پاورپوینت کامل نگاهی به سریال بوی باران ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به سریال بوی باران ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به سریال بوی باران ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به سریال بوی باران ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

>

(ارتباط آن با لایحه تابعیت به فرزندان مادران ایرانی)

یکی از مسائل اجتماعی کلان شهرهایی مثل تهران، مشهد و… مهاجر پذیر بودن آن ها از اتباع غیر ایرانی، خصوصاً اتباع کشور افغانستان است. به طوری که جمعیتی بالغ بر دو میلیون تبعه از کشور افغانستان در ایران سکونت دارند.

پخش سریال بوی باران که تقریباً با پیشنهاد لایحه ی اعطای تابعیت به فرزندان مادر ایرانی هم زمان شده، چنین به ذهن متبادر می کند که آیا این سریال نقش تسهیل کننده ی روانی را، برای پذیرش این لایحه دارد؟

جدا از این که این فیلم از نظر حقوقی و اخلاقی حاوی مشکلات زیادی است. از جمله این که یک پزشک بدون اطلاع و اذن و یا مجوز وارد محافل خصوصی می شود تا سند و مدرک برای بی گناهی برادرش جمع کند و یا این که برای رسیدن به هدف خود که برائت برادرش از اتهام به قتل است انواع دروغ را به خانواده و همکارانش می گوید و پنهان کاری می کند که از دیگر بدآموزی های این سریال است.

غیر از مسائل اخلاقی که ضعف های زیادی در این سریال دارد، این سریال می کوشد تا زندگی اتباع در ایران را به تصویر کشد.

این تصویرسازی با کارگر زنی، از تبعه ی افغانستان که در کارخانه ی فرآوری زباله کار می کند، تا توهین به فرزند او در مدرسه، زیر سؤال بردن شهرت افاغنه و مشکلات اقامتی که ممکن است آن ها با آن در ایران رو به رو شوند را با بزرگ نمایی ومظلوم نمایی و بی توجهی به قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران و حتی قانون اساسی کشور افغانستان طوری مطرح می کند که گویی نظام جمهوری اسلامی ایران حقوق برادران و خواهران افغان را زیر پا نهاده و به آن بی توجه بوده است. که در ادامه ی این مقاله به بررسی این رویکرد می پردازیم:

۱. فیلم نامه نویس و کارگردان به این مسأله توجهی نداشته اند که در هر جای کشور ممکن است افرادی بی توجه، حقوق دیگران را ضایع کنند و این، ربطی به ایرانی بودن یا تبعه ی خارجی بودن ندارد.

در بعضی از مناطقی که مهاجرین سکونت دارند اکثر معلمان شان ایرانی اند و عده ای هم از خود مهاجران افغانی هستند و با جان و دل به آن ها علم می آموزند. این توهین به جامعه ی بزرگی از این دست معلمان است که جای عذرخواهی صدا و سیما را باز می گذارد؛

علاوه بر این، بذر نفاق و کینه را بین مهاجران مقیم با مردم ایرانی می افکند و ممکن است هر نوع تذکر و یا درخواست رعایت قانون را نوعی توهین به خود تلقی کنند که تبعات امنیتی و اجتماعی فراوانی را در پی دارد.

۲. در قسمتی از سریال تأکید شده: اتباع کشور افغانستان نباید به نام افغان نامیده شوند و این را توهین به آن ها بیان کرده و می گوید: افغان واحد پول کشور افغانستان است و نامیدن مردم افغانستان به این نام توهین و تحقیر این ملت است.

جدای از این که، در این زمینه فیلم نامه نویس لازم بود دستور زبان فارسی را مرور کند، که واضعان زبان فارسی اجازه داده اند هر گاه «یای« نسبت به کلماتی که آخر آن با«ستان» ختم شود، اضافه گردد

برای تسهیل در تلفظ «ستان» حذف می شود. چنانکه به اتباع انگلستان نیز انگلیسی گفته می شود و این، هیچ گاه مشکلی به وجود نیاورده چون اتباعی که وارد اقلیم ایران شده اند، دستور زبان و فرهنگ آن را هم باید احترام بگذارند.

همچنین در قانون اساسی افغانستان در ذیل ماده۳۶، فصل (تابعیت، حقوق) ۹/۹/۱۳۶۶ش آمده است: «هر شخصی که تابعیت جمهوری افغانستان را طبق قانون دارا باشد، افغان نامیده می شود».

و در ماده واحده های مختلف، قانون اساسی افغانستان، مردم افغانستان را با واژه ی افغان یاد کرده است. (قوانین اساسی افغانستان از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۷۲)

حال اگر بر اساس قانون اساسی خود کشور افغانستان، اتباع آن کشور افغان نامیده می شوند چرا در یک سریال در تلویزیون رسمی کشور طوری تلقین می شود که مهاجرین عزیز افغانی، تلقّی توهین از سوی مردم ایران را بکنند؟

آیا مسئولین پخش این سریال تبعات تفرقه و نفاقی که به وسیله ی این سریال منتشر می شود را بررسی کرده اند؟ آیا این مسأله آب به آسیاب دشمن ریختن نیست؟

از دیگر مواردی که این سریال به آن پرداخته مشکلات اقامتی اتباع خارجی، به ویژه مردم افغانستان است. فیلم نامه طوری پرداخته شده که زن کارگر با مظلومیت از طرف نیروی انتظامی ملزم به ترک ایران می شود و زن که بی پناه مانده سرانجام به ازدواج یک مرد ایرانی درمی آید تا اجازه ی اقامت پیدا کند.

هر چند در چند فصل بعد کارگردان کوشیده این سیاه نمایی را طوری اصلاح کند، به طوری که مسئول اداره ی گذرنامه به زن افغانی می گو ید: چنان که فرزندتان در حال تحصیل در ایران باشد امکان اقامت در ایران را دارید که این نیز نادرست است و مطالبه گری نادرستی را ایجاد می کند.

این مظلوم نمایی و بی توجهی به مفاد قانون مدنی ایران که قانونی نسبتاً جامع است مشکلات عدیده ای را پدید می آورد. قابل توجه این که:

۱. اتباع خارجی که وارد ایران می شوند اگر غیرقانونی وارد شده باشند حق اقامت در ایران را ندارند و با آن ها از نظر قانونی برخورد صورت می گیرد و این قانون منحصر به کشور ایران نمی باشد.

۲. اتباع خارجی که قانونی وارد ایران می شوند می توانند اقامت موقت و یا دائم دریافت کنند. (ق.م ماده ۹۷۹)

در مورد اقامت موقّت، با مراجعه به مراجع، پروانه ی اقامت خود را در موعد مقرر تمدید می کنند. تحصیل، سیاحت،… از مواردی است که مشمول اقامت موقت می شود. (ابراهیمی، ۱۳۸۳، ص۱۹۹)

اما در مورد اقامت دائم متقاضیانی که پنج سال اقامت موقت قانونی در ایران داشته و سوء پیشینه ی کیفری نداشته باشند و هنگام تقاضا به سن هجده سال تمام رسیده باشند برای آنان پروانه ی اقامت دائم صادر می شود. (ق.م ماده۹۷۹) این قانون در مورد کسانی که از نظر علمی یا فرهنگی و یا عمرانی دارای امتیاز باشند تسهیلاتی پیش بینی کرده است. (ق. م ماده۹۸۰)

۳. بر اساس بند۶ ماده۹۷۶ ق.م: هر زن تبعه ی خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند تبعه ی ایران محسوب می شود. این که سریال بوی باران مستقیم رفته سراغ تابعیت، عوض اقامت و با مظلوم نمایی های مختلف می کوشد وضع اتباع را در ایران ناهنجار نشان دهد یک سؤال را به ذهن متبادر می کند که آیا این سریال وظیفه ی آماده سازی اذهان را برای پذیرش لایحه اعطای تابعیت به عهده گرفته است؟

لایحه ی اعطای تابعیت سعی می کند با مظلوم نمایی این مسأله را مطرح کند که فرزندان مادرانی که همسر غیر ایرانی دارند و در خارج از کشور زندگی می کنند باید تابعیت ایرانی بگیرند. متن لایحه که توسط دولت تقدیم مجلس شده چنین است:

«فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی که قبل یا بعد از تصویب این قانون متولد شده یا می شوند قبل از رسیدن به سن سال تمام شمسی به درخواست مادر ایرانی به تابعیت ایران درمی آیند.

فرزندان مذکور پس از رسیدن به سن سال تمام شمسی در صورت عدم تقاضای مادر ایرانی می توانند تابعیت ایران را تقاضا کنند که در صورت نداشتن مشکل امنیتی (به تشخیص وزارت اطلاعات) به تابعیت ایران پذیرفته می شوند.

پاسخ به استعلام امنیتی باید حداکثر ظرف مدت سه ماه انجام شود و نیروی انتظامی نیز مکلّف است نسبت به صدور پروانه ی اقامت برای پدر غیرایرانی اقدام کند.