پاورپوینت کامل ویژگی های بنیانی مبلّغان و فعّالان فرهنگی موفّق ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ویژگی های بنیانی مبلّغان و فعّالان فرهنگی موفّق ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ویژگی های بنیانی مبلّغان و فعّالان فرهنگی موفّق ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ویژگی های بنیانی مبلّغان و فعّالان فرهنگی موفّق ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدّمه

موفّقیت فعّالان و مبلّغان دین به عوامل متعدّدی بستگی دارد؛ یکی از این عوامل، دارا بودن صفات و ویژگی های اعتقادی، اخلاقی و عملی است.

به طوری که اگر مبلّغان دین منبع و منشأ فضایل اخلاقی و کوه استوار اعتقادی در برابر هجمه های اعتقادی باشند، حقّاً و انصافاً می توانند کارآمد ترین و قوی ترین کانون در تربیت جوانان و رشد فضایل اخلاقی در آنان قرار باشند.

منظور از مبلّغان و فعّالان عرصه ی دین همه ی کسانی هستند که برای تبلیغ، ترویج و گسترش دین فعّالیت می کنند که شامل روحانیون، معلّمان پرورشی و دینی و کلیّه ی جوانانی می شود که در عرصه ی تبلیغ دین در پایگاه های بسیج و کانون ها و مراکز فرهنگی مشغولند.

با این وجود، مهم ترین ویژگی های یک مبلّغ موفّق عبارت است از:

۱. توجّه به جایگاه ارزشمند خویش در دعوت به اسلام

از منظر قرآن و روایات، مبلّغ و دعوت کننده به دین از جایگاه برجسته و ارزشمندی برخوردار است. چنان که خداوند متعال در قرآن کریم در فضیلت جایگاه دعوت کننده به دین و طاعت الهی می گوید: «وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلی اللَّهِ وَ عَمِلَ صَلِحًا وَ قَالَ إِنَّنی مِنَ الْمُسْلِمِین» (فصّلت/ ۳۳)؛

چه کسی خوش گفتارتر است از آن کس است که دعوت به سوی خدا می کند و عمل صالح انجام می دهد و می گوید: من از مسلمانانم؟

علّامه طبرسی در ذیل این آیه می نویسد: «تقدیر آیه چنین است: هیچ کس خوش سخن تر از کسی که مردم را به سوی طاعت الهی دعوت می کند، نیست» (طبرسی، ج۹، ص۱۹).

درک این حقیقت از سوی مبلّغان و فعّالان عرصه ی دین، منشأ برکات فراوانی است که در روند فعّالیت ایشان تأثیرگذار خواهد بود و مصداق عمل با بصیرت به شمار خواهد آمد.

در روایتی پیامبر اکرم (ص) در فضیلت و پاداش دعوت کننده به اسلام می فرماید: «وَادْعُ النَّاسَ إِلَی الْإِسْلَامِ وَ اعْلَمْ أَنَّ لَک بِکلِّ مَنْ أَجَابَک عِتْقَ رَقَبَهٍ مِنْ وُلْدِ یعْقُوب» (حر عاملی، ج۱۶، ص۱۸۸)؛

مردم را به اسلام دعوت کن و بدان در مقابل هر کسی که تو را اجابت کند، ثواب آزادی یک بنده از فرزندان یعقوب برایت نوشته خواهد شد.

بنابراین آگاهی مبلّغ دین نسبت به جایگاه ارزشمند خویش، می تواند به عنوان مشوّق حقیقی و پشتیبان او در تمام مراحل فعّالیتش قرار گیرد و لذّت پایدار و آرامشی زیبا به او بدهد که در برابر تمام سختی ها، دشواری ها و مصیبت ها و گرفتاری ها صبر پیشه نماید و به درستی و دلسوزانه تا آخرین نفس در راه تبلیغ دین و گسترش معارف دین، استوار بایستد و هیچ گاه تردیدی به دل راه ندهد.

۲. آگاهی صحیح و کافی از دین

مبلّغ دینی شایسته کسی است که درک صحیح و کافی از دین داشته باشد. چنان که قرآن کریم به داشتن بصیرت در تبلیغ دین اشاره می کند و لزوم بهره مندی مبلّغ از بصیرت و آگاهی لازم از دین را به روشنی بیان می کند: «قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَهٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکین» (یوسف/ ۱۰۸)؛

بگو: «این راه من است من و پیروانم با بصیرت کامل، همه ی مردم را به سوی خدا دعوت می کنیم! منزّه است خدا! و من از مشرکان نیستم!.

در تفسیر مجمع البیان فی تفسیر القرآن ذیل آیه چنین آمده است: «شخص دعوت کننده باید با اطمینان، بصیرت و دلیل قاطع تبلیغ و دعوت نماید» (طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۴۱۲).

و همچنین در آیه ای دیگر عدم آگاهی کافی و لازم نشانه ی انحراف و کج فهمی معرّفی شده است. چنان که می فرماید: «أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکتابِ یؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ یقُولُونَ لِلَّذِینَ کفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدی مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا سَبِیلا» (نساء/۵۱)؛

آیا ندیدی کسانی را که بهره ای از کتاب (خدا) به آنان داده شده، (با این حال)، به «جبت» و «طاغوت» [بت و بت پرستان ] ایمان می آورند و درباره ی کافران می گویند: «آن ها از کسانی که ایمان آورده اند، هدایت یافته ترند»؟!

در تفسیر نور ذیل آیه ی فوق آمده است: «آگاهی ناقص از دین، زمینه ی انحراف است » (قرائتی، ج ۲، ص۳۰۴). بنابراین مبلّغان و فعّالان عرصه ی دینی اگر اطّلاعات صحیح و کافی در رابطه با کتاب(قرآن) نداشته باشند به مرور زمان به سرنوشت مخاطبان آیه(برخی از یهودیان) گرفتار خواهد شد و به صورت ناخواسته برخی مسائل باطل را به عنوان حق معرّفی خواهند نمود.

۳. دعوت عملی به دین

فقدان دعوت عملی و بسنده کردن به گفتار همواره مورد توبیخ است. چنان که قرآن کریم می فرماید:«یا أَیهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ » (صف/ ۲)؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! چرا سخنی می گویید که عمل نمی کنید؟!.

علّامه طباطبایی ذیل این آیه می نویسد: «گفتار آیه در زمینه ی توبیخ است، می خواهد مؤمنین را به خاطر این که بدان چه می گویند، عمل نمی کنند توبیخ کند» (علّامه طباطبایی، ج۱۹، ص۲۴۸).

صاحب تفسیر نمونه نیز می نویسد:« مخاطب آیه، مؤمنان واقعی هستند امّا مؤمنانی که هنوز به سر حدّ کمال ایمان نرسیده و گفتار و کردارشان هماهنگ نشده است» (مکارم شیرازی، ج۲۴، ص۶۲).

پیامبر اکرم(ص) در تمثیلی زیبا، دعوت بدون عمل را توصیف نموده و می فرمایند:«یا أباذرّ! مثل الذی یدعو بغیر عمل، کمثل الّذی یرمی بغیر وتر» (مجلسی، ج ۷۴، ص۸۵)؛ ای اباذر! مثل کسی که بی عمل، دعوت (تبلیغ دین) کند، همچون کسی است که بدون بستن زه بر کمان تیر بیندازد.

در تفسیر نمونه آمده است: «تأثیر عمیق «دعوت عملی» از اینجا سرچشمه می گیرد که هر گاه شنونده بداند گوینده از دل سخن می گوید و به گفته ی خویش صد در صد ایمان دارد، گوش جان خود را به روی سخنانش می گشاید و سخن که از دل برخیزد بر دل می نشیند و در جان اثر می گذارد و بهترین نشانه ی ایمان گوینده به سخنش این است که خود قبل از دیگران عمل کند» (مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱، ص۲۱۵).

۴. برخورداری از روحیه ی زهد و ساده زیستی

یکی از عوامل شایستگی و موفّقیت ائمّه ی معصومین(ع) در رسالت خویش، زهد و ساده زیستی و بی پیرایگی ایشان است. مبلّغان مظهر و نشانه ی اسلام به حساب می آیند و رفتارشان بیش از دیگران در معرض نگاه و بررسی جامعه است و جامعه انتظار دارد که ایشان خودش را به مظاهر دنیا مشغول ننماید. علاوه بر این زهد و ساده زیستی آثار و برکات سازنده و فوق العاده مهمّی دارد.

علّامه در تفسیر المیزان، حقیقت زهد را چنین معرّفی می کند: «تعلّق نداشتن قلب آدمی به دنیا و امور مادّی دنیوی، چنانچه در حدیث معروف نبوی آمده است که دلبستگی به دنیا ریشه و اساس همه ی خطاها و گناهان است (علّامه طباطبایی، ج۱۹، ص۱۶۹).

روشن است که کسی که آسان زندگی می کند، کم خرج و کم هزینه است؛ خوراک، پوشاک، مسکن و مر