پاورپوینت کامل نگذارید مردم بفهمند! ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگذارید مردم بفهمند! ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگذارید مردم بفهمند! ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگذارید مردم بفهمند! ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

مظفر بقایی کرمانی، از جمله شخصیتهای مرموزی بود که طی چند دهه حضور در صحنه های سیاسی، در نقش های متفاوت و متضادی ظاهر شد. او تحت تربیت پدری که از فعالان انجمن های مخفی وابسته به «لژ بیداری ایران» و رهبر «مجمع احیاء نفوس» کرمان و نیز رئیس «فرقه دمکرات» کرمان بود، پرورش یافت. با راهیابی پدرش ـ میرزا شهاب راوری ـ به مجلس شورای ملی در دوره چهارم، به تهران آمد و در ۱۸ سالگی به خرج دولت، برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و پس از ۹ سال اقامت در آنجا، به ایران بازگشت و فعالیت های سیاسی خود را ـ صرف نظر از فعالیت های مدت اقامتش در فرانسه ـ با عضویت در حزب اتحاد ملی آغاز کرد.

عضویت در حزب کار و در مرحله بعد نوشتن مقاله در روزنامه پند که ارگان حزب کار بود و سپس پیوستن به حزب دمکرات قوام السلطنه و تأسیس شعبه آن حزب در کرمان و راهیابی به مجلس شورای ملی در دوره پانزدهم به عنوان نماینده کرمان، از طریق آن حزب، از جمله فعالیتهای بعدی او بود.

با آنکه پیرامون شخصیت او، مقالات و کتب ارزشمندی، به رشته تحریر درآمده است[۱]، پیچیدگی نقش سیاسی بقایی به حدی است که تحقیقی دقیق و مستوفی را طلب می کند. زیرا کماکان چهره مرموز این عنصر وابسته به سیاست های بیگانه در کشور ایران و در عرصه های مختلف فعالیت های سیاسی، در پرده ابهام است. یکی از عرصه هایی که مظفر بقایی، به صورت منافقانه در آن ظاهر شد، قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲، به رهبری حضرت امام خمینی(ره) است. در جریان این واقعه که با سکوت بقایی همراه بود، بخشی از اعضای حزب، زبان به اعتراض گشودند و این استراتژی را متزلزل کننده روحیه اعضای حزب معرفی کردند. پس از این اعتراض، مسئول تشکیلات تهران ـ سلطان محمد فریدونی ـ اعلام کرد:«مقام رهبری صلاح را بر آن دیدند که فعلاً سکوت بنمایند.»

ادامه این ماجرا از زبان مؤلف کتاب ارزشمند «زندگینامه سیاسی دکتر مظفر بقایی» به این شرح است:«سکوت بقایی معنی و مفهوم خاصی داشت. او مدعی بود که از سه سال پیش وقوع انقلاب را پیش بینی می کرده است، به همین دلیل برای سوار شدن بر امواج انقلاب راه را در انتقال قدرت از علم به خود می دید. ولی الله قدیمی، عضو حزب، از فریدونی خواست تا نحوه واکنش آنها در برابر روحانیون را تشریح کند. فریدونی پاسخ داد که بقایی با روحانیان در تماس است و آنها را «رهبری» می کند.

قدیمی به کذب این ادعا واقف بود و مدعی شد که این سخن برای سرگرم نمودن اعضاست. اعتراض علیه این سخن به حدی بود که غضنفر یمینی شریف، عضو حزب، در غیاب بقایی گفت: «دکتر بیخود این موضوع را گفته است.» بقایی برای توجیه بی تفاوتی خود در قبال نهضت ۱۵ خرداد، نسبت به هدر دادن نیروها و عصبانیت «بی مورد» اعضا هشدار داد و از آنها خواست خود را «در خطر» نیندازند. بقایی مدعی بود که در آن شرایط بهترین فردی است که می تواند سکان کشتی توفان زده را عهده دار گردد…

بقایی صراحتاً می گفت که تا آن روز بین مردم و هیأت حاکمه حایل بوده است، «بگذارید نباشم تا بدن ملت را سرنیزه هیأت حاکمه سوراخ کند» این سخنان بعد از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ گفته شد. تصور بقایی این بود که با ناکامی علم در آرام کردن