قرآن آگاه تر بود و هیچ آیه ای از قلم ایشان فرو نماند. این امر به علّت عنایت ویژه ی پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) بر ایشان بود تا حدّی که اگر آیه ای در غیاب شان نازل می شد، پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در اولین ملاقات، آیه را برایشان تلاوت می کردند تا ثبت کند. (حجتی، ص ) علاوه بر آن به ایشان وصیّت کرد تا پس از رحلتش همه ی قرآن را از پاره نوشته ها در یک کتاب به صورت منظّم و مرتّب گرد آورد. حضرت علی (علیه السّلام) قرآن را در سه شبانه روز کار بی وقفه باز نویسی و نخستین مصحف را فراهم آورد. و به این ترتیب وعده ی خداوند در جمع قرآن محقّق گشت.

کار کتابت قرآن به کاتبان ویژه محدود نمی شد بلکه بسیاری ازصحابه اعم از زن و مرد که سواد خواندن و نوشتن می دانستند همه یا بخشی از قرآن را برای خود یا دیگران می نوشتند و مصاحف بسیاری پدید آمد که بعدها برخی از آن ها توسّط سجستانی درکتابی به نام المصاحف فهرست شدند.

که از جمله ی آن ها مصحف های حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، ابن مسعود، ابی بن کعب،… مصحف خواهر خلیفه دوم از عوامل اسلام خلیفه شده بود ولی سوره ی طه را در آن نوشته بود و پیوسته می خواند. (سیوطی. ………..)

متأسّفانه اکثر مصاحف صحابه در دوران خلافت عثمان و به فرمان او با اسید سوزانده شدند تا همه به یک مصحف (مصحف امام و رونوشت های آن) رجوع کنند (حجتی، ص )

کار کتابت قرآن در جامعه ی مسلمانان نهادینه شد و تا