پاورپوینت کامل موضع رسمی ایران در حقوق سیاسی زنان ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موضع رسمی ایران در حقوق سیاسی زنان ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موضع رسمی ایران در حقوق سیاسی زنان ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موضع رسمی ایران در حقوق سیاسی زنان ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

قانون اساسی جمهوری اسلامی در زمینه ی انسانیت و ارزش ها نگاه مساوی به حقوق زنان دارد مگر آنجا که طبق موازین اسلامی احکام خاص اقتضا کند که آن نیز متناسب با خلقت و متعادل خواهد بود.

موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران در حقوق سیاسی زنان

شناخت حقوق سیاسی زنان در مرحله ی اوّل نیازمند شناخت جایگاه و شخصیت زن و مبانی نظری او است. مسئله ی حقوق زن در اسلام و مباحث مربوط به آن با مسئله ی حقوق زن در غرب به دلیل تفاوت در مبانی و نگرش ها متفاوت است؛

در نگاه اسلامی زن و مرد با این که در انسانیت یکسانند و بر اساس یک هدف مشترک آفریده شده اند امّا دو صنف مختلف هستند که ویژگی های طبیعی، آن ها را از یکدیگر متمایز می سازد.

همین تفاوت ها زمینه ی درک متقابل و هماهنگی و همکاری بین این دو جنس را فراهم می آورد. بر همین اساس تکلیف الهی که شرط آن، داشتن آگاهی، اختیار و قدرت است به همه ی انسان ها تعلّق می گیرد و اختصاص به جنس خاصی ندارد.

آنچه در اصل تکلیف مدخلیت دارد جنبه ی مشترک زن و مرد است امّا نوع تکلیف ممکن است به جنبه های متفاوت آن دو بازگردد که در این صورت احکام خاص جنسیتی شکل می گیرد (ر.ک: سبحانی و زیبایی نژاد، ۱۳۸۴، ص۶۴-۶۵).

وجود تفاوت ها و تمایزات بین زن و مرد اقتضا می کند که حقوق، متناسب با هر یک باشد. در این پژوهش درصدد هستیم موضع جمهوری اسلامی ایران در حوزه ی حقوق سیاسی زن را بیان کنیم:

۱. دیدگاه قانون اساسی درباره ی زنان

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مقدّمه ی خود جایگاهی ویژه برای زن قائل شده و وعده می دهد زنان به دلیل ستم بیشتری که تاکنون در نظام طاغوتی متحمّل شده اند استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود و از طرف دیگر زن به عنوان عضو اصیل خانوده از حالت شیء و ابزار کار بودن در خدمت اشاعه ی مصرف زدگی و استثمار خارج شده و ضمن بازیافتن وظیفه ی خطیر و پرارج مادری در پرورش انسان های مکتبی پیش آهنگ بوده و خود همرزم مردان در میدان های فعّال حیات می باشد و در نتیجه پذیرای مسئولیتی خطیرتر و در دیدگاه اسلامی برخوردار از ارزش و کرامتی والاتر خواهد بود.

در همین ارتباط در اصل بیست و یک قانون اساسی آمده است: دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:

۱. ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او

۲. حمایت مادران، بالخصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند و حمایت از کودکان بی سرپرست

۳. ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده و… (اصل ۲۱، قانون اساسی)

در اصل بیستم نیز اشاره می کند همه ی افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه ی حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند. هر جا که قوانین اسلام تمایزات حقوقی را بین زن و مرد قائل است نظام جمهوری اسلامی نسبت به آن متعهد خواهد بود (ر.ک: رستگار، ۱۳۷۹).

همچنین بیان شده که از لفظ همه ی در اصول زیر می توان استنباط کرد که شامل زنان هم می شود (ر.ک: اصل سه بند دو، اصل هشت، اصل نه، اصل شش، اصل ده، اصل بیست، اصل بیست و یک بند ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵، اصل بیست و نه، اصل بیست و هشت، اصل سی، اصل سی و یک، اصل سی و دو، اصل سی و سه، اصل سی و چهار، اصل چهل و سه).

بنابراین قانون اساسی جمهوری اسلامی در زمینه ی انسانیت و ارزش ها نگاه مساوی به حقوق زنان دارد مگر آنجا که طبق موازین اسلامی احکام خاص اقتضا کند که آن نیز متناسب با خلقت و متعادل خواهد بود.

۲. حقوق سیاسی زن

سیاست یعنی روش اداره ی کشور یا آیین کشورداری و مشارکت سیاسی یعنی سهم داشتن یا سهم گرفتن در تعیین سرنوشت سیاسی و حضور در عرصه های گوناگون حاکمیت و قدرت که تقریباً در حوزه های زیر متجلّی می گردد:

۱. مشارکت فرد در ساختارهای قدرت

۲. مشارکت در تنظیم سیاست های کلی و جزئی حکومت در داخل و خارج

۳. نظارت بر سیاست ها و تصمیم ها و عملکردهای قوّه ی مقننه، مجریه، قضائیه (تأیید یا نقد)

۴. ایجاد گروه های سیاسی و شرکت در آن ها

۵. مشارکت در انتخابات مجلس شورا، شورای شهر، به منظور برگزیدن افراد واجد شرایط برای انجام مسئولیت های پارلمانی و شهری (ر.ک: عظیم زاده و خسروی، ۱۳۸۸)

قانون اساسی این حق را به زنان داده است که همانند مردان دارای حق مشارکت سیاسی (بند ۸ اصل سوم قانون اساسی) و اعمال حاکمیت ملی باشند (اصل۵۸، قانون اساسی).

حتی برخی صاحب نظران این حق را واجب و ضروری می دانند (ر.ک: همان، ص۴۸ و موحد، ۱۳۸۲، شماره۳) البته در این مورد باید بین حقوق انتخاباتی و مناصب سیاسی و نظامی تفکیک قائل شد (ر.ک: هاشمی، ص۱۳۶، ۱۳۸۰).

در حقوق انتخاباتی، قانون اساسی در بیان اداره ی امور کشور به اتکای آرای عمومی از طریق انتخابات و همه پرسی و مرجعیت شوراهای منتخب مردم به عنوان ارکان تصمیم گیری و اداره ی امور کشور هیچ اشاره صریحی به مستثنا نمودن زنان ندارد (ر.ک: اصل۵۶، ۵۸ و ۶۲).

در مناصب مدیریت سیاسی که شامل موارد زیر است:

الف. رهبری: (اصل ۵ و اصل ۱۰۹، قانون اساسی) اشاره ای به مرد بودن نکرده است اما به محض انتخاب مقام ولایت امر و امامت امت در شخص وی متعین می شود و چون منابع فقهی نوعاً مرد بودن را شرط قضاوت و ولایت می دانند لذا تصدی امر رهبری برای ز