پاورپوینت کامل پوشیدگی؛ یک ضرورت اجتماعی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پوشیدگی؛ یک ضرورت اجتماعی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پوشیدگی؛ یک ضرورت اجتماعی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پوشیدگی؛ یک ضرورت اجتماعی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

مسئله ی پوشش از زمانی که انسان خلق شد، همواره یک مسئله ی مهم و اساسی بوده تا آنجا که شیطان حضرت آدم و حوا را وسوسه کرد تا لباسشان را از آن ها بگیرد. امروز هم شیاطین انس و جن در همین اندیشه هستند و با وسایل تبلیغاتی مختلف سعی در نابودی عفت انسان ها دارند. بر هیچ عقل سلیمی پوشیده نیست که بی عفتی و بدحجابی مضرات خانمان سوزی برای همه ی اقشار جامعه دارد. البته با توجه به نقش بالای خانواده در تربیت افراد، فرهنگ سازی در خانواده می تواند به افزایش عفت و حجاب و کاهش آسیب های بی حجابی در جامعه کمک بسزایی کند.

در این مقاله به تأثیرات حجاب و عفاف در سلامت روح و جسم اعضای خانواده پرداخته خواهد شد.حجاب از ریشه ی “ح ج ب” است که اهل لغت تعریف های مختلفی برای آن بیان کرده اند؛ اما دو معنای اصلی آن را چنین می توان استخراج کرد:

۱- حجاب به مفهوم مانع و حایل میان دو چیز است؛ خواه آن دو چیز از امور مادی و اشیای محسوس باشند یا از امور معنوی و غیر محسوس.

۲- حجاب به معنی ستر و پوشش بوده (فلاح تختی، ۱۳۹۷، ص ۲۹ و ۳۰) و عفت عبارت است از تسلیم و انقیاد شهوت در برابر عقل؛ یعنی قوه ی شهوانی انسان، کارهای خود را بر اساس دستور عقل انجام دهد. به تعبیر دیگر، عفت یعنی اعتدال در بهره مندی از شهوات (شریفی، ۱۳۹۰، ص ۱۷۸).

گاهی تصور می شود عفاف و حجاب به یک معنا هستند در حالی که این گونه نیست؛ عفاف امری همیشگی بوده و متعلق به زمان و مکان خاصی نیست، بدین معنا که انسان چه در مقابل محرم و چه نامحرم، چه همجنس و چه غیر همجنس، چه در خانه و چه در بیرون از خانه باید مواظب نوع پوشش خود بوده و پاسدار حریم عفاف خود باشد؛ اما حجاب تنها در مقابل نامحرم معنا پیدا می کند، در غیر این حالت پوشاندن همه ی بدن برای زن مفهومی ندارد.

همچنین حجاب و عفاف از نظر وجود و تحقق بیرونی الزاماً دو امر پیوسته نیستند. به این معنا که اگر کسی با حجاب بود بتوان باور قطعی پیدا کرد که فرد محجوب –به ویژه در حجاب پوششی- دارای فضیلت عفاف نیز هست و یا از نبود حجاب بتوان نبود عفاف را به طور قطع نتیجه گرفت. زیرا داشتن حجاب ظاهر بدون عفاف باطن نه تنها ممکن و شدنی است بلکه نمونه های فراوانی هم دارد.

با توجه به آنچه گذشت، گرچه حجاب و عفاف در تحلیل عقلی و برخی نمونه های عینی تفکیک پذیرند اما در آموزه های دینی، حجاب تجسم و بازتاب بیرونی عفاف شناخته می شود و یکی از نشانه های عفاف، نوع پوشش، رفتار و گفتار فرد است و رابطه ی منطقی بین عفاف و حجاب را می توان از نوع عموم و خصوص مطلق دانست؛ به این معنا که هر انسان عفیفی با حجاب است اما هر انسان با حجابی لزوماً عفیف نیست (فلاح تختی، ۱۳۹۷، صص ۵۶ و ۵۷ و ۵۸).

امروزه کمرنگ شدن عفاف و حجاب در جامعه موجب بروز مشکلات بسیاری (در سطح خانواده ها، در سطح امنیت ملی و نیز در حوزه ی سلامت جسم و روان افراد جامعه) شده که با فرهنگ سازی عفاف در خانواده، می توان شاهد کاهش آن مشکلات بود.

در این مقاله ابتدا به تعدادی از آثار مثبت حجاب در سلامت جسم و روح افراد جامعه پرداخته می شود. سپس راهکارهایی برای افزایش عفاف در خانواده ها بیان خواهد شد. روش تحقیق در این مقاله، کاربردی اسنادی می باشد.

شماری از آثار مثبت حجاب و عفاف بر جامعه عبارتند از:

۱. افزایش صمیمیت بین اعضای خانواده:

زنی که در جامعه حجاب اختیار می کند و زیبایی ها و جذابیت های جسمی اش را منحصراً مختص شوهر خود قرار می دهد، نهایت وفاداری و علاقه مندی اش را به شوهرش نشان می دهد که این رویه به طور طبیعی متقابلاً محبت شوهر را به سمت او جلب می کند (طیب، ۱۳۸۸، ص ۲۴).

۲. جلوگیری از نگاه ابزاری به زن:

حجاب شخصیت و کرامت زن را تأمین کرده و او را از یک شخصیت ابزاری به شخصیتی مستقل تبدیل می کند. زنان بی حجاب در حقیقت خود را به عنوان ابزاری برای تأمین نگاه های آلوده مردان قرار می دهند. زنان بی حجاب برای خود به عنوان یک انسان، ارزشی قائل نیستند؛ بلکه نهایت ارزش خود را در جلب توجه جنسی دیگران می دانند (شریفی، ۱۳۹۰، ص ۱۸۸).

۳. افزایش کرامت و شخصیت انسانی زن:

هنگامی که زن بدن خود را آرایش و تزیین می کند و در جامعه در معرض دید قرار می دهد، همه ی توجه ها به بدن او متمرکز می شود و کسی به دید یک انسان، با اندیشه، دانش، روحیات و اخلاق انسانی به او نمی نگرد. یعنی شخصیت انسانی او در پشت زیبایی جسمانی اش گم می شود. اسلام می گوید: ای زن! بدن تو حجاب و مانع دیده شدن شخصیت توست. پس آن را بپوشان تا خودت دیده شوی تا هنگامی که به تو نگاه می کنند، به دانش، اندیشه، اخلاقیات، شخصیت و حقیقت وجودی و جنبه انسانی ات توجه کنند (طیب، ۱۳۸۸، ص ۱۵).

دین اسلام زن را همچون گوهر گران بهای هستی و دارای شخصیت کامل انسانی می داند. از این رو حجاب را بهترین وسیله برای حفظ ثبات و شخصیت او معرفی کرده است. اسلام نه تنها زن را یک انسان محترم و با شخصیت می داند، بلکه اکرام و احترام او را ملاک کرامت انسانی معرفی می کند. چنان که پیامبر گرامی اسلام ص می فرمایند: «زنان را گرامی نمی دارند مگر انسان های کریم و به زنان اهانت نمی کنند مگر انسان های پست و بی ارزش» (مؤسسه جهانی سبطین ع، ۱۳۹۱، ص ۱۱۲). بنابراین اگر زن حجاب نداشته باشد، هرگونه توجهی به او جنبه ی شهوانی دارد. در نتیجه ارزش های واقعی او هم فراموش می گردد و تبدیل به کالایی بی ارزش می شود که با از بین رفتن زیبایی ها و طراوت جوانی، منقضی و مطرود جامعه خواهد شد (همان).

تفکر کم ارزش بودن زن بی حجاب، فقط تفکر دیگران نیست؛ تفکر خود او هم هست زیرا اشخاص همه ی حرف هایشان را با زبان نمی زنند. خیلی از حرف ها را با حرکات، حالات و طرز لباس پوشیدن می زنند. زنی که آرایش کرده و لباس محرکی پوشیده و حرکات جلفی از خود نشان می دهد، با طرز لباس پوشیدن و رفتارش حرف می زند و به مردان هوسران می گوید: من عروسکم، بیایید با من بازی کنید. بیایید خواسته های شهوانی خود را با من ارضا کنید. من انسان اندیشمند و ارزشمندی نیستم بلکه یک ابزار ارضای شهوتم! (طیب، ۱۳۸۸، ص ۱۷)

۴. کاهش بیماری های روحی

۴. ۱. هیستری:

کشش و تمایل به زیبایی یکی از گرایش های فطری است که در هر انسانی به ودیعه نهاده شده است. در روایات آمده: «خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد» (ری شهری، ۱۳۹۰، جلد ۲، ص ۷۷). نشان دادن زیبایی به دیگران نیز از اموری است که مطلوب بشر است اما خودنمایی افراطی و خارج از تعادل را روان شناسان به نام بیماری هیستری معرفی کرده اند. فرد مبتلا به این بیماری به جای پرداختن به افکار زنده و مثبت، به طور دائم در فکر جلوه گری و مطرح ساختن خود است تا از دیگران بهتر باشد. جوانان بیشتر از افراد مسن و زنان بیشتر از مردان به انحراف روانی تبرّج و هیستری مبتلا می شوند. بیماری های روحی، چونان امراض جسمی دارای نماد و نشانه هایی هستند. بیماری هیستری نیز در صورت ها و قالب های مختلفی بروز می کند. مانند لباس، نوع پذیرایی در مهمانی، آرایش، ادعاهای کاذب و تمسخر (تاجیک، ۱۳۹۰، ص ۷۰ و ۷۱).

۴. ۲. تنوع طلبی:

رشد فحشا و بی حجابی در جامعه و به تبع آن، کاهش میزان لذت بردن افراد، سبب می شود آن ها برای کسب لذت بیشتر، به تنوع طلبی روی بیاورند. به این ترتیب روابط خانوادگی سطحی می شود و همسران خیلی زود برای هم، عادی می شوند و این خود از علل طلاق است.

انسان دارای غرایزی است که بعضی از آن ها دارای بعد جسمی و روحی می باشند. بعد جسمی این غرایز پس از ارضا مرتفع گردیده و خاموش و آرام می گردد اما اگر بعد روحی آن ها تحریک شود، تبدیل به عطش روحی یا به عبارتی هوس می گردد و دیگر تمام شدنی و قابل ارضا نخواهد بود. میل جنسی انسان از این قبیل است.

این اتفاق حاکی از تحریک روحی منجر به تنوع طلبی بش