پاورپوینت کامل نوع حمل در قضیه تهران، تهران است ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوع حمل در قضیه تهران، تهران است ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوع حمل در قضیه تهران، تهران است ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوع حمل در قضیه تهران، تهران است ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

چکیده

در مبحث حمل شایع و حمل اولی از مباحث حمل در منطق، در تشخیص حمل در یکی از انواع قضایا از نظر شایع یا اولی بودن و بهطور کلی از نظر صحّت یا عدم صحّت این حمل، دچار مشکل میشویم.

در قضیه «تهران، تهران است» (در این مقاله از قضیه «تهران، تهران است» به عنوان نمونهای از این نوع قضایا استفاده شده است.) ابهام ایجاد شده اینست که این حمل چه نوع حملی است و آیا صحیح است یا بی فایده. بهمنظور روشنتر شدن این موضوع، رجوعی به تعاریف حمل اولی و شایع و نکاتی پیرامون آنها میکنیم و متوجّه میشویم که حمل شایع، ناظر به مصداق و وجود است و حمل اولی تنها و تنها ناظر به مفهوم، بما هو مفهوم است و در نتیجه اتّحاد بین موضوع و محمول در حمل شایع، بر روی یک وجود است.

فلذا در قضیهی مذکور به این نتیجه میرسیم که به علّت اتّحاد موضوع و محمول بر روی وجود عینی «تهران»، حمل از سنخ شایع است و تغایر مفهومی بین موضوع و محمول به این صورت است که تهران اول جزئی و ناظر به وجود پایتخت کشور ایران و تهران دوم، مفهومی کلّی و ناظر به خصوصیّات و ویژگیهای خاص این شهر (مانند ترافیک آن، بهویژه برای کسی که در ترافیک تهران گیر کرده است و از این قضیه استفاده می کند) است.

قضیه «تهران، تهران است»چگونه حملی است

زمانیکه قضیه «تهران، تهران است» را برای اولین بار میبینیم، برایمان سوأل ایجاد میشود که آیا بهطور کلّی این حمل صحیح است یا خیر؟ زمانیکه بیشتر دقّت میکنیم، به نظرمان میآید که این قضیه فوایدی دارد (بی فایده نیست)، امّا با این حال باز هم برایمان پرسشها و اشکالاتی ایجاد میشود.

حمل از یک لحاظ بر دو قسم است: یکی حمل اولّی ذاتی و دیگر حمل شایع صناعی[۱]. با توجّه به این نکته، حمل ما از یکی از این دو حالت خارج نیست. با این فرض:

۱- اگر شایع است، چرا موضوع و محمول (مفهوماً) یکی هستند (هر دو تهران هستند). پس تغایر مفهومی چه می شود؟ اینها اگر از نظر مفهومی یکسانند، پس حمل نمی تواند شایع صناعی باشد.

۲-اگر هم که بین موضوع و محمول به هیچ وجه من الوجوه، اختلافی وجود ندارد، پس به ذاتی اولی بودن این حمل نیز اشکال وارد می شود. چون در حمل ذاتی اولی با اینکه موضوع و محمول، در مفهوم متحدند، امّا برای افاده ی فایده، باید بین موضوع و محمول از جهتی اختلاف باشد.

ولی با نظرکردن به این قضیه، دو کلمه ی کاملاً یکسان را میبینیم که یکی در نقش موضوع ظاهر شده است و دیگری محمول واقع شده است. پس با توجّه به این مشکل، ما این حمل را ذاتی اولی هم نمیتوانیم بخوانیم.

۳-پس با توجه به موارد یک و دو و فرض قضیه، این قضیه نه حمل ذاتی اولی است و نه حمل شایع صناعی و اگر واضحتر سخن بگوییم، اصلاً حملی(مفید فایده) در کار نیست.(با توجّه به این موضوع که حمل، یا ذاتی اولی است و یا شایع صناعی)

پاسخ به این مسأله (نوع حمل این قضیه و هم چنین این اشکالات) به دانستن یک سری نکات وابسته است. از جمله شناخت دقیق حمل اولی و شایع، تشخیص درست و تطبیق صحیح آنها، ملاک حمل در هرکدام از آنها (از نظر ذاتی اولی یا شایع صناعی بودن)، آشنایی با نکات بلاغی و ادبی و تشخیص آن-ها و… است.

فلذا برای روشن شدن این مسأله، به نکاتی پیرامون حمل و ژرف نگری در این قضیه می-پردازیم تا بتوانیم به حقیقت این مطلب برسیم.

الف) تعریف و شرح حمل ذاتی اولی و حمل شایع صناعی

۱- اتحادی که بین موضوع و محمول وجود دارد، دوگونه است:

گاهی مناط حمل، اتحاد مفهومی است. یعنی آن چه بر موضوع حمل می شود، از حد مفهوم تجاوز نمی کند؛ به بیان دیگر، دو مفهوم را درنظر میگیریم و با هم مقایسه میکنیم و میبینیم که این دو مفهوم متحد هستند.

این حمل اصلاً ناظر به عالم وجود نیست. این نوع حمل را «حمل ذاتی اولی» و به اختصار «حمل اولی» می نامند. اینکه گفتیم به این معنا نیست که موضوع و محمول در عالم وجود متحد نیستند، نظر به وجود نیست.

ولی طبعاً اگر این دو مفهوم موجود شوند، قطعاً متحد خواهند بود. از آنجایی که در هر حمل باید جهت اتحاد و جهت اختلافی وجود داشته باشد، در حمل ذاتی اولی نیز باید بین موضوع و محمول اختلافی باشد.

مانند اختلاف در اجمال و تفصیل؛ تا این حمل مفید فایده باشد. [۲]و نیز مرحوم مظفر فرمودهاند: «و یقصد بالحمل حینئذ انّ المفهوم الموضوع هو بعینه نفس مفهوم المحمول و ماهیّته بعد ان یلاحظا متغایرین بجهتٍ من الجهات»[۳]

۲- اما مناط حمل در حمل شایع، اتحاد مصداقی موضوع و محمول است. مانند «انسان حقیقت جو است.» یعنی حمل، دلالت بر ثبوت مفهوم محمول برای موجودی میکند.

در این حمل، موضوع و محمول، مفهوماً یکی نیستند؛ بلکه مصداقاً یکی هستند و این حمل را، حمل متعارف و «حمل شایع صناعی» و به اختصار «حمل شایع» می نامند. [۴]مرحوم مظفر در این رابطه فرمودهاند: «وامّا ان یکون الاتحاد فی الوجود و المصداق، و المغایرت بحسب المفهوم.» [۵]

آیه الله مصباح یزدی دربارهی حمل شایع و اولی میفرمایند: «اتّحادی که بین موضوع و محمول درنظر گرفته میشود، گاهی اتحاد، مفهومی است و گاهی اتحاد، مصداقی. مانند: «انسان حقیقت جو است» که موضوع و محمول آن، اتحاد مفهومی ندارند، ولی مصداقاً متحدند. نوع اول را حمل اولی و نوع دوم را حمل شایع می نامند.» [۶]

صدرالمتألّهین دربارهی حمل ذاتی اولی و شایع صناعی فرمودهاند:

«اعلم أن حمل شیء علی شیء و اتّحاده معه یتصور علی وجهین. أحدهما الشائع الصناعی المسمی بالحمل المتعارف و هو عبارهٌ عن مجرد اتحاد الموضوع و المحمول وجودا و یرجع الی کون الموضوع من افراد مفهوم المحمول سواء کان الحکم علی نفس مفهوم الموضوع کما فی القضیه الطبیعیه أو علی افراده کما فی القضایا المتعارفه من المحصورات أو غیرها و.. . و الجمیع یسمی حملا عرضیا.

و ثانیه ما أن یعنی به أن الموضوع هو بعینه نفس ماهیه المحمول و مفهومه بعد أن یلحظ نحو من التغایر أی هذا بعینه عنوان ماهیه ذلک لا أن یقتصر علی مجرد الاتحاد فی الذات و الوجود و یسمی حملا ذاتیا اولیا. [۷]

ب) ملاک اتّحاد در حمل شایع و حمل اولی

ملاک حمل در این دو نوع حمل، کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند. مضمون حمل شایع، اتحاد موضوع و محمول در خارج یا در مرتبه پایینتر ذهن که به منزلهی خارج تلقی میشود، میباشد و طبعاً ملاک وحدت، باید امری عینی و حقیقی باشد.

اما در حمل ذاتی اولی، سخن از اتحاد یا به تعبیری دقیقتر «این همانی» مفاهیم است و وجود خارجی مصد