پاورپوینت کامل توصیه عمه و خاله! ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توصیه عمه و خاله! ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توصیه عمه و خاله! ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توصیه عمه و خاله! ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

دوران حکومت ناصرالدین شاه قاجار (۱۲۶۴ ـ ۱۳۱۳ ه‍. ق) چه از نظر طول حکومت و چه از نظر جایگاه آن درتاریخ معاصر، مهمترین دوره حکومت در عصر قاجاریه محسوب می شود. ناصرالدین شاه فرزند ذکور و ارشد محمد شاه و ولیعهد او، از بطن ملک جهان خانم، ملقب به مهدعلیا متولد شد و در شب چهاردهم ماه شوال ۱۲۶۴ ه‍. ق پس از مرگ پدر در حالی که هنوز به هیجده سالگی نرسیده بود، در تبریز بر تخت سلطنت نشست.

علاوه بر سن کم و کم تجربگی، عدم تحصیلات عمیق او، ایجاب می کرد تا مرد پخته، باتجربه و میهن دوستی چون میرزا تقی خان امیرکبیر، او را در راه دشوار و پرپیچ و خمی که در پیش روی داشت، راهنمایی کند.

در دوره ی اول حکومت ناصرالدین شاه (۱۲۶۴ ـ ۱۲۷۳ ه‍. ق) که در تقسیم بندی تاریخی، دوره ی اغتشاش نام گرفته است، او تحت تأثیر صدراعظم کاردان خود، خواهان سر و سامان دادن به اوضاع و اصلاح امور بود.

اصلاح طلبی ناصرالدین شاه به این علل، تحت تأثیر امیرکبیر بود که، اولاً: در نظام استبدادی قاجاری، هیچ نوع محدودیت عرفی یا قانونی در برابر قدرت شاه وجود نداشت و حق بهره برداری از همه منابع موجود مملکت و انتفاع از هر نوع حقوق و مزایا برای شاه مجاز بود و بر مردم کشور حق مالکیت داشت.ثانیاً: پس از قتل امیرکبیر، دوره ی اصلاحات نیز پایان پذیرفت.

جان فورن در مورد دامنه این قدرت استبدادی می نویسد:«شاه مانند گذشته از قدرتی پردامنه و مطلق العنان برخوردار بود. اعلان جنگ، عقد صلح، بستن پیمان، واگذاری تیول، اعطای مناصب، تعیین و وصول مالیات با او بود. او بالاترین مرجع در نظام قضایی کشور محسوب می شد، اختیار مرگ و زندگی همه اتباع کشور در دست او بود.»[۱]

در این نوع حکومت، توزیع مراتب قدرت، عزل و نصب عُمّال حکومتی، دخل و خرج دولت، دستورالعمل ولایات، مقاطعه گمرکات و مواردی از این قبیل، همه به تصمیم و فرمان شاه بود. گاسپار دروویل که در دوره ی فتحعلی شاه به ایران آمده، در سفرنامه اش می نویسد:«تمام مردم ایران به شاه تعلق دارند و شاه به هر طریقی که میل دارد، با آنها رفتار می کند. هر ایرانی به غلامی شاه مباهات می کند، به طوری که عنوان قلی (برده) ضمیمه ی اسم بسیاری از بزرگان است. پادشاه همچنین از آنها که ناراضی است سلب مالکیت می کند و اموالشان را به زیردستان خود می بخشد. او می تواند به میل خود، هر دختر و زنی را به هر طبقه