پاورپوینت کامل در تکاپوی روشنگری ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در تکاپوی روشنگری ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در تکاپوی روشنگری ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در تکاپوی روشنگری ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

>

فداییان اسلام در هنگام اوقات شرعی در هرکجا که بودند اذان می گفتند، زیرا به این ارزش اسلامی در جامعه ی آن روز اهمیت داده نمی شد؛ به گونه ای که عبدخدایی ضارب فاطمی در اتاق رئیس شهربانی در حالی که تنها ۱۵سال داشت در هنگام نماز با صدای بلند شروع به اذان گفتن نمود.

نگاهی برتلاش های فرهنگی شهید نواب صفوی

زندگی نامه ی نواب صفوی

سید مجتبی میرلوحی معروف به نواب صفوی بنیان گذار جمعیت فداییان اسلام در سال ۱۳۰۳ در خانواده ای روحانی در تهران متولد شد. وی پس از فراگیری دروس ابتدایی و دبیرستان در ایران در اواخر سال ۱۳۲۰ وارد نجف اشرف شد و در مدرسه ی قوام از مدارس حوزه علمیه ی نجف اقامت گزید.

از استادان او علامه امینی (صاحب کتاب گران سنگ الغدیر)، آیت الله حاج حسین قمی و محمد تهرانی بودند که اصول، تفسیر قرآن و مبانی اعتقادی اسلام را از ایشان آموخت و با فقه سیاسی اسلام آشنا شد. (سیدکباری، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۵۱-۴۹)

جمعیت «فداییان اسلام» توسط نواب صفوی تشکیل شد و این جمعیت اقدامات با اهمیتی در تاریخ معاصر ایران انجام داد که با گرایش مذهبی و انقلابی، با هدف ایجاد حکومت اسلامی و اجرای قوانین اسلامی به روش خاص فداییان اسلام به سرعت رشدکرد.

از مهمترین اقدامات این جمعیت می توان به اعدام انقلابی کسروی، هژیر، رزم آرا، حمایت از مردم فلسطین و مضروب ساختن حسین علاء اشاره کرد. (جعفریان، ص۱۷۰) در سال ۱۳۳۴ نواب صفوی به همراه یارانش خلیل طهماسبی، سید محمد واحدی و ذوالقدر، دستگیر و به اعدام محکوم شدند و در پادگان لشکر دوم زرهی تحت فرماندهی تیمور بختیار به شهادت رسیدند. (قدیانی، ۱۳۸۱، ج۲، ص۸۲۷)

تلاش های فرهنگی نواب صفوی

۱. مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب

وضعیت نابسامان اجتماعی در دوره ی پهلوی با تهاجم جدی به فرهنگ اسلامی و بومی محصولی جز خودباختگی و غرب گرایی نداشت. نواب صفوی به عنوان یک مصلح اجتماعی درکسوت روحانیت اقداماتی با دو محور اساسی مبارزه با غرب گرایی و اشاعه ی فرهنگ اسلامی در جامعه انجام داد.

دولت مردان رژیم پهلوی براین باور بودند که عقب ماندگی ایران از غرب با تغییر ظواهر زندگی و همرنگ شدن با غربیان از بین خواهد رفت. این سیاست فرهنگی در زمان پهلوی اول با سوء استفاده از قدرت حکومتی به مردم تحمیل شد؛ مسائلی از قبیل تغییر پوشاک مردان و زنان، کشف حجاب و جشن های مختلط در سراسر کشور به منظور نهضت شوم کشف حجاب از جمله برنامه های رژیم در سرکوب نمودن فرهنگ اسلامی و بومی مردم و جای گزینی فرهنگ منحط غرب بود. (رک.امینی، ص۲۱۵؛هدایت، ص۴۰۸؛ صلاح، ص۹۸)

شهید نواب صفوی در مقاطع مختلف با صدور اعلامیه و سخنرانی های تبلیغی به مبارزه علیه تهاجمات فرهنگی غرب و اصلاح بینش جوانان می پرداخت. وی در یک سخنرانی درجمع دانشجویان درباره ی فرهنگ غرب فرمود: «ملل غربی تمام فضایل انسانیت را هضم در شهوات حیوانی و رنگ های فریبنده کرده و هم چون حیوان وحشی فاقد انسانیت شده است.

ملل شرق مسلمان هم که بایستی بنابر اخلاق عالی اسلام و معارف قرآن پرچم رهبری بشر به سوی مدارج عالی انسانیت را به دوش بکشند، سالیان درازی است که خود را در مقابل ظواهر فربینده ی غرب باخته و عقل مستقلّشان را از دست داده اند. بزرگترین خطر هم همین است که هرچیز را اروپا بپسندد پیش شرقی ها بی دلیل پسندیده است… ». (میزبانی، ص۷۳)

– مبارزه با بی حجابی

توهین به حجاب در مطبوعات طوری بود که آن را میراث جهالت و تحفه ی قوم عرب قلمداد و در این زمینه قلم فرسایی می کردند و برای بدنام کردن زنان چادری به دستور شهربانی دوره ی رضاخان، زنان فواحش نمی بایست چادر از سر بردارند و اگر بدون چادر و بی حجاب در خیابان ها دیده می شدند تحت تعقیب قرار می گرفتند. زنان بی حجاب نیز حق نداشتند دم از عقاید دینی خود بزنند. (دوانی،۱۳۸۲، ص۵۵)

نواب صفوی برای مبارزه با بی حجابی، اعلامیه هایی با تیترهای مختلف منتشر کرد. او همچنین تحت یک اقدام انقلابی، پرد ه ای جلوی خانِ مسجد سلطانی نصب کرد که روی آن نوشته شده بود: «ورود زنان بی حجاب به مسجد سلطانی اکیداً ممنوع است» و افرادی از فداییان اسلام جلوی درهای مسجد پاس می دادند و از ورود زنان بی حجاب جلوگیری می کردند. (میزبانی، ص۶۰)

بازاریان نیز تحت تأثیر اقدام فداییان اسلام پرده ای جلوی بازار نصب کردند شبیه به پرده ی مسجد شاه، اغلب مغازه ها آگهی دادند که «به زنان بی حجاب جنس فروخته نمی شود». بعضی نیز نوشته بودند «به زنان باحجاب۱۰% تخفیف داده می شود». ممانعت از ورود یک افسر نظامی با همسر بی حجابش بیان گر عزم راسخ فداییان اسلام در مبارزه با بی حجابی بود. (همان)

اقدام فداییان اسلام موجب اعتراض جراید گردید. حکومت از ترس این که این اقدام در دیگر نقاط کشور شایع شود و به شهرهای دیگر ایران نیز سرایت کند به مذاکره با فداییان اسلام پرداخت وفداییان اسلام به اصرار دولت قول اجرای این امر را توسط شهربانی پذیرفتند. (رک. میزبانی، ص۶۱-۶۳)

۲. اشاعه ی فرهنگ اسلامی

نواب صفوی اگرچه در تاریخ معاصر بیشتر به عنوان شخصیت سیاسی مطرح است اما بسیاری از موفّقیت های وی درگام های سیاسی مرهونِ کسوت روحانیت او است. او با شناخت وظایف یک روحانی در عصر خویش تمام تلاش خود را جهت اجرای وظایفش انجام داد.

– سفرهای تبلیغی

سفرهای متعدّد نواب صفوی، صرفاً جنبه ی تبلیغی داشت (سیدکباری، ج۱۸، ص۱۱۸تا۱۱۹) که با هدف گسترش جمعیت فداییان اسلام و آشنایی با علما و روحانیون شهرهای مختلف ایران صورت می گرفت.

دیدار با عشایر و ایلات لرستان، سرکشی به بعضی از توابع کرمانشاه، شیراز و ملاقات با سران ایل هزاره عشایر شرق کشور، سفر به مشهد، قم، کاشان و شهرهای مجاور آن ها در طول سال های مبارزه ی وی با حکومت پهلوی در راستای تحقق آرمان حکومت اسلامی بود.

این سفرها بستر مناسبی برای آشنایی مردم با رهبر فداییان اسلام بود و گفتمان دینی با علما و روحانیون شهرهای مختلف را با نواب صفوی فراهم آورد. (رک،گل محمدی ص۴۱تا۹۳)

– انتشار روزنامه و کتاب

نواب صفوی تبلیغات دینی را محدود به جلسات وعظ و موعظه نمی دانست. بلکه برای بیداری اسلامی در سراسر ایران به انتشار روزنامه و کتاب اقدام کرد. روزنامه های «نبرد ملت» و «اصناف»، ناشر افکار و نقطه نظرهای فداییان اسلام بودند. هم چنین هفته نامه ی «منشور برادری»، هفته نامه ی مستقل و اختصاصی فداییان اسلام بود که با محوریت مسایل علمی، اخلاقی و انقلابی در بسیاری از نقاط کشور منتشر می شد. (گل محمدی، ج۱، ص۴۱تا۹۳)

کتاب «حقایق اسلام» به قلم نواب صفوی با محدودیت مالی و کنترل شدید نیروهای نظامی در زمان حکومت نظامی رزم آرا با تلاش وی و یارانش چاپ و صحّافی شد. نواب صفوی در این کتاب به ریشه های مفاسد خانمان سوز ایران و جهان پرداخته بود و در بخش دیگر آن راهکار جهت اصلاح جامعه داده بود. (همان، ج۱، ص۴۱ تا۹۳)

با ابتکار نواب صفوی این کتاب به علما، وزرا، رجال مختلف درباری و افراد مؤثر ایران و رجال ممالک اسلامی از طریق پست فرستاده شد. (میزبانی، صص۱۳۴-۱۳۵) این اقدام نواب صفوی دردسری بزرگ برای دولت رزم آرا بود و احتمال آشوب در برخی از شهرهای کشور از قبیل تبریز و آذربایجان داده شد. (گل محمدی، ج۱، ص۴۱ تا۹۳)

– جلسات سخنرانی

نواب صفوی با تأثیرگذاری بر روی جوانان گامی مؤثّر در تربیت نسل انقلابی برداشت. جلسات علنی فداییان اسلام در منازل و گاهی در مساجد برگزار می شد و شرکت افراد متعدد در این جلسات به عنوان عضوشدن در این گروه تلقّی می شد، بدون آن که از افراد نام نویسی شود.

این جلسات به صورت پرسش و پاسخ با موضوع مشکلات و معضلات اجتماعی برگزار می شد و موجب جذب جوانان بسیاری می گردید. جوانانی که از روی چهره هایشان شناخته می شدند. فداییان اسلام محاسن داشتند، کلاه شاپو یا کلاه های بیگانه برسر نمی گذاشتند و کراوات نمی بستند؛ زیرا نواب صفوی یاران خود را از پوشش و ظاهر متأثر از فرهنگ غرب نهی می کرد. (حسینی، ۱۳۷۹، ص۱۰۴)

هرکس فدایی اسلام می شد، اسلام برای او هدف بود. شب و روز به فکر اسلام بودند و تمام تلاششان پیرامون اسلام و احیای مجدّد و عظمت آن بود. وجاهت دینی فداییان اسلام سبب شده بود که حضور فیزیکی این افراد در جامعه خود امر به معروف و نهی از منکر باشد. (دوانی، ص۵۱۲و۵۱۳)

فداییان اسلام در هنگام اوقات شرعی در هرکجا که بودند اذان می گفتند، زیرا به این ارزش اسلامی در جامعه ی آن روز اهمیت داده نمی شد؛ به گونه ای که مهدی عبدخدایی ضارب فاطمی در اتاق رئیس شهربانی در حالی که تنها ۱۵سال داشت در هنگام نماز با صدای بلند شروع به اذان گفتن نمود. (حسینی، ۱۳۷۹، ص ۱۱۷)

۳. بیداری امت اسلامی

– توجه به مسأله ی فلسطین

یکی از وجوه بارز اندیشه ی او، بیداری امت های اسلامی بود. تبلور این اندیشه را می توان در مسأله ی فلسطین به وضوح مشاهده کرد. اواخر سال ۱۳۲۶ اوج تجاوزات صهیونیست ها در سرزمین فلسطین بود.

به رسمیت شناختن این رژیم غاصب در سال ۱۳۲۷ و حمایت جوامع بین المللی از این مولود شوم موجب اعتراضات عظیم مردم مسلمان در همه ی نقاط جهان گردید.

اعتراضات و تظاهرات مردم ایران در تهران با هدایت روشنگرانه ی نواب صفوی و آیت الله کاشانی منجر به اجتماع عظیم مردم گردید. به همّت آیت الله کاشانی و نواب صفوی روز جمعه سی و یکم اردیبهشت ۱۳۲۷، مسجد سلطانی ناظر پرشکوه ترین اجتماع مردمی به منظور حمایت از فلسطینی ها بود.

مردم با تظاهرات گسترده در خیابان های شهر، علیه صهیونیست ها و به نفع فلسطین شعار می دادند. نواب صفوی در این همایش سخنرانی کرد. او به صراحت اعلام کرد: «مسلمانان! دول استعماری زنجیر یگانگی، معنویت، برادری و برابری را که اسلام به دور خود کشیده و با نیروی ایمان دانه های محکم آن را به هم متصل و پیوسته نموده از یکدیگر گسسته و خاک ذلّت بر سرعموم مسلمانان ریخته اند.

امروز بیش از هرچیز به اتحاد و برابری، یک رنگی و صمیمت احتیاج داریم. مصیبتی که برای برادران مسلمان فلسطین پیش آمده ایرانیان را برای هم دردی و اظهار تأثّر در این مکان گردهم آورده است که منشأ آن حسّ برادری و عواطف دینی و اسلامی است». (کرمی پور، ۱۳۸۴، ص۲۹۷تا۲۹۸)

پس از پایان اجتماع، محل هایی برای نام نویسی داوطلبان جنگ با یهود در مراکز مختلف شهر افتتاح شد و قریب به پنج هزار نفر برای اعزام به فلسطین نام نویسی کردند.اعلامیه ای از طرف فداییان اسلام صادر شد که خواستار اعزام نیرو به فلسطین شدند. (خسروشاهی، ص۷۷)

اما علی رغم تمام تلاش های فداییان اسلام و آیت الله کاشانی دولت با اعزام نیرو به فلسطین موافقت نکرد، بنابراین نواب صفوی در ششم خرداد۱۳۲۷در مدرسه ی فیضیه سخنرانی کرد و از سکوت دولت به شدت انتقاد کرد. (گل محمدی، ج۱، ص۴۲)

تلاش های نواب صفوی برای آزادی فلسطین محدود به داخل کشور نبود بلکه او در سال ۱۳۳۲در کنگره ی نجات فلسطین در اردن شرکت کرد. (بهرامی، ج۳، ص۸۸و۸۹) وی در این کنگره خبرسازترین چهره ی سیاسی و مذهبی بود، سخنانش در بسیاری از روزنامه ها از قبیل: الدفاع، الجمهوریه، الاردن، المسلمون و سایر مطبوعات عربی و روزنامه های داخلی ایران و سایر کشورها منعکس شد. (همان، ص۹۰)

یکی از همراهان نواب صفوی در اجلاس مؤتلفه ی اسلامی خاطره ای از شرکت نواب در اجلاس نقل کرده است: «وقتی نواب صفوی با هفتاد نفر از شرکت کنندگان به بازدید بخش اشغالی قدس رفته بودند؛ نواب صفوی یک باره عبایش را به کناری انداخته، بر روی سنگی رفت و با شور و حرارت خاصی به حاضران گفت: می خواهیم برویم در آن مسجدی که در یک کیلومتری قدس و در منطقه اشغالی واقع است، نماز بخوانیم هرکه آماده ی شهادت است با ما بیاید».

در حالی که حاضران همگی ترسیده بودند، نواب حرکت کرد و دیگران با وجودی که سربازان اسراییلی دست ها را روی ماشه های مسلسل نهاده بودند به دنبال وی به راه