پاورپوینت کامل زبان فارسی در عراق ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان فارسی در عراق ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان فارسی در عراق ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان فارسی در عراق ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

از دیرباز حضور ایرانیان شیعه در عراق، به ویژه اقامت علما و مجتهدان فارسی زبان در مدرسه ها و حوزه های علمیه ی عتبات عالیات، سبب رواج هر چه بیشتر این زبان در برخی از شهرهای عراق شده است.

به کارگیری گسترده ی زبان فارسی در عتبات عالیات چندان بوده که خشم دولتهای عرب سنی حاکم بر عراق را برانگیخته است. این دولتها گذشته از مواضع ضد شیعی و اختلاف نظر مذهبی، از بعد ملی نیز نمی توانستند زبان فارسی را به عنوان نماد ایرانی بپذیرند. حال آنکه این زبان در عمل زبان نخست شیعیان ساکن در عتبات بود.

حکومت تازه تأسیس عراق که دست نشانده ی بریتانیا بود می کوشید یک نظام سیاسی در متصرفات پیشین عثمانی به وجود آورد. اما ارتباط نیرومند معنوی و اقتصادی مردم بین النهرین و عتبات عالیات با شیعیان ایرانی را مخالف بنیانهای جدید حکومت خود می دید، بنابراین هر آنچه را با ایران در ارتباط بود نفی می کرد. یکی از این موارد، مدرسه های ایرانی در عراق بود. دولت عراق در این زمینه به مدرسه هایی مانند مدرسه ی علوی در نجف اشرف، مدرسه ی حسینی درکربلا، مدرسه ی شرافت ایرانیان در بغداد، مدرسه ی اخوت در کاظمین و مدرسه ای در بصره که ویژه ایرانیان بود توجه کرد.

در سال ۱۳۰۷ ش/ ۱۳۴۶ ق. دولت ایران برای یاری رساندن به آموزش فرزندان ایرانیان در عراق کمک هزینه ای را تصویب کرد اما این مسئله موجب حساسیت عراقیها شد. روزنامه ی الاستقلال چاپ بغداد در جمادی الاول ۱۳۴۶ / آبان ۱۳۰۷ به این امر واکنش نشان داد و در مقاله ای با نام «حکومت ایران و عراق، تضییقاتی که متضمن معنی است» به کار دولت ایران و این مدرسه ها حمله کرد و از اولیای حکومت عراق خواست مدرسه های بیگانگان را بیشتر کنترل کند. زیرا معتقد بود که این مدرسه ها اهداف سیاسی دولت ایران را پی گیری می کنند. [۱]

حکومت عراق افزون بر حساسیت نسبت به فعالیت مدرسه های ایرانی، در فاصله ی سالهای ۱۳۰۷ ـ ۱۳۰۴ کوشید از حمل پرچم دارای شیر و خورشید (نشان ایران) در جلوی دسته های مذهبی در عتبات جلوگیری کند و سرانجام به بهانه ی اینکه این پرچم، پرچم حکومت ایران است مانع این کار شد. [۲]

دولت عراق پس از موفقیت در جلوگیری از حمل و نصب پرچم شیر و خورشید ایران در مراکز مذهبی و اقتصادی عتبات عالیات، به سراغ دیگر نشان ایرانی رفت که همانا زبان فارسی بود، در حالی که دانستن زبان فارسی در عتبات به سبب حضور تاریخی زوار و سخنوران ایرانی و یادگیری و کاربرد آن در مراکز اقتصادی و بازار عتبات برای هر نوع ارتباط، معامله و تبادل اقتصادی، ضروری بود.

زمزمه های مخالفت با زبان فارسی نخست در روزنامه های بغداد منعکس شد. روزنامه ی الناشئه الاسلامیه چاپ بغداد در تاریخ ۵ صفر ۱۳۵۷ / ۱۷ فروردین ۱۳۱۷ در مقاله ای به نام «زبان ما در کربلا» به کاربران فارسی حمله کرد و استفاده از آن را نافی هویت عربی دانست و نوشت:

«… در آن شهر فامیلهای عربی اصیلی از نسل علوی هاشمی زندگانی می نمایند که اگر با آنها صحبت کنید با این زبان خارجی [یعنی فارسی] پاسخ می دهند و اگر بخواهید که به زبان اجداد و پدران خود گفتگو نمایند در جواب به زبان رکیک و مبتذلی که آثار عجمه از آن ظاهر است اظهار می دارند که کلیه ی نوکران و دایگان ما به همین زبان صحبت می کنند. چه عذر غیر مشروعی و علت پستی است.» [۳]

سفارت ایران نیز گسترش زبان فارسی را در عتبات تأیید کرد و در سال ۱۳۱۷ ش. در گزارشی به وزارت امور خارجه نوشت:«… به اندازه ای عده ی ایرانیان مقیمین کربلا زیاد است که حتی اعراب و خانواده های مهم کربلا هم به زبان فارسی صحبت می دارند و عربهایی که بخواهند به زبان عربی صحبت کنند لهجه ی آنها مخلوط به فارسی است و از این جهت جراید عراق گاه و بی گاه از این وضعیت انتقاد می نمایند.» [۴]

ناخرسندی حاکمان عرب از این وضع موجب شد در اقدامی که به نظر متأثر از نپذیرفتن واقعیتهای اقتصادی و ارتباط مادی و معنوی ساکنان عتبات با ایرانیان و زبان فارسی بود، با به کارگیری این زبان مقابله کنند.

با فرارسیدن ایام محرم و مسافرت زوار ای