پاورپوینت کامل نایب رئیس مجلس شورای ملی فاش می کند: کاپیتولاسیون چگونه تصویب شد؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نایب رئیس مجلس شورای ملی فاش می کند: کاپیتولاسیون چگونه تصویب شد؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نایب رئیس مجلس شورای ملی فاش می کند: کاپیتولاسیون چگونه تصویب شد؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نایب رئیس مجلس شورای ملی فاش می کند: کاپیتولاسیون چگونه تصویب شد؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

از مهر ۱۳۴۳ که قرارداد ننگین کاپیتولاسیون در مجلس ایران تصویب شد، ۴۳ سال می گذرد. درباره محتوای این قرارداد، فشار آمریکا برای تصویب آن، بازتاب تصویب آن در جامعه به ویژه عکس العمل امام خمینی در برابر این مصوبه، فراوان سخن به میان آمده است. اما اینکه فضای داخل مجلس شورای ملی به هنگام تصویب این قرارداد چگونه بود و کاپیتولاسیون تحت چه شرایطی به تصویب رسید، خود موضوعی خواندنی است.

توضیح اینکه قرارداد کاپیتولاسیون در ۱۳ مهر ۱۳۴۲ در کابینه امیراسدالله علم و در سوم مرداد ۱۳۴۳ در مجلس سنا و در ۲۱ مهر ۱۳۴۳ در بیست و یکمین دوره مجلس شورای ملی تصویب شد. امام خمینی در چهارم آبان آن سال به افشاء ماهیت قرارداد پرداخت و در ۱۳ آبان همان سال توسط دولت حسنعلی منصور تبعید شد. منصور نیز ۲ ماه و نیم بعد در اول بهمن ۱۳۴۳ ترور شد.

در این رابطه آقای حسین خطیبی نایب رئیس وقت مجلس شورای ملی خاطرات خود را چگونگی تصویب کاپیتولاسیون در مجلس را تشریح کرده است. باهم اظهارات ایشان را می خوانیم:

شب هنگام مهندس ریاضی [رئیس مجلس] به من تلفن کرد که فردا جلسه را باید شما اداره کنید… دستور جلسه را پرسیدم، معلوم شد چند لایحه عادی و کم اهمیت است… فکر می کنم مهندس ریاضی که از جریان امور اطلاع داشت شاید نمی خواست خودش جلسه را اداره کند. از این رو تمارض کرده بود. این استنباط من است که بعد از روشن شدن قضایا… بر من معلوم شد….

آن طور که می دانم این لایحه را ابتدا در کابینه علم پیشنهاد کرده بودند و فکر می کنم علم جرأت نکرد آن را مطرح کند. بعداً هم که من این لایحه را خواندم دیدم یک موضوع بی ربطی بود که امریکایی ها برای تصویب آن به کابینه علم فشار زیاد آوردند تا در دوره فترت مجلس به تصویب برسد و خیلی علنی نشود. گو این که بعداً می بایست به مجلس بیاید. اما علم زیر بار نمی رفت. او و خانواده اش از قدیم به انگلیسی ها وابسته بودند. علم یا نمی خواست یا عقیده ای به آن نداشت یا آن که می دید چون باید کنار برود، تصویب آن را به صلاح خود ندانست….

به هر صورت جلسه آن روز تشکیل شد.. .. یکباره دیدم منصور با کلیه وزیران کابینه وارد مجلس شدند، تعجب کردم زیرا لوایح موجود اهمیتی نداشت که همه کابینه درجلسه حاضر شوند. پس از لحظاتی بی مقدمه دکتر ناصر یگانه که وزیر مشاور در امور پارلمانی بود برخاست و با قید سه فوریت تقاضا کرد این لایحه در دستور قرار گیرد. غافلگیر شدم… بر طبق آیین نامه مجلس، اگر هیأت دولت با قید فوریت؛ تقاضای تغییر دستور جلسه مجلس را می کرد می بایست در مورد آن رأی گیری شود و اگرتصویب می شد، دستور جلسه تغییر می کرد و تقاضای دولت مقدم بود. رأی گرفتم اکثریت موافقت کردند؛ چون اکثر نمایندگان عضو حزب ایران نوین بودند و به این ترتیب لایحه مطرح شد.

پس از آن که کلیات لایحه مطرح شد مخالفان که تعدادشان زیاد بود یکایک پشت تریبون آمدند و به تفصیل بر ضد این لایحه صحبت کردند… و من به خاطرم هست که صادق احمدی یکی از دوبیتی های باباطاهر را خواند که گفته است:

مکن کاری که بر پا سنگت آید

جهان با این فراخی تنگت آید

چو فردا نامه خوانان نامه خوانند

تو از این نامه خواندن ننگت آید

در اینجا بود که من به اهمیت این لایحه پی بردم و خودم هم مخالف شدم. تنها کاری که از دست من بر می آمد این بودکه با استفاده از اختیارات خود و یا رأی گرفتن از نمایندگان، به مخالفان اجازه دادم بیش از مدت مقرر در آیین نامه صحبت کنند تا موضوع بیشتر روشن شود. البته رأی می گرفتم و مجلس هم رأی می داد.

محیط مجلس بسیار متشنج بود و پیدا بود که اکثریت با این لایحه مخالف است. تعداد موافقان اندک و سخنانشان هم کوتاه و بی محتوا بود. دفاع از این لایحه را احمد میرفندرسکی، معاون وزارت خارجه به عهده داشت و چنین استدلال می کرد که این ماده واحده… چیز مهمی نیست و کشورهای دیگری مثل ترکیه آن را به تصویب پارلمان های خود رسانده اند و کوشش می کرد که از اهمیت موضوع بکاهد ولی مجلس زیربار نمی رفت… و هنوز که فکر می کنم نمی فهمم چرا دولت وقت این اندازه ناشیانه و باعجله تسلیم خواست امریکایی ها شد.

زمان جلسات عادی مجلس ۴ ساعت بود. از ساعت ۹ تا یک بعد از ظهر. وقت جلسه تمام شد. ۱۵ نفر از اعضای حزب ایران نوین پیشنهاد دادند که ۴ ساعت دیگر جلسه تمدید شود. طبق آیین نامه رأی گرفتم. اکثریت موافق بودند. جلسه تمدید شد و باز هم مخالفان به تفصیل در رد این لایحه سخن گفتند. در میان مخالفان یکی مهندس بهبودی بود که پدرش رئیس تشریفات و معاون وزارت دربار بود. وکلا چنین می پنداشتند که چون او مخالفت می کند با وابستگی که به دربار دارد شاید این مخالفت به اشاره شخص شاه باشد.

من شنیده بودم که مهندس بهبودی و تعدادی دیگر از مخالفان تصویب لایحه به علت گرایشات دیرینه خو