پاورپوینت کامل نیرو و قدرت در سایه ی اتحاد ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیرو و قدرت در سایه ی اتحاد ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیرو و قدرت در سایه ی اتحاد ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیرو و قدرت در سایه ی اتحاد ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

گروه تنظیم استاد طاهایی

استاد طاهایی در سال ۱۳۸۶ در جمع پژوهشگران مدرسه ی علمیه ی نرجس س جهت تولید علمی و پژوهش به روز و موفق توصیه به اتحاد و همدلی دارند. ایشان با استناد به کلام امام علی (ع) بر این باور بود که پاورپوینت کامل نیرو و قدرت در سایه ی اتحاد ۲۷ اسلاید در PowerPoint به دست می آید. راز و رمزهای موفقیت در بهره مندی از سخنان اهل بیت (ع) است.

اگر جامعه ای بخواهد به پیروزی دست یابد بهترین توشه ی آنان بهره بردن از کلام اهل بیت (ع) است. استاد ضمن دعوت پژوهشگران مدرسه ی علمیه ی نرجس س به اتحاد و همدلی برای موفّقیت بیشتر تأکید کردند که هر کار مهمی به خصوص پژوهش، با اتحاد و تدبیر به بار می نشیند. اینک در نوشتار حاضر بخشی از سخنان ایشان را می آوریم.

لزوم وحدت؛ ظاهری و باطنی

جوامع و ملت ها در اثر اتحاد و اتفاق قدرت عظیمی نصیبشان گردید که در سایه ی آن گرفتاری ها و مشکلات را دفع کرده و از بلای ذلت رهایی یافتند و با این امر مهم و سلاح بزرگ در خدمت به دین و رشد اسلام به پیروزی رسیدند. آگاهی دادن به جوانان و روشنگری آنان بر این نعمت بزرگ بسیار ضروری است.

وحدت جوامع باید ظاهری و باطنی باشد. اگر افراد در ظاهر جمع و متحد باشند اما در باطن تنها و پراکنده، سبب شود ذلت و زبونی دامنگیرشان شود و در مدت کوتاهی همه ی سرمایه های خود را از دست می دهند زیرا گاهی افراد بدن هایشان در کنار یکدیگر اما افکار و خواسته هایشان پراکنده است. چنین حالتی در جوامع انسانی مورد مذمت است.

امام علی (ع) در خطبه ی ۲۹ می فرمایند: «أَیهَا اَلنَّاسُ اَلْمُجْتَمِعَهُ أَبْدَانُهُمْ اَلْمُخْتَلِفَهُ أَهْوَاؤُهُمْ کلاَمُکمْ یوهِی اَلصُّمَّ اَلصِّلاَبَ وَ فِعْلُکمْ یطْمِعُ فِیکمُ اَلْأَعْدَاءَ…»؛

ای مردم! بدن های شما در کنار هم، اما افکار و خواسته های شما پراکنده است، سخنان ادعایی شما، سنگ های سخت را می شکند ولی رفتار سست شما دشمنان را به طمع می اندازد و امیدوار می سازد.

نکته ی مهم در کلام مولی ع این است که چه بسا در سخنان افراد اجتماع این عدم اتحاد و همدلی محسوس نباشد و با شعارها و سخنان آتشین از وحدت بگویند اما پشت پرده ی این سخنان چیزی جز پراکندگی و تفرقه چیزی نیست! با این هشدار امام علی ع معلوم می شود که لزوماً وحدت ظاهری منجر بر وحدت باطنی نمی شود.

اتحاد و فراوانی نعمت ها

این همه امکانات و نعمت های فراوانی که در اختیار ما قرار گرفته و موقعیت های خوبی که برای جامعه ی ما ایجاد شده است از کجا و چگونه به دست آمده است؟

جواب در یک جمله خلاصه می شود: پرهیز از تفرقه و اهتمام به الفت و محبت، پیوستگی و همکاری که عافیت و سلامت جامعه را تضمین می کند. توصیه و تشویق به موهبت الهی در بخشی از کلام مولی امیرالمؤمنین ع در فرازهایی از خطبه ی قاصعه دیده می شود: «وَ احْذَرُوا مَا نَزَلَ بِالْأُمَمِ قَبْلَکمْ مِنَ الْمَثُلَاتِ بِسُوءِ الْأَفْعَالِ وَ ذَمِیمِ الْأَعْمَالِ فَتَذَکرُوا فِی الْخَیرِ وَ الشَّرِّ أَحْوَالَهُمْ وَ احْذَرُوا أَنْ تَکونُوا أَمْثَالَهُمْ فَإِذَا تَفَکرْتُمْ فِی تَفَاوُتِ حَالَیهِمْ فَالْزَمُوا کلَّ أَمْرٍ لَزِمَتِ الْعِزَّهُ بِهِ شَأْنَهُمْ [حَالَهُمْ ] وَ زَاحَتِ الْأَعْدَاءُ لَهُ عَنْهُم »(نهج البلاغه: خطبه۱۹۲)؛

از کیفرهایی که بر اثر کردار بد و کارهای ناپسند بر امت های پیشین فرود آمد، خود را حفظ کنید و حالات گذشتگان را در خوبی ها و سختی ها به یاد آورید و بترسید که همانند آنان باشید

پس آنگاه که در زندگی گذشتگان مطالعه و اندیشه می کنید، توجه داشته باشید که چه چیزی عامل عزت آنان بود و دشمنان را از سر راهشان برداشت.

امام (ع) در ادامه ی کلام نعمت هایی را که بر اثر اتحاد و همدلی به دست می آیند از جمله عافیت، فراوانی نعمت، الفت، کرامت و شخصیت، عزت و… را نام می برند و می فرمایند: «وَ مُدَّتِ الْعَافِیهُ بِهِ عَلَیهِمْ وَ انْقَادَتِ النِّعْمَهُ لَهُ مَعَهُمْ وَ وَصَلَتِ الْکرَامَهُ عَلَیهِ حَبْلَهُمْ مِنَ الِاجْتِنَابِ لِلْفُرْقَهِ وَ اللُّزُومِ لِلْأُلْفَهِ وَ التَّحَاضِّ عَلَیهَا وَ التَّوَاصِی بِهَا»(همان)

و سلامت و عافیت زندگی آنان را فراهم کرد و نعمت های فراوان را در اختیارشان گذاشت و کرامت و شخصیت به آنان بخشید که