پاورپوینت کامل نقش رسانه ها در گسترش فرهنگ اسلام ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش رسانه ها در گسترش فرهنگ اسلام ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش رسانه ها در گسترش فرهنگ اسلام ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش رسانه ها در گسترش فرهنگ اسلام ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

>

امروزه عصر نوینی از تاریخ زندگی و روابط انسان ها آغاز شده است؛ عصری که به نام «ارتباطات» شناخته می شود و آدمیان را به این باور رسانده که هر کاری از دست و زبان ارتباطات ساخته است. انسان در چنین فضایی بیش از هر زمان دیگری دردمندانه، دست یاری به جانب مقصودی ناشناخته دراز کرده چرا که نبود معرفت دینی، او را به ورطه ی تنهایی افکنده است. در حقیقت حذف دین بسیاری از عرصه های ذوقی را از دسترس خارج کرده و اموری را بر جای آن نشانده که به کلی با فطرت انسانی فاصله دارد.

در چنین اوضاعی افراد فرهیخته و متدین می توانند با حسن بهره مندی از ارتباطات به یاری انسان امروز بشتابند. بدون تردیداین امر با توجه به شرایط موجود، تنها از طریق ارتباط دینی که زیر بنای آن رسانه و ارتباطات رسانه ای است امکان پذیر خواهد بود.

رسانه ها می توانند با ایجاد فرصت های تبلیغی فراوان، نقش بسیار مؤثری در گسترش فرهنگ صحیح دینی و خاصه فرهنگ اسلام داشته باشند. همچنانکه سیاست گذاری های کلان ابرقدرت های دنیا بیانگر این موضوع است. این فرصت های تبلیغی می تواند از طرق نوآوری، بهره گیری از جلوه های تصویری، طراحی سیاست های جامع رسانه ای و… صورت گیرد که در ادامه به آن ها پرداخته شده است.

۱. طراحی سیاست های جامع رسانه ای

سرعت، سبک و فناوری جهانی شدن، کشورهای مختلف را به تعمیق و تأمل در سیاست های رسانه ای خود و اتخاذ رویکرد های جامع در برابر اطلاع رسانی واداشته است. مثلاً جمهوری اسلامی ایران در این راه گام های بلندی برداشته است. در این خصوص سیاست ایران بر خودکفایی و پرهیز از تسلیم شدن در برابر فرمول بین المللی صادرات و واردات محصولات رسانه ای تأکید دارد. این سیاست از طریق اقداماتی نظیر سازماندهی، سرمایه گذاری و برنامه سازی انجام می شود. رشد برنامه سازی رادیو و تلویزیون ایران در سال های اخیر بسیار چشمگیر بوده و در وابستگی این رسانه به محصولات رسانه ای خارجی و ساخت برنامه های داخلی نسبت به گذشته تحولات عظیمی ایجاد شده است. مثلاً در سال ۱۹۹۱، ۸۵% برنامه های تلویزیونی در داخل ایران تهیه شده است (رک. مولانا، ۱۳۸۰، صص ۶۳-۶۴).

۲. بهره گیری از فضای سرگرمی رسانه در امر تبلیغ

مهم ترین کارکرد رسانه هایی چون تلویزیون، تفریح و سرگرمی است. به همین دلیل برای استفاده از این وسیله باید به کارکرد اصلی آن توجه داشت. این از آن روست که برنامه هایی در این عرصه به موفقیت بیشتری خواهند رسید که به این کارکرد توجه کنند. پیام دینی را باید در قالب فیلم یا دیگر برنامه هایی گنجاند که در ضمن کارکرد های تلویزیون قرار می گیرد تا به صورت شایسته از آن استفاده شود (رک. مریجی و عباس زاده، ۱۳۹۱، ص ۴۳).

۳. تأکید بر استفاده ی بیشتر از روش های غیرمستقیم

بی تردید روش های غیرمستقیم تأثیر بهتر و بیشتری بر مخاطب دارد. اغلب مخاطبان به محض اینکه احساس می کنند برنامه ای دینی قصد دارد آن ها را تحت تأثیر قرار دهد، واکنش منفی نشان می دهند. همچنین اگر چهره ی زیبا و پر عطوفت دین همراه با استدلال و منطق با زبانی نو و متناسب با این عصر و نسل تشریح شود بی گمان گرایش به دینداری در میان مردم و به خصوص جوانان اوج می گیرد (رک. نهاوندی، ۱۳۹۲، ص ۶۸).

۴. افزایش کمی و بهبود کیفی

افزایش کمی و بهبود کیفی برنامه ها از طریق:

الف. آموزش کارشناس در حوزه ی تولید: آموزش کارشناس در حوزه های مختلف رادیو، تلویزیون، تقویت دانشکده های تخصصی، استفاده از نیروهای کاردان و افزایش ارتباط اصحاب رسانه با دانشگاه ها که قدرت هدایت فکری جامعه را دارند، بسیار ضروری است. برای افزایش کارایی رسانه، تربیت گوینده، نویسنده، تهیه کننده و حتی کارشناسان سیاسی، نظامی و علوم اجتماعی در حوزه های مختلف رسانه ای نیازی جدی است.

ب. ضرورت مخاطب شناسی: امروزه مقوله ی شناخت کنش ها و واکنش های مخاطبان در قبال رسانه ها اهمیت شایانی یافته است. هرچه بتوانیم تناسب و رابطه ی بیشتری میان خواست و نیاز حقیقی برقرار کنیم، موفق تر خواهیم بود. انتقال پیام ها به ویژه پیام هایی که بار ارزشی، سیاسی، عقیدتی و… دارد اگر بدون استفاده از نمادها و نشانه ها صورت گیرد مخاطب به راحتی آن را رمزگشایی و تحلیل می کند. چنین پیامی به مرور تأثیر خود را از دست داده و منجر به ایستادگی مخاطب می شود.

ج. تکثرگرایی در تولید محصولات فرهنگی – رسانه ای: اگر تکثرگرایی در حوزه ی تولید رسانه ای با قیدهای خاصی همراه باشد که اهداف اصلی قانون گذار از ایجاد انحصار را تأمین کند به رونق تولید آثار فرهنگی اسلامی کمک خواهد شد (رک. ایلخانی پور و عبداللهی، ۱۳۸۶، صص ۹۹-۹۸).

۵. ارتقا و گسترش معرفت و ایمان روشن بینانه

رهبر معظم انقلاب اسلامی(حفظه الله) در بیان نقش و مسئولیت صداوسیما در حوزه ی دین، «ارتقای معرفت دینی» و «ایمان دینی» مردم را مورد توجه قرار داده و می فرماید: «معرفت دینی باید ارتقا و گسترش پیدا کند؛ اما یک معرفت روشن بینانه و آگاهانه…. طبیعتاً از وظایف صداوسیما، ارتقای معرفت دینی و ایمان دینی است؛ هر دو. معرفت و ایمان با هم تفاوت دارد. هم ایمان مردم باید تقویت شود، هم معرفت و شناخت مردم. شناخت دینی مردم باید ارتقا پیدا کند. در زمینه ی معرفت دینی باید توجه داشت که این ایمانی که مردم پیدا می کنند سست، عوامانه، سطحی و قشری نباشد؛ به شدت از این پرهیز بشود. اکتفا نشود به تغلیط احساسات مردم و تشریفات افراطی. تأکید بر این چیزها به طور افراطی، هیچ مفید نیست؛ هیچ تبلیغ محسوب نمی شود» (سخنرانی در دیدار رئیس و مدیران سازمان صداوسیما، ۱۱/۹/۱۳۸۳).

بر اساس این سخن مقام معظم رهبری(حفظه الله) در برنامه های دینی صداوسیما، باید به موضوع ارتقا و گسترش معرفت و ایمان مخاطبان رسانه توجه کرده و تلاش نمود که این گونه برنامه ها، هم شناخت مردم را از دین افزایش دهد و هم ایمان و باور آن ها را نسبت به این موضوع ارتقا بخشد. بنابراین باید در برنامه های دینی رسانه ی ملی از طرح مطالب سست، عوامانه، سطحی و قشری و همچنین مطالب صرفاً احساسی و عاطفی که جنبه ی معرفت افزایی ندارند خودداری شود.

در راستای ارتقا و گسترش معرفت و ایمان مردم کارهای متعددی می توان انجام داد از جمله:

الف. بهره گیری از پژوهش ها در ساخت برنامه ها

هرگز نمی توان از برنامه ای که در تولید آن پژوهش و تحقیقی صورت نگرفته و برنامه ساز صرفاً براساس اطلاعات محدود خود یا حداکثر استفاده از چند کتاب دست چندم، آن را سامان داده، انتظار داشت که معرفت و ایمان مردم در زمینه ی باور دینی را ارتقا و گسترش دهد. از این رو بر سازندگان برنامه های دینی لازم است که در تهیه و تولید این گونه برنامه ها، به پژوهش بیش از پیش بها دهند و از طرح مطالبی غیرمبتنی بر پژوهش و تحقیق خودداری کنند.

ب. استفاده از کارشناسان و مجریان زبده و فهیم

یکی دیگر از عوامل مؤثر در