پاورپوینت کامل حضور کودکان در مسجد ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضور کودکان در مسجد ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضور کودکان در مسجد ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضور کودکان در مسجد ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

پدر و مادری که به مسجد می روند و فرزندان خویش را از همان دوران کودکی در مجالس و محافل مذهبی همراهی می کنند، سبب تقویت احساس پرورش مذهبی در آینده سازان جامعه می شوند.

هر کودکی که از مادر متولد می شود، فطرتاً مذهبی است؛ یعنی او با فطرت توحید و ایمان به خدا آفریده شده است. باید دانست که عقل محدود کودک برای پذیرش هر نوع اندیشه و عقیده ای آماده است، پس تأثیرگذاری بر این فطرت پاک توحیدی خیلی سریع اتفاق می افتد.

پیامبر خدا (ص) فرمودند آن ها (نوجوان) قلبی فضیلت پذیر و دلی رقیق تر و حساس تر دارند؛ خداوند مرا به پیامبری برانگیخت تا مردم را به رحمت الهی بشارت دهم و از عذابش بترسانم. جوانان و نوجوانان سخنانم را پذیرفتند و با من پیمان محبت بستند ولی پیران از قبول دعوتم سر باز زدند و به مخالفتم برخاستند (میرعظیمی، ۱۳۸۷، ص۱۶۵).

همان طور که حضرت علی(ع) فرمودند: «إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کالْأَرْضِ الْخَالِیهِ مَا أُلْقِی فِیهَا مِنْ شَی ءٍ قَبِلَتْهُ»(مجلسی، ۱۳۷۶، ج۱، ص۲۲۳) دل نوخاسته مانند زمینی است که در آن چیزی کشت نشده است و هر بذری که در آن افشانده شود، آن را می پذیرد.

امام خمینی(ره) می فرمایند: کودک جدید العهد است به ملکوت. در جایی دیگر نیز نوجوان را جدیدالعهد معرفی کرده اند. نوجوانان و جوانان به آن عهد ازلی و میثاق ابتدایی که با خدا بسته اند پای بند هستند.

کودک هنگام تولد، وجودی پاک و دست نخورده دارد و فطرت او وفادار به عهد ازلی است و از همین رو بزرگترها باید مراقب کودکان و نوجوانان خود باشند و آن ها را بعیدالعهد نکنند (میرعظیمی، ۱۳۸۷، ص۱۶۷).

تمایل فطری جوانان به مذهب آن قدر شدید است که همه ی روانشناسان می گویند: بین بحران تکلیف و جهت های مذهبی، ارتباط انکار ناپذیری دیده می شود. حتی کودکانی که در خانواده های دور از مذهب و ایمان پرورش یافته اند، در دوران بلوغ علاقه ی بیشتر از خود به مسائل مذهبی نشان می دهند.

یکی از راه هایی که تصوّر دقیق و صحیحی از خدا در ذهن فرزند ایجاد می کند، متوجه کردن او در سن طفولیت به نماز است، همچنان که ائمه(ع) به آن اشاره دارند.

خانواده، نخستین مدرسه ای است که انسان در آن درس می آموزد. شهید مطهری در این باره می فرمایند: بچه ها را باید در محیط نماز خواندن برد، اگر در جمع نباشد،

نماز خواندن جمع را نبیند به این کار تشویق نمی شود چون اصلاً حضور در جمع مشوق انسان است. آدم بزرگ هم وقتی خودش را در جمع اهل عبادت می بیند روح عبادت بیشتری پیدا می کند. کودک که بیشتر تحت تأثیر است (مطهری، ۱۳۸۵، ج۲۳، ص۵۳۰).

محمد بن مسلم که از یاران بی نظیر ائمه ی صادقین است، از ایشان می پرسد: کودک در چه زمانی نماز بخواند؟ حضرت(ع) فرمودند: وقتی که نماز را بفهمد. عرضه می دارد: چه زمانی می فهمد تا خواندن نماز بر او لازم باشد؟ امام(ع) می فرمایند: در شش سالگی.

حلبی از راویان بزرگوار شیعه است، از امام صادق(ع) و ایشان از امام باقر(ع) این گونه روایت می کنند: ما فرزندانمان را در سن پنج سالگی به نماز امر می کنیم، پس شما آنان را به وقت هفت سالگی به دنیای نماز حرکت دهید. (میرعظیمی، ۱۳۸۷، ص۱۷۳)

اگر والدین در قالب الگو های کودک و نوجوان نگرش مطلوب و مثبتی به مساجد داشته باشند و آموزش دینی فرزندان خود را در قالب وظیفه ای اساسی تلقّی کنند، قطعاً این گونه برخورد تأثیر بسیاری در رفتار کودک و نوجوان خواهد داشت.

پدر و مادری که به مسجد می روند و فرزندان خویش را از همان دوران کودکی در مجالس و محافل مذهبی همراهی می کنند، سبب تقویت و پرورش احساس مذهبی در آینده سازان جامعه می شوند و این کار به صورت عادتی مطلوب و پسندیده در می آید.

باید این نکته مدنظر باشد که وقتی انسان عملی را به طور مستمر تکرار کرد به تدریج با آن خو می گیرد و حالتی در نفس به وجود می آید که اصطلاحاً عادت نامیده می شود (آموزگار، ۱۳۹۰، ص۲۷۰).

از آن جا که افرادی که به مسجد می آیند غالباً از یک فیلتر اعتقادی رد شده اند، در دوران حاضر جذب کودکان به این محیط می تواند برجسته ترین راه ایمن سازی آنان در برابر مسائل انحرافی جوامع امروز باشد.

بهترین و کاملترین اسوه و الگوی ما با توجه به آیه ی شریفه ی «لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ»(احزاب/ ۲۱) حضرت رسول(ص) است و در سیره ی ایشان به روشنی حضور حسنین در مسجد دیده می شود.

از جمله گاهی اتفاق می افتاد که حسن (ع) در حال سجده به پشت پیامبر سوار می شدند و آن حضرت سجده را طول می دادند تا امام حسن (ع) پایین بیایند، روزی پس از نماز مردم عرض کردند: ای رسول خدا طوری با این کودک رفتار می کنید که با هیچ کس دیگر این گونه رفتار نمی کنید.

آن حضرت (ص) فرمودند: این پسرم، آقا و سرور است، امید است که خدا به وسیله ی او میان دو گروه از مسلمانان صلح و آشتی برقرار کند.

گاه می شد که رسول گرامی(ص) در حال سخنرانی بودند و حسنین(ع) وارد مسجدی می شدند، آن حضرت از منبر پایین می آمدند و آن دو را در آغوش می گرفتند و بالای منبر می بردند و در کنار خود می نشاندند (کیمیا قلم، بی تا، ص۹).

و نیز وارد شده است: امام حسن (ع) در دوران هفت سالگی به مسجد می رفت و پای منبر رسول خدا (ص) می نشست و آنچه در مورد وحی از آن حضرت می شنید برای مادرش فاطمه ی زهرا نقل می کرد.

حضرت علی(ع) هر گاه وارد منزل می شد و با فاطمه سخن می گفت در می یافت که فاطمه(س) از آن چه درباره ی آیات قرآن نازل شده اطلاع دارد. از ایشان پرسید: با این که شما در منزل هستید چگونه به آن چه که پیامبر در مسجد بیان کرده، آگاه هستید؟ فاطمه ی زهرا(س) فرمودند: این آگاهی از ناحیه ی فرزندت حسن(ع) به من انتقال می یابد.

روزی علی(ع) در خانه مخفی شد، حسن(ع) که در مسجد وحی