پاورپوینت کامل خطبه ی ???، فصل سوم، مولا علی علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خطبه ی ???، فصل سوم، مولا علی علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خطبه ی ???، فصل سوم، مولا علی علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خطبه ی ???، فصل سوم، مولا علی علیه السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

به مناسبت مطالعه ی فصل سوم خطبه ی ۱۴۷ بهتر است نگاهی به تاریخ صدر اسلام داشته باشیم. آنچه حضرت پیش از این درباره اش خبر دادند همچنان که گفته شد زمینه اش از زمان رحلت پیامبر اکرم ص به وجود آمد؛ یعنی چون خلافت و جانشینی پیامبر اکرم ص از مسیر حقیقی و تعیین شده ی آن منحرف شد زمینه تحریف قرآن و انحراف امت هم به وجود آمد و سبب شد که خلافت در موضع صحیح آن قرار نگیرد. این اتفاق به وسیله ی کسانی روی داد که به حسب ظاهر از صحابه بودند ولی آرزوی خلافت و امارت بر امت اسلام را در سر می پروراندند.

متأسفانه کار امت اسلام به جایی رسید که این افراد به محض شنیدن خبر رحلت پیامبر اکرم ص به جای محزون و اندوهگین شدن در سقیفه جمع شدند تا به آرزوی دیرینه ی خود برسند. درست در همین زمان که عده ای در سقیفه برای بیعت با ابی بکر حاضر شدند طلحه و زبیر نزد علی ع آمدند و مخالفت خود را با خلافت ابی بکر اعلام کردند و تا زمان عثمان بر این مخالفت پافشاری کردند. اما روشن بود که این مخالفت نه برای طرفداری از حق علی ع است بلکه برای رسیدن به آرزوی خود است؛ یعنی همان خلافت و امارت امت.

زیرا وقتی مردم بعد از مرگ عثمان با علی ع بیعت کردند طلحه، زبیر و عایشه بلافاصله نوای مظلومیت عثمان را سر دادند و نقشه ای را که خودشان برای هلاکت عثمان کشیده بودند به گردن علی ع انداختند و به خونخواهی برخاستند و جنگ جمل را راه انداختند و در همان جنگ هم که آتش افروزانش خود طلحه و زبیر بودند، عایشه را برای فریب امت به میدان آوردند و عجیب این که در همان موقع طلحه و زبیر باطناً هر یک دشمن دیگری بودند چون فکر می کردند در امر خلافت رقیب یکدیگرند.مولا در خطبه ی این موضوع را برملا ساختند و از نزاع آن ها قبل از رسیدن به آرزوی خلافت پرده برداشتند.

خبر از آینده ی تأسّف بار اسلام و مسلمین

فراز : «وَ إِنَّمَا هَلَک مَنْ کانَ قَبْلَکمْ بِطُولِ آمَالِهِمْ وَ تَغَیبِ آجَالِهِمْ، حَتَّی نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَهُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَهُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَهُ وَ النِّقْمَهُ»؛ و همانا آنان که پیش از شما زندگی می کردند، به خاطر آرزوهای دراز و پنهان بودن زمان اجل ها، نابود گردیدند تا ناگهان مرگ وعده داده شده بر سرشان فرود آمد؛ مرگی که عذرها را نپذیرد و درهای باز توبه را ببندد و حوادث سخت و مجازات های پس از مردن را به همراه آورد.

مولا همان طور که در فصل دوم خبر از اوضاع آشفته ی امت اسلام در آینده دادند، در این فصل علل بروز چنان حوادثی را در هر جامعه و گروه و جمعیتی، آرزوهای طولانی و غفلت از مرگ بیان نمودند؛ چرا که اگر انسان از مرگ غافل نباشد و آن را امری حتمی و آنی بداند هیچ وقت فریب آرزوهایی که ساخته ی اوهام است را نمی خورد و مرگ را دور و بعید نمی پندارد.

چنانچه قرآن می فرماید:«إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا وَنَرَاهُ قَرِیبًا» (معارج/۶)؛ همانا کفار و گناهکاران مرگ و قیامت را دور می پندارند و ما آن را نزدیک می دانیم.

و نیز: «وَجَاءَتْ سَکرَهُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلک مَا کنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ.»(ق/۱۹)؛ و سکرات و بیهوشی مرگ، حق را [که همه ی واقعیت جهان پس از مرگ است] می آورد [و به محتضر می گویند:] این همان چیزی است که از آن فرار می کردی.

همچنین: «لَقَدْ کنْتَ فِی غَفْلَهٍ مِنْ هَذَا فَکشَفْنَا عَنْک غِطَاءَک فَبَصَرُک الْیوْمَ حَدِیدٌ» (ق/۲۲)؛ به او می گویند: تو از این روز بزرگ در بی خبری و غفلت بودی. پس ما پرده ی بی خبری را از دیده ی [بصیرت] تو کنار زدیم. در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است.

بنابراین کسی که یقین داشته باشد که با مرگ تمام پست و مقام و لذایذ دنیوی از بین می رود هیچ گاه به خود اجازه نمی دهد که اوقات باارزش عمر را در راه رسیدن به آرزوهای کاذب صرف کند و از اموری که باقی و جاویدان است یعنی عمل صالح بازبماند.لذا مولا منشأ تمام این ها را آرزوهای طولانی دنیوی و غفلت و فراموشی از مرگ دانسته و نسبت به آن هشدار می دهند.

پندهای حکیمانه

فراز ۱۱: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنِ اسْتَنْصَحَ اللَّهَ وُفِّقَ وَ مَنِ اتَّخَذَ قَوْلَهُ دَلِیلًا هُدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ، فَإِنَّ جَارَ اللَّهِ آمِنٌ وَ عَدُوَّهُ خَائِفٌ. وَ إِنَّهُ لَا ینْبَغِی لِمَنْ عَرَفَ عَظَمَهَ اللَّهِ أَنْ یتَعَظَّمَ فَإِنَّ رِفْعَهَ الَّذِینَ یعْلَمُونَ مَا عَظَمَتُهُ أَنْ یتَوَاضَعُوا لَهُ وَ سَلَامَهَ الَّذِینَ یعْلَمُونَ مَا قُدْرَتُهُ أَنْ یسْتَسْلِمُوا لَهُ»؛ ای مردم هر کس از خدا خیرخواهی طلبد، توفیق یابد و آن کس که سخنان خدا را راهنمای خود قرار دهد به راست ترین راه هدایت خواهد شد. پس همانا همسایه ی خدا در امان و دشمن خدا ترسان است.

کسی که عظمت خدا را می شناسد سزاوار نیست خود را بزرگ جلوه دهد. پس ارزش کسانی که بزرگی پروردگار را می دانند در این است که در برابر او فروتنی کنند و سلامت آنان که می دانند قدرت خدا چه اندازه هست در این است که در برابر فرمانش تسلیم باشند.

مولا علی ع در فراز قبل، علل آشفتگی امت اسلام را دو مورد بیان نمودند: یکی آمال و آرزوی طولانی تا دم مرگ و دیگری غفلت از مردن. در این فراز درمان این علل و امثال آن را که موجب ضلالت و هلاکت انسان می شود تجویز نموده و می فرمایند: کسی که از خدا پند و اندرز طلب کند و خیر و صلاح خود را از خدا بخواهد توفیق می یابد به شرط این که دل و قلب او ظرف پذیرش اوامر و نواهی باشد و پیوسته از خدا طلب خیر نماید و گوش به فرمان الهی باشد و آنچه او فرموده انجام دهد و از آنچه نهی کرده برحذر باشد. کسی که چنین باشد فریب آمال و آرزوهای باطل و مهلک را نمی خورد و از این بیماری مصون می ماند.

همچنین کسی که گوش به سخنان خدای متعال یعنی قرآن فرا دهد و آن را در زندگی دلیل و راهنمای خود بداند مسلماً به راه استوار و صراط مستقیم قدم نهاده و در پرتو هدایت قرآن قرار می گیرد و نتیجه و ثمره ی نصیحت پذیری از ناصحی امین و حکیم این است که در جوار رحمت و ظل عنایت و قرب و منزلت الهی، از هر شر و بدی و وسوسه ی نفسانی و شیطانی در امان خواهد بود. لذا هیچ اتفاقی او را متزلزل و ترسان و هراسان نمی کند چون در پناه امن الهی قرارگرفته است. اما دشمنان خدا؛ کسانی که به قدرت و ثروت خود متکی و مغرورند همیشه ترس زوال آن را دارند.

مولا در فراز بعد می فرمایند: کسی که عظمت و جلالت و جبروت خدا را بشناسد شایسته نیست که برای خود شأن و مقام و ارزشی قائل شود. پس باید نفس خود را حقیر و ناچیز بشمارد و در هر پست و مقامی که باشد در برابر بندگان مؤمن خدا تواضع و فروتنی نماید؛ زیرا بزرگی و کبریایی مخصوص ذات اقدس اوست و هر نوع گردنکشی و طغیان نسبت به بندگان خدا ممنوع است. لذا تواضع یکی از نشانه های ایمان و معرفت پروردگار است و استکبار و خودمحوری و برتربینی خوی دشمنان خداست.

و نیز فرمودند: هر کس قدرت بی نهایت و نامحدود خدا را بشناسد باید در برابر فرمان و احکامش بدون چون و چرا تسلیم محض باشد که سلامت دنیا و آخرت در پرتو پذیرش و تسلیم بودن در برابر اوامر و نواهی الهی است و عاقبت متخلفین، هلاکت و نابودی خواهد بود.

فراز : «فَلَا تَنْفِرُوا مِنَ الْحَقِّ نِفَارَ الصَّحِیحِ مِنَ الْأَجْرَبِ وَ الْبَارِئِ مِنْ ذِی السَّقَمِ. وَ اعْلَمُوا أَنَّکمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی تَرَکهُ، وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِیثَاقِ الْکتَابِ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی نَقَضَهُ، وَ لَنْ تَمَسَّکوا بِهِ حَتَّی تَعْرِفُوا الَّذِی نَبَذَهُ»؛ از حق فرار نکنیدآن گونه که انسان سالم از بیمار و امراض مسری فرار می کند. بدانید هرگز حق را نخواهید شناخت مگر این که ترک کننده ی آن را بشناسید و هرگز به عهد و پیمان قرآن وفادار نخواهید بود مگر آن که پیمان شکنان را بشناسید و هرگز به قرآن چنگ نمی زنید و تمسک نمی جویید مگر آن که رهاکننده ی آن را شناسایی کنید.

در این فراز مولا اشاره دارند به انسان هایی که از حق گریزانند. حال ببینیم چرا انسان باید از حق گریزان باشد حال آن که فطرتاً طالب حق است.

نخست باید دریابیم که حق چیست؟

حق یعنی امر ثابت، صحیح و درست مطابق با نظام آفرینش که در نقطه ی مقابل آن، باطل قرار دارد. باطل یعنی ناصواب، نادرست و مخالف با نظام آفرینش. حق وقوع شیء است در محل خویش است و باطل، واقع شدن شیء در غیر محل است.

واقعاً چرا اکثر انسان ها از حق گریزانند؟

چون با طبیعت ما