پاورپوینت کامل عروج نفس ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عروج نفس ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عروج نفس ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عروج نفس ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

کسانی که تسویف و مسامحه کرده و توبه را به عقب می اندازند، کم کم گناه را فراموش کرده تا جایی که فکر می کنند اصلاً در پرونده ی عمل آن ها گناهی نیست؛ در حالی که این خلاف تعالیم دینی ماست.

سلسله درس های استاد طاهایی /توبه

تنظیم: استاد مریم پورحسینی/ استاد طیبه رثایی

یکی از راه های پاورپوینت کامل عروج نفس ۳۵ اسلاید در PowerPoint و سیر الی الله که در تقویت اراده و روح نیز بسیار مفید و مؤثّر است، «توبه” می باشد. توبه همان معنای بازگشت به سوی خدا را دارد، یک تلاطم و انقلاب درونی و پشیمانی از ارتکاب گناه و تصمیم بر ترک آن در آینده و جبران گذشته است که نتیجه ی چنین حالت و تصمیمی بازگشت به سوی خداست.

خداوند نه تنها گناه را می آمرزد، بلکه خیلی زود هم آشتی می کند. در دعای کمیل چنین می خوانیم: یا سریع الرّضا! ای خدایی که زود از بندگان راضی می شوی! نه تنها راضی می شوی، بلکه رحمت خود را نیز شامل حال آنان می نمایی.

چنان چه در این آیه ی قرآن می فرماید: «وَ إِذا جاءَک الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِآیاتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَیکمْ کتَبَ رَبُّکمْ عَلی نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکمْ سُوءاً بِجَهالَهٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ»؛

هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند، نزد تو آیند به آن ها بگو: سلام بر شما! پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است. هرکس از شما کار بدی از روی نادانی کند، سپس توبه و اصلاح(و جبران) نماید، ( مشمول رحمت خدا می شود چرا که) او آمرزنده ی مهربان است(انعام،۵۴).

مهربانی خدا نسبت به بندگان بسیار زیاد است. خدایی که همه چیز از اوست و این بنده در ناز و نعمت او پرورش یافته و نشو و نما کرده است، حتّی موجودیت و استمرار در وجودش به او بستگی دارد؛ نه تنها او را می بخشد، بلکه گناهانش را به حسنات تبدیل می کند.

قرآن می فرماید:« إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِک یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً»؛ مگر کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند که خداوند گناهان آنان را به حسنات بَدَل می کند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است(فرقان،۷۰). تبدیل سیئات به حسنات یعنی این که خدا نقاط تاریک و ظلمانی را در پرونده ی عمل شخص محو می کند و جای آن نقاط روشن می گذارد.

توبه و سعادتمندی در دنیا

یکی دیگر از برکات توبه، سعادتمندی زندگی دنیا است. چنان چه خداوند در سوره ی هود، آیه ی ۵۲، می فرماید: «وَ یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیهِ یرْسِلِ السَّماءَ عَلَیکمْ مِدْراراً وَ یزِدْکمْ قُوَّهً إِلی قُوَّتِکمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمین »؛

ای قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوی او بازگردید تا (باران) آسمان را پی درپی بر شما بفرستد و نیرویی بر نیرویتان بیفزاید و گنهکارانه، روی (از حق) برنتابید.

توبه و استغفار، نکبت هایی را که در اثر گناه دامن گیر فرد شده است از بین می برد و زندگی خوش و سعادتمندی را نصیب وی می نماید. در واقع خداوند می فرماید: ای گناهکار! باز آی! من توبه ات را دوست دارم. چنان چه می فرماید: «انَّ اللَّهَ یحِبُ التَّوَّابینَ وَ یحِبُّ الْمُتَطَهِّرین ».

روایات معصومین نیز همین بیان امیدوارکننده ی آیات را دارد؛ آن گونه که پیامبر می فرمایند: «التّائب من الذّنب کمن لا ذنب له. ..»؛کسی که توبه از گناه می کند مانند کسی است که گناه نکرده است(اصول کافی،ج۲،ص۴۳۵).

قرآن با این که از وعده های امیدوارکننده نسبت به تائبین خبر می دهد، آیاتی نیز دارد که در آن ها خداوند از عدم پذیرش توبه ی افرادی دیگر پرده برمی دارد. از جمله ی این افراد، آنانی هستند که توبه را تأخیر انداخته تا وقتی یقین به مرگ کنند.

قرآن می فرماید: «وَ لَیسَتِ التَّوْبَهُ لِلَّذینَ یعْمَلُونَ السَّیئاتِ حَتَّی إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّی تُبْتُ الْآن. ..»؛ برای کسانی که کارهای بد را انجام می دهند و هنگامی که مرگ یکی از آن ها فرا می رسد می گوید: «الآن توبه کردم.» توبه ای نیست (نساء،۱۸).

بنابراین آیه ی شریفه، وقتی که فرد مُشرِف به عالم برزخ شد و ملک الموت را دید، دیگر یقین دارد که مرگش قطعی است. تا به حال که یقین نداشته است می گوید معالجه ام کنید و برای نجات خود دست و پا می زند، ولی حال که جان به گلوی او رسیده و یقین به مرگ دارد توبه می کند، در حالی که این توبه قبول نیست؛ ولی اگر قبل از این حالت باشد امیدی هست. چنان چه پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) در خطبه ای چنین بیان می فرمایند: « کسی که یک سال قبل از مرگش توبه کند خداوند توبه ی او را می پذیرد.

سپس فرمودند: سال زیاد است؛ هرکس یک ماه قبل از مرگش توبه کند، خداوند توبه ی او را می پذیرد و سپس فرمودند: یک ماه هم زیاد است؛ هرکس یک روز قبل از مرگش توبه کند، خداوند گناهان او را می آمرزد.

باز فرمودند: یک روز هم زیاد است؛ هرکس یک ساعت قبل از مرگش توبه کند، در حالی که روحش به این جا رسیده(و حضرت با دست به گلویش اشاره کرد)، خداوند متعال توبه اش را می پذیرد( تفسیر صافی،ج۲،ص۱۸۳).

این وعده ی پیامبر بسیار نوید بخش است، امّا ما از کجا اطمینان داریم که چقدر زنده ایم؟ چند سال، چندماه، چند هفته، چند روز و چند ساعت دیگر؟ می گویند مرگ از مژه ی چشم به انسان نزدی