پاورپوینت کامل اصلاح اقتصادی؛ اصلاح اعتقادی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصلاح اقتصادی؛ اصلاح اعتقادی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصلاح اقتصادی؛ اصلاح اعتقادی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصلاح اقتصادی؛ اصلاح اعتقادی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

تضاد فرهنگ مصرف گرایی با اقتصاد مقاومتی

مطابق دیدگاه اسلام انسان امانت دار نعمات الهی است. استفاده ی صحیح از نعمت های الهی، از بزرگ ترین دغدغه های پیشوایان دین بوده است؛ از این روست که در سیره ی مصرفی اهل بیت دوری از اسراف و قناعت در مصرف، از اصول مورد تأکید ایشان بوده است.

چنان چه حضرت علی (علیه السّلام) می فرمایند: « کلُّ مَا زَادَ عَلَی الِاقْتِصَادِ إِسْرَافٌ»؛ هر چه بیشتر از نیاز باشد اسراف است (غررالحکم و دررالکلم، ج۶، ص۵۲). یا حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) می فرمایند: «الْقَنَاعَهُ مَالٌ لَا ینْفَدُ»؛ قناعت مالی است که تمام نمی شود (مشکوه الأنوار، ص۱۲۲).

این در حالی است که پیروان ایشان در کشور اسلامی ایران امروزه گرفتار اسراف و تبذیر در مصرف گرایی شده اند.

به طور مثال در کشور ما ۷۰ درصد بیشتر از الگوی جهانی آب مصرف می شود و یا در مصرف سوخت، ایران در مقایسه با میانگین جهانی ۴ تا ۵ برابر بیشتر سوخت مصرف می کند به طوری که هم اکنون ۹۰ درصد سوخت جهان در ایران توسط تنها یک درصد جمعیت جهان مصرف می گردد و یا ایران نوزدهمین کشور پر مصرف برق در دنیا است (مؤسسه مارکت اوراکل).

مردم طبق دستور اسلام بر مال خود تسلّط دارند ولی این تسلّط به این معناست که در چارچوبی که اسلام اجازه داده است آزادی تصرف داشته باشند و نه بیشتر (مقدمه ای بر جهان بینی اسلام، ص۱۲۱).

حضرت علی (علیه السّلام) فرموده است: «هر که ثروتی دارد مبادا آن را تباه کند؛ زیرا صرف کردن بی مورد آن، ریخت و پاش و اسراف است. این کار او را در میان افراد کوته بین بلند آوازه می کند امّا در نزد خدا، بی مقدار می سازد».

مصرف گرایی و زیاده روی در مصرف، مشکلات اقتصادی بسیاری برای جامعه ایجاد می کند. مشکل اسراف و مصرف گرایی آن چنان در تار و پود جامعه ی ما ریشه دوانده که صرفه جویی و جلوگیری از اسراف و تبذیر به عنوان یکی از راه حل های اساسی تنظیم اقتصاد جامعه ی اسلامی مطرح می شود.

شهید آیت الله صدر درباره ی اسراف و استفاده از کالاهای تجمّلی می نویسد: «اقتصاد اسلامی با تولید وسایل تجمّلی یا موادی که موجب اسراف کاری در جامعه شود شدیداً مبارزه می کند و هرگونه حرکت اقتصادی را در این جهت محکوم می کند؛

بدین معنی که اولاً لوازم و وسایلی که برای یک زندگی سالم به دور از اسراف و بیهوده کاری لازم است تأمین می کند، ثانیاً از تولید وسایلی که موجب انحراف اخلاقی و اسراف کاری در جامعه می شود جلوگیری شود» (شاخص های اساسی اقتصادی اسلامی، ص۸۷).

در اقتصاد اسلامی علاقه ای به تولید کالاهای تجملی ویژه ی تفریح و خوش گذرانی سرمایه داران و نازپروردگان وجود ندارد، ضمن این که تولید، تنها تابع تقاضای بازار هم نیست، بلکه سعی بر این است که مواد حیاتی مورد نیاز توده ی مردم تولید گردد و در این زمینه به مقدار تقاضا و شرایط بازار توجّه چندانی نشود.

ازنظر اسلام، ثروت، باید درخدمت رشد و آسایش و رفاه جامعه باشد و به همین جهت گردش و مبادله ی آن را واجب ساخته وجمع آوری و انباشتن پول نقد و طلا و نقره را تحریم کرده است؛ زیرا سبب تعطیلی فعالیت های اقتصادی و از بین رفتن نشاط بازار می گردد (سیره ی پیامبر (صلی الله علیه وآله) در رهبری و انسان سازی، ص۱۳۱).

خدای متعال در آیه ی ۳۴ سوره ی توبه می فرماید: «…وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّهَ وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ»؛ آنان را که طلا و نقره را بر روی هم انباشته می سازند و آن را در راه خدا انفاق نمی کنند به عذابی دردناک بشارت ده».

در واقع دین مبین اسلام آن چه را در راه خدا مصرف شود، هر چند زیاد باشد اسراف نمی داند و آن چه را در معصیت خدا استفاده گردد، هر چند ناچیز باشد اسراف می داند.

از دیدگاه قرآن، اسراف یکی از نکوهیده ترین کارها و حتّی یک عمل فرعونی است؛ می فرماید: «وَ إِنَّ فِرْعَوْنَ لَعالٍ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفین»؛ در حقیقت فرعون در آن سرزمین برتری جوی و از اسراف کاران بود (یونس/۸۳). علاوه بر آن قرآن کریم مسرفین را یاران آتش خوانده است: «وَ أَنَّ الْمُسْرِفینَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ»؛ اسراف کنندگان همدمان آتشند (غافر/۴۳).

امروزه اسراف و تبذیر به صورت عرف و عادت و گاه یک ارزش درآمده است. از این رو، تغییر زیرساخت های عرفی، اخلاقی و فرهنگی جامعه یکی از بهترین عوامل برای نابود کردن اسراف به شمار می آید که آن هم در گرو درک صحیح این مشکل است.

این در حالی است که دولت مصرف کننده ی بخش عظیمی از امکانات است که صرفه جویی در این امکانات به نوبه ی خود می تواند تأثیر مثبتی بر ساختار اقتصادی کشور داشته باشد؛ به همین علّت نخستین گام برای صرفه جویی باید از همین جا شروع شود.

دولت نه تنها می تواند با صرفه جویی و ایجاد الگوی مصرف صحیح برای رشد اقتصاد ملی گام بردارد و روند توسعه را ادامه دهد، بلکه به عنوان الگویی برای ملّت تأثیر زیادی در صرفه جویی خواهد داشت.

دولت به عنوان نهاد اداره کننده ی کشور باید از تمام راهکارهای موجود و منطقی به منظور بهینه سازی مصرف و افزایش کارآیی در بخش های مختلف جامعه کمک بگیرد (اصلاح الگویی مصرف در مسائل اقتصادی، فصلنامه پیام، ص۱۷۹و ۱۸۳).

چنان که امام علی (علیه السّلام) می فرماید: «لَا فَقْرَ مَعَ حُسْنِ تَدْبِیرٍ»؛ با برنامه ریزی صحیح فقر پدید نمی آید (غررالحکم و دررالکلم، ح۱۰۹۲۰).

از نظر اسلام و قرآن، اقتصاد و ثروت هر شخص و جامعه ای در گروی آن است که وی مایه ی قوام خود را دریافته باشد؛ از این رو خداوند در آیه ی ۵ سوره ی نساء از واگذاری ثروت به دست نااهلان و سفیهانی که نمی دانند از داشته های خویش چگونه استفاده کنند برحذر می دارد.

در همین راستا حضرت علی (علیه السّلام) پس از بازگشت از جنگ صفین در وصیت نامه ی خود نسبت به اموال شخصی شان و ضرورت حفظ این اموال برای مسلمانان تأکید می کنند. از نظر ایشان مدیریت اموال اقتصادی باید به اهل آن سپرده شود (رک: نهج البلاغه، نامه ۲۴).

پیامبران الهی همواره این مأموریت را داشته اند که به معیشت مردم توجّه کنند و حتّی برخی از پیامبران چون حضرت شعیب و حضرت یوسف (علی