پاورپوینت کامل خطبه ی ???؛ فصل دوم ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خطبه ی ???؛ فصل دوم ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خطبه ی ???؛ فصل دوم ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خطبه ی ???؛ فصل دوم ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

استاد نوقانی

تنظیم: شفیقه رأفت

خبر از آینده تأسّف بار اسلام و مسلمین

«وَ إِنَّهُ سَیأْتِی عَلَیکمْ مِنْ بَعْدِی زَمَانٌ لَیسَ فِیهِ شَیءٌ أَخْفَی مِنَ الْحَقِّ وَ لَا أَظْهَرَ مِنَ الْبَاطِلِ وَ لَا أَکثَرَ مِنَ الْکذِبِ عَلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ، وَ لَیسَ عِنْدَ أَهْلِ ذَلِک الزَّمَانِ سِلْعَهٌ أَبْوَرَ مِنَ الْکتَابِ إِذَا تُلِی حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا أَنْفَقَ مِنْهُ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ،

وَ لَا فِی الْبِلَادِ شَیءٌ أَنْکرَ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفَ مِنَ الْمُنْکرِ، فَقَدْ نَبَذَ الْکتَابَ حَمَلَتُهُ وَ تَنَاسَاهُ حَفَظَتُهُ، فَالْکتَابُ یوْمَئِذٍ وَ أَهْلُهُ طَرِیدَانِ مَنْفِیانِ وَ صَاحِبَانِ مُصْطَحِبَانِ فِی طَرِیقٍ وَاحِدٍ لَا یؤْوِیهِمَا مُؤْوٍ،

فَالْکتَابُ وَ أَهْلُهُ فِی ذَلِک الزَّمَانِ فِی النَّاسِ وَ لَیسَا فِیهِمْ وَ مَعَهُمْ وَ لَیسَا مَعَهُمْ، لِأَنَّ الضَّلَالَهَ لَا تُوَافِقُ الْهُدَی وَ إِنِ اجْتَمَعَا، فَاجْتَمَعَ الْقَوْمُ عَلَی الْفُرْقَهِ وَ افْتَرَقُوا [عَنِ] عَلَی الْجَمَاعَهِ کأَنَّهُمْ أَئِمَّهُ الْکتَابِ وَ لَیسَ الْکتَابُ إِمَامَهُمْ،

فَلَمْ یبْقَ عِنْدَهُمْ مِنْهُ إِلَّا اسْمُهُ وَ لَا یعْرِفُونَ إِلَّا خَطَّهُ وَ زَبْرَهُ. وَ مِنْ قَبْلُ مَا [مَثَلُوا] مَثَّلُوا بِالصَّالِحِینَ کلَّ مُثْلَهٍ وَ سَمَّوْا صِدْقَهُمْ عَلَی اللَّهِ فِرْیهً وَ جَعَلُوا فِی الْحَسَنَهِ عُقُوبَهَ السَّیئَهِ… ».

«همانا پس از من روزگاری بر شما فراخواهد رسید که چیزی پنهان تر از حق و آشکارتر از باطل و فراوان تر از دروغ به خدا و پیامبرش نباشد و نزد مردم آن زمان کالایی زیانمندتر از قرآن نیست اگر آن را درست بخوانند و تفسیر کنند و متاعی پرسودتر از قرآن یافت نمی شود آنگاه که آن را تحریف کنند و معانی دلخواه خود را رواج دهند.

در شهرها چیزی ناشناخته تر از معروف و شناخته تر از منکر نیست. حاملان قرآن، آن را واگذاشته و حافظان قرآن، آن را فراموش می کنند. پس در آن روز قرآن و پیروانش از میان مردم رانده و مهجور می گردند و هر دو غریبانه در یک راه ناشناخته سرگردانند و پناهگاهی میان مردم ندارند.

پس قرآن و پیروانش در میان مردمند اما گویا حضور ندارند. با مردمند ولی از آن ها بریده اند؛ زیرا گمراهی و هدایت هرگز هماهنگ نشوند گرچه کنار یکدیگر قرار گیرند.

مردم در آن روز، در جدایی و تفرقه هم داستان و در اتّحاد و یگانگی پراکنده اند.گویی آنان پیشوای قرآن بوده و قرآن پیشوای آنان نیست. پس از قرآن جز نامی نزدشان باقی نماند و آنان جز خطی را از قرآن نشناسند و در گذشته نیکوکاران را کیفر داده و سخن راست آنان را بر خدا دروغ پنداشتند و کار نیکشان را پاداش بد دادند».

حضرت امیر (ع) در فصل اول اشاره کردند که پیامبر اکرم (ص) مبعوث شدند و مردم را هدایت و ارشاد نمودند و آن ها را از بت پرستی به توحید و پرستش الله دعوت کرده و از خلق و خوی جاهلیت تزکیه نموده و به خلق و خوی انسانیت تربیت کردند.

در این فصل خبر از آینده ی تأسف بار امت اسلام می دهند که با زمان ما خیلی تطبیق دارد. گویا امام علی (ع) به اوضاع سال بعد امت مسلمان نگاه کرده و وضع آن زمان را تشریح فرموده اند.

پیامبراکرم (ص) بعد از سال دعوت به حق و قرآن و تلاش مداوم و رنج بسیار دعوت حق را پذیرفته و از میان مردم رحلت نمودند.

از آنجا که حضرت نگران وضع امت و آینده ی اسلام بودند در اواخر عمر، مکرر مردم را به پیروی از دو شیء ارزنده و گران بها سفارش می نمودند؛ یکی قرآن و دیگری اهل بیت (ع): «انی تارک فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی.

ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا ابداً…» (حرّ عاملی، ۱۴۱۴، ج ۲۷، ص ۳۴) و می فرمودند: مادامی که به این دو تمسک بجویید هرگز گمراه نمی شوید و این دو از هم جدا نمی شوند تا قیامت.

اما هنوز پیامبر اکرم (ص) در حال حیات و در بستر بیماری بودند که مردم دنیاپرست و ریاست طلب با این وصیت مخالفت کردند و گفتند: «حَسْبُنَا کتَابُ اللَّه» و اهل بیت را کنار زدند.

ولی تا مولا علی (ع) بودند قرآن را نمی توانستد کنار بگذارند یا به میل و سلیقه ی خود تحریف و تفسیر کنند چون هنوز زمان زیادی از حضور پیامبر نگذشته بود و صحابه ی ایشان حضور داشتند و سفارشات ایشان را درباره ی قرآن و علی (ع) از زبان خودشان شنیده بودند و نقل می کردند و متوجه اشتباهات خلفا در تفسیر قرآن و اجرای احکام بودند.

لذا مولا اشاره به بعد از خود که نسل آینده است، دارند که پیامبراکرم (ص) را درک نکرده و اسلام را در حکومت و روش خلفا جستجو می کنند و هر چه این فاصله بیشتر شود تا زمان فعلی ما برسد و خصوصاً زمان غیبت امام معصوم ع وضع امت اسلام و قرآن معلوم است. لذا مولا همین اوضاع را با چشم بصیرت دیده و تصویری از آن ارائه داده اند.

«وَ إِنَّهُ سَیأْتِی عَلَیکمْ مِنْ بَعْدِی زَمَانٌ لَیسَ فِیهِ شَیءٌ أَخْفَی مِنَ الْحَقِّ وَ لَا أَظْهَرَ مِنَ الْبَاطِلِ وَ لَا أَکثَرَ مِنَ الْکذِبِ عَلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»؛ به زودی پس از من زمانی بر شما فرا خواهد رسید که حق در آن پنهان تر از هر چیزی و باطل آشکارتر از هر امری خواهد بود؛

یعنی باطل به قدری فراوان و آشکار است که حق را پوشانده و حق ناشناخته است به هر چه و هر جا نگاه کنی باطل جلوگر است طوری که مردم خیال می کنند همان حق است؛

چون حق مطابق با فطرت سلیم است ولی ملائم با طبع نیست و در مقابل باطل ملائم با طبع و هوای نفس است و جامعه ای که فطرت سالم را از دست داده باشد همان خواسته های نفسانی را حق تصور می کنند و حق بر آن ها مخفی و پوشیده می ماند

و خواسته های مردم را همان باطل ها تشکیل می دهند و حکومت و جامعه هم درصدد برآورده کردن خواسته های مردم است؛ خواه حقیقتاً حق باشد یا باطل از هر صورت می خواهند رضایت مردم را جلب کنند.

یکی از مصادیق باطل که بطلان و زشتی آن از بین رفته و زیرکی و سیاست به حساب می آید، دروغ است که تا اندازه ای وسعت پیدا کرده و معمولی شده که به خدا و پیامبر( ص) هم دروغ می بندند.

بدعت هایی که در جوامع اسلامی رواج پیدا کرده همه نیز از این قبیل است. کافی است به کشورهای به ظاهر اسلامی توجه کنید ببینید چه دستوراتی را به نام دین بر مردم تحمیل کردند و چه دستوراتی را از دین حذف کردند.

«وَ لَیسَ عِنْدَ أَهْلِ ذَلِک الزَّمَانِ سِلْعَهٌ أَبْوَرَ مِنَ الْکتَابِ إِذَا تُلِی حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا أَنْفَقَ مِنْهُ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ»؛ نزد مردم آن زمان کالایی بی ارزش تر از قرآن نیست هرگاه آن را درست و مطابق با سنت تفسیر کنند و گاهی پر سود تر از قرآن نیست هرگاه آن را تحریف کرده و به میل خود و دیگران تفسیر کنند.

مصداق این کلام در زمان ما مجالسی است که قرآن را طبق روایات و مطابق با نظرات مفسرین بزرگ تفسیر می کنند و استقبال چندانی از آن ها نمی شود و در مقابل مجالسی که قرآن را تفسیر به رأی و مطابق با خواسته ی مردم خصوصاً دلخواه تفسیر می کنند و بحث های روز را به میل و رأی خود بر قرآن عرضه می کنند و نتیجه را به دلخواه خود می گیرند، استقبال کننده ی زیادی دارد.

«وَ لَا فِی الْبِلَادِ شَیءٌ أَنْکرَ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفَ مِنَ الْمُنْکر»؛ همچنین به زودی زمانی خواهد آمد که در جامعه و بین مردم چیزی ناشناخته تر از معروف؛ یعنی نیکی ها و خوبی هایی که در شرع شناخته شده و آشنات